Dierproeven Nederland

In 2011 werden in dit land 589.853 dieren in proeven misbruikt, bijna 15.000 mèèr dan het jaar ervoor.
Hiervan werden er 241.314 uitgevoerd aan de volgende instellingen:

Erasmus Universitair Medisch Centrum Rotterdam Leids Universitair Medisch Centrum Universiteit Utrecht: Academisch Medisch Centrum Amsterdam Rijksuniversiteit Groningen Radboud Universiteit Nijmegen Wageningen-Universiteit Universitair Medisch Centrum Utrecht Universiteit Maastricht: VU Medisch Centrum te Amsterdam Vrije Universiteit Van Amsterdam Universiteit Leiden: Universiteit van Amsterdam

48.785  28.249  24.925  24.693  24.611  20.314  19.810  15.997  14.520    6.792    5.625    5.600    1.393 241.314

De overige proeven, met bijna 350.000 dieren, werden gedaan door de onderstaande organisaties. Hiervan vindt geen publicatie plaats. Daar komt met ingang van dit jaar verbetering in.

Nutreco Nederland B.V.te Boxmeer

Deltacell B.V., Division Lung Growth te Leiden.

Aqua Sense B.V.te Amsterdam

Farma Research Animal Health te Nijmegen

Crucell te Leiden

Bio Trading Benelux BV te Mijdrecht

Rottier te Kloosterzande

Slangen BV te Meersen

Provimi BV te Rotterdam

Intervet International BV te Boxmeer

VisAdvies BV te Houten

Fort Dodge Animal Health Holland te Weesp

Danone Research BV te Wageningen

I.P.G. Beilen te Beilen

IQ Corporation BV te Groningen

Notox Safety & Environmental Research BV te Den Bosch

Schering-Plough Organon N.V. te Oss

CURAX BV te Houten

Genmab B.V.te Utrecht

Visualsonics BV te Amsterdam

De Schothorst te Lelystad

Brains-On-Line te Groningen

Zoogdiervereniging VZZ te Arnhem

Delta Phenomics te Utrecht

SOVON Vogelonderzoek te Nijmegen

Stichting Kenniscentrum Dierplagen te Wageningen

Amsterdam Molecular Therapeutics te Amsterdam

RRR E&C te Almere

Crossbeta Biosciences BV te Utrecht

Mucosis te Groningen

Arcadis, divisie water te Rotterdam

Dutch Medical & Science Consultancy BV. te Leiden

ModiQuest Therapeutics B.V. te Nijmegen

CCL Research te Veghel

Pharming Group B.V. te Leiden

Dopharma Research BV te Raamsdonkveer

AKZO Nobel Technology & Engineering B.V. SHERA Department te Arnhem

Nederlands Kanker Instituut te Amsterdam

St. Sanquin Bloedvoorziening te Amsterdam

Koninklijk Instituut voor de Tropen te Amsterdam

Nederlands Vaccin Instituut te Bilthoven

Stg DLO te Wageningen

Gezondheidsdienst voor Dieren te Deventer

NIZO Food Research te Wageningen

Organisatie TNO te Delft

Biomedical Primate Research Center te Rijswijk

Stichting Van Hall/Larenstein te Leeuwarden

Hogeschool Utrecht te Utrecht

Hogeschool Rotterdam te Rotterdam

Avans Hogeschool te Breda

Aeres Groep te Ede

Hogeschool Leiden te Leiden

Kon. Ned. Academie van Wetenschappen te Amsterdam

Ned. Inst. Voor Onderzoek der Zee te Den Burg

Harlan Laboratories B.V.te Horst

InteRNA Technologies te Utrecht. 

ABP: verlies op de farmaceutische industrie

Stichting Pensioenfonds ABP (“ABP”), samen met drie medehoofdeisers, heeft in de Verenigde Staten een schikking bereikt met Merck en een aantal van haar huidige en voormalige bestuurders en verantwoordelijken. Merck verplicht zich tot betaling van $215 miljoen om een reeds vijf jaar durende rechtszaak tegen al deze gedaagden tot een einde te brengen.

