In de statuten van de VWN wordt onafhankelijke
wetenschapsjournalistiek afzonderlijk vermeld, omdat die essentieel is voor het
functioneren van een democratische samenleving. Onafhankelijkheid maakt het
mogelijk om vanuit verschillende perspectieven over wetenschap en techniek te
communiceren – economisch, politiek, sociaal, moreel – en publiek en politiek de
informatie te geven die nodig is voor democratische controle van het
wetenschapsbedrijf.
De loyaliteit van de journalist ligt bij het zo goed
mogelijk informeren van het publiek – lezers, luisteraars, kijkers – over
ontwikkelingen in wetenschap en techniek en wat die voor hen kunnen betekenen,
als individu en als samenleving.
Waar journalisten het wetenschapsbedrijf vanuit
verschillende perspectieven benaderen, ligt de nadruk bij veel andere vormen
van publiekscommunicatie op het informeren van het publiek vanuit perspectief
van de wetenschap en vaak ook het belang
van instelling of onderzoeker. Belangrijk daarbij is dat beperkingen en
onzekerheden van het onderzoek helder over het voetlicht komen om te voorkomen
dat de geloofwaardigheid van en het vertrouwen in wetenschap wordt ondermijnd
als minst slechte methode om de werkelijkheid te leren kennen en veranderen.
Ethiek
Terwijl de competenties voor wetenschapsjournalistiek en
–communicatie in brede zin overeenkomen, verschillen de rollen en de
bijbehorende waarden. Zoals gezegd vervullen nogal wat leden van de VWN beide
rollen. Mede naar aanleiding van de ‘pettendiscussie’ hebben we naam en
doelstelling van de vereniging aangepast. De achterliggende gedachte is dat de
VWN zich, naast bevordering van het vakmanschap, ontwikkelt tot het platform voor discussie over de ethische aspecten
van wetenschapsjournalistiek en –communicatie.
----------------------------------
Commentaar
Dit is een fragment, de volledige babbel staat hier:
Het zijn mooie woorden en de elektronica is geduldig. Ik
moet de eerste wetenschapsjournalist nog ontdekken die kritisch schrijft over
wetenschap met dierproeven en vivisectie. Het zijn allemaal broodschrijvers die
onderzoekers napraten en – naar de mond praten. Dit maakt dergelijke artikelen
en uitzendingen zo oninteressant en overbodig.
