Krijg de tyfus val toch dood

 

Met Youp van ‘t Hek is iets vreemds aan de hand. Dat zag ik gisteravond weer bevestigd bij het kijken naar zijn voorstelling op tv, ‘Omdat de nacht’. Zijn hele leven voelt hij al de behoefte om een zaal van zo’n 800 mensen te trakteren op scheld- en schuttingwoorden als godverdomme, jezuschristus, tyfus, tering, kut, neuken.
Hij haalt nog net niet zijn lul uit zijn broek, al dreigde hij daar gisteravond wel mee. Het zijn niet bepaald familievoorstellingen.

Bij een puber kun je dergelijk gedrag begrijpen, bij een beginnend cabaretier misschien ook nog wel, maar bij iemand die inmiddels grootvader is, vraag ik me toch af of dit niet in de richting gaat van Gilles de la Tourette. Dezelfde (ziekelijke) ongeremdheid.

Toevallig ontmoet ik wel eens zo’n patiënt. Deze man kraamt ook af en toe op luide toon iets uit. Wat weet ik niet precies. In ieder geval niet het vocabulaire van Youp. Daarnaast is het opvallendst aan deze man dat hij geregeld met beide handen over zijn gezicht moet wrijven. Alsof hij zich aan het wassen is. Een dwanghandeling.

Het eigenaardige bij Youp is dat hij er geen last van heeft als hij schrijft. Zijn columns lees ik in de regel met veel plezier, zo ook de column van deze week bijvoorbeeld, over de minkukels van het CDA: Henk Bleker en Gerd Leers. En een gluiperd als Maxime Verhagen.

Die tegenstelling, enerzijds die vaak schitterende columns en anderzijds die tenenkrommende podiumpresentaties, ik kan het niet rijmen.

Europeaan

De krantenbijlagen Reizen gaan altijd meteen in de prullenbak. Hooguit kijk ik ze alleen even snel door. Reisverhalen zijn een genre dat aan mij niet besteed is.
Toevallig zie ik vandaag een stukje in de krant van Jan Blokker over zijn favoriete plek: ROME.
Ik deel zijn fascinatie.

Het is lang geleden dat ik in Rome was. Maar onvergetelijk. Wel diverse malen in Italië, maar maar een keer in Rome. Dat was met een groep collega’s en voortreffelijk georganiseerd. Onder deskundige leiding (delen van) de stad bezichtigd, en ’s middags met een leuke groep eten in de open lucht onder een pergola. Veertien dagen lang.

Aan Blokker wordt ook gevraagd of er plekken zijn waar hij niet heen zou willen.
Antwoord: “Ik weet wel landen waar ik niet naartoe wil. Thailand, Cambodja, Fidji-eilanden, om er maar een paar te noemen.

DAAR BEN IK TE VEEL EUROPEAAN VOOR.

.

Henk Bleker - kotszakje klaarhouden...

Op de autoradio hoor ik Henk Bleker in een verkiezingstoespraak voor het CDA zich scherp afzetten tegen de PVV. "Tuigdorpen, alleen dat woord al", en zo gaat hij nog even door met van dik hout planken te zagen.

Lucella Carassso (Radio 1) vraagt aan de plaatselijke verslaggever of dit verkiezingsrethoriek is dan wel of dat dit uit het hart komt. Antwoord: "Beide". Verslaggever licht toe dat VVD en PVV het CDA wat ruimte willen laten om een een nieuw debâcle bij de verkiezingen te voorkomen. Dat zou immers heel slecht zijn voor de coalitie.

***

Ik kom thuis, zet de pc aan en lees op teletekst het volgende:

Staatssecretaris van Landbouw Henk Bleker (CDA) heeft zijn excuses aangeboden aan PVV-leider Geert Wilders. Bleker had woensdagavond op een CDA-campagnebijeenkomst gezegd dat hij niets van de PVV moest hebben.

"Ik moest niks van de PVV hebben, en ik moet nog steeds niks van de PVV hebben", tekende de NOS bij een bijeenkomst in Markelo woensdagavond op uit de mond van Bleker. Hij richtte zich tot CDA'ers die niet blij zijn over de samenwerking tussen hun partij en de PVV, en zei begrip te hebben voor hun zorgen.

Volgens de NOS heeft Wilders zich over de uitspraken van Bleker beklaagd bij CDA-voorman Maxime Verhagen, waarna Bleker de PVV-leider heeft opgebeld om te zeggen dat hij zich te algemeen heeft uitgelaten. Hij had kritiek op standpunten van de PVV willen uiten, niet op de partij als zodanig.

***

Als het CDA deze man niet uitkotst, - dan zou me dat niks verbazen.

Maar wel hoop ik dat de kiezer hier nota van neemt en zijn/haar conclusies trekt.

.

Rituele slacht (3)

voor Henk-Jan Ormel (CDA)

Thieme heeft een reactie geschreven op het advies van de Raad van State.*
Ze heeft daarvoor weer twee deskundigen geraadpleegd. Het is een aardig document geworden, al word je moe van de vele herhalingen, die de schrijvers zich permitteren. De Raad van State herhaalt de Memorie van Toelichting van Thieme, Thieme herhaalt zichzelf en het advies van de Raad van State en zo gaat dat maar door, Tweede Kamer, Eerste Kamer. Tot uiteindelijk niemand meer weet waar het nog over gaat…….
Iets met dieren????

BEHALVE natuurlijk: Henk-Jan Ormel van het CDA. Knappe man.

Het onderwerp heeft iets pikants doordat het over de godsdienst gaat. Thieme moet daartegen in het geweer komen, wat ze als sektariër niet leuk zal vinden. Maar gelukkig is ze nog niet volledig gehersenspoeld en houdt ze vast aan de partijbeginselen. Daarbij scheelt het natuurlijk dat het niet over het christendom gaat.

Zoals bekend wordt de Raad van State in zijn advies niet moe te herhalen dat dieren dingetjes zijn. Dat is nu eenmaal de wet. De Raad is dan ook gauw klaar. Ze vindt dat als gelovigen behoefte hebben om dingen te mollen, uit naam van het Opperwezen, ze dat dan maar moeten doen. Wel voor eigen rekening natuurlijk.

Hier komt de historische figuur van Pilatus in herinnering. Deze Romeinse stadhouder liet de beslissing over wat er moest gebeuren met Christus over aan het volk, blijkbaar vond hij het toch een beetje link en wilde hij zijn vingers er niet aan branden. De beschrijving:

‘Als nu Pilatus zag, dat hij niet vorderde, maar veel meer dat er oproer ontstond, nam hij water en waste de handen voor de schare, zeggende: Ik ben onschuldig aan het bloed dezes Rechtvaardigen; gijlieden moogt toezien.’

***

Thieme repliceert heel principieel als volgt:

- Beperkingen op de godsdienstvrijheid- men denke aan bouwvoorschriften, onderwijsvoorschriften of leefwijzevoorschriften - dienen een wettelijke basis te hebben, met andere woorden: een democratische legitimiteit.

- En moeten nodig zijn voor de openbare veiligheid (geen godsdienst mag oproepen tot of actief participeren aan geweldpleging) en/of de bescherming van de openbare orde, de gezondheid, de zedelijkheid en de rechten en vrijheden van anderen.

- Dit zijn, uiteraard, allemaal antropocentrische criteria: zij viseren de (bescherming van de) rechten van mensen. Niettemin wordt ook naar 'de zedelijkheid' verwezen en die kan mede de verhouding tussen mensen en (bepaalde) dieren omvatten.

***

Verder zet ze de Raad van State voor paal door uit het arrest van het Europese Hof (EHRM) te citeren dat de Raad notabene zelf aanhaalt. De Raad citeert eruit dat rituele slacht valt onder de godsdienstvriiheid (art.9 EVRM). Marianne leest wat verder door, als volgt.

- Indiener wil met betrekking tot de ‘margin of appreciation’ nader ingaan op de zaak Cha'are Shalom Ve Tsedek tegen Frankrijk (hierna; Cha'are), welke tevens door de Raad van State wordt aangehaald in haar advies.

- De Raad van State haalt het volgende citaat naar voren: 'Ritual slaughter must be considered to be covered by a right guaranteed by the Convention, namely the right to manifest one's religion in observance with the meaning of Article 9'.

- Indiener wil hieraan toevoegen dat het Europese Hof in de zaak Cha’are uiteindelijk bepaald heeft dat artikel 9 van het EVRM in casu niet geschonden werd door Frankrijk.

