Boris van der Ham

 

Vandaag hoorde ik Boris van der Ham (D66) in het radiojournaal zeggen: 'Mijn fractie is nooit zo voor animal cops geweest'.

Hear, hear! dacht ik.

Dat zegt de man van de bontjas. Ik meen dat het in Londen was.

Ik kan de foto van enkele jaren terug niet meer vinden.

Wel blijkt me, via internet, dat hij van de dwaalwegen zijns weegs is teruggekeerd en bont afgezworen heeft.

Maar als je hem dan bovenstaande opmerking hoort maken, dan vraag je je wel af hoe diep de compassie voor dieren werkelijk zit.

***

Commentaar-Van der Ham
"Ik heb nog nooit een bontjas gehad, ook niet in het verleden. Mij te duur, maar ook ethisch staat het me tegen. Al vanaf mijn basisschooltijd."

Coutinho heeft griep (Open brief)

 

Open Brief

Ondergetekenden verklaren dat huisarts H. van der Linde (foto onder) uit Capelle aan den IJssel het recht heeft om publiekelijk te wijzen op de mogelijke belangenverstrengeling van de heer Roel Coutinho. (foto boven).

Coutinho is directeur van het Rijksinstituutvoor Volksgezondheid en Milieuhygiëne (RIVM) en als zodanig een invloedrijke gezondheidsautoriteit die een leidende rol speelt van overheidswege bij de bestrijding van infectieziekten, waaronder de jaarlijkse griepvaccinatie.

Daarnaast kreeg hij eerder dit jaar een dubbele benoeming als hoogleraarvoor Utrecht Life Sciences, een samenwerkingsverband tussen de Universiteit Utrecht, publieke instanties en het bedrijfsleven. De heer Coutinho geeft als deeltijdhoogleraar leiding, en neemt deel, aan samenwerkingsverbanden waaraan ook de twee grootste farmaceutische bedrijven van Nederland, Glaxo-SmithKline en MSD deelnemen. 

Van der Linde wijst op deze twee kanten van Coutinho’s bezigheden als een voorbeeld van belangenverstrengeling in de zin waarin deze term internationaal wordt gebezigd binnen de medische wereld.

Wij vinden het beschamend dat Van der Linde’s commentaar wordt beantwoord met een gang naar de rechter door Coutinho en het RIVM. Wij roepen hen op, hun gerechtelijke stap terug te nemen en een open gesprek aan te gaan, niet alleen met Van der Linde, maar met het Nederlandse publiek, over de al dan niet aanwezige belangenverstrengeling bij de heer Coutinho. Dat is de koninklijke weg waarlangs de integriteit en de onafhankelijkheid van het RIVM gehandhaafd kan blijven. Wij achten de juridische weg een even grove als vruchteloze wijze om een discussie te smoren die in alle openheid gevoerd moet kunnen worden.

Prof dr D. Swaab, hoogleraar neurowetenschappen

Prof dr D. Draaisma, hoogleraar geschiedenis van de psychologie

Prof dr A. Lagro-Janssen, hoogleraar huisartsgeneeskunde

Prof dr T. Dehue hoogleraar wetenschapsgeschiedenis

Prof dr R. Vermeulen hoogleraar neurologie

E. Lemaire, A. Bos, P. Meuwese, W. van Oyen, huisartsen.

S. Ritmeester, B. Keizer, J. Hornstra, G. Onderwater, G. Becker, A. Krommenhoek, E. Luning, M. Nio, H. Reedijk, specialisten ouderengeneeskunde

Dr C. Renckens, gynaecoloog

Dr L. Bonneux, epidemioloog

***

Hans van der Linde

 Schriftelijke vragen van het kamerlid Van Gerven (SP) aan de minister van VWS over een rechtszaak van het RIVM tegen een kritische huisarts 

1. Wat is uw oordeel over het feit dat het RIVM een rechtszaak heeft aangespannen tegen een huisarts omdat deze kritische opmerkingen heeft geplaatst over de dubbelfuncties van de directeur van het Centrum voor Infectiebestrijding? [1]
2. Is het u bekend dat de directeur naast zijn overheidsfunctie als directeur van het Centrum Infectiebestrijding RIVM een tweetal deeltijdhoogleraarschappen vervult waarbij hij nauwe samenwerkingsverbanden heeft met grote, vaccinproducerende farmaceutische bedrijven als MSD en Glaxo-SmithKline in het kader van Utrecht Life Sciences (ULS) en in het bijzonder het Castellum-project en Immuno Valley?  Bent u van mening dat een dergelijke belangenverstrengeling verenigbaar is met zijn ambtelijke status als gezondheidsautoriteit van hoogste infectiedeskundige van het  RIVM  die gezaghebbende uitspraken moet doen over het nut en de uitvoering van vaccinatiecampagnes?  Dient hij niet volstrekt onafhankelijk te zijn, zodat elke schijn van belangenverstrengeling uitgesloten is? Zo neen, waarom niet?
3. Hoeveel geld is gemoeid met deze procedure van het RIVM? Kan dit publieke geld niet beter worden besteed?
4. Wat is de reden dat het RIVM niet een kort geding tegen deze kritische huisarts heeft aangespannen maar een bodemprocedure is begonnen? 
5. Klopt het dat het RIVM een bodemprocedure is begonnen om deze huisarts financieel te treffen? Zo neen, wat is dan de reden?
6. Komt het vaker voor dat het RIVM een dergelijk juridisch middel inzet tijdens een discours over het nut van vaccinaties en de onafhankelijkheid van wetenschappers en adviserende autoriteiten?
7. Overweegt het RIVM ook een juridische procedure tegen de Volkskrant of Trouw die zich ook kritisch hebben betoond over de belangenverstrengeling van de directeur of de handelwijze van het RIVM. [2] Zo neen, waarom niet?
8. Bent u bereid onmiddellijk uw invloed aan te wenden om een einde te maken aan deze onverkwikkelijke gang van zaken waarbij kritische mensen door het RIVM de mond worden gesnoerd? Zo neen, waarom niet? 

[1] Trouw,   21 november 2011

[2] Volkskrant, 7 november 2011. Trouw,  21 november 2011. 

Dolfijn (zoogdier)

op afb. klikken voor vergroting

Haai

Voor vergroting klik op afbeelding 

Zeehond

voor vergroting klik op afbeelding

Het beste idee (stelling)

Het beste idee krijg je 

 n a d a t  

je  de  pc hebt afgezet.
----

Spandoekautomaat

Spandoekautomaat op Schiphol

klik op afbeelding voor vergroting

(Foto: Bart Mühl)

Het proces-Wilders

Over zijn rol als getuige in het proces-Wilders publiceerde Tom Schalken (foto) onlangs een leerzaam en vermakelijk verslag. Ik moet vooropstellen dat ik niets van het hele proces op tv gezien heb, niet tijdens noch ervoor of erna in de nieuwsrubrieken. Ik noem hier dan ook alleen enkele punten die mij in het boekje zijn opgevallen, zonder dieper op de zaak in te gaan. Het complete verslag telt slechts 100 bladzijden, A-5 formaat, dus eigenlijk maar 50 A-viertjes.