Deze schikking is onderdeel van een totale schikking van $688 miljoen waartoe Merck heeft ingestemd met de eisers in twee rechtszaken die procedureel gevoegd waren door de rechtbank:

Merck & Co., Inc. Vytorin/Zetia Securities Litigation; en

Schering-Plough Corporation/Enhance Securities Litigation.   

De Vytorin rechtszaak tegen Merck, aanhangig gemaakt in 2008, diende voor rechter Dennis M. Cavanaugh in New Jersey. De schikking wordt bereikt enkele weken voordat de zaak op 4 maart zou voorkomen.

1. ABP,
2. Jacksonville Police and Fire Retirement System,
3. International Fund Management SA (onderdeel van de Deka Bank Group)
4. General Retirement System van de stad Detroit

zijn de vier hoofdeisers die namens alle benadeelden (‘de class’) het initiatief en de leiding hadden genomen in deze rechtszaak. De Merck Vytorin schikking is van toepassing op alle investeerders die Merck aandelen of opties hadden verworven in de periode tussen 6 december 2006 en 28 maart 2008.

De schikking die ABP heeft bereikt volgt uit het verwijt dat 

1. Merck de testresultaten van een twee jaar durend klinisch onderzoek genaamd ENHANCE te laat heeft geopenbaard, en dat

2.  het anti-cholesterol medicijn Vytorin van Merck geen statistische voordelen opleverde in de behandeling van atherosclerose (aderverkalking) ten opzichte van het cholesterolverlagende medicijn Simvastatin.

Beleggers in Merck beweerden dat het laat openbaren van deze informatie negatieve gevolgen heeft gehad voor de waarde van hun aandelen toen de resultaten van het klinisch onderzoek pas in 2008 werden gepubliceerd. 

Merck ontkent deze claims en blijft deze ontkennen. Zij houdt vol dat het bedrijf en de daarvoor verantwoordelijken verantwoord hebben gehandeld inzake het ENHANCE klinisch onderzoek.

De schikking is onder voorwaarde van goedkeuring door rechter Cavanaugh. 

“Net zo belangrijk als het verhalen van ons beleggingsverlies is het benadrukken van onze overtuiging ten aanzien van good corporate governance. De uitkomst van deze zaak dient een herinnering te zijn dat materiële, koersgevoelige informatie met de markt moet worden gedeeld zodra deze beschikbaar is,” zegt ABP-voorzitter Henk Brouwer. “Niettemin, de $215 miljoen vertegenwoordigt een aanzienlijk schikkingsbedrag – één van de grootste bedragen overeengekomen in een rechtszaak inzake fraude zonder dat er sprake was van een door de overheid vastgestelde overtreding.” 

Why Animal Rights

'Proefdiervrij' leest...

In het decembernummer van het kwartaalblad van Proefdiervrij staat een boekbespreking, nl. deze:

In zijn boek ‘we aaien ze, we haten ze, we eten ze’ beschrijft Herzog hoe tegenstrijdig mensen met dieren kunnen omgaan. Naast vele andere onderwerpen worden ook dierproeven besproken in dit boek. Hal Herzog is een van ’s werelds belangrijkste experts op het gebied van de relaties tussen mens en dier en biedt u met dit boek zeker genoeg stof tot nadenken.

Je zou zeggen dat als het over dierproeven gaat, Proefdiervrij toch wel meer dan gewone belangstelling zou hebben. Niet dus, de lezer mag het zelf uitzoeken. Een nietszeggende tekst van enkele regels.

De publicatie van Hal Herzog (foto) is al van 2011, en bevat een uiterst belangrijk hoofdstuk over het disfunctoneren van dierexperimentencommissies. Daarop zou Proefdiervrij toch volop de aandacht dienen te vestigen!

Het werd hier besproken op 14 juni 2011, en nogmaals naar verwezen op 31 januari 2012.

Voor wie het vergeten is, hier een link.

‘Niemand doet graag dierproeven’

In de NRC van vandaag mag Martje Fentener van Vlissingen weer eens leeglopen over haar smerige handwerk: het leiding geven aan dierproeven, in het Erasmus MC te Rotterdam. Er staat zowaar één kloppende bewering in het stukje (met foto), t.w. de vraag 

“Waarom doe ik mezelf dit aan?”