***

Tegelijk wijst Thieme op de beleidsvrijheid van de overheid: ‘margin of appreciation’.

- Vooropgesteld dient te worden dat volgens vaste jurisprudentie van het Europese Hof ieder land een ‘margin of appreciation’ toekomt om uit te kunnen maken wat noodzakelijk is in een democratische samenleving.

Met andere woorden: we hoeven niet bang te zijn dat de Staat voor het Europese Hof gesleept wordt.

***

De Raad van State krijgt trouwens nog een keer billenkoek namens de Partij voor de Dieren.

Gênant genoeg schrijft de Raad namelijk in zijn advies dat een verbod op onbedwelmd ritueel te slachten wel eens niet of moeilijk te handhaven zou zijn en dat we er DUS maar niet aan moeten beginnen.
Want, zeggen de dierenvrienden in de Raad van State – en zegt Henk-Jan Ormel – dan zou het lijden voor de dieren wel eens verergerd kunnen worden.

Je broek zakt erbij af.

***

* Correctie: De 'reactie (op het advies) van de indiener van 2 juni 2009' is te vinden onder (of achter) het advies van de Raad van State.

Rituele slacht (2)

voor Henk-Jan Ormel (CDA)

Voorafgaande aan de behandeling in de Tweede Kamer gaat ieder wetsontwerp voor advies naar de Raad van State.
Daarna neemt de Tweede Kamer een besluit. Maar we zijn er nog niet: daarna wordt het wetsontwerp nog eens bekeken door de Eerste Kamer.
Zo wordt een wetsontwerp dus in drie instanties behandeld.
Een tergende bureaucratie, uit de tijd van de trekschuit: negentiende eeuw.

***

Net als Henk-Jan Ormel vindt de Raad van State het voorstel van Thieme niks. Men zet zich daarmee aardig te kijk. Een- en andermaal wordt in het advies gezegd dat dieren dingen zijn, geen levende wezens. Rechtsobjecten en geen rechtssubjecten. Omdat de dames en heren nog wel aanvoelen dat dat toch een beetje raar is, zetten ze er wel een zinnetje in over het belang van het welzijn van dieren.

De verdienste van de herhaalde opmerkingen zou kunnen zijn dat de vraag rijst waar de wetgeving blijft, die dieren wèl drager maakt van rechten en vrijheden.

Hieronder enkele passages uit het advies. Het complete stuk vind je hier.

***

De Raad heeft gewezen op de juridische positie van dieren. Zij zijn aan te merken als rechtsobject, niet als rechtssubject: dieren kunnen naar de huidige rechtsopvatting geen dragers van rechten in juridische zin zijn. De Raad voegde daaraan toe dat er alle reden kan zijn om dieren niet te beschouwen als gewone rechtsobjecten, als alle andere, maar als bijzondere rechtsobjecten, die een bijzondere zorg vergen, ook van overheidswege.

Uit die benadering volgt dat bij handelingen met dieren, zoals de slacht, uitdrukkelijk rekening gehouden dient te worden met het welzijn van het dier. Dit doet echter niet af aan het feit dat het belang van het dierenwelzijn dient te worden afgewogen tegen andere belangen, waarbij relevant is dat dieren niet als zodanig drager kunnen zijn van rechten.

De Raad merkt op dat de grondwetgever met het voorbehoud ‘behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet’ niet heeft beoogd aan te geven dat élke beperking toelaatbaar is die in een formele wet is neergelegd. De uitoefening van de in de Grondwet beschermde grondrechten kan op basis van deze clausulering weliswaar worden beperkt, maar mag niet geheel of nagenoeg geheel onmogelijk worden gemaakt.

Naast het vereiste van beperking bij formele wet dienen materiële criteria aangelegd dienen te worden waaraan een rechtmatige beperking van grondrechten moet voldoen.
Naar het oordeel van de Raad liggen daarbij de volgende criteria voor de hand: voldoende specificiteit, proportionaliteit en (daarin besloten) kernrechteerbiediging.
Het eerste criterium volgt uit de grondwetsgeschiedenis, de twee andere criteria liggen ten grondslag aan het hierna te bespreken noodzakelijkheidscriterium neergelegd in artikel 9 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) en kunnen in de Nederlandse Grondwet 'ingelezen' worden. Deze criteria vereisen een grondige belangenafweging waarbij het belang van bescherming van het grondrecht zwaar dient te wegen.

Het voorgestelde verbod op onbedwelmd ritueel slachten voldoet naar het oordeel van de Raad niet aan vorengenoemde criteria. Het ongeclausuleerde verbod op ritueel slachten maakt deze vorm van godsdienstig belijden niet langer mogelijk. De toelichting volstaat er mee te stellen dat de aantasting van het dierenwelzijn voorafgaand aan en gedurende de onbedwelmde rituele slacht voldoende grond vormt om de uitzonderingsbepaling in de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (Gwwd) te laten vervallen en aldus een dergelijke beperking op de vrijheid van godsdienst rechtvaardigt.
In de toelichting wordt ten onrechte het beeld opgeroepen als zouden dieren rechtssubject zijn, met een vergelijkbare status als mensen. De Raad is van oordeel dat hiermee niet de vereiste belangenafweging - waarbij het belang van bescherming van het grondrecht zwaar dient te wegen - wordt gemaakt.

Hoewel de Raad met de initiatiefneemster het belang van het dierenwelzijn erkent, is hij van mening dat de gegeven motivering niet voldoet. Hij acht het aannemelijk dat sprake is van een maatregel die de vrijheid van godsdienst te zeer beperkt, nu het belijden in de vorm van een gevestigd godsdienstig ritueel en het nuttigen van dienovereenkomstig geslacht vlees onmogelijk wordt gemaakt.
Het voorstel stuit naar het oordeel van de Raad aldus op de grenzen van artikel 6, eerste lid, van de Grondwet. Hij adviseert het voorstel nader te overwegen.

---

Verenigbaarheid met artikel 9 EVRM (Eur. Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens)

Artikel 9 EVRM beschermt de vrijheid van godsdienst en omvat mede 'de vrijheid hetzij alleen hetzij met anderen, zowel in het openbaar als privé zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen in erediensten, in onderricht, in praktische toepassing ervan en in het onderhouden van geboden en voorschriften'.

Het tweede lid van dit artikel luidt: 'De vrijheid zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uiting te brengen kan aan geen andere beperkingen worden onderworpen dan die bij de wet zijn voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de openbare veiligheid, voor de bescherming van de openbare orde, gezondheid of goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen'.

In zijn advies over het boerkaverbod heeft de Raad uiteengezet dat het bij toetsing aan 9 van het EVRM gaat om de vraag of er een dringende maatschappelijke behoefte bestaat voor de getroffen maatregel. Bovendien moet de beperking in redelijke verhouding staan tot het nagestreefde doel. Deze twee criteria moeten in onderling verband worden bezien.

Het EHRM (Europese Hof) heeft geoordeeld dat ritueel slachten onder het bereik van artikel 9 van het EVRM valt. Uit het betreffende arrest moet worden opgemaakt dat sprake is van een inbreuk op artikel 9 van het EVRM indien het aanhangers van een bepaalde godsdienst in de praktijk onmogelijk wordt gemaakt ritueel geslacht vlees te consumeren. De Raad is van mening dat hiervan sprake is bij een ongeclausuleerd verbod op onverdoofd ritueel slachten.
Weliswaar kan het doel van een verbod op ritueel slachten mogelijk worden geschaard onder de in artikel 9, tweede lid, van het EVRM genoemde doelcriteria ‘bescherming van de openbare orde’ of ‘bescherming van de goede zeden’ (in casu morele opvattingen over dierenwelzijn).

De overige criteria zijn naar het oordeel van de Raad niet aan de orde, mede ook in het licht van het feit dat dieren als zodanig geen drager kunnen zijn van rechten en vrijheden.

De Raad acht het niet aannemelijk dat de inbreuk op het dierenwelzijn een dusdanig dringende maatschappelijke behoefte vertegenwoordigt dat een ongeclausuleerd verbod op onverdoofd ritueel slachten er door kan worden gerechtvaardigd.

De Raad is gegeven het vorenstaande dan ook van oordeel dat dit verbod stuit op de grenzen van artikel 9 van het EVRM. Hij adviseert het voorstel nader te overwegen.

