Gezondheidszorg

Chirurgie, het oude chirurgijnshandwerk, dat beheersen medici aardig. Maar lees Onverklaarbaar bewoond (Bert Keizer) voor een kijkje achter de schermen.
Radiologie, dat wordt al een stuk minder, hoewel dat door de jaren heen wel verbeterd is.

Inwendige geneeskunde - daar ligt de hond begraven. Dat geneest zelden; men is daar niet eens meer op gericht. Men is tgw. gericht op 'in leven houden'. De kwaliteit van dat leven is daaraan ondergeschikt.

Medicijnen zijn uiterst gevaarlijk. Niemand kent de juiste dosering, in individuele gevallen. Niet zelden worden medicijnen voorgeschreven tegen de bijwerking van medicijnen.

Aan de gezondheidszorg - in Nederland - wordt ieder jaar meer dan 50 miljard euro uitgegeven. Er is geen enkele (overheids)tak van sport die daar ook maar in de buurt komt.

Er worden jaarlijks - in Nederland - ca. 600.000 dierproeven gedaan, en eenzelfde aantal proefdieren wordt in reserve gehouden (en gedood).

En daarvoor krijg je dus een geneeskunde van pappen en nathouden. De burger legt zich daarbij neer. Patiënten idem: die kruipen bij elkaar - maar dan is het te laat.

De witte jas bewerkstelligt een oosters fatalisme: 'Dood gaan we toch'.

Minister Klink komt niet verder dan het aanpakken van honoraria van specialisten.
Afleidingsmanoeuvre.
Net als de vorige ministers op die post: geen knip voor z'n neus waard.

Pauw en Witteman (door Luppo Klap)

Dichter des Vaderlands

Het gaat de mens gelijk het vee :

het zit ze allebei niet mee.

Dit schrijf ik zomaar op, en dan

mag ik naar Pauw en Witteman.

Dierenpartij en kamerzetels

De Partij voor de Dieren meldde een maand of wat geleden in een nieuwsbrief een potentieel aan kiezers te hebben dat goed was voor 13 kamerzetels.
Bescheiden als men is stelde men de verwachting wat naar beneden bij en rekende bij de aanstaande kamerverkiezingen op vier zetels. Een verdubbeling.

Toen kwam het drama van de Oostvaardersplassen, en daarbovenop nog eens het passeren van Esther Ouwehand op de kandidatenlijst.

***

Deze geschiedenis doet mij denken aan de verkiezingen voor de gemeenteraad in maart.

Het CDA in mijn gemeente (150.000 inw.) - traditioneel een hecht bolwerk - had tot deze verkiezingen  zeven zetels in de raad.

Het ging de verkiezingen in met de optimistische verwachting van het behalen van 10 (tien) zetels. Voor het eerst bekendgemaakt in december 2009, en volgehouden tot op de dag van de verkiezingen, 3 maart.

Er werden geen blunders begaan, en vol vertrouwen wachtte men de uitslag af.

Het resultaat in de nieuwe raad was: vijf zetels.

***

Er resteren exact zeven weken tot de verkiezingen van 9 juni.

Steun voor Marianne Thieme en de Partij

Hoogleraren: maak einde aan intensieve veehouderij

De intensieve veehouderij moet worden gesaneerd en omgevormd tot een dier-, mens- en milieuvriendelijk systeem dat tegemoetkomt aan de natuur en behoeften van alle levende wezens.

Dit stellen ruim honderd hoogleraren een artikel in NRC Handelsblad vandaag.

De hoogleraren mengen zich in een debat dat de laatste jaren aan intensiteit wint door groeiend besef van bedreigingen voor de volksgezondheid (antibioticaresistentie, Q-koorts of vogelgriep) of het klimaat (uitstoot van broeikasgassen). Al in een vroeg stadium is gewezen op de gevaren van het gebruik van antibiotica, zonder dat daar iets mee is gedaan.

Het ministerie van Landbouw wil slecht kleine stappen zetten naar een duurzamer veehouderij waarbij het vooral gaat om dierenwelzijn en belasting voor het milieu, aldus de hoogleraren.

De landbouwlobby in het parlement heeft grootschalige aanvallen op de veehouderij, zoals het burgerinitiatief ‘Stop Fout Vlees’ van Milieudefensie in 2007, tot dusver weten af te slaan. De toekomst van de veehouderij staat binnenkort opnieuw op de agenda van de Tweede Kamer wegens de effecten op de volksgezondheid waar het ministerie nu onderzoek naar laat doen.