Precies mevrouw, waarom doet u dit eigenlijk? U kunt toch ook fatsoenlijk de kost verdienen, bijv. als dierenarts?

Ze heeft het ook nog even over “haar persoonlijkheid”. Nou daar zou ik wel eens een goede psychiater over willen horen.

En verder de gebruikelijke lulkoek. Een kwart van de tekst gaat over de ‘bedreigingen’ waaraan ze bloot staat. Je zou verdorie medelijden met haar in plaats van met de dieren krijgen.

Is ze zo goed voor haar 40.000 proefdieren (per jaar), krijgt ze dit.

Dierproeven: voor en tegen (ingezonden)

Ik vraag me wel eens wie van jullie weet hoe het er aan toe gaat in de proefdieren industrie. Ook daar zijn de laatste decennia flinke cultuuromslagen gemaakt. 

Ik kan foto's maken van varkens waar brandwonden op worden gemaakt om te zien hoe zich iets ontwikkeld. Proefdier pur sang dus. Maar wat ik er niet bijzet is dat het gebied waarop die wond is aangebracht, lokaal is verdoofd. Dan heb ik een prachtplaat om tegen dit soort proeven te zijn, maar het is niet het volledige beeld.

Dankzij dit soort dierproeven hebben we uitgevogeld dat bijv. honing reuze effectief is bij de behandeling van brandwonden. Op basis van dit onderzoek is bijv. Mesitran ontwikkeld maar zijn ook middelen als pryrogenium en collodiaal zilver weer in beeld gekomen. Het heeft het volledige gebruik van antibioticum bij brandwonden overbodig gemaakt, zowel humaan als veterinair. (zie: http://www.oosting-sietsma.nl/?natuurlijke-middelen)

Ik ben als de jacht geen voorstander van dierproeven maar ik ben ook geen verklaard tegenstander. Ik weet dat de wet dierproeven eist van alles wat niet natuurlijk is. En ik weet ook dat die testen in andere landen al zijn gedaan. Dus zit je in feite dubbel te testen. Soms wel 4 dubbel. Maar ik weet ook dat sommige testen in sommige landen zo gammel zijn dat je het wel over moet doen. Ook hier weer, het probleem is groter dan Nederland. Met dat verschil dat Nederland aan de top staat qua dierwelzijn voor dieren binnen proeven, voor zover mogelijk uiteraard.

Dierproeven: doof maken

Ik loop met onze co-assistent door de gang van het verpleeghuis. Het is elf uur in de ochtend en ik ruik alcohol. Het geurtje komt van de co, die nog zo jong en mooi is dat ik tegen alle beter weten in denk dat hij geen ernstige persoonlijke problemen heeft. ‘Collega D., ruik jij naar alcohol?’ ‘Jazeker,’ zegt hij, ‘wilt u ook wat?’ en hij haalt een klein plastic spuitflesje uit zijn broekzak met handalcohol waarmee hij zijn handen af en toe reinigt. Of het helpt tegen de MRSA waar we mee worstelen weet ik niet, maar het luchtte wel op. Sinds collega J.S. door onze hoofden spookt als een verslaafde arts die zijn patiënten zo veel leed berokkende ben ik zinloos alert. Hoewel ik eigenlijk niet inzie hoe een benzodiazepineverslaving er toe kan leiden dat je mensen makkelijker de diagnose Alzheimer of MS opplakt. Het was geen gemakzucht, want hij zocht er passende scans bij, al waren die van andere patiënten. De co vraagt of ik verslaafde artsen ken? Ja, eentje, alcohol, en hij is reeds lang terug bij zijn Maker en ik was doctoraal-assistent en niemand die er iets aan deed en ik ga zijn specialisatie niet noemen want het is voorbij en het was beschamend. 

‘Weet u wat ik beschamend vind?’ vraagt hij nu, ‘kijkt u hier eens naar.’ 