Rituele slacht (1)

Voor Henk-Jan Ormel (CDA)

In 2008 schreef Marianne Thieme een initiatief-wetsontwerp, voorzien van een toelichting.
Drie jaar later komt mij die onder ogen.
Ligt dat aan mij, heb ik niet opgelet? (partijlid)

Marianne baseert zich vooral op een document hierover, in hetzelfde jaar gepubliceerd, van de vereniging van dieren- en veeartsen (KNMvD), waarvan – jawel – ook Henk-Jan Ormel lid is. Maar de collega’s hebben weer eens niet naar hem geluisterd. En dus, je voelt hem aankomen koelt Ormel nu zijn woede op Thieme, en haar wetsontwerp.

Die toelichting is uiterst informatief. En wat mij betreft op onderdelen schokkend. Men leze bijvoorbeeld wat er gebeurt met kippen.

Er worden jaarlijks zoveel dieren ritueel geslacht – ruim twee miljoen! - dat het veel te veel is voor de binnenlandse consumptie, m.a.w. het wordt zelfs een exportproduct. Dan mag je toch wel zeggen dat het uit de hand loopt.

Thieme staat ook uitgebreid stil bij het grondwettelijke recht van de vrijheid van godsdienst. Het spreekt vanzelf dat dit recht niet onbeperkt is, dat is geen enkel grondrecht. Denk alleen aan de pastoor in Tilburg, die dagelijks om 07.15 uur de kerkklok wil luiden – wat hem verboden is.

Tenslotte: het voorstel behelst nog maar een heel kleine beperking. De rituele slacht als zodanig staat niet eens ter discussie – dus geen totaal verbod zoals Dion Graus bijv. wil.
Het gaat er alleen maar om dat de dieren vooraf bedwelmd worden, teneinde hun lijden te verzachten.

En daar moeten we jaren over discussiëren.

EN DAAR IS HENK-JAN ORMEL (CDA) TEGEN !

***

Wat Bibi Dumon Tak kinderen leert (vervolg)

.Het ergste aan Dumon Tak is het verraad aan de dieren door je eigen mensen. Ze pretendeert namelijk van dieren te houden, begaan te zijn met hun lot. Daarom schrijft ze erover.

Ze gebruikt in het NRC-interview het woord Judas. Dat wil ze niet zijn, terwijl ze het al lang en breed is.

Daar komt nog eens bij dat ze met haar kinderboeken haar geborneerde opvattingen ook opdringt aan onbedorven kinderen. Ook dat blijkt duidelijk uit het interview, wanneer de kinderen spontaan zeggen dat mensen geen dieren voor onderzoek mogen doden. Maar ze worden gecorrigeerd: Bibi leert ze dat er ook ‘een andere kant’ aan zit. Uiteraard hebben de kinderen geen verweer. Indoctrinatie van de ergste soort.

Hoe stupide deze vrouw is blijkt ten overvloede wanneer ze bekent dat ze een brief van de directeur van Proefdiervrij krijgt waarin staat dat ze de dierproeven had moeten veroordelen. Dat zou een normaal mens op z'n minst aan het denken zetten, want hoe je het ook wendt of keert: er zit wel expertise bij Proefdiervrij. Ze is er zelfs donateur van!

Maar nee hoor, Bibi laat zich niets gezeggen: die weet alles veel beter.

En zo'n pedagoog laat men ook nog het Kinderboekenweekgeschenk schrijven: Laika tussen de sterren, in 2006. Dat staat vol met verhaaltjes over professioneel misbruik van dieren door mensen. Maar Bibi ziet dat niet zo: die kiest voor 'de andere kant', d.i. de kant van haar gesprekspartner, de misbruiker.

Hierin ook een hoofdstuk over de dierproeven in Nijmegen, waar toen nog Joop Koopman aan het hoofd stond. De man die we kennen van de Reclamecodecommissie waar hij – tevergeefs - de spotjes van Proefdiervrij aanvocht. En zo is de cirkel bijna rond.

Dumon Tak wil geen judas zijn. Ze wil een lam dat de volgende dag gedood wordt, geen melk geven. Maar ze wil er wel boekjes overschrijven. En honoraria voor opstrijken: bloedgeld..

Van bloemen en ballen

De naam 'orchidee' is afgeleid van Orchis. De Griekse filosoof Theophrastus was in 300 v.Chr. de eerste die het geslacht beschreef.

De naam Orchis (όρχις) heeft mogelijk betrekking op de dubbele wortelknol: het Griekse 'orchis' betekent ook teelbal.

Orchid-ectomie is de chirurgische verwijdering van één of beide zaadballen (testikels). Wanneer de zaadbal is beschadigd door een ongeluk of ziekte, kan het nodig zijn deze te verwijderen.

Papegaai



.

Papegaai



Henk-Jan O r m e l: de violist op het dak

Nieuwsbericht: De drie christelijke partijen, CDA, ChristenUnie en SGP, wijzen het verbod op ritueel slachten af, omdat het in strijd is met de vrijheid van godsdienst.

 "Vele moslims en joden worden echt tot in hun ziel gekwetst als wij zeggen dat we het slachten volgens religieuze voorschriften verbieden", zei Henk Jan Ormel.

Daarnaast is het volgens Ormel maar de vraag of onverdoofd ritueel slachten lijdt tot extra stress en lijden, zoals Thieme veronderstelt.

Joden hebben een eeuwenoude traditie wat dit betreft. "Toen wij hier nog in berenvellen rondliepen gingen joden al heel respectvol met dieren om."

***

Commentaar

Als Ormel het, namens het CDA, heeft over 'respect voor dieren', dan liegt hij. Dat is inmiddels een feit van algemene bekendheid.

Nieuw is zijn verwijzing naar 'de traditie', de folklore - dat is bepaald komisch. Het herinnert aan het - op zichzelf prachtige - nummer 'Traditie' uit de musical 'Fiddler on the roof ' (Anatevka).

Voor wie die heerlijke joodse traditie niet kent, hieronder een staaltje daaruit.

Het is overigens duidelijk dat hier een slag om de moslim k i e z e r  gevoerd wordt. Zo diep zijn de christelijke partijen gezonken, dat de islam (en jodendom) de laatste strohalm is.

***

De joodse gemeenschap in Anatevka hecht veel waarde aan tradities. De bewoners vergelijken zichzelf met een violist op het dak. Ze proberen een liedje te spelen zonder te vallen. De tradities houden hen in evenwicht.Tevye is de joodse melkboer uit Anatevka. Ook hij hecht veel waarde aan tradities. Hij is arm en heeft een vrouw en 5 dochters, die hij nauwelijks kan onderhouden.

1. Hij vind het dan ook hoog tijd worden dat zijn oudste dochter Tzeitel trouwt. De koppelaar Yente heeft al een kandidaat voor haar gevonden : de slager en weduwnaar Leiser Wolf.

Tzeitel zelf heeft andere ideeen. Zij wil graag met de kleermaker Mottel trouwen

Niet veel later gaat Tevye naar Leiser Wolf om over de huwelijksovereenkomst te spreken. Ondanks dat Tevye Leiser Wolf niet zo graag mag, stemt hij in met het huwelijk, omdat het Tzeitel veel nieuwe perspectieven biedt.
Nu er een huwelijksovereenkomst is over Tzeitel wordt het voor kleermaker Mottel hoog tijd om Tevye om de hand van zijn dochter te vragen. Volgens de tradities hoort de vader het huwelijk te regelen en Tevye is dan ook erg kwaad, maar hij ziet dat Mottel en Tzeitel erg van elkaar houden en geeft zijn toestemming voor het huwelijk.

2. Als Tevye op een dag op weg is naar huis komt hij de student Perchik tegen. Tevye neemt hem mee naar zijn huis zodat hij bij Tevye aan het sabbatsmaal kan gaan. Na het sabbatsmaal stelt Perchik voor dat hij in ruil voor kost en inwoning Tevye’s dochters Torahles gaat geven. Tevye stemt hiermee in. Tevye heeft niet door dat Perchik zijn dochters meer dan alleen de inhoud van de Torah leert. Hij gebruikt de lessen om revolutionaire uitspraken te doen en hij leert de slimme Hodel gemengd dansen, wat volgens de traditie niet is toegestaan.
Perchik vertelt Hodel dat hij weer terug moet naar de stad omdat daar belangrijke politieke gebeurtenissen plaatsvinden. Voordat hij weggaat vertelt hij Hodel hoeveel hij van haar houdt. Hodel vertelt dat ze ook van hem houdt en dat ze graag wil verloven. Tevye wil geen toestemming geven voor het huwelijk. Perchik reageert daarop met ‘we gaan ons verloven, maar we willen graag uw zegen’. Tevye is weer kwaad, maar geeft zijn zegen. Dan vertrekt Perchik.