De kwestie was die van het beruchte etentje en de vermeende beïnvloeding van de daar eveneens aanwezige arabist Hans Jansen, die als getuige-deskundige door de rechtbank was opgeroepen. Voor advocaat Moszkowicz was dat aanleiding te proberen de rechters twee keer te wraken. De eerste poging slaagde, de tweede niet.

De indruk die ik van Schalken uit de lezing van zijn verslag gekregen heb, is die van een geleerde, of zelfs studeerkamergeleerde, die gewend is zijn gedachten weloverwogen te formuleren. De media maakten een karikatuur van hem, op het voorbeeld van de advocaat Moszkowicz. Zelf vergelijkt Schalken zijn optreden  met Ad Melkert toen die niet opgewassen was tegen de confrontatie met Pim Fortuyn. Ik moest denken aan Ella Vogelaar die iedere flair miste om bijv. een verslaggever op z’n plaats te zetten.

Uiteraard is het aardig te zien hoe een rechter - raadsheer - zelf de soms vernederende behandeling door de rechtbank ervaart. Om nog maar het minste te noemen: je als getuige maar liefst vijf uur in het gebouw te laten wachten, alvorens je opgeroepen wordt.

Schalken was raadsheer in het Gerechtshof, maar slechts als plaatsvervanger in beklagzaken, d.i. wanneer het OM weigert tot vervolging over te gaan. Zijn hoofdbetrekking is hoogleraar-strafrecht. Een van zijn conclusies is de vraag of er in de toekomst nog wel voldoende plaatsvervangers te krijgen zijn, wanneer men het risico loopt een behandeling als die van Schalken zich te moeten laten welgevallen. Hijzelf heeft in ieder geval alvast bedankt.

De kritiek op het proces geldt vooral media en rechtbank. Media creëren beeldvorming die een eigen leven laat gaat leiden, omdat ze niet gecorrigeerd wordt. 

Anekdote: “Een dorpsbewoner vertelt aan de mensen in zijn straat dat zijn buurvrouw een hoer is. Tegen die man zegt de buurvrouw: ‘Waarom vertel je zoiets? Je weet toch dat het niet waar is?’ ‘Jawel’ zegt de roddelaar, ‘maar het staat je toch vrij tegen iedereen te zeggen dat het niet waar is?’

Schalken beschouwt de media als de vierde macht in de samenleving.“The media are so called because they are rarely well done.”(T.S. Eliot)

De rechtbank worden diverse verwijten gemaakt, maar vooral dat ze de regie uit handen gaf. Ze was angstig, en werd daardoor haast een trekpop in de handen van Moszkowicz.

Moszkowicz wordt een showadvocaat genoemd. Aangehaald wordt dat Jort Kelder hem indertijd een maffiamaatje noemde. Dat pikte Bram niet, maar tegelijk ziet hij er geen been in om nu Schalken als zodanig weg te zetten. De voorzitter van de rechtbank legde hem geen strobreed in de weg.

Wilders vergelijkt hij met Berlusconi. Schalken: “Zo onbeschaamd als Berlusconi, die Italiaanse rechters ‘de kanker van de democratie’, noemde is het nog net niet.”

De arabist Hans Jansen komt er zo mogelijk nog slechter af. Hij blijkt sterk anti-islam te zijn, reden uiteraard waarom hij als getuige-deskundige door Wilders gevraagd werd. Wat mij het meest trof was het oordeel over hem van Niek Biegman, arabist en diplomaat met een grote reputatie: “Jansen was ooit een degelijk publicist, maar die tijd is voorbij. In 2008 publiceerde hij een schandalig anti-islampamflet met regelrechte leugens.”

***

Tom Schalken, Het eetcomplot. De rechter als verdachte in het Wilders-proces (uitg. Van Oorschot,  A’dam 2011)

Spanje: exécution incomplète de la directive «zoos»

Environnement: la Commission poursuit la procédure d'infraction engagée contre l'Espagne pour exécution incomplète de la directive «zoos»

Commission européenne – Communiqué de presse

Bruxelles, le 28 septembre 2011. La Commission adresse à l'Espagne un rappel concernant l'obligation de cette dernière de se conformer à l'arrêt de la Cour de justice de l'Union européenne relatif à la détention d'animaux sauvages dans les zoos.

En décembre 2010, la Cour avait estimé que l'Espagne ne respectait pas les conditions d'octroi des licences aux jardins zoologiques dans un certain nombre de régions.

Près d'un an plus tard, la Commission n'a toujours pas la preuve que le système d'octroi des licences fonctionne comme il se doit ni que les jardins zoologiques non conformes aux normes ont été fermés.

Sur recommandation de M. Janez Potočnik, membre de la Commission chargé de l’environnement, la Commission adresse donc une lettre de mise en demeure à ce pays. Si l'Espagne ne prend pas les mesures appropriées, la Commission pourrait de nouveau saisir la Cour de justice et demander que des sanctions financières soient imposées.

Le contentieux remonte à avril 2002, échéance initialement fixée pour la transposition de la directive «zoos» de 1999. L'Espagne n'ayant pas respecté toutes les exigences de la directive à cette date, la Commission lui a adressé une série de lettres avant de finalement saisir la Cour de justice de l'Union européenne.

L'Espagne a certes transposé la directive dans sa législation nationale, mais la mise en œuvre des nouvelles lois à l'échelle locale laisse à désirer. 

L'Espagne n'a pas fourni à la Commission suffisamment de preuves qu'un certain nombre de jardins zoologiques sont gérés conformément aux exigences de l'UE, en particulier en ce qui concerne l'octroi des licences, les inspections et les procédures de fermeture des jardins zoologiques. Les jardins zoologiques en cause se situent dans les régions suivantes: Aragon, Asturies, îles Baléares, îles Canaries, Cantabrie, Castilla‑León, Estrémadure et Galice.

Contexte

La directive 1999/22/CE du Conseil du 29 mars 1999 relative à la détention d'animaux sauvages dans un environnement zoologique a établi des normes communes minimales concernant l'hébergement et les soins à apporter aux animaux détenus dans des jardins zoologiques afin de renforcer le rôle des zoos dans la conservation de la biodiversité.(directive «zoos»)

Les conditions de détention de nombreux animaux dans les zoos européens ne sont pas toujours acceptables. 

C'est pourquoi il importe de mettre en œuvre les règlements relatifs à la détention des animaux dans les jardins zoologiques, afin d'assurer la protection de la faune sauvage et la préservation de la biodiversité tout en maintenant la fonction éducative de ces jardins zoologiques vis-à-vis du grand public et leur rôle dans la recherche scientifique.

La directive vise à protéger la faune sauvage et à préserver la biodiversité en invitant les États membres à adopter des mesures relatives à l'octroi des licences et à la réalisation d'inspections régulières dans les zoos européens afin de s'assurer que les conditions qui régissent l'octroi des licences sont respectées.

