De Verwarring der Geesten(2); EDEV en AAP

.Als je kijkt naar de ontwikkeling van de donateursaantallen van AAP en EDEV, word je daar niet vrolijk van. Ik had het er al hieronder over. http://barendswereld.blogspot.nl/2015/12/goede-doelen-of-de-verwarring-der.html#comment-form

Meest sprekend is het feit dat het Biomedical Primate Research Centre (BPRC) te Rijswijk nog altijd bestaat. Met de grootste collectie proefapen in Europa, zo niet ter wereld. (Meer dan 1000 apen.)

In het begin heeft AAP zich daartegen verzet, in de negentiger jaren van de vorige eeuw in een coalitie met EDEV, Jane Goodall en vele anderen. Dat resulteerde in een verbod op proeven met chimpansees. De geschiedenis is heel goed beschreven in De slag om de chimpansees van Patrick Meershoek.(2005)

Daarmee vond AAP het kennelijk wel welletjes. Ze had haar naam gevestigd en wenste sindsdien vooral niet geassocieerd te worden met enige vorm van activisme. Dat was ook de reden dat ze zich al gauw terugtrok uit de stichting ‘Wilde dieren de tent uit’, dat ijverde voor een verbod op dieren in het circus.

Sindsdien is het alleen nog EDEV dat zich onafgebroken inspant voor de sluiting van deze apenhel. De campagne loopt onder de naam ‘Alle Apen Vrij’ http://www.alleapenvrij.nl/alle-apen-vrij.php

Maar de ledenaantallen geven David van Gennep helaas gelijk: die van AAP stijgen permanent, die van EDEV gaan in tegengestelde richting. Een verdrietige zaak.

Goede Doelen, of De Verwarring der Geesten

.Het Varaprogramma ‘Vroege Vogels’ geeft ieder jaar een overzicht van leden-/donateursaantallen van een honderdtal dierenwelzijnsorganisaties. Dat laat aardig zien hoe groot de verwarring der geesten is. En dus ook: welke kansen daar liggen voor een goede marketing!

Ik houd dat bij sinds 2007/2008, en word er allesbehalve vrolijk van. De meeste organisaties variëren betrekkelijk weinig in aantallen. Maar sommige springen eruit. Een kleine, kritische kanttekening.

Op het gebied van dierproeven blijft Proefdiervrij stabiel rond 50.000. Dat is al weinig positief, maar erger is de vrije val van Een Dier Een Vriend (EDEV) die niet te stuiten lijkt. Van eens 13.500 resteert thans 4.120. Terwijl EDEV toch bepaald niet stil zit. Het beleid schiet kennelijk tekort, al jaren.

Andere organisaties op dit gebied, zoals het ADC, telden al nooit mee. Gevoegd bij het opstappen van Robert Molenaar kan niet anders dan een uiterst somber perspectief voor de proefdieren voorzien worden. De dierenvriend lijkt er geen geloof meer in te hebben. Hopelijk komt er redding uit het buitenland.

Een tegengestelde ontwikkeling maakt stichting AAP door. Die was altijd al groot maar is in acht jaar tijd gestegen van afgerond 89.000 naar 143.000. Wat dit vooral laat zien is m.i. hoezeer deze diersoort ons mensen aanspreekt. Want wat doet AAP nu eigenlijk helemaal? Wat heeft het in al die jaren voor mekaar gekregen? Vanwaar dat enthousiasme?!

Dat de zeehondencrèche Pieterburen gehalveerd is – tot 30.000 - zal niemand verbazen. Waarschijnlijk nu alleen nog aanhang van familie en vrienden uit de regio. Met ‘dank’ aan Lenie ’t Hart.

We hebben het nog niet gehad over de Dierenbescherming. Die schijnt haar bodem bereikt te hebben, rond 170.000. Ze krabbelt nu op naar 183.000. Ik betwijfel of ze ooit de 200.000 bereikt heeft. Een zwakke, slecht geleide organisatie.

De agressieve marketing van VierVoeters werpt vruchten af: in vier jaar tijd in Nederland van 0 naar 27.000. VierVoeters is een hulporganisatie die o.a. in Oost-Europa werkt. Zoiets als AAP maar dan vooral gericht op zwerfdieren. Hoofdkantoor in Wenen.