3. Voor Tevye stapelen zich de zorgen op. Chava, zijn derde dochter, heeft nu ook trouwplannen en ook zij is niet over te halen. Tevye kan niet achter het huwelijk staan, want Chava wil trouwen met de Rus Fyedka. Als Chava besluit toch met hem te trouwen, is ze voor Tevye dood. Hij wil niets meer van haar weten

___



Kalinka

Bij de Haagse voetbalclub ADO speelt dit seizoen een grote, sterke Rus: Dimitri Bulikyn.
De club die jarenlang vocht tegen degradatie uit de hoogste klasse, behoort nu plotseling tot de beste vijf van dit land!
Bulykin behoort ook nationaal tot de topscorers.

Uiteraard lopen de supporters met hem weg. Zo kan het gebeuren dat wanneer de Moscoviet een doelpunt maakt, het publiek spontaan uitbarst in het zingen van 'Kalinka'. Althans een poging daartoe doet: Kalinka, kalinka, kalinka moya!

Het is een van de bekendste Russische liedjes. Het is geschreven in de negentiende eeuw (1860) en bezingt eigenlijk een Viburnum, een heester, die we ook wel ‘sneeuwbal’ noemen.
Tegelijk duidt de tekst een meisje aan, het heeft een amoureuze ondertoon.

Er bestaan talloze uitvoeringen van. Een moderne, instrumentele vind je hier.

De broodfokker

Een fokker die met honden (of katten) fokt en daar zijn brood mee verdient, noemt men een broodfokker. Dat betekent dat er het hele jaar door meerdere nestjes met puppies zijn bij de moederhonden (fokteven). Vaak is er ook sprake van inteelt wat de gezondheid van de dieren geen goed doet. De moederhonden slijten hun hele leven in kennels en worden iedere keer gedekt wanneer ze loops zijn. De pups worden geboren en grootgebracht in de kennel waardoor ze niet goed worden gesocialiseerd. De moederhonden worden bij broodfokkers en foute fokkers letterlijk alleen maar uitgebuit.

Als de fokteefjes niets meer opbrengen worden ze bijna altijd afgemaakt omdat niemand ze wil. Want wie wil een niet gesocialiseerde volwassen hond die enkel het leven in een kennel gewend is in huis hebben? Omdat euthanasie bij een dierenarts geld kost, worden deze fokteefjes vaak op een andere manier (door doodslaan, verdrinking of verstikking) gedood. Ook erg zieke pups, en zieke pups die omdat ze wat mankeren door de nieuwe eigenaren worden teruggebracht, treffen een dergelijk lot.

Onder de broodfokkers heb je ook erg grote fokbedrijven waarin soms meer dan 200 fokteven worden gehouden die aan de lopende band nestjes afleveren. Die worden dan vervolgens opgekocht door handelaren die de pups via dierenwinkels, advertenties en/of internet verkopen. Deze mensen geven zich vaak ook onterecht uit als fokkers, maar zijn eigenlijk gewoon een tussenstation. Soms bieden ze zelfs als een service aan om de pup aan huis af te leveren.

Veel grote broodfokkers zitten in België en adverteren in Nederland via tweedehandse verkoopsites op internet. Tweederde van de gekochte pups van broodfokkers komt uit België en de Oostbloklanden. De puppies, die in het buitenland goedkoop worden gefokt, worden per nest opgekocht en vervolgens onder slechte omstandigheden naar Nederland getransporteerd. Vervolgens komen ze bij Nederlandse handelaren terecht. Deze houden gemiddeld zestig honden van verschillende rassen en bezuinigen op de kosten van huisvesting, verzorging en opvoeding. Zij verkopen pups die een matige tot slechte gezondheid hebben. Driekwart van de pups heeft aandoeningen en bijna een kwart van de pups overlijdt op jonge leeftijd.

Nederlandse broodfokkers zijn vaak gevestigd in Noord-Brabant en de Friese Wouden. Veel ex-varkensboeren zijn daar overgestapt op de hondenhandel. Soms heeft zo’n broodfokker de juiste papieren en staat hij netjes geregistreerd. Voor de wet is zo’n broodfokker dan niet aan te pakken. Hij is alleen aan te pakken als hij niet voldoet aan de regels van het Honden- en kattenbesluit en de vakbekwaamheid daarvoor niet heeft. Maar ook op de regelgeving in het Honden- en kattenbesluit valt nog heel wat af te dingen. Geen hond vindt het immers fijn om zijn hele leven in een kennel te moeten doorbrengen om pups te moeten baren. Ook worden pups in een kennel niet goed gesocialiseerd.

Helaas is er verder in de wet nauwelijks iets geregeld om het welzijn van de dieren te waarborgen. Daarom zijn de mensen die een pup kopen tot nu toe de enigen die het verschil kunnen maken. Zij kunnen zich verantwoordelijk tonen door niet mee te doen aan dit dierenleed.

Bron: Comité Dierennoodhulp

Chirurg

Chirurg betekent letterlijk: handwerker.

Afgeleid namelijk van het Griekse woord voor hand: 'cheir'.

Dat zit ook in: chiropraxie.

***

In het Latijn is hand ‘manus’; vandaar bijv. manuele therapie.

Een 'manusje-van-alles' kan hiermee te maken hebben: iemand die overal een handje van heeft.

Naar de vorm is manusje een verkleinwoord van de eigennaam Manus.

.

Morsdood

Morsdood is hartstikke dood.

Het is een tautologie, aangezien het Latijnse woord 'mors' ook dood betekent.

Dierenpartij voor Mèèr Natuur

Ik vind de verkiezingsaffiche van de Partij voor de Dieren niet slecht. De foto van de uil is mooi en dieren trekken altijd de aandacht. Kiezen voor 'Mèèr natuur' in de provincie is altijd nog beter dan 'milieu'. Het verband tussen natuur en dieren is intuïtief duidelijk. (Over de Oostvaardersplassen hebben we het maar beter even niet.)

Poesje Mauw

Corinna (3 jaar) zingt:

Poesje Mauw

Kom eens gauw

Ik heb lekkere melk voor jou

En voor mij

Rijstebrij
.

O, wat heerlijk smullen wij

Apenopvang en keurmerk

Een CBF-Keurmerk is gemaakt voor organisaties die landelijk fondsen werven. Kleinere, regionaal wervende doelen voldoen niet aan de criteria die zijn opgesteld voor landelijk wervende doelen.

De kosten voor het CBF-keurmerk bedragen € 2890. Het is drie jaar geldig.
Tevens is een jaarlijkse bijdrage verschuldigd.

Daarnaast zijn met het keurmerk ook indirecte kosten gemoeid, welke aanzienlijk kunnen oplopen (onder meer accountantskosten).

Verder kost het veel tijd om alle formulieren in te vullen en aan alle voorwaarden te voldoen.

Tenslotte zegt een CBF-keurmerk niets over of het een goed doel is, of niet.

In Nederland zijn circa 30.000 goede doelen-fondsen actief. Hiervan hebben er slechts circa 300 doelen het CBF-keurmerk.

***

Nieuw is het keurmerk-KGB: Keurmerk Goed Besteed.
Dit is aanzienlijk goedkoper, maar toch nog altijd € 425 per jaar. Ook hierbij komen indirecte kosten (o.a. accountantskosten).

Dit keurmerk wordt o.a. gevoerd door de Apenhof, een apenopvang in Barneveld.
De Almeerse stichting AAP blijkt dus een 'concurrent' te hebben!

In Almere hebben ze wel het CBF-keurmerk. Maar AAP is dan ook een vrij grote, commercieel geleide organisatie. Als dierentuin is ze aangesloten bij de Europese vereniging van dierentuinen (EAZA). Net als de Apenheul bijv.
Zelf zegt ze over het CBF-keurmerk het volgende:

AAP is een stichting, en maakt daarom geen winst. *
Ook dat is een regel: een stichting mag niet commercieel zijn. *

AAP hoort tot de `Goede Doelen` van Nederland. Om ervoor te zorgen dat alle Goede Doelen hun geld alleen maar gebruiken om te doen waarvoor ze zijn opgericht, is er een organisatie die dat precies in de gaten houdt: het CBF (Centraal Bureau Fondsenwerving).

Elk jaar controleert het CBF de boekhouding van alle Goede Doelen in Nederland. Als alles in orde is, krijgt zo`n organisatie een keurmerk van het CBF. Dat is een soort garantie voor het publiek, dat het geld goed wordt besteed.