Beschamende vee-industrie

De veehouderij is in Europa verworden tot een beschamende vee-industrie, zo wordt gesteld in het manifest ondertekend door honderd hoogleraren. Het is geconcipieerd door Roos Vonk, die tot 2008 voorzitter was van het bestuur van Wakker Dier.
Lees het manifest en bekijk de lijst met ondertekenaars.
-----------------------------------------------
De Partij voor de Volksgezondheid tekent hierbij aan:

Het is jammer dat de volksgezondheid zo eenzijdig verbonden wordt met de vleesproductie. Kennelijk ontgaat de dames en heren de bedroevende staat van de geneeskunde. Hoelang nog?

Het is kennelijk eenvoudiger veehouders aan te pakken dan medici en onderzoekers.

Stichting Welzijn Grote Grazers

Er is inmiddels een stichting in oprichting die zich ten doel stelt dit soort projecten, waar grote grazers overal in dit land maar worden uitgezet, te volgen, te monitoren, te bekritiseren en actie te nemen daar waar nodig.

Het gaat hier om de 'Stichting Welzijn Grote Grazers'.

Onnodig te melden dat de dieren in de Oostvaardersplassen boven aan de lijst staan om in bescherming te nemen.
Maar er zullen meerdere projecten in het land volgen waar de stichting de aandacht op zal vestigen en BLIJVEN vestigen, met als doel welzijn voor deze dieren te creëren zolang ze er nog zijn.

Daarnaast is de stichting van mening dat dit soort uit de handgelopen en uit de hand lopende projecten in zijn geheel dient te worden afgeschaft!
Dergelijke projecten zijn vaak 'speeltjes' van 'hobbyisten' die dit vanachter hun bureau verzinnen.
Zij willen terug naar de oertijd, maar zij vergeten dat we die tijd ver achter ons hebben liggen.

De stichting is uiteraard pertinent voor een mooie natuur en een goed klimaat/milieu, maar is er daarnaast van overtuigd dat dit in balans moet zijn met de omgeving of dat deel van de wereld, waarin wij leven.
Dat is iets heel anders dan ondoordacht dieren hierheen te halen die hier nooit geleefd hebben en hier niet horen...en ze dan maar aan hun lot over laten.
En zoals we inmiddels hebben kunnen ervaren staat de politiek (pvdd incluis) erbij en kijkt er naar en doet vervolgens niets tegen deze dierenellende (afgezien van de motie tot bijvoeren in de OVP, waarover trouwens nog steeds veel onduidelijkheid bestaat).

De barre winter is nu voorbij, maar de ellende voor de dieren nog niet.
De mens zit echter weer lekker in het voorjaarszonnetje en heeft de egoïstische eigenschap de winterellende al gauw weer te vergeten.
Maar zo niet deze stichting.
Zij blijft alert, winter of geen winter!
Eventueel kan men met klachten of opmerkingen bij deze stichting terecht.
Een website gaat nog volgen.

Jaap Goudsmit beschermt ganzen

Israel exporteert enorme hoeveelheden ganzenlever naar Frankrijk. (Vierde producent ter wereld.) Grote aantallen van deze dieren sterven elk jaar aan het West-Nijlvirus. Voor die export zijn dus nogal wat ganzen nodig.

Crucell in Leiden ontwierp een vaccin tegen dit virus.
Vanaf 2006 krijgen 1 miljoen ganzen in Israel het vaccin ingespoten.

Vol trots meldt Jaap Goudsmit (Crucell): “Het was het eerste vaccin dat ik gemaakt heb dat een levend wezen dag in dag uit tegen ziekte beschermde. Zelfs al was het een gans.”

Zoals al blijkt uit de laatste zin is Goudsmit is een van die mensen voor wie een dier in beginsel niks meer dan een bewegend instrument is.
Blijkbaar verkeert hij ook nog in de waan dat hij iets goeds voor die ganzen gedaan heeft.

Overigens is de productie van ganzenlever in Israel al sinds 2003 verboden. Voor zover bekend is de praktijk niet beëindigd.