Hij toont me een artikel uit NRC Wetenschap waarin wordt beschreven dat beschadigd trilhaarepitheel in het binnenoor mogelijk gerepareerd kan worden met een nieuw ontdekte stof. Men gebruikte daarvoor Muizen die doof gemaakt waren door blootstelling aan twee uur hard geluid (116 decibel)... 

‘Kunt u zich voorstellen dat nette mensen zoiets twee uur lang doen met een muis? En dat andere nette mensen dat goedvinden, omdat weer andere nette mensen door dit gemartel met muizen straks misschien beter elkaars gezwets kunnen horen?’

Ik probeer er nog tussen te gooien dat ze dat natuurlijk met verdoofde muizen deden, maar ik weet dat niet zeker, want wij vinden immers dat we ons aan dieren mogen vergrijpen als we denken daar beter van te worden. Zeg ‘plofkip’ en de hele mensheid ligt in de sloot als moreel afstotelijke wezens. 

‘Mensen zijn wolken,’ zei Willem Hussem, ‘waar zij komen betrekt de lucht’. Ik vond dat ooit een treffende karakteristiek, maar het is een rare observatie, die voorbijgaat aan het feit dat we weliswaar in vele opzichten niet deugen, maar dat we ook in staat zijn om dat te constateren.

Terug naar de verslaafde arts. Ik werkte na mijn artsexamen een tijdje in Kenya en omdat in Afrika alles wat losser lag bedienden wij ons daar veel makkelijker van opiaten. Ik had soms migraine en hoewel pethidine natuurlijk niks hielp maakte het wel dat ik mij brakend en barstend van de koppijn niet eens zo beroerd voelde. Ja, opiaten! Al duizenden jaren een succes. Ook terug in Nederland gebruikte ik af en toe pethidine, zeg drie keer per jaar 50 mg, die ik keurig onder mijn eigen naam uit de opiatenkast haalde. Oudere collega’s fronsten heftig, maar drie keer 50mg per jaar wordt niet altijd tien keer 50mg per dag. De co stelt me gerust: ‘U hebt gewoon geen aanleg voor verslaving. Dat komt waarschijnlijk omdat u geen ernstige persoonlijke problemen hebt.’

Waarvan acte.

Bert Keizer ('Verslaafd', in: Medisch Contact)

***

Bron: http://www.earline-magazine.nl/nieuws/algemeen/item/2227-dove-muizen-weer-horend-door-ingespoten-stofje.html

N.B. Muizen hebben zeer gevoelig oren, ze kunnen geluiden horen boven de geluidgrens van ons gehoor; zogenaamde ultrasone geluiden.

Anorexia aan de Groningse universiteit



“Bij mensen is dit moeilijk te bestuderen. Daarom ( ) met proefdieren” zegt de Groningse hoogleraar Scheurink (foto) in de Volkskrant van 26 januari. Een hele pagina is aan deze ‘logica’ en aan dit onderwerp gewijd, terwijl de helft van het artikel ingenomen wordt door een foto van de man zelf. IJdelheid waar schaamte op z’n plaats zou zijn.

Hij neemt zijn toevlucht tot ratten. Zonder enige gêne wordt voortdurend gesproken over het misbruik van deze dieren. Dat dit van een immoraliteit is die vergelijkbaar is met martelen, daarvan toont hij niet het geringste besef.

Daar komt nog het volgende bij.

Noch anorexia noch obesitas komen natuurlijkerwijze voor bij ratten en dienen derhalve geïnduceerd te worden. Voor wat het waard is, zie verder.

Scheurink pretendeert succes te hebben bij sommige anorexiapatiënten. Dat succes bestaat dan uiteindelijk in een manier van voedsel tot zich nemen waar hij verder niets mee van doen heeft.

Met uitzondering van “de allermagersten”, zoals hij stelt, zijn de resultaten “wisselend”. Nu zijn bij de meest extreme groep uiteraard altijd wel enige resultaten te verwachten. Het genoemde ‘succes’ betreft uitsluitend een geselecteerde groep. De patiënten moeten namelijk wel meewerken! En anders de ratten wel!