Pour en savoir plus:

–        Directive «zoos»

–        Arrêt 2010 de la Cour de justice des Communautés européennes, en français et en espagnol

Pour des statistiques actualisées concernant les infractions en général:

http://ec.europa.eu/eu_law/infringements/infringements_fr.htm

Voir aussi: MEMO/11/646

-----------------------------------------------------------------------

Brussels, 29 September 2011. The European Commission is sending Spain a reminder about its obligation to comply with a European Court of Justice ruling on the situation of animals in zoos.

In December 2010, the Court ruled that Spain was failing to license zoos properly in a number of regions. 

Nearly a year later, the Commission still has no proof that licensing is working properly, or that substandard zoos have been closed. On the recommendation of Environment Commissioner Janez Potočnik, the

Commission is therefore sending Spain a Letter of Formal Notice. If Spain fails to respond appropriately, the Commission may return to the Court and ask for financial penalties.

The issue first arose in April 2002, the original deadline for transposing the 1999 Zoo Directive. As Spain did not meet all the Directive's requirements at that time, the Commission responded with a series of letters which culminated in a referral to the European Court of Justice.

While Spain did transpose the Directive into national law, the new laws have not been properly implemented at a local level. Spain has not provided the Commission with sufficient proof that a number of zoos are being managed in line with the EU requirements, in particular with regard to licences, inspections and procedures for zoo closures. 

The zoos affected are in the regions of Aragon, Asturias, the Balearic Islands, the Canary Islands, Cantabria, Castile and Leon, Extremadura and Galicia.

Martijn Katan over dierproeven (vervolg)

Hoewel kritisch over dierproeven is Martijn Katan, chemicus en em. hoogleraar voedingsleer, geen tegenstander van dierproeven. Dat kan ook moeilijk in dat milieu. Waar het om gaat is: hoe motiveert de man dat?

We laten het (on)ethische aspect voor het moment buiten beschouwing en lezen dan bij Martijn dit :

 "Zonder fruitvliegjes zou de moderne genetica niet bestaan, en dank zij onderzoek bij muizen kunnen dokters steeds vaker kanker genezen. Ook in de voeding waren proefdieren ooit cruciaal. De meeste vitamines zijn geïdentificeerd door onderzoek bij dieren, want met mensen kun je maar beperkt experimenteren."

Met andere woorden: er is maar één manier.
Katan meent ook te kunnen bewijzen dat iets niet zou hebben bestaan als niet enz. Dat is uiteraard  allemaal hooggeleerde lariekoek.

Hoewel ik geen onderzoeker ben, en het daarom niet op mijn weg ligt het tegendeel te bewijzen, heb ik toch een aardig voorbeeld gevonden bij Friedrich Wöhler (foto). Hij was de eerste die ureum synthetiseerde (in 1828) en daarmee de grondlegger van de organische chemie. Dat was in het begin van de negentiende eeuw des te opzienbarender omdat men in die tijd dacht dat dat niet mogelijk was. Organische stoffen zouden bezield zijn door een levenskracht ('vis vitalis'), en derhalve alleen kunnen ontstaan uit andere organische stoffen. Niet uit levenloze materie.

Maar Wöhler goochelde met ammoniak en verkreeg ureum, een afvalproduct bij de eiwitstofwisseling in de lever. N.B. Ureum heet in het Duits Harnstoff; harnen is plassen.

Hij beschreef zijn vondst als volgt:

Am 22. Februar 1828 schrieb Wöhler einen Brief an Berzelius in dem er ihm mitteilte, dass er "Harnstoff machen kann, ohne dazu Nieren oder überhaupt ein Thier, sey es Mensch oder Hund, nöthig zu haben.* Das cyansaure Ammoniak ist Harnstoff." 

"Diese künstliche Bildung von Harnstoff, kann man sich als Beispiel von Bildung einer organischen Substanz aus unorganischen Stoffen betrachten." 

* zonder daarvoor nieren, of überhaupt een dier, zij het mens of hond, nodig te hebben.

Martijn Katan over dierproeven

 

In zijn column ‘Van muizen en mensen’ geeft Martijn Katan een venijnige kritiek op dierproeven. Hij constateert dat dierproeven dikwijls op de verkeerde manier gedaan worden. Hij zegt daarover dit :

"Waarom levert voedingsonderzoek bij proefdieren tegenwoordig zulke teleurstellende resultaten op? 

Dat komt vooral doordat de volgorde is omgekeerd waarin het onderzoek gedaan wordt.

De juiste manier om proefdieren te gebruiken is om te beginnen met een onmiskenbaar effect bij mensen.

Helaas zijn nieuwe effecten van voedsel op ziekten bij mensen tegenwoordig zeldzaam. Daarom draaien sommige onderzoekers de volgorde om: ze zoeken iets dat werkt bij muizen en suggereren dat het bij mensen ook zal werken. Als dat wordt getest, valt het vrijwel altijd tegen."

Let wel: dit is – uitzonderlijke - kritiek van een insider, iemand die zelf niet eens een tegenstander van dierproeven is.

Normaal wordt kritiek op dierproeven ‘weerlegd’ door te wijzen op de procedures, het toezicht, de verzorging van de dieren, en last not least de Dierexperimentencommissie.

Marianne Joëls is zo iemand. Haar dierproeven slaan, voor zover op te maken valt uit Een zeepaardje in je hoofd, helemaal nergens op.

Wie zegt daar dat proefdieren N I E T  vogelvrij zijn?

Rechterlijke prietpraat over orka Morgan

In het vonnis waarin de Amsterdamse rechter de uitzetting van orka Morgan naar Tenerife motiveert, zegt hij  o.a. het volgende:

"Ook Spanje moet de strenge internationale regels tot bescherming van walvisachtigen naleven." 

Aan een zinnetje als dit kun je twee dingen zien.

1. De naïeviteit van deze rechter. 

Dat behoeft wel geen betoog. Spanje moet zoveel. 

2. Dat dat geen loze kreet is, blijkt uit onderstaand recent bericht van de Europese Commissie, waarmee de rechter blijkbaar ook niet bekend is. En naar te vrezen valt: ook niet op gewezen door de verdediging van de orka:

"De Europese Commissie is niet tevreden over een aantal Spaanse dierentuinen. Met name het vergunningensysteem en de inspecties zijn niet in orde, zo meent de commissie. Het heeft de Spaanse autoriteiten vandaag verzocht de Europese regels goed door te voeren.

In negen gebieden, waaronder de Canarische eilanden, Aragon en Leon, zou de vergunning van dierentuinen niet kloppen. Ook worden de procedures om dierentuinen te sluiten niet goed nageleefd.

Er zijn Europese regels om te garanderen dat dieren in een dierentuin onder zo goed mogelijke omstandigheden leven. 

Spanje werd al eerder flink onder druk gezet door de Europese Commissie om aan deze regels te voldoen. " (ANP/Redactie)

Berisping voor Roos Vonk???

