"Mens en dier in theologisch perspectief” van Jacques Schenderling heb ik gelezen. Schenderling beschouwt dieren als niet-personen.
Volgens hem mag je dieren niet laten lijden, maar wel snel en pijnloos doden.
De diersoorten moeten in stand worden gehouden. Dieren hebben het recht zoveel mogelijk natuurlijk te leven.
Gebruik van dieren vindt hij op bijbelse gronden gerechtvaardigd, misbruik beslist niet.
Dierenwelzijn is heel belangrijk voor hem.
Hij maakt verder een onderscheid tussen hoger ontwikkelde zoogdieren, zoals apen, honden, katten en vee en de overige dieren.
Hij is predikant en volgens hem hebben protestantse theologen zich meer tegen dierproeven uitgesproken dan katholieke.
---
Commentaar
Deze dissertatie en 'bijdrage aan het debat over de morele status van het dier' is een prachtig boek, ook al dateert het alweer van 1999.
Het beroep op het persoonsbegrip echter, tegen het eind van het boek, vind ik een (bekend) zwaktebod. Een goedkoop woordspel om misbruik van dieren te legitimeren, en ze rechten te ontzeggen.