Onbegrijpelijk dat dierproeven als deze in dit land getolereerd worden. Studenten worden op deze manier gevormd tot gewetenloze medeburgers.

Het aantal ratten dat aan de universiteit van Groningen misbruikt wordt – gemiddeld 24 ratten PER DAG - staat in geen verhouding tot dat aan enige andere universiteit.

***

Commentaar prof. Scheurink

Een korte reactie: onze resultaten zijn direct vertaalbaar naar de 'echte' Anorexia patienten, de zogenaamde Restricted Anorectics. Deze patienten worden zeer succesvol behandeld (75% versus de reguliere 50% resultaat) volgens onze theorie en bevindingen in de Anorexia Kliniek in het Karolinska Instituut in Stockholm.

Ten aanzien van de criteria: als u de literatuur van eetstoornissen bestudeert dan zult u lezen dat er naast de Resticted Anorectics nog de zogenaamde Purging Anorectics zijn, patienten die wel eten maar veelvuldig braken en een grote groep gekenmerkt als EDNOS (eating disorders). Vandaar dat men niet kan spreken van zoiets als DE Anorexia patient. 

We kunnen dus stellen dat we wel degelijk weten waarvoor we onze experimenten doen en ik kan u verzekeren dat de resultaten direct relevant zijn voor de kliniek.

***

 Commentaar Redactie de Volkskrant

Hartelijk dank voor uw bijdrage, die wij met belangstelling hebben gelezen. Helaas kunnen wij uw reactie niet publiceren. Wij ontvangen dagelijks een honderdtal brieven. De redactie is daar heel blij mee, maar de ruimte om brieven te publiceren is beperkt. Wij vragen hiervoor uw begrip en hopen u een volgende keer te mogen verwelkomen in de kolommen van Geachte redactie of op de U-pagina.

Hermelijn (2): kamervragen

Partij voor de Dieren: wettelijke kledingvoorschriften bontvrij!

Geen aanbeveling of verplichting voor overheidsfunctionarissen tot het dragen van hermelijnenbont

01-02-2013

De Partij voor de Dieren heeft in Kamervragen aan de Minister-president en de ministers van Veiligheid en Justitie en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties om opheldering gevraagd over de bij Besluit vastgestelde verplichting voor rechterlijke ambtenaren bij de Hoge raad tot het dragen van hermelijnenbont. Ook heeft zij de mogelijkheid voor het Staatshoofd tot het dragen van een koningsmantel met hermelijnenbont ter discussie gesteld. De Partij voor de Dieren vindt het in strijd met de geest van de wet om het Staatshoofd in een Besluit te adviseren hermelijnenbont te dragen en rechterlijke ambtenaren bij de Hoge Raad zelfs in bepaalde gevallen te verplichten om hermelijnenbont te dragen. Deze verplichting c.q. aanbeveling is niet meer in de geest van de wet nu Nederland het fokken van pelsdieren voor bont heeft verboden. Bovendien is de hermelijn een beschermde diersoort. De Partij voor de Dieren heeft gevraagd de desbetreffende besluiten zo spoedig mogelijk aan te passen, in elk geval voor 30 april 2013.

De vragen luiden als volgt:

1. Kent u de berichten “Staatsieportretten Beatrix vervangen”   en “Laat die cape op zolder!; Dieuwke Grijpma onderzocht geschiedenis van koningsmantel”  van 30 januari jl. over de herkomst van het bont van de koningsmantel?

2. Kunt u aangeven of de koningsmantel is afgezet met bont afkomstig van hermelijnen of met imitatiebont? Zo nee, waarom niet?

3. Zal de troonsopvolger bij de kroning op 30 april 2013 en tijdens het maken van de staatsieportretten een koningsmantel afgezet met bont van hermelijnen dragen? Zo ja, hoe beoordeelt u dit, nu de hermelijn in Nederland en Europa een beschermde diersoort is?

4. Deelt u de mening dat het niet passend zou zijn als de troonsopvolger ten behoeve van de kroningsplechtigheid en de staatsieportretten een koningsmantel draagt met hermelijnenbont, terwijl de hermelijn een beschermde inheemse diersoort is volgens de Flora- en Faunawet? Zo nee, waarom niet?