Foto: Bert Beelen;  De Gelderlander

Professor doctor Roos Vonk is berispt door het bestuur van de Nijmeegse Radboud universiteit. Dit wegens haar samenwerking met een collega die de kluit belazerde. Het is inderdaad niet slim van haar geweest om uit het ‘onderzoek’ naar vleeseters te concluderen dat deze mensen ‘hufters’ zijn. Dat zijn ze natuurlijk wel maar dat zeg je niet – zeker niet als hoogleraar.

Ik voeg daar graag nog iets aan toe.

We weten allemaal dat dierproeven de ontwikkeling der wetenschap niet bevorderen maar tegenhouden. In ieder geval in veel zo niet alle gevallen. Maar dan heb je iemand als professor doctor Marianne Joëls, hoogleraar neurobiologie. Om precies te zijn: Marian Joels, PhD; Rudolf Magnus Institute of Neuroscience;  Department of Neuroscience and Pharmacology; University Medical Center Utrecht.

Deze dame doet graag dierproeven. Haar populair-wetenschappelijke boekje Een zeepaardje in je hoofd vermeldt er een aantal. Zo beschrijft zij in het hoofdstuk 'Bemoederzucht. Invloed van vroege levenservaringen' een - wreed - experiment met ratten.

De meerwaarde daarvan blijkt echter op geen enkele wijze!

Ten overvloede schrijft zij nog eens aan het eind: "Misschien geldt deze observatie bij ratten ook wel voor mensen...." (blz. 36)

 ***

En dan krijgt Roos Vonk een berisping!  Of all people.
.

Marianne Joëls (Open Brief)



Geachte mevrouw Joëls,

Ik heb gisteren uw Zeepaardje gekocht - voor € 3,45 – en daaruit inmiddels een aantal teksten gelezen. Onbekommerd schrijft u daarin over dierproeven. Dat begrijp ik niet. Met name het hoofdstuk ‘Bemoederzucht. Invloed van vroege levenservaringen’ roept bij mij vragen op.

U beschrijft daarin een - wreed - gedeelte over ratten. Ik begrijp de meerwaarde daarvan niet. Misschien zijn deze observaties aardig voor biologen, alhoewel ik dan toch verreweg observaties in het wild verkies, zoals Maarten ’t Hart die bijv. gedaan heeft.

De klap op de vuurpijl staat dan aan het eind, op blz. 36: “Misschien geldt deze observatie bij ratten ook wel voor mensen….”

“Misschien.“

En hier blijft het niet bij. In het hoofdstuk over het Rettsyndroom beschrijft u genetische manipulatie met muizen. Eerst verminkt u/uw collega die dieren en bezorgt ze zeer ernstige motorische stoornissen; vervolgens ‘brengt u een gezonde kopie van het gen in’. Ik citeer u maar even want wijselijk laat u een precieze beschrijving van de techniek - en de slachtoffers daarvan – achterwege. Het resultaat? Nihil. Nader onderzoek gewenst.

In het hoofdstuk over de ziekte van Huntington laat u de dierproeven maar helemaal weg. Ook hier staat u met lege handen.

***

Een inkijkje in uw persoonlijkheid geeft de volgende zin in datzelfde hoofdstuk: ‘Het is tergend om te weten dat je eigenlijk vrijwel niets kunt doen om het leed te verlichten. Je zou de wetenschap vooruit willen sleuren.” (blz.143)

Dit illustreert m.i. twee dingen.

1. U constateert – terecht – dat uw wetenschap niet verder helpt. Daar laat u het bij. Kennelijk is uw overtuiging dat u meer van hetzelfde zou moeten doen om wel verder te komen. Het ‘out of the box’-denken is u vreemd.

2. U wilt leed verlichten, en tegelijk voegt u leed toe! Wat zegt dit over u?

 ***

Daar komt het volgende nog bij.

Uw Zeepaardje telt 23 korte hoofdstukjes. Aan het eind staat een Verantwoording, zijnde twee zinnen op een verder lege bladzijde. Wat ik niet begrijp is dat u zelfs in deze Verantwoording met geen woord rept over uw dierproeven en de (vermeende) relevantie ervan. Evenmin over het leed dat u de dieren toevoegt, noch over de aantallen dieren noch over de soorten die u misbruikt.

Bent u zich ervan bewust dat anno 2011 dierproeven iets anders zijn dan bijv. anno 1911?

Bent u zich bewust van de maatschappelijke verantwoordelijkheid van uzelf, en van uw instituut?

Ik moet zeggen dat ik van de kennismaking met u via het Zeepaardje niet vrolijk word.

Barend

Lit. Marianne Joëls, Een zeepaardje in je hoofd. Over de rol van de hersenen van de conceptie tot de dood.(Amsterdam 2009)  

***

ANTWOORD MARIANNE JOËLS

Alle dierproeven die beschreven zijn, zijn van te voren door een ethische commissie getoetst en goedgekeurd. Dat zijn de richtlijnen waaraan onderzoekers wettelijk gehouden zijn. Die wetten komen tot stand in samenspraak met allerlei maatschappelijke partijen, waaronder patientenverenigingen en dierenrechten partijen. In deze zaken worden nu eenmaal de belangen door iedereen verschillend gewogen, dus een dergelijke dialoog komt tegemoet aan democratische inspraak. Ik heb daar niets aan toe te voegen.

***

Commentaar
De publiciste verschuilt zich achter formaliteiten. Laffer kan het niet.

N.B. Mevrouw is hoogleraar!

'Fraai' is haar verwijzing naar patiëntenverenigingen. 
Wat zullen die blij met haar zijn!

----

De pil van Partridge

De Volkskrant van 29 oktober j.l. wijdt twee pagina’s aan het onderwerp ‘polypil’, met daarbij een grote kleurenfoto van de Britse onderzoekster Partridge (foto), die in dit artikel geïnterviewd wordt door Ellen de Visser. De bedoeling van het slikken van de polypil is ‘gezond oud worden’. Als het werkt gaan we dus gezond dood. Wilt u even proberen zich dit voor te stellen?

De kop van dit artikel noemt het opwindend nieuws, t.w. dat we veroudering inderdaad kunnen beïnvloeden.‘Ik weet alleen niet met hoeveel jaar’ lezen we daar ook nog, uit de mond van Partridge. Inderdaad: wat weet zij eigenlijk wel?!

Nog een citaat: ‘Het zou me verbazen als we binnen tien jaar niet routinematig een polypil slikken’.

Er moet dus nog veel onderzoek gedaan worden. De ‘onthullingen’ zijn dan ook rijkelijk prematuur. Het interview met de Britse staat bol van de veronderstellingen. En passant wordt een vorig ‘veelbelovend’ onderzoek naar de prullenmand verwezen (inz. resveratrol).

Nochtans wordt herhaald dat het opwindend nieuws is, en dat we in een opwindende tijd leven. Het is allemaal zo enerverend dat de Volkskrant meteen maar even 50 kaarten weggeeft voor een spreekbeurt van Partridge in het Amsterdamse AMC.