Aan hulporganisaties heeft dit land dus geen gebrek. Op deze markt pikken zoveel mogelijk mensen (in de vorm van stichtingen) een graantje mee. In het verleden werd op dit blog o.a. aandacht geschonken aan de Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren, aan Comité Dierennoodhulp, en zo zijn er, naast de hierboven al genoemde, nog tientallen meer. In het algemeen komt het erop neer dat u geld geeft, en dat de organisatie wel ziet wat ze ermee doet. Dierenbescherming in ruimste zin.

Maar wie bijv. een eind wil aan dierproeven doet er dus veel beter aan rechtstreeks te doneren aan bovengenoemde gespecialiseerde organisaties die op dit gebied actief zijn. Die hebben kennis van wat er precies speelt, en de relaties, de netwerken.

Bizar, zelfs een beetje triest vind ik dan ook het plotseling verschijnen, uit het niets, van ene stichting ‘DierenLot’, met in een klap 96.497 donateurs! Dat is dus nu al een miljoenenbegroting, in handen van goedwillende amateurs. Het enige lichtpuntje is dat dit clubje laat zien hoeveel op dit gebied nog mogelijk is.

Hieronder een berichtje van de website  https://www.dier.nu/dit-is-dierenlot/ 
Zie ook: http://vroegevogels.vara.nl/index.php?id=1006&tx_ttnews[tt_news]=374391&cHash=a5f3839ee83b765f702ae7e3162ac16e

Dit is DierenLot

Nog veel te veel dieren leiden in Nederland nog een buitengewoon beroerd bestaan. Ze worden opgesloten in veel te kleine hokken, soms ernstig mishandeld, op straat gezet of gewoon maar aan hun lot overgelaten. Dit kan niet en dit mag niet gebeuren.

Stichting DierenLot trekt zich het lot van deze dieren erg aan en wil ze graag helpen. We vinden het daarbij belangrijk om met name lokale en regionale, kleine en middelgrote, organisaties te steunen. Want die hebben het verreweg het moeilijkst met het financieren van hun hulp. Denk hierbij aan bijvoorbeeld aan opvangcentra, dierenasiels of organisaties in het land die zich met dieren bezig houden.

Zij hebben veelal financiële steun nodig voor het betalen van verbouwingen, aanschaf van materieel of bijvoorbeeld het betalen van operaties. Het zijn maar enkele voorbeelden.

Maar ook transport is een vaak voorkomend probleem. Veelal rijden organisaties rond met ambulances, bestelauto's of zelfs privéauto's, die qua onderhoud te duur worden om nog te gebruiken. De kosten van reparaties stijgen dan vaak de pan uit. Ook bij dit probleem willen wij hulp bieden! Door geheel gratis onze eigen DierenLot dierenambulances in bruikleen te geven. Zodat het vaak oude en dure rijdend materieel vervangen kan worden en er efficiënter gewerkt kan worden.

Uiteindelijk zijn dieren in nood hier het meeste mee geholpen!

Luchtpijp (anatomie)

Luchtpijp (trachea, ca. 10 cm lang) met bovenaan het strottenhoofd (larynx, lengte ca. 4 cm). Pijp-je benadert de werkelijkheid beter!

[De slokdarm die erachter loopt, is ca. 30 cm lang.]

Dichloormethaan

.Dichloormethaan is de minst giftige van de eenvoudige chloorkoolwaterstoffen (CFK's), wat niet wil zeggen dat er geen gezondheidsrisico's aan verbonden zijn. Bij chronische blootstelling kan het een carcinogene werking hebben.

Bij dieren is de relatie aangetoond tussen blootstelling en kanker in longen, lever en alvleesklier, maar er is geen relatie met kanker aangetoond bij de mens. 

Dichloormethaan lijkt niet schadelijker te zijn voor de ontwikkelende foetus dan voor de volwassen mens. 

Dierproeven bij zwangere dieren hebben geen geboorteafwijkingen of andere ontwikkelingsstoornissen aangetoond.