5. Deelt u de mening dat het bovendien niet passend zou zijn als de troonsopvolger ten behoeve van de kroningsplechtigheid en de staatsieportretten een mantel draagt van hermelijnenbont, terwijl uit opinieonderzoeken blijkt dat de meerderheid van de bevolking bont afwijst en er sinds dit jaar een wettelijk verbod is op het fokken van pelsdieren voor bont? Zo ja, bent u bereid er voor te zorgen dat de troonopvolger ten behoeve van de koningsplechtigheid en de staatsieportretten geen mantel gevoerd met hermelijnenbont zal dragen? Zo nee, waarom niet?

6. Deelt u de mening dat het Besluit van 23 april 1980, tot het voeren van het Koninklijk wapen, waar in Art. 3 en Art. 6 staat dat het wapen “kan worden geplaatst op een mantel van purper, geboord van goud, gevoerd met hermelijn, opgebonden met koorden eindigende in kwasten, beide van goud, en gedekt door een baldakijn van purper geboord van goud, en dragende de Koninklijke kroon” niet langer meer in overeenstemming is met de geest van de Nederlandse wet, nu het verboden is om dieren te fokken voor bont?  Zo ja, bent u bereid om het Besluit op de kortst mogelijke termijn, in ieder geval vóór 30 april 2013, te wijzigen zodat er geen officiële aanbeveling is tot het dragen van bont door het staatshoofd? Zo nee, waarom bent u hier niet toe bereid?

7. Deelt u de mening dat het Besluit van 22 december 1997 betreffende de titulatuur en het kostuum der rechterlijke ambtenaren alsmede het kostuum van de advocaten en van de procureurs (Reglement II), waar in Art. 5 lid 2 wordt voorgeschreven dat de “De toga van de president van en de procureur-generaal bij de Hoge Raad is aan de buitenwaartse randen van de banen en aan de bovenzijde van de mouwomslagen voorzien van een hermelijnen boordsel.” , en Art. 12, lid 1: “De baret van de rechterlijke ambtenaren met rechtspraak belast, werkzaam bij de Hoge Raad, van de procureur-generaal, de plaatsvervangend procureur-generaal, de advocaten-generaal en de advocaten-generaal in buitengewone dienst bij de Hoge Raad en van de griffier van de Hoge Raad is van zwart fluweel met om de rand een hermelijnen boordsel.” niet langer meer in overeenstemming met de geest van de Nederlandse wet, nu er sinds dit jaar een verbod is op het fokken van pelsdieren voor bont?   Zo ja, bent u bereid om het Besluit ten spoedigste te wijzigingen op deze punten? Zo nee, waarom bent u hier niet toe bereid?

***

De Besluiten zijn hier terug te vinden:

http://wetten.overheid.nl/BWBR0009255/tekst_bevat_hermelijnen/geldigheidsdatum_31-01-2013 enhttp://wetten.overheid.nl/BWBR0003312/tekst_bevat_hermelijn/geldigheidsdatum_31-01-2013

Hermelijn

Jan Fokkens

procureur-generaal (Hoge Raad)

BESLUIT van 22 december 1997, betreffende de titulatuur en het kostuum der rechterlijke ambtenaren alsmede het kostuum van de advocaten en van de procureurs (Reglement II)

Artikel 5

1. De toga van de de rechterlijke ambtenaren met rechtspraak belast, werkzaam bij de Hoge Raad, van de procureur-generaal, van de plaatsvervangend procureur-generaal, van de advocaten-generaal en van de advocaten-generaal in buitengewone dienst bij de Hoge Raad en van de griffier van de Hoge Raad is van zijde met banen en mouwomslagen van zwart fluweel.

2. De toga van de president van en de procureur-generaal bij de Hoge Raad is aan de buitenwaartse randen van de banen en aan de bovenzijde van de mouwomslagen voorzien van een hermelijnen boordsel.

.

3. De toga van de substituut-griffier en van de waarnemende griffiers van de Hoge Raad is van zijde zonder banen met mouwomslagen van zwart fluweel.