De lezer die met z’n voetjes op de vloer blijft, vraagt zich af wat we met zulke kulverhalen aanmoeten. De Volkskrant is toch geen sprookjesboek? Waarom wordt in plaats van zulke fantasieverhalen niet verslag gedaan van werkelijk behaalde resultaten? Leg bijv. eens precies uit wat er misgegaan is in het onderzoek naar de werking van resveratrol. Zo’n reconstructie gaat tenminste ergens over.

Dierproeven

Linda Partridge spreekt onverbloemd over haar experimenten met fruitvliegjes, met muizen en zelfs met apen. In een tijd waarin het verzet tegen dierproeven hand over hand toeneemt, nodigt de Volkskrant ons uit om naar een onderzoeker te komen luisteren die zelfs niet terugdeinst voor proeven op apen!

‘De apen hebben we 30% minder eten gegeven dan normaal, een muis kun je op 50% van zijn rantsoen zetten.’Wat bij mensen nuttig zou zijn is onduidelijk.’  Inderdaad: bekijk alleen maar even de foto van de forse Partridge zelf.

Conclusie

Er wordt (inter)nationaal actie gevoerd tegen dierproeven in het algemeen, en in het bijzonder tegen de proefdiertransporten van KLM/Air France (www.airsouffrance.fr), tegen handelaren in proefdieren zoals gebrs. Hartelust in Tilburg, en tegen allerlei laboratoria, met als beruchtste het Apenlaboratorium (BPRC) in Rijswijk.

Het is dan ook niet te geloven dat de krant zich leent tot spreekbuis van een witte jas die niet alleen er lustig op los fantaseert, en speculeert over ‘gezond doodgaan’, maar die ook nog eens gespeend is van iedere moraal.

***

Commentaar de Volkskrant

Geachte lezer,

Hartelijk dank voor uw brief die wij met belangstelling hebben gelezen. Helaas kunnen wij uw brief niet plaatsen.  Wij stellen uw mening zeer op prijs en hebben uw brief doorgestuurd naar Ellen de Visser.

Met vriendelijke groet,

Henk Müller

Brievenredactie de Volkskrant

Einde orka Morgan

De Amsterdamse voorzieningenrechter heeft vanmiddag bepaald dat Orka Morgan naar Tenerife mag verhuizen. Het verzoek van de Orka-coalitie om dit te verbieden en om het Dolfinarium te verplichten mee te werken aan terugkeer naar zee, is afgewezen. Dit betekent dat Morgan op korte termijn uit Nederland kan vertrekken. 

In augustus 2011 oordeelde de rechter nog dat Morgan voorlopig in Nederland moest blijven, omdat de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie meer onderzoek moest doen. Dat is inmiddels afgerond en over de uitkomst loopt nu een bodemprocedure, maar dat kan niet worden afgewacht. Inmiddels vinden alle partijen dat Morgan niet langer in het Dolfinarium kan blijven omdat het bassin te klein is en omdat ze vereenzaamt. Het Dolfinarium vindt dat Morgan niet meer terug kan naar zee en daarom beter af is bij soortgenoten in het Loro Parque op Tenerife. De Orka-coalitie meent dat Morgan verplicht terug moet naar zee, ook als de kans op succes klein is. De staatssecretaris vindt dat het welzijn van Morgan vereist dat terugkeer naar de vrije natuur een goede kans van slagen heeft. Nu Morgan volgens zijn deskundigen weinig kans heeft om daar te overleven vindt hij terugkeer, gelet op het belang van Morgan, niet verantwoord. Nu de Spaanse autoriteiten bevestigen dat het park op Tenerife relevant wetenschappelijk onderzoek doet en als zich dierentuin bezig houdt met educatie, vindt hij dat het park aan de voorwaarden voldoet om Morgen verder op te vangen.

De staatssecretaris heeft volgens de rechter terecht bekeken of het uitzetten in zee, gelet op het welzijn van Morgan, een goede kans van slagen heeft. Op basis van de beschikbare informatie mocht hij concluderen dat Morgan geen redelijke overlevingskans heeft in de vrije natuur. Het stappenplan van de Orka-coalitie is geen alternatief, omdat de kans op een goede afloop daarvan te onzeker is. Nu het Dolfinarium geen voorschriften overtreedt door Morgan niet terug te zetten in zee, heeft de rechter het verzoek om het Dolfinarium verplicht het stappenplan van de Orka-coalitie te laten volgen, afgewezen.

De rechter vindt verder dat de staatssecretaris voldoende zekerheid heeft gekregen dat Loro Parque geschikt is voor de verdere opvang van Morgan. Ook Spanje moet de strenge internationale regels tot bescherming van walvisachtigen naleven. Volgens informatie van de Spaanse autoriteiten doet het park aan de voorwaarden van wetenschappelijk onderzoek en educatie. Daar mag de staatssecretaris op afgaan. Dat de verhuizing naar Tenerife vooral voor commerciële doeleinden plaatsvindt is niet gebleken en evenmin dat Loro Parque geen goede huisvesting kan bieden. Het verzoek van de Orka-coalitie om het transport naar Tenerife te verbieden, wordt ook afgewezen.

Tegen deze uitspraak van de voorzieningenrechter staat geen hoger beroep open.

Commentaar

Een voor de hand liggende uitspraak. 

De overheid heeft altijd een beleidsmarge en als ze er maar wat argumenten bijvoegt, zit ze gebeiteld. Dat Bleker zijn nek voor een dier uitsteekt is wel het laatste wat denkbaar is. Maar voor een dierentuin kun je de man 's nachts wakker maken.

De orka is m.i. sowieso veel te lang in Harderwijk gebleven. 

De vraag is welke lering hieruit te trekken valt. (De zin van een bodemprocedure ontgaat mij.)

De griepmaffia

Zeker een van zijn mooiste stukken van dit jaar in het dagblad Trouw wijdt de arts Bert Keizer vandaag aan de jaarlijkse griepprik. Hij ergert zich daar al dertig jaar aan, en hij is niet de enige. De verdienste van dit stuk is dat hij ter zake doende argumenten aanreikt. Dat zijn er haast teveel om op te noemen. Ik maak een keuze.

Om te beginnen verandert het virus elk jaar, dus moet ELK JAAR opnieuw gevaccineerd worden! Daarbij wordt het moeilijk om op tijd de juiste vaccins beschikbaar te hebben, want je moet eerst de kenmerken van het virus bepaald hebben. Een geneesmiddel tegen griep bestaat niet, en je moet maar afwachten of het vaccin effectief is.

Het jaarlijks produceren en verkopen van vaccins is een lucratieve affaire voor de farmaceutische industrie. In plaats van industrie is het gebruikelijker te spreken van 'maffia'.

De grootste ‘grap’ van deze kwestie is dat vanaf 2008 alle gezonde zestigplussers door de Gezondheidsraad werden toegevoegd aan de risicogroepen. Minister Klink van Volksgezondheid vond het prima, wist hij veel. Bezuinigen bestond toen nog niet. 