***

* 'Geen winst', 'niet commercieel', moeten niet verkeerd begrepen worden. De organisatie moet natuurlijk wel renderen, anders kan ze niet blijven bestaan. Daarnaast werken er - naast vrijwilligers - ook betaalde krachten: directie, managers, verzorgers, en vele andere. In 2009 had AAP 74 betaalde krachten in dienst.

Stichting AAP maakte in 2009 geen 'winst' - maar behaalde een 'positief resultaat' van € 1,1 miljoen.
.

Amsterdam blaft

In de 21ste eeuw huilt Amsterdam niet meer - het blaft.

Om precies te zijn: het blaft tegen de aanleg van de (ondergrondse) Noord-Zuidlijn. Dit was in ieder geval de betekenis van de tekst op de fletse PvdD-poster voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam, nu bijna een jaar geleden.

Wat de Noord-Zuidlijn met de Dierenpartij te maken was niet iedereen meteen duidelijk. Ook waren er mensen die vonden dat de PvdD voorstander van meer en beter openbaar vervoer zou moeten zijn, en dus pro NZ-lijn.

Hoe dit ook zij – de PvdD heeft een zetel behaald.

Wel valt het nu op dat deze partij – in tegenstelling tot alle andere partijen – zelden of nooit de vergaderingen bijwoont van de raadscommissie Verkeer, Vervoer en Luchtkwaliteit.

Met 1 raadslid kom je dan ook niet ver. Het raadslidmaatschap van een grote stad als Amsterdam is niet te combineren met een andere baan ernaast. Daarvoor is het beleidsterrein te veelomvattend en het tijdsbeslag te groot.
Dit probleem is enigszins te ondervangen door het benoemen van duoleden. De PvdD heeft er twee. Dit is de helft van het toegestane maximum.

De beide andere partijen met 1 zetel hebben het maximale aantal van vier duoleden aangesteld. Met vijf mensen kan er uiteraard veel meer werk verzet worden.


N.B.
De tekst op de PvdD-poster in Apeldoorn luidde:
Apeldoorn gromt tegen de zwijnenjacht.

In Buren:
Buren knort tegen Megastal de Knorhof.

Und manchmal weinst Du.....

.

Peter Alexander (1926-2011)

Und manchmal weinst du

sicher ein paar Tränen

du zeigst nicht

was du fühlst

denn du willst dich zusammennehmen

dabei tut's dir weh.

Und manchmal denkst du

daß ich es nicht sehe

daß ich dich nicht mehr brauch'

nicht mehr liebe und nicht verstehe

aber glaube mir

ich gehör' nur dir.

***

Dieren als lokale folklore

In mijn dorp worden wekelijks drie gratis huis-aan-huiskranten bezorgd. Het zijn advertentieblaadjes, met op de laatste bladzijden uitgebreide sportverslagen. Je bladert ze door, werpt een blik op de overlijdensadvertenties en gooit ze weg. Doorgaans laat de bezorging te wensen over, maar niemand die daar wakker van ligt.

In de laatste twee weken vielen me wat berichtjes op, hetzij door de bijgeplaatste foto’s hetzij door een opvallende kop boven het stuk. Ze illustreren een deel van de lokale folklore.

Zwemmen met dolfiijnen
Het als therapie bedoelde zwemmen met dolfijnen is een virus dat hier niet weg te krijgen is. Ik vermoed dat het verband houdt met de nabijheid van de luchthaven, waardoor een retourtje-Curacao niet zoveel moeite is. Het gaat om ouders met een gehandicapt kind die van de therapie ‘verbetering’ verwachten. De organisatie vraagt veel inspanning, is duur en exotisch, met andere woorden: volop ingrediënten voor het geloof in hocus-pocus.

Goochelen met een uil
‘De open dag van de basisschool werd afgesloten met een goochelshow van meester Dennis. Meester Dennis is namelijk niet alleen meester maar ook leerling. En wel een tovenaarsleerling. Het publiek mocht de toverles bijwonen die hij kreeg van Meester Merlijn. Er werd zelfs een uil tevoorschijn getoverd. En ook al hoort deze les niet tot het leerplan, uniek was het zeker wel.’

Vissen met Jeugdland
‘Het doe- en speelterrein Jeugdland is in de voorjaarsvakantie de hele week open. Van maandag tot en met zaterdag is er iets te doen voor kinderen van 6 tot en met 14 jaar. Er is keus uit crazy bingo, vissen, goudzoeken, disco en het spel levend stratego.’

***

Tot zover de berichtgeving. Deze keer geen witte duiven.
Ik vrees dat deze gemeente geen uitzondering is. De berichtjes illustreren goed hoe men zich verhoudt tot dieren. Een dier is een gebruiksvoorwerp. Als het goed is, beweegt het uit zichzelf. Een stuk speelgoed om kinderen mee te amuseren. Het klaagt niet, het spreekt niet tegen.

Nergens enig besef van dieren als levende wezens. Zelden of nooit komen mensen in actie om het welzijn van dieren actief te bevorderen.

Volgens het telefoonboek is hier een afdeling Dierenbescherming. Die heeft ook wat leden. En zelfs een website. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Van mentaliteitsbeïnvloeding houdt men zich verre. Waarschijnlijk is dat de reden dat iedereen in den lande zo tevreden over de Dierenbescherming is.

Probiotica

De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ), de Voedsel en Warenautoriteit (VWA) en de Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) hebben in hun onderzoeksrapport d.d. 17-12-2009 flinke kritiek geuit op het probiotica-onderzoek van het Universiteit Medisch Centrum Utrecht. Dat onderzoek – dat liep van 2004-2007 – werd voortijdig stopgezet nadat een onverwacht groot aantal patiënten in de onderzoeksgroep overleed.

Aan het onderzoek van het UMC Utrecht deden 296 ernstige zieke patiënten met acute alvleesklierontsteking mee. Bij hen werd het effect onderzocht van probiotica, zogenoemde ‘goede bacteriën’ die de gezonde werking van de darm stimuleren.

Het onderzoek liep echter heel anders dan verwacht; in de groep die probiotica kreeg (de onderzoeksgroep) overleden meer mensen dan in de controlegroep die dit niet had gekregen. Namelijk 24 tegenover 9.
Daarop werd het onderzoek acuut stopgezet.

De IGZ heeft in haar onderzoek in samenwerking met de VWA en de CCMO niet kunnen vaststellen waardoor die hoge sterfte in de probioticagroep is veroorzaakt.
Maar de waslijst aan kritiekpunten is lang.

Zo concluderen de onderzoekers dat het voedingsmiddel probiotica in dit onderzoek eigenlijk als medicijn had moeten worden beschouwd, omdat het aan ernstig zieke mensen werd toegediend. Dan had het onderzoek aan strengere eisen moeten voldoen.

Formeel is probiotica wel degelijk een voedingsmiddel en is er aan de vereisten in de voedsel- en warenwet voldaan. De Inspectie wil dat de wet op dit punt aangepast wordt.

Andere kritiekpunten betreft onder meer de Raad van Bestuur van het UMC Utrecht. Die zou onvoldoende gecontroleerd hebben of het onderzoek adequaat was opgezet en uitgevoerd.

De betrokken onderzoekers worden ervan beticht te ambitieus te werk te zijn gegaan en patiënten die aan het onderzoek meededen werden slecht geïnformeerd.

Al met al had de Medisch Ethische Toetsingscommissie (METC) het probiotica-onderzoek volgens de drie onderzoeksinstanties niet mogen laten doorgaan.

Het UMC Utrecht schrijft in een reactie op zijn website dat het de conclusie van de onderzoekscommissie betreurt, maar dat het vooral gaat om procedurele aspecten en niet om zorg voor patiënten.
‘Voor zover dat in de afgelopen twee jaar niet al is gebeurd, zal het UMC Utrecht de ‘lessen voor de toekomst’ bestuderen en waar mogelijk toepassen in de praktijk.’

En hoewel de overleden patiënten en hun nabestaanden daar weinig aan hebben, is dat wel wat de IGZ met het onderzoek wil bereiken. Want de knelpunten die bij de studie naar boven zijn gekomen, kunnen zich bij elk ander medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen voordoen.

Daarom ligt de nadruk in het rapport op lessen die uit deze studie kunnen worden geleerd om de kwaliteit en veiligheid van klinisch onderzoek met mensen te verbeteren. Mensen moeten met een gerechtvaardigd vertrouwen kunnen deelnemen aan klinisch wetenschappelijk onderzoek in Nederland, aldus de inspectie.