Zoals de meeste organische oplosmiddelen, kan dichloormethaan de foetus bereiken via de placenta. Het kan aan de zuigeling worden overgedragen via de moedermelk. Zwangere en borstvoedende vrouwen zullen bijgevolg best blootstelling aan dichloormethaan vermijden.

bron:wikipedia

Alzheimer

.In de periodiek van de Vrije Universiteit staat een groot, enthousiast interview onder de volgende kop:

Masterstudent neurosciences Thomas Wassenaar (24) organiseert een lezing over illusies, verkoopt sokken tegen Alzheimer en legt aan kinderen uit hoe hersenen werken.

Dit ‘magazine’, AdValvas, wordt gemaakt door een vaste, betaalde, ‘onafhankelijke’ redactie.*

Je ziet hier fraai hoe zoals gebruikelijk, de essentie onder de tafel geveegd wordt. “Sokken tegen Alzheimer” is uiteraard een onzinnige formulering maar het staat er zo wel. Het verbaast niet want dit raakt aan HET taboe van de universiteit, t.w. dierproeven. Het gaat hier namelijk om een handeltje in sokken - Voor dierproeven - Tegen Alzheimer.

Dit woord komt dan ook niet in de tekst voor. Wèl neemt de student het woord ‘ethisch’ in de mond. Maar dan in relatie tot ‘marketingtechnieken’: “( ) de vraag of het ethisch is zulke technieken in te zetten.”

Dit soort halfwassen zijn de toekomst van dit land.

 -------------

 * Het desbetreffende nummer, van 25 november j.l., was een ‘blootnummer’. Het staat niet tussen de overige uitgaven in het archief! Benepenheid ten top. Ik kan er dus niet naar linken. 
.

Boycott Air France-KLM

AirFrance compagnie aérienne européenne qui n’a aucune éthique, transporte les primates pour la vivisection 

#BoycottAirFrance

 ----

Boycott Air France-KLM until they stop transporting primates to vivisection laboratories! 

 

Vaccinatie

Samenwerken met tabaksindustrie

Als direct gevolg van de rechtszaak van Stichting Rookpreventie Jeugd tegen de Staat heeft het ministerie van Volksgezondheid, na het parlement nu ook de lagere overheden – gemeenten en provincies – aangeschreven. Kern van de brief: ook zij moeten zich houden aan het internationale antirookverdrag FCTC en daarom zijn vrijwel alle contacten met de tabaksindustrie taboe. Voor Stichting Rookpreventie Jeugd is dit een belangrijke doorbraak in de strijd tegen de tabakslobby.
Door de webredactie

'Tabaksontmoediging is van evident belang. Jaarlijks sterven in Nederland ongeveer 20.000 mensen door roken en enkele duizenden door meeroken [...].' Dat schrijft staatssecretaris Van Rijn (VWS) in een – niet eerder gepubliceerde – brief aan de gemeenten ('Omgang gemeenten met de tabaksindustrie') en in een brief aan de Colleges van Gedeputeerde Staten ('Omgang provincies met de tabaksindustrie').

Deze brieven waren al toegezegd in de notitie 'Verduidelijking invulling artikel 5.3 WHO-Kaderverdrag' (24 september) van Van Rijn aan de Eerste en Tweede Kamer. De brieven zijn bedoeld 'ter verdere verduidelijking van de invulling van artikel 5.3' van het internationale FCTC-verdrag dat roken wil ontmoedigen en dat ruim tien jaar geleden door Nederland werd geratificeerd. Artikel 5.3 schrijft voor dat de tabaksindustrie geen invloed mag uitoefenen op de totstandkoming van gezondheidsbeleid. Van Rijn waarschuwt de gemeenten en provincies dat samenwerking met de tabakslobby in strijd is met dit artikel en verboden is 'wanneer het gaat over publiekscampagnes tegen het roken, publieke evenementen of activiteiten die onder de noemer van maatschappelijk verantwoord ondernemen worden ontplooid'.

Om gemeenten en provincies te helpen bij het toepassen van dit verdrag, ontwikkelt het ministerie momenteel een centraal punt op de website van de Rijksoverheid. Daarin komt meer informatie over artikel 5.3, schrijft Van Rijn. Met zijn brieven informeert de staatssecretaris ze alvast over de slinkse wegen die de tabaksindustrie bewandelt om het overheidsbeleid te beïnvloeden.