• Er is geen effect op het risico van longontsteking.
• Dat 65-plussers er voordeel bij hebben kan niet worden aangetoond.
• Hartpatiënten en hiv-patiënten hebben er geen baat bij.
• Effecten bij diabeten – mensen met nierziekten – zijn niet aangetoond.
• Evenmin bij mensen die afweeronderdrukkende middelen gebruiken.

Mensen met chronische longaandoeningen en leukemiepatiënten zijn minder vaak het slachtoffer van ernstige infecties. Indien het onderzoek hiernaar betrouwbaar is – wat nog maar de vraag is – dan zouden deze categorieën er dus wel baat bij kunnen hebben.

Keizer eindigt zijn artikel met de verzuchting dat het hem zal benieuwen hoelang dit vaccinatiecircus nog voortduurt. “Dit zou een aardige maat zijn voor de wetenschappelijkheid van ons vak.”

De bron van Keizers stuk is het Geneesmiddelenbulletin van oktober 2011. De complete tekst daarvan vind je hier. 

Antoinette Hertsenberg, of wie biedt er meer?

 

In De Volkskrant vandaag een interview met Antoinette Hertsenberg, ons welbekend als echtgenote van Nico Koffeman (PvdD).

Over het geloof, dat ze deelt met Nico en Marianne (Thieme),  zegt ze het volgende.

"Ik geloof vanuit de rede, meer dan vanuit het gevoel.De Tien geboden zijn voor mij een stukje houvast. Een klein stukje tekst maar toch wel de handleding van hoe wij een beetje leuk met elkaar kunnen leven. Ik ben katholiek opgevoed. Op mijn zestiende had ik veel vragen. Waarom kun je niet trouwen als pastoor, waarom is homoseksualiteit niet toegestaan? De pastoor had weinig antwoorden, toen ben ik ervan afgestapt.
Pas veel later kwamen veel van die vragen terug. In de Adventkerk* heb ik de antwoorden gevonden."
(*Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten.)

Over haar salaris en de Balkenendenorm zegt ze:

"Het is een goed idee dat er een grens bestaat voor mensen die van overheidsgeld betaald krijgen. Ik krijg betaald tot die grens van € 181.000, de rest komt uit verenigingsgeld."

Hertsenberg verdient € 363.407 per jaar, meer dan 
€ 30.000 per maand. 

Dat salaris wordt ongeveer voor de helft betaald uit belastinggeld en voor de andere helft uit het vermogen van de Tros.
Deze omroep heeft ongeveer 500.000 leden die € 6 per jaar betalen, tezamen 3 miljoen euro p.j..

Bij dit salaris vergeleken kreeg Nurten Albayrak nog maar een schijntje met € 273.000.
Kortom: de Balkenendenorm is een hartstikke goed idee, maar dan vooral voor Jan Peter Balkenende zelf.

'Aanprijzen' : niet hetzelfde als reclame maken?!

De Reclame Code Commissie (RCC) heeft de klacht van Wakker Dier tegen een persbericht en artikel van Wageningen Universiteit en Research (WUR) afgewezen. Wel erkent de Commissie dat het bestreden persbericht en het artikel aanprijzend voor melk zijn. Eerder moest de WUR zelf tot tweemaal toe al erkennen dat er onterechte gezondheidsclaims in de berichten staan. De berichten zijn volgens de RCC echter toch geen reclame, omdat de zuivelindustrie, die WUR had betaald voor een gezondheidsonderzoek, niet aantoonbaar betrokken is geweest bij het schrijven van de misleidende berichten over dit onderzoek. 

De Commissie erkent dat Universiteiten ook onder de regels van de Reclame Code kunnen vallen als ze producten van derden aanprijzen. Dat is winst. Maar dan moet bewezen worden dat in dit geval de zuivelindustrie invloed heeft gehad op de inhoud van de artikelen of het publiceren daarvan. 

Wakker Dier moet aantonen dat de zuivelindustrie achter de schermen met de WUR heeft mee zitten schrijven, zo lijkt de RCC te zeggen. Met die interpretatie kunnen de reclameregels wel erg makkelijk worden omzeild. Wakker Dier: “Laat een ander ongefundeerd je product de hemel in prijzen maar blijf zelf onder de radar. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van de nieuwe reclameregels. We zien zeker kans om dat in beroep aan de commissie duidelijk te maken.”

De Reclame Code Commissie in haar uitspraak:

“Aan elk van de bestreden uitingen, die betrekking hebben op wetenschappelijk onderzoek naar de relatie tussen consumptie van melk en hart- en vaatziekten, kan een aanprijzend karakter ten aanzien van (het consumeren van) melk niet worden ontzegd, maar niet kan worden geoordeeld dat deze aanprijzingen door een adverteerder of geheel of deels ten behoeve van een adverteerder plaatsvinden…… nu niet aannemelijk is geworden dat NZO invloed heeft gehad op de inhoud van (één van) de bestreden uitingen of het publiceren daarvan.’’, aldus de kernoverweging van de uitspraak.

De zuivelindustrie heeft zich afgelopen decennium in alle lagen (commercieel) verbonden met Wageningen Universiteit. Met de International Dairy School Wageningen heeft de NZO sinds 2005 een dependance binnen de universiteit. 

Het nieuwe onderzoeks- en ontwikkelingscentrum van FrieslandCampina voor 350 werknemers, verrijst binnenkort op het campusterrein van de universiteit. 

Drie Wageningse bijzonder hoogleraren staan dit jaar op de loonlijst van NZO. Los hiervan wordt nog onderzoek zelf gefinancierd. 

Diverse recente publicaties van de WUR, waaronder het omstreden onderzoek waarover de klachtenprocedure ging,  sluiten naadloos aan bij de agenda van de internationale zuivelindustrie, verenigd in het Global Dairy Platform (GDP). Hierin zitten, naast bijvoorbeeld FrieslandCampina, Danone en Nestlé, ook twee hoogleraren van de WUR. 

GDP stelde in 2008 als prioriteit dat het negatieve imago van melkvet moest worden verbeterd.

Wakker Dier publiceerde in september 2011 het rapport ‘De wetenschap als reclamebureau’.

Melk is goed voor Wageningen

Marianne Geleijnse (WUR)

Dat melk goed is tegen hart- en vaatziekten, kan niet zomaar worden gesteld.

Dat hebben wetenschappers van de universiteit van Wageningen en Amerikaanse collega's dinsdag in een gezamenlijke verklaring geschreven. Hiermee herroepen ze een persbericht uit november vorig jaar van de Wageningse universiteit. In dat persbericht werd gesteld dat melk goed is tegen hart- en vaatziekten. Hierover ontstond grote commotie.

Een van de auteurs, Walter Willett van de Amerikaanse Harvard-universiteit en eredoctor aan de universiteit van Wageningen, eiste dat het persbericht werd ingetrokken, omdat de onderzoeksgegevens extreem verdraaid zouden zijn en de feiten verkeerd zouden zijn weergegeven. Later liet hij die eis varen.