***

Commentaar
Of het nou om experimenten met dieren of met mensen gaat - onderzoekers houdt niemand tegen. Die laten zich door niemand de wet stellen.

Ethische commissies - DEC; METC - het is bekend: een wassen neus, een fopspeen.

En wat stelt de Inspectie Gezondheidszorg eigenlijk voor?!  In geen velden of wegen - bij onderzoek dat drie jaar liep! En die heeft dan nog het lef om achteraf een rapportje te schrijven!

Hayflick-limiet

Als delende cellen uit het lichaam worden geïsoleerd, en beschut voor gevaren als infectie, vergiftiging, traumatische beschadiging en andere gevaren die hen in het lichaam bedreigen, - zouden we dan over een onsterfelijke cellijn beschikken?

Alexis Carrell dacht van wel.

In 1912 was de experimentele chirurg Alexis Carrel, kort nadat hij de Nobelprijs had ontvangen voor geheel ander werk, erin geslaagd kippe-fibroblasten (bindweefsel BW) in glazen kweekvaatjes in leven te houden en – na toevoeging van perssap uit kippe-embryo's – zelfs tot deling te brengen.

Deze beroemd geworden celkweek was 10 jaar later al 1860 maal naar vers medium overgezet..

In het Newyorkse dagblad ‘The World’ stond op 12 juni 1921 een hooggestemd artikel dat van alle cellen die uit de primaire kweek van 1912 waren voortgekomen, een kip zou zijn te maken, zo reusachtig dat deze met één stap de Atlantische Oceaan zou kunnen oversteken.

Dit beeld is even treffend als misleidend, want uit deze cellen valt geen kip of kippehart of vallen zelfs geen kippehart-fibroblasten te vormen.
Deze cellen hebben, naar wij thans weten, een z.g. transformatie ondergaan, waarbij hun genetische constitutie geheel verandert en hun afhankelijkheid van groeifactoren afneemt.
Wanneer de oorspronkelijke kip van Carrel na 10 jaar nog zou leven, zouden deze cellen bij terug-implanteren in de kip direct als soortvreemd worden afgebroken, zoals elke cel die wordt binnengebracht in een organisme zonder het juiste wachtwoord, de ‘nestgeur’ van een identieke genetische constitutie.

Inmiddels is dit transformatieproces van celstammen tot cellijnen dat ook door een virusinfectie kan worden bewerkstelligd en dat gepaard gaat met het verlies van een diploïde chromosomenconstitutie (heteroploïdie), in het centrum van de belangstelling komen te staan vanwege de relatie met gezwelvorming.

In feite hebben alleen tumorcellen een ongeremde groeipotentie bij culturen van menselijke cellen.

In 1961 toonden Hayflick en Moorhead aan dat een aantal verschillende celtypen van de mens, wanneer in kweek gebracht, maximaal ongeveer 50 delingscycli doormaakt om daarna, zonder duidelijke tekenen van veranderingen, steeds trager te gaan delen (‘groeicrisis’) en dan af te sterven.

***

Commentaar
Het eigenaardige van de Hayflick-limiet is dat we doodgaan hetzij als gevolg van veroudering, hetzij als gevolg van ziekte. (kanker)

Wat is de winst?!

Plinius en Harry Mulisch

Plinius de Oudere, geboren ca. 23 in Como, is een belangrijke bron voor informatie over geneesmiddelen in de eerste eeuw na Chr. Voor zijn opleiding kwam hij al vroeg naar Rome.
Als jonge officier diende hij onder Corbulo. Later werd hij, als vertrouweling en adviseur van keizer Vespasianus, commandant van het vlooteskader te Misenum in de baai van Napels.

Hij werd het slachtoffer van zijn eigen wetenschappelijke belangstelling en zijn plichtsbetrachting: hij kwam om door verstikking tijdens de uitbarsting van de Vesuvius in 79, toen hij zich naar het terrein van de ramp had begeven, niet alleen voor onderzoek naar de oorzaak van de uitbarsting maar ook met het oog op de evacuatie van geïsoleerde villabewoners.

Hij voer van Misenum naar Pompei, maar deze stad heeft hij nooit bereikt, want het was te donker door de as van de vulkaan, dus voer hij naar Stabiae. Door de aanlandige wind kon hij niet meer wegvaren en hij is gestorven aan de giftige gassen die op hem veel meer impact hadden door zijn zwakke longen.

De omstandigheden van zijn dood én van de uitbarsting werden uitvoerig beschreven door zijn neef Plinius de Jongere. Deze dankt zijn beroemdheid als schrijver aan zijn verzameling Brieven. In de twee vermaardste brieven beschrijft hij de uitbarsting van de Vesuvius, die hij als zeventienjarige heeft meegemaakt, en waarbij zijn oom Plinius de Oudere het leven verloor.
Over de uitbarsting schreef hij o.a.: ‘Overal was het al dag, maar hier was het nacht, neen, meer dan nacht.’
Harry Mulisch gebruikte deze zin als motto voor zijn roman De aanslag.



Jonge gespierde Mulisch, uitkijkend op de Vesuvius





De les van de Oostvaardersplassen

Met twee verkiezingen in het vooruitzicht heeft de Partij voor de Dieren eieren voor haar geld gekozen, en is teruggekomen van haar standpunt met betrekking tot de Oostvaardersplassen.

Ze vindt nu ook ineens dat de dieren aldaar meer ruimte moeten krijgen. Tot dusver vond zij - primair - dat de dieren zichzelf moesten redden. De Natuur is hard en waarom zou de Partij dat niet zijn?

De Faunabescherming zal er niet blij mee zijn, maar mij lijkt het een juiste strategie, al komt die dan wat laat.

OV-chipkaart en Dierenpartij

Marianne Thieme heeft gestemd vòòr het behoud van de strippenkaart, en tegen de invoering van de ov- chipkaart.

Die meid heeft ook overal verstand van.

Helaas alleen gesteund door PVV en SP.

Wit volkoren brood

Als consument kun je de misleidende praktijken in de levensmiddelenindustrie gewoon zelf aanpakken, bewijst Frank Jonkers. Hij won een zaak bij de Reclame Code Commissie (RCC) tegen de misleidende reclame van Blue Band Goede Start witbrood. Unilever moet advertenties aanpassen.

Producent Unilever wilde na de uitspraak een beroepsprocedure starten, maar heeft die weer ingetrokken, nadat Foodwatch Jonkers juridische hulp bood.

Jonkers beklaagde zich in 2010 over Blue Band Goede Start, volgens Unilever ''wit waar volkoren in zit''. Tijdens de procedure voerde Unilever aan dat witbrood ''in de letterlijke zin van het woord'' geen volkoren bevat en dat consumenten in die context moesten begrijpen dat het witbrood niet even gezond is als echt volkorenbrood.

De reclame van Blue Band Goede Start witbrood is oneerlijk, oordeelde de Reclame Code Commissie, omdat deze wel degelijk het witbrood als volkoren brood aanprijst. Unilever beperkt het vermogen van consumenten om doordacht te beslissen, door de suggesties die in de reclame worden gewekt.

Foodwatch voert ook actie tegen Blue Band Goede Start, vanwege de misleidende marketing die op de lange termijn een gezonde leefstijl kan ondermijnen. De gemiddelde Nederlander weet best dat hij genoeg vezels moet binnenkrijgen. Maar de Gezondheidsraad concludeerde vorig jaar dat slechts een op de tien mensen de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid vezels binnenkrijgt. Producten met onterechte vezelclaims, zoals Blue Band Goede Start witbrood dragen bij aan die ongezonde trend.

Extra kwalijk, vinden zowel Jonkers als foodwatch, dat de marketing zich specifiek op ouders richt. Juist kinderen, de uiteindelijke doelgroep, zouden niet vroeg in hun leven aan een product moeten wennen, dat minder voedingswaarde heeft dan volkorenbrood.

Foodwatch blijft na dit succes samen met consumenten in actie komen tegen de misleidende marketing van bewerkt eten dat te duur, te zout, te vet, te zoet is of te weinig vezels bevat. ''Consumenten moeten hun rechten opeisen. Als zij van zich laten horen, kan er werkelijk iets veranderen in de voedselindustrie'', merkt Bart van Opzeeland van Foodwatch. ''Wij willen er uiteindelijk samen voor zorgen dat de industrie eerlijk, duurzaam en gezond eten gaat leveren.''