Van Rijn in zijn brief: 'Zo kunnen vertegenwoordigers van de tabaksindustrie ambtenaren benaderen via e-mail, telefoon of tijdens bijeenkomsten. De lobbytechnieken zijn echter niet altijd herkenbaar.' Ook schrijft Van Rijn alert te zijn op het op 'strategische plekken creëren van rookzones die weliswaar overlast kunnen verminderen', maar die 'bij aantrekkelijke duidingen ook juist het roken [kunnen] aanmoedigen'. Ten slotte wijst hij erop dat contacten met de tabaksindustrie transparant moeten zijn. Bij overleg is het uitgangspunt dat 'hiervan verslag wordt gemaakt en dat dit verslag openbaar gemaakt wordt op de website van uw provincie [of gemeente, red.]'. Ook andere schriftelijke documenten waaruit contact blijkt met de industrie, moeten openbaar worden gemaakt.

Nederland is een van de eerste landen ter wereld waar het de lagere overheid expliciet verboden wordt om met de tabaksindustrie samen te werken. Eerder deed alleen de Engelse regering een oproep daartoe. Dat maakt deze brieven uniek. Het FCTC-verdrag geldt niet alleen voor de centrale overheid maar ook voor de lagere overheden, maar dat werd niet door elke gemeente of provincie even goed toegepast. De brief maakt gemeenten en provincies klip en klaar duidelijk dat contact met de tabaksindustrie alleen mag plaatsvinden bij 'uitvoeringstechnische kwesties' (zoals belastingafdracht en accijnszegels), maar dat is in feite alleen iets voor de centrale overheid.

Verboden zijn gezamenlijke activiteiten 'die onder de noemer van maatschappelijk verantwoord ondernemen worden ontplooid', aldus Van Rijn, precies waar TabakNee al enige tijd tegen strijdt. Een aantal gemeenten bleek samen te werken met de tabaksindustrie bij campagnes tegen de overlast van sigarettenpeuken. In augustus 2014 constateerde TabakNee al dat vijf Nederlandse kustgemeenten – Den Helder, Zandvoort, Noordwijk, Veere en Vlissingen – het FCTC-verdrag hebben overtreden door samen te werken met de tabaksfabrikanten Japan Tobacco International (JTI) en British American Tobacco (BAT). Recent gingen Katwijk en de gemeenten Rotterdam, Utrecht, Den Haag en Breda in de fout. Dit is misschien nog maar het topje van de ijsberg van de samenwerkingsverbanden tussen lokale overheden en tabaksbranche. Maar nu moeten de gemeenten die artikel 5.3 overtreden hun samenwerking met de tabaksindustrie toch heus per direct stop zetten. TabakNee zal dit nauwlettend in het oog houden.

De overheid blijkt, kortom, eindelijk in te zien hoe geraffineerd de tabaksindustrie te werk gaat bij het beïnvloeden van haar beleid en doet nu een serieuze poging hier een eind aan te maken. Maar dat ook de lokale overheid gewezen wordt op de streken van de tabaksindustrie en expliciet wordt opgeroepen de tabaksbranche te weren, dat is – voor zo ver wij weten – eerder alleen in Engeland gebeurd.

'Onnodige dierproeven'

Frank Dales blogt:

"Op onze site kunt u alles lezen over de achtergronden van onze campagne, maar vanaf deze plek lijkt het me goed nog even uit te leggen wat we nou precies bedoelen met overbodige, of onnodige dierproeven. Mensen vragen zich, zo blijkt uit de vele reacties, af of niet álle dierproeven overbodig zijn en verboden zouden moeten worden.

Laat ik voorop stellen dat de Dierenbescherming óók vindt dat alle dierproeven uiteindelijk moeten verdwijnen, ook dierproeven voor geneesmiddelen.

Echter, dierproeven die een fundamenteel gezondheidsbelang dienen voor mens en dier, moeten wat ons betreft stap voor stap worden afgebouwd volgens de systematiek van de drie V's: Vermindering, Verfijning en uiteindelijk Vervanging (door diervriendelijke methoden). 