Beide partijen hebben wekenlang overlegd over een gezamenlijke verklaring, die dinsdag uiteindelijk is gepresenteerd. In de verklaring staat dat op basis van deze studie geen aanbevelingen gedaan kunnen worden over de consumptie van melk. In de studie legden de wetenschappers verschillende onderzoeken over de gezondheidseffecten van melk naast elkaar.

De uitspraak in het persbericht over het verband tussen melk en hart- en vaatziekten is gebaseerd op vier gecombineerde Europese studies, waaruit blijkt dat de kans op hart- en vaatziekten bij mensen die tot drie glazen melk per dag drinken kleiner wordt.

Uit andere delen van de studie, die in de Verenigde Staten zijn uitgevoerd, is gebleken dat de kans op hartaanvallen of beroertes niet kleiner of groter wordt door het drinken van melk.

Het oorspronkelijke artikel zoals het gepubliceerd werd in de American Journal of Clinical Nutrition, zal niet gewijzigd worden, staat in de verklaring.

Het onderzoek werd deels gefinancierd door de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO). 

De NZO betaalt drie bijzonder hoogleraren van de WUR. 

Volgens de universiteit heeft de zuivelindustrie zich niet inhoudelijk bemoeid met de inhoud van het onderzoek. De Tweede Kamerfractie van de SP stuurde vorige week schriftelijke vragen aan staatsecretaris Zijlstra (VVD, Wetenschap) over de kwestie. 

Tim Overdiek (NOS Radio 1 Journaal)

De manier waarop Tim Overdiek het NOS Radio 1 journaal medepresenteert, kan ik doorgaans waarderen.

Over het interview op 15 november met KLPD-chef Kraszewski, ben ik echter niet tevreden.

Het betrof de invoering van het meldnummer 144 Red een dier. Het is hier te beluisteren.

Overdiek kon het niet laten een poging te doen het onderwerp in het belachelijke te trekken. Zijn openingsvraag gaf daar meteen al blijk van: "Hoeveel dieren zijn er vandaag gered?"

De geïnterviewde gaf gelukkig serieuze, vakmatige antwoorden.

Aan het slot probeerde Overdiek nòg eens lollig te zijn: "Zijn er nog cavia's in nood geweest?"

Je moet wel heel onnozel zijn om de ernst en het belang van het onderwerp niet in te zien, terwijl het nummer notabene meteen al zo vaak gebeld werd.

Als Overdiek geen dierenvriend is, laat hij dan een dergelijk nieuwsitem a.u.b. niet presenteren.

Dat hij niet de minste kennis van het onderwerp heeft - zonder het blijkbaar te beseffen - is erg genoeg. Dat was uit het gesprek meteen duidelijk. Geen enkele vraag bijv. over de rol in dezen van de meermaals genoemde Dierenbescherming, de L.I.D. etc.

Farmaceutische industrie: GELD, EGO. MACHT

Zovirax wordt voorgeschreven tegen herpes (koortslip); het is tweemaal zo duur als het merkloze aciclovir.

Het wordt gemaakt door het Britse GSK, dat na ontwikkeling een octrooi op Zovirax had verkregen. Aan het einde van de termijn van het octrooi was er een aantal fabrikanten van merkloze geneesmiddelen, die aciclovir wilden maken, de merkloze versie van Zovirax.

GSK liet dit door de rechter verbieden.

De truc was dat Zovirax kort voor de afloop van het octrooi opnieuw door GSK geoctroieerd was, maar nu als middel tegen waterpokken. Dit nieuwe octrooi, op hetzelfde middel, stond goedkope productie ervan in de weg. Zovirax mocht nog langer niet nagemaakt worden.

***

Het boek van Robinson* - het zoveelste in een lange rij - stelt de gang van zaken van minstens honderd andere geneesmiddelen aan de kaak, waaronder Fen-Phen**, Herceptin, Lipitor, Losec, Pondimin, Redux, Taxol, Thallidomide, Valium, Viagra, Vioxx, Zocor en Zyban.

Dertig bladzijden (hfdst. 8) zijn gewijd aan de zaak van de hematologe Nancy Olivieri, en het middel Ferriprox (deferiprone). Het is een middel tegen een vorm van ijzerstapeling. Volgens Olivieri is het giftig, volgens de farmaceut Apotex niet. De controverse dateert van begin jaren negentig van de vorige eeuw. Recent heeft de Amerikaanse autoriteit FDA dit middel toch weer goedgekeurd.

Aan Prozac - het succesvolste medicijn na aspirine en penicilline - is hoofdstuk 9 gewijd. (21 blz.)

***

*Jeffrey Robinson, De medicijnenmaffia. Geld, ego en macht binnen de farmaceutische industrie

(Uitg. Elmar; 2003; 348 blz.)
** Zie ook: Ellen Ruppell Shell, Het honger-gen. De oorzaken van overgewicht (Hoofdstuk 7: 'Bedrijfsongelukjes')

>>>144<<< Red een dier!

Animal Cops
New York City

Vanaf heden kunnen mensen die getuige zijn van dierenleed terecht bij het speciale meldnummer 144. Idealiter komt na zo'n melding een 'animal cop' razendsnel in actie.

In het gedoogakkoord is afgesproken dat er een 500-man sterke dierenpolitie komt. Ook worden plegers van geweld tegen dieren strenger bestraft.

Met het nummer '144, red een dier', moeten meldingen van dierenmishandeling sneller op de juiste plek komen. De alarmlijn is ondergebracht bij het Korps landelijke politiediensten (KLPD). Niet alleen kan de politie in actie komen bij acuut dierenleed, maar ook dierenambulances kunnen via dit nummer worden besteld en inspectiediensten kunnen worden getipt als er bijvoorbeeld sprake lijkt te zijn van verwaarlozing van paarden. 

Tot nu toe zijn alleen nog parttime medewerkers dierenpolitie aan het werk. Dit jaar worden nog wel 125 van de 500 animal cops opgeleid aan de Politieacademie. Vanaf eind november gaan de eerste fulltime dierenagenten aan de slag.

Commentaar
Op een totaal van omstreeks 50.000 politiemensen vormt een dierenpolitie van 500 personen precies 1%! Geen indrukwekkend aantal. Maar alle begin is moeilijk en voorlopig beter iets dan niets.

Hiernaast heeft de Landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming (LID) 14 mensen in dienst met opsporingsbevoegdheid. Hun functioneren laat echter zodanig te wensen over dat de behoefte aan een dierenpolitie dringend werd gevoeld.

Per jaar noteert de LID bijna 8.000 klachten.

Roofvogels door het klaslokaal

"Ronnie had wel een heel bijzondere verrassing voor zijn klasgenootjes. Tijdens zijn spreekbeurt over valkeniers had hij er namelijk een meegenomen, Martin Doderer, compleet met roofvogels,. Zo mochten de kerkuil Silver, steenuil Rambo en een Afrikaanse oehoe, genaamd Koda, in de klas rondvliegen. Een Europese oehoe liet zich op de arm bewonderen. Buiten op het schoolplein kwam de grootste roofvogel tevoorschijn, steenarend Zita. Deze vloog niet omdat de kinderen iets te opgewonden waren."