Tinkebell vrijgesproken

VONNIS van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte],  geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1979,
ingeschreven in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens op het adres [adres].

De rechtbank heeft beraadslaagd naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 7 januari 2011.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. E. van der Burg en van hetgeen verdachte en haar raadsvrouw, mr. I.N. Weski, naar voren hebben gebracht.

1. Tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd hetgeen staat omschreven in de dagvaarding zoals deze ter terechtzitting is gewijzigd. Van de dagvaarding en de vordering wijziging tenlastelegging zijn kopieën als bijlagen 1 en 2 aan dit vonnis gehecht. De gewijzigde tenlastelegging geldt als hier ingevoegd.

2 ( )

3. Waardering van het bewijs

3.1. Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat het primair tenlastegelegde bewezen kan worden verklaard.
Verdachte heeft, tezamen en in vereniging met medeverdachte [medeverdachte], de feitelijke gedragingen zoals ten laste gelegd begaan en daarmee bij 11 hamsters letsel veroorzaakt en bij (waarschijnlijk) alle hamsters het welzijn geschaad. De circa 95 hamsters hebben veel te lang, telkens vier uren, in hamsterballen gezeten, terwijl op de gebruiksaanwijzing van de hamsterballen wordt aangeraden de hamster na 30 minuten uit de bal te halen. Als er bezoekers kwamen zaten de hamsters op de tocht en gedurende hun verblijf in de hamsterballen hadden zij geen beschikking over water en/of voedsel.

Uit het verslag van mw. Dr. Vinke, universitair docent en etholoog van de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht blijkt dat door aldus te handelen het welzijn van de hamsters in het geding is geweest.

De officier van justitie gaat er voorts van uit dat verdachte en medeverdachte [medeverdachte] met deze gedragingen opzettelijk handelden in strijd met het bepaalde in artikel 36 van de GWD.

Verdachte was op de hoogte van de gebruiksaanwijzing van de hamsterballen en heeft de daarin gestelde grens van 30 minuten bewust genegeerd. Ze heeft weliswaar hieromtrent geïnformeerd bij de fokker, maar daarbij is niet de exacte tijd dat de hamsters in de hamsterballen zouden zitten genoemd. Verdachte heeft verklaard dat de hamsters gedurende hun verblijf in de hamsterballen geen vrije toegang hadden tot eten en drinken. Het is een feit van algemene bekendheid dat dit het welzijn van de dieren schaadt. De kooien waarin de hamsters verbleven als zij niet in de hamsterballen zaten waren bovendien evident te klein. Medeverdachte [medeverdachte] heeft dit bij zijn verhoor erkend.

Er was daarnaast geen redelijk doel voor de opzettelijke overschrijding van het bepaalde in artikel 36 van de GWD.

3.2. Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw verzoekt bij pleidooi verdachte vrij te spreken van het haar tenlastegelegde nu niet kan worden bewezen dat verdachte opzettelijk pijn of letsel bij de hamsters heeft veroorzaakt of hun gezondheid heeft benadeeld, noch hen van de nodige zorg heeft onthouden.

Niet valt vast te stellen dat het door de dierenarts geconstateerde letsel bij elf van de hamsters veroorzaakt is door het handelen van verdachte. Volgens de dierenarts verkeerden de hamsters over het algemeen in een goede gezondheid.

Daarnaast hebben de omstandigheden, zoals die op de tenlastelegging staan als omstandigheden waardoor het welzijn en/of de gezondheid van de hamsters is geschaad zich niet voorgedaan. De omvang van de kooi was juist voor de hamsters waarbij enig letsel is geconstateerd niet in strijd met de richtlijnen hieromtrent.

Ook bestrijdt de verdediging dat er sprake was van tocht in de galerie.

De stress en uitputtingsverschijnselen waarover de verbalisanten spreken kan ook het gevolg zijn geweest van het politieoptreden.

Er is in ieder geval geen causaal verband vast te stellen met de wijze waarop de hamsters door verdachte werden gehouden. De relaterende verbalisanten baseren zich bij hun oordeel enkel op een momentopname.

Daarnaast is niet duidelijk waaruit de deskundigheid van de verbalisanten blijkt en hoe zij kunnen vaststellen dat bij de hamsters sprake was van chronische stress en uitputting.

Het rapport van dr. Vinke, waarin wordt geconcludeerd dat de hamsters zich in een onacceptabele situatie bevonden, dient te worden uitgesloten van het bewijs, nu onvoldoende is verantwoord op basis van welke gegevens dit rapport is opgesteld en (in ieder geval een deel) van de aangeleverde informatie aantoonbaar onjuist is.

Verdachte heeft steeds zorgvuldig gehandeld. Zij heeft geen opzet gehad tot het tenlastegelegde in het geding brengen van de gezondheid en/of het welzijn van de hamsters. Zij heeft zich laten voorlichten door de fokker en hem duidelijk haar bedoelingen kenbaar gemaakt en heeft de heer [verzorger] als verzorger van de hamsters aangesteld. Er werd goed in de gaten gehouden of het goed met de hamsters ging op het moment dat zij in de hamsterballen zaten. Weliswaar zaten zij langer in de ballen dan op de gebruiksaanwijzing werd geadviseerd, maar het overgrote deel van de tijd lagen de hamsters in de ballen te slapen.

Daarnaast is de tijdsduur op de gebruiksaanwijzing van de hamsterballen slechts een advies en geenszins een wettelijk voorschrift.

Omdat de hamsters in de hamsterballen voornamelijk sliepen, hadden zij op dat moment geen behoefte aan toegang tot water en voedsel. Dit wordt ter terechtzitting door de fokker bevestigd.

3.3. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht het tenlastegelegde niet wettig en overtuigend bewezen, zodat verdachte daarvan dient te worden vrijgesproken.

De rechtbank overweegt hiertoe als volgt.
Er valt niet vast te stellen dat door het handelen van verdachte en haar medeverdachte [medeverdachte] letsel is veroorzaakt bij de hamsters of dat het welzijn en/of de gezondheid van de hamsters is/zijn geschaad. Evenmin is gebleken dat verdachte en haar medeverdachte de nodige verzorging aan de hamsters hebben onthouden.

De feitelijke handelingen op de tenlastelegging ter onderbouwing van overtreding van (een van) de normen van artikelen 36 en 37 van de GWD leveren in casu geen strafbaar feit op.

De hamsters verbleven weliswaar meer dan 30 minuten aaneengesloten in een hamsterbal, maar dit levert, wanneer de dieren hierdoor niet aantoonbaar in hun gezondheid dan wel welzijn worden geschaad, geen strafbaar feit op.

De gebruiksaanwijzing geeft slechts een advies van de fabrikant over de wenselijke duur van de hamsters in de hamsterballen en behelst geen strafrechtelijke norm.

Dat de hamsters door het verblijf in de hamsterballen gestrest dan wel uitgeput zijn geraakt en dat daarmee is voldaan aan het strafbaar gestelde in de GWD is niet vast te stellen.

Het door de verbalisanten gerelateerde is een momentopname en er kan niet worden vastgesteld dat de hamsters gedurende (een deel van) de tenlastegelegde periode op de tocht lagen of uitgeput en gestrest waren.

Nergens blijkt de deskundigheid van de verbalisanten en evenmin hoe zij hebben kunnen vaststellen dat bij de hamsters sprake was van chronische stress en uitputting.

Hetgeen dr. Vinke in haar rapport hieromtrent relateert kan niet als bewijs dienen, nu uit dit rapport niet valt af te leiden over welke informatie zij beschikte over de hamsters en van wie deze informatie afkomstig was.

Overigens is het onduidelijk hoe de normen die dr. Vinke in haar rapport noemt, zich verhouden tot de regelgeving van de GWD.

Naar onweersproken zeggen van verdachte en zijn medeverdachte [medeverdachte] sliepen de hamsters het grootste deel van de tijd in de hamsterballen. Aangezien, zoals van algemene bekendheid is en ook door de fokker ter terechtzitting is bevestigd, hamsters nachtdieren zijn is dit normaal gedrag en is het tevens normaal dat zij ’s nachts eten en drinken.

Ten aanzien van de omvang van de kooien merkt de rechtbank op dat de kooi waarin de Siberische hamsters zaten voldeed aan de richtlijnen en verdachte bij de andere kooi af mocht gaan op hetgeen de fokker haar hierover mee heeft gedeeld.
Volgens de dierenarts verkeerden de hamsters over het algemeen in een goede gezondheid.