De Dierenbescherming pleit voor én stimuleert het vervangen van dierproeven door alternatieve testmethoden waarbij geen gebruik wordt gemaakt van dieren.

Ieder jaar belonen we de wetenschapper die dat het best doet met onze 'Lef in het Lab-prijs'.

We hebben het hier echter over iets anders. Over stoffen die al eerder getest werden. Of, over onderzoek met proefdieren waarvan vooraanstaande wetenschappers zeggen dat het flauwekul is. Dat de resultaten niets zeggen over de werking van een stof bij mensen. Kortom: dierproeven ten bate van de cosmetische industrie, van huishoudelijke producten of van de oorlogsindustrie wijzen wij al zonder meer af. Gewoon verbieden dus. Dáár knokken we nu voor. En terecht, zoals vorige week bleek toen foto's opdoken van het Britse leger dat twee keer per jaar schietoefeningen op levende (!) varkens houdt, om militaire artsen op te leiden. Niet in Groot-Brittannië, want daar is het verboden, maar in Denemarken… Ongelooflijk wreed en je maag draait zich om bij het zien van de gruwelijke beelden.

Overbodige dierproeven

Maar ook in Nederland kunnen we er dus wat van. Onderzoekers gebruiken duizenden honden, katten, cavia's, vogels, vissen, konijnen en knaagdieren voor aantoonbaar overbodige tests. En, daar komt nóg een schokkend feit bij. NRC Handelsblad publiceerde onlangs cijfers van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit waaruit bleek dat náást de ruim 500.000 dieren die daadwerkelijk worden ingezet bij dierproeven, nog eens een half miljoen dieren worden gedood als 'overschot'. Speciaal voor onderzoek gefokte dieren, die echter nooit worden gebruikt en, als waren zij rotte tomaten, worden vernietigd.

Tel daarbij op de dieren waar wij ons nu hard voor maken en je praat over ruim 600.000 dieren die ieder jaar een volkomen zinloze dood sterven. Ik hoor de criticasters al weer denken of er wel zoiets bestaat als een 'zinvolle' dood, maar volgens mij is mijn punt wel duidelijk…"

Frank Dales,
Algemeen directeur  

https://www.dierenbescherming.nl/wat-wij-doen/actueel/blogs/blog-overzicht/twitterende-vogels-en-proefdieren

---------------------------------------------------------------------------- 
Commentaar

In zijn weblog hierboven maakt directeur Dierenbescherming Frank Dales onderscheid tussen onnodige dierproeven en ….. andere.

Onder ‘onnodig’ ('overbodig') verstaat hij onder meer proeven voor cosmetica. Foutje: die zijn in dit land al verboden sinds 1997, en in Europa sinds 2013.

Hij berekent dat het om 600.000 dieren per jaar gaat, die in zijn ogen ‘overbodig’ zijn. Uiteraard heeft hij daar gelijk in. Niettemin is het schandelijke onzin.

Want we houden dan ruim 400.000 dieren over, waarvan Dales het jammer vindt maar helaas nodig dat ze gevangen gehouden, mishandeld en gedood worden. “Uiteindelijk” moeten ook dit aantal proefdieren niet meer misbruikt worden.  Een plan heeft hij niet, laat staan dat hij een jaartal noemt, daar is hij te laf voor.

Hij doet er nog een schepje bovenop en begint maar weer eens over de drie V’s. De drie V’s werden echter voor het eerst al geformuleerd in……. 1959 (Russel en Burch).

Hoe leuk en aardig dat ook klinkt, we zitten desondanks in Nederland nog steeds met ruim 1 miljoen proefdieren die jaarlijks gedood worden. Wie nu nog over de drie V’s begint kan dan ook niet meer serieus genomen worden. Dat is een bedrieger.

Even voor de duidelijkheid: de Dierenbescherming bestond ook al in 1959. Met andere woorden: Dales lijdt aan hypocrisie. Hij stelt de zaken verkeerd voor.  En daar heeft hij zijn redenen voor. Want het zijn lieve mensen die lid zijn van de DB, maar het zijn onnozelaars. Die geen vragen stellen.

Ze bewijzen de proefdieren er allesbehalve een dienst mee.

 ***

N.B. Op teksten van Dales kan niet worden gereageerd.