Commentaar Vogelbescherming 

Het aantal roofvogel- en uilenshows in Nederland neemt schrikbarend toe. Dat blijkt uit het onderzoek van Bureau Ulucus in opdracht van Vogelbescherming Nederland. 

De shows vinden plaats met vaak slecht gehuisveste vogels in een onnatuurlijke omgeving onder het mom van voorlichting. Als gevolg daarvan neemt ook het aantal uilen en roofvogels dat als huisdier wordt gehouden toe. Bovendien ontsnappen steeds meer roofvogels en uilen, wat kan leiden tot faunavervalsing.

Vogelbescherming Nederland spreekt zich daarom uit tegen het houden van roofvogel- en uilenshows en roept tezamen met de direct hieronder genoemde organisaties u daarom op geen roofvogel- en uilenshows te bezoeken of te organiseren. Alle overige natuurorganisaties roepen wij op om zich ook uit te spreken tegen roofvogel- en uilenshows en deze oproep begint vruchten af te werpen. Zo schrijft Jan-Jaap de Graaf, directeur van Natuurmonumenten, in een reactie: “Wij spreken dan ook onze steun uit voor dit initiatief”.

Lees meer hier.

Aarde

Afbeelding aanklikken voor vergroting

De relatieve grootte van de planeten Uranus (linksachter), Neptunus (rechtsachter), Aarde (linksvoor) en Venus
 (rechtsvoor) en de ster Ster Sirus B (midden).

bron: wikipedia

Rekkelijken en Preciezen; Peter Singer en Tom Regan

Joost Leuven (foto en onder) schreef een helder opstel over het onderwerp van de dierenrechten, onder de titel ‘Afschaffing of/en hervorming’. Het gaat over de grondleggers in onze tijd, Tom Regan, die voor afschaffing van alle misbruik van dieren is, tegenover Peter Singer, die onder een ingewikkelde argumentatie, genaamd ‘utilitarisme’, pleit voor minder dierenleed. Met andere woorden: hervorming, in plaats van afschaffing.

Joost beschrijft het als volgt:

(…) Hoewel het bij iedere sociale beweging zo is, dat er individuen zijn die er andere visies op na houden, is er bij de dierenrechtenbeweging vooral sprake van individuen die de ene visie aanhangen, maar de andere uitdragen.

Yates en Francione constateren dat, hoewel veel activisten persoonlijk min of meer denken als Regan (vlees eten is absoluut verkeerd en dierproeven altijd verwerpelijk), ze uit pragmatisch oogpunt een ideologie zijn gaan promoten die op die van Singer lijkt. Ze proberen bijvoorbeeld mensen over te laten stappen op meer biologisch, humaner of diervriendelijker geproduceerd vlees en zijn meer gericht op het verminderen van leed dan op het afschaffen van het gebruik van dieren.

Francione acht de in laatste jaren opgekomen dierenrechten organisaties daarvoor medeverantwoordelijk: zij willen veel leden en veel donaties binnenhalen, mede door steun van beroemdheden. Regans absolute, veganisme eisende ideologie is hiervoor minder handig, omdat veel beroemdheden en potentiële donateurs wel willen helpen, maar niet veganist willen worden. Singers visie vereist geen streng vegetarisme en zijn geleidelijke hervorming leidt sneller tot wat als overwinningen gezien kunnen worden. De grote dierenrechtenorganisaties en veel lokale actiegroepen kozen daarom binnen het discours steeds meer voor een dergelijke mildere visie, die gemakkelijker aanhang en sneller successen brengt. Regans visie is hierdoor de laatste jaren  gemarginaliseerd.

Een gevolg hiervan is dat veel activisten, nog steeds overtuigd van Regans gelijk, principieel vegetariër of veganist zijn, maar actievoeren voor hervormingen binnen de vleesindustrie (verdoofd slachten of castreren, biologisch geproduceerd vlees), menend zo sneller resultaten te boeken en meer aanhang te vinden. Wat ze eigenlijk geloven contrasteert met wat ze feitelijk uitdragen.

De boodschap van de huidige beweging bevat dit contrast, is dubieus en verwarrend, en luidt, zoals een criticus spottend zegt: “Vlees is moord tenzij het biologisch is”.

***

Dit is precies wat we zien – al jaren – bij de Dierenbescherming en tegenwoordig ook bij Wakker Dier. Proefdiervrij daarentegen houdt zijn rug recht.

Ik deel de mening van Regan en begrijp het standpunt van Singer niet. Hoe bespottelijk de opvatting van Singer in de praktijk kan zijn, laat Wakker Dier goed zien met zijn verkiezing van de meest sexy vegetariër die best een balletje gehakt mag eten! Dan ben je niet geloofwaardig meer. 

Of het citaat van Leuven: “Vlees is moord tenzij het biologisch is”. 

Jaren geleden had De Telegraaf een hele pagina over hengelen. Niels Dorland kwam aan het woord namens de Dierenbescherming en verklaarde dat zijn organisatie er niet tegen was. Het was nu eenmaal “de realiteit”.

Mijn standpunt is dat we misbruik terug moeten dringen, zonder concessies te doen. Je moet de ellende laten zien en beschrijven. Je moet ook het ‘nut’, de ‘noodzaak’, of de ‘opbrengst’, het ‘rendement’ aanvechten en ontzenuwen. De discussie met de misbruikers aangaan. Netwerken maken, zoals o.a. de gespecialiseerde Antidierproevencoalitie doet, door in Nederland en België tegelijk actief te zijn.

Een dierenrechtenorganisatie dient kortom v e e l z i j d i g  te zijn. Je staat voor een goede zaak, zolang je tenminste je beginselen niet verkwanselt. Het is dan nog altijd mogelijk om successen te behalen, door bijv. supermarkten over te halen de kiloknaller eruit te gooien. De castratie van biggen te verbieden. Idem: ritueel slachten. Inenting tegen veeziekten af te dwingen. Enz.enz.

Als je niet oppast doet de absurditeit zich nu voor dat dieractivisten elkaar gaan bestrijden. Dat moesten we maar niet doen. Beter is het die organisaties volop te steunen die beginselvast zijn. En de rest maar laten heulen met de vijand en in eigen vieze sop laten gaarkoken.

***

Joost Leuven studeert Filosofie en Sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hiervoor heeft hij in Leiden een propedeuse Biologie afgerond. Van jongs af aan is hij al erg geïnteresseerd in natuur en met name in dieren. Vraagstukken over dierenrechten houden hem al enkele jaren intensief bezig en in 2009, om zo meer bij te kunnen dragen aan dierenrechten, is hij actief geworden binnen de Partij voor de Dieren en PINK!. In november 2010 werd Joost gekozen als algemeen bestuurslid politieke vorming van PINK!.