Er is geen causaal verband vast te stellen tussen het letsel van 11 hamsters en het handelen van verdachte of medeverdachte [medeverdachte].
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

4. Beslissing

Verklaart het tenlastegelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Dit vonnis is gewezen door mr. G.M. van Dijk, voorzitter, mrs. A.C. Schaafsma en H.M. van Niftrik, rechters, in tegenwoordigheid van mr. C. Heijnen, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 21 januari 2011.

***

Commentaar
1. Dit vonnis is zo vernietigend voor het OM dat het niet eens meer de moed heeft om in hoger beroep te gaan. De rechtbank wekt bij mij de indruk dat de zaak door het OM overgelaten is aan de jongste bediende (Officier).

2. De gebruiksaanwijzing van de hamsterballen moge op zichzelf niet als strafrechtelijke norm gelden – naar mijn mening wordt dit anders bij aanmerkelijke overschrijding van de geadviseerde maximale termijn, i.c. vier uur in plaats van een half uur. Een gebruiksaanwijzing is niet uit de lucht gegrepen. Aan het feit dat 11 dieren uit de ballen gehaald werden met zichtbaar letsel - duidelijk bewijs van strafwaardige mishandeling - wenst de rechtbank voorbij te gaan.

3. De vraag is op grond waarvan de dierenarts vaststelde dat de overige dieren niet mishandeld c.q. in hun welzijn aangetast waren – anders dan dat ze nog leefden. Het deskundigenrapport van dr. Claudia Vinke is hiermee in tegenspraak. Wie moeten we nu geloven?*

4. De verbalisanten waren zover ik weet deskundigen van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID). De verwijten die de rechtbank deze mensen maakt zijn m.i. dan ook onbegrijpelijk.

5. De rechtbank heeft weinig of geen consideratie heeft met het feit dat het over slachtoffers gaat, die zichzelf niet kunnen uiten of verdedigen. Je zou dit enigszins kunnen vergelijken met de zaken van kindermisbruik. Hoe wordt hier het causale verband aangetoond tussen de handelingen en de schade aan het welzijn van het kind?!

***

* Het is mij niet gelukt inzage in het rapport van de getuige-deskundige te verkrijgen, noch in het onderzoeksrapport van de da.

hamsterbal

Bevallen: voor de aanstaande moeder

Het geboortekanaal van de vrouw is nauw. Doordat het zo moeilijk is die grote hersenen van de baby door het nauwe geboortekanaal te persen, ontwikkelt het brein zich grotendeels pas na de geboorte.

Het geboortekanaal is niet recht, zodat de baby erdoorheen moet kronkelen. Vanwege al kronkelingen komt hij er meestal uit met het gezicht weggedraaid van de moeder, zodat er bij de menselijke geboorte nog een complicatie bij komt.

Chimpansees en andere apen komen uit hun moeder met het gezicht naar haar toe. Een moederchimpansee gaat tijdens de bevalling op haar hurken zitten en de baby komt naar buiten met het gezicht naar boven. De moederchimpansee kan het babyhoofdje met haar handen achter zijn nek ondersteunen en helpen bij de geboorte.

Bij mensen gaat dat niet (zelfs niet als de moeder op haar hurken zou zitten) omdat het gezicht van de baby naar achteren gericht is - als ze de baby zou proberen te helpen, zou de kans groot zijn dat ze de nek en rug de verkeerde kant op buigt en letsel veroorzaakt.

Dit driedubbele nadeel van 1. grote hersenen, 2. een bekken dat ontworpen is om te lopen en 3. de naar achteren gedraaide baby’s leidde tot de bijna universele menselijke traditie om elkaar te helpen bij de geboorte.

Alle andere primaten bevallen in hun eentje.

Sharom Moalem, Het nut van ziekte
De Bezige Bij Amsterdam 2007

Door het ijs: Uri Rosenthal

Iemand die wat mij betreft ook al snel door het ijs gezakt is, is Uri Rosenthal. De man had voor zijn benoeming geen slechte reputatie. Hij had enige naam gemaakt met zijn werk voor het COT Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement, een instituut dat zich bezig houdt met onderzoek naar, opleiden in en adviseren over veiligheidsonderwerpen en crisismanagement.
Hij leek mij dan ook geen slechte keus voor een ministerspost. Maar eenmaal op Buitenlandse Zaken stapelt hij de ene blunder op de andere. Heel fraai neemt Youp vandaag de moeite de vloer met hem aan te vegen.

***

Het roestvrijstalen smoel waarmee die Uri Rosenthal in eerste instantie verklaarde dat hij er alles maar dan ook echt alles aan gedaan had om het leven van de Nederlands-Iraanse Zahra Bahrami te redden. Mooi beeld.

Met hetzelfde uitgestreken gezicht bood hij later zijn excuses in de Kamer aan.
Zonder een sprankje schaamrood gaf hij toe dat hij niet verder was gekomen dan een binnensmonds mompelen. Gewoon bij de koffieautomaat had hij gemompeld. Zonder een ambtenaar in de buurt. Verder had hij niks gedaan, Niemand gesproken, niemand gebeld, niemand gemaild.

Niks doen heet in Den Haag stille diplomatie. Doodstille diplomatie zullen ze bedoelen.
Natuurlijk had Uri haar leven niet kunnen redden. In Iran doen die analfabeten drie van dit soort executies per dag. Daarbij kennen ze Nederland daar niet eens.
Onze minister had, als hij gebeld had, hooguit een plaatselijke koddebeier aan de lijn gekregen. Een wijkagent in een oud postbode-uniform. Een Perzische snor die geen lettergreep Engels kent.
Dat is niet erg, maar zeg dan niet dat je er alles aan gedaan hebt, terwijl je lekker hebt zitten patiencen op je computer.

Ook wel weer grappig dat hij ermee is weggekomen. Een kleine beschadiging had hij wel opgelopen. Althans dat las ik ergens. Niks beschadiging. Routinedebatje overleefd. Volgende patiënt. Wat is politiek toch saai.

Youp

NRC Handelsblad

5-2-2011

(fragment)

Nieuwe apen!



Een kinderboerderij in mijn buurt zet ieder voorjaar een bord buiten met de tekst: Nieuwe lammetjes!
Zoiets als: verse eieren.

De dierentuin in Metelen is er nog vroeger bij, die kondigt nu al nieuwe apen aan !

AbenteuerZoo Metelen staat sinds kort onder een nieuwe leiding, en we zijn nu heel hard aan het werk om het park volgend jaar nog leuker te maken. Er komen een heel stel nieuwe apen bij, en wie weet ook nog andere diersoorten.

Alle Duitse dierentuinen die aan Nederland grenzen, werven uiteraard ook in onze taal.
Metelen ligt net over de grens, op 30 km van Enschede.

Deze dierentuin is een handelspartner van stichting AAP. Of de nieuwe apen uit Almere komen weet ik niet.

Ook Artis in Amsterdam vindt stichting AAP niet te min om zaken mee te doen.

Dierentuin-logica

In Dierenpark Amersfoort is het Perzische pantertje Cyrus gisteren doodgebeten door zijn moeder. Dat heeft een woordvoerster laten weten. Bij een controle in de ochtend ging het nog goed tussen moeder Kiara en haar vier maanden oude zoontje. Maar geheel onverwacht greep Kiara haar kind even later in de nek. Cyrus overleed aan zijn verwondingen.

Volgens de woordvoerster van het park is het ongebruikelijk wat er is gebeurd. “Het gebeurt wel eens dat een leider een dier binnen de groep doodt of verwondt wegens onnatuurlijk gedrag, bijvoorbeeld als een dier ziek is. Zo is een van onze leeuwen laatst ‘gestraft’ voor een epileptische aanval. Maar gebruikelijk is het niet.” Soms doden ouderdieren hun jongen ook wel omdat de babydieren dermate zwak of ziekelijk zijn dat hun overlevingskansen vrijwel nihil zijn.

Cyrus is voor sectie overgebracht naar de afdeling diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht. De dierentuin hoopt er zo achter te komen waarom Kiara haar jong heeft doodgebeten.

Omdat het in het wild niet goed gaat met de Perzische panter (Panthera Pardus Saxicolor), is Cyrus geboren als onderdeel van een Europees fokprogramma.

----------------------------------------------------------------------
Commentaar

Dit is dierentuinlogica.

De nieuwe natuur vind je in de dierentuin.

Omdat het in het wild niet goed gaat, stoppen we de soort maar achter de tralies in Europa.

Want daar gaat het pas goed!