[Jaap Goudsmit, Dromen van vaccins]

Uitgezette wisentstiertjes (door Cheetah)

Ruim een maand geleden werd gemeld dat er 2 wisentstiertjes zijn uitgezet in Het Kraansvlak bij Overveen.
Deze week werd op RTV-NH het volgende gemeld:

"De twee wisentstiertjes die vorige maand werden losgelaten in Het Kraansvlak bij Overveen, zijn dood.
Beide dieren zijn eind vorige week sterk verzwakt aangetroffen. De dierenarts kon niets meer voor hen doen en heeft ze laten inslapen.
Op 9 maart kwamen de stiertjes vanuit Lelystad naar de Waterleidingduinen in Overveen. Met hun komst moest de inteelt in de kudde worden tegen gegaan. Verslagenheid heerst er nu onder de boswachters en de andere betrokkenen. Voorlopig worden geen nieuwe wisenstiertjes naar het gebied gehaald, meldt projectleider ARK Natuurontwikkeling"

Ik heb op de website van RTVNH gekeken en geluisterd en heb met afgrijzen het volgende moeten aanhoren. De 2 stiertjes waren van zenders voorzien en toch heeft men dit niet aan zien komen! Het is vrijwel zeker dat ze toch door voedselgebrek zijn gestorven omdat ze waarschijnlijk het gras niet konden verdragen. Men kon niet bij de dieren komen...zo werd gezegd.

Wij mensen weten blijkbaar de dieren wel te bereiken om ze in gedwongen situaties te dwingen ....maar met alle (communicatie)mogelijkheden die we tot onze beschikking hebben, weten we de dieren in geval van nood niet te bereiken!

Blijkbaar moeten we naast de Oostvaardersplassen nu ook de volle aandacht gaan richten op Het Kraansvlak, De Waterleidingduinen, de Kennemerduinen en ga zo maar door!

Dit laat mij met grote vraagtekens achter.

Wanneer houdt deze WAANZIN eens op?

Filantropie

Roos van Rijswijk is redacteur van het weekblad van de Vrije Universiteit (VU).
Ze loopt een week mee met een onderzoeker-Filantropie en komt terecht op een congres waar ze zich niet op haar gemak voelt.
Ze legt de lezer de volgende vraag voor:

‘Wat zeg je tegen iemand die zich voorstelt als: ‘Hoi, ik ben directeur van een Heel Belangrijk Fonds (…)?’

Hierbij een suggestie.

Stel voor het gemak dat het de directeur van de Hartstichting is. Mag ook het Reumafonds zijn, het KWF, enz. Aan al die mensen kun je de nodige kritische vragen stellen, maar de meest voor de hand liggende zou denk ik zijn:

‘Hoe is het mogelijk dat u een beroep op de vrijgevigheid doet, terwijl u tegelijkertijd verheimelijkt dat u dierproeven financiert?’

A.N.W.B.

ANWB, De Kampioen april 2010

Okselfris

Twee katers zitten aan weerszijden van een dichte deur. Ze kunnen elkaar niet zien, maar ik zie ze wel doordat er glas in de bovenkant van de deur zit. Ze zijn agressief, zouden elkaar het liefst te lijf gaan. Een is aan het grommen.

Katten hebben een heel goede reuk, naar beweerd wordt: vier keer beter dan de mens. Die twee ruiken elkaar dus. De vraag is: wat ruiken ze? Hebben katten een lijflucht? Zouden ze van elkaar denken:
‘Wat een stinkbeest zit daar. Die mag zich wel eens wat vaker wassen.’

Tot en Met

De buurtkroeg maakt onderdeel uit van het winkelcentrum, maar de ingang ervan is daar niet. Die is aan de achterkant, akelig dichtbij het water. Er wonen geen mensen in de buurt, dus van overlast is geen sprake. ’s Avonds, als alles in de omgeving dicht en donker is, is het bepaald geen uitnodigende locatie. Gelukkig heb ik nog nooit van problemen of ongelukken daar gehoord.

Als onervaren schrijvers de pen gaan hanteren wordt het oppassen geblazen. Zo heeft de kroegbaas de openingstijden boven zijn deur geschilderd: ‘Geopend van 15.00 t/m 2.00 uur’. Hij doet dat schilderen niet dagelijks, dus hij zal gedacht hebben: àls ik het doe, dan goed.

De grap zit ‘m in ‘tot en met’. We gebruiken dat normaliter om een bepaalde tijdsspanne aan te geven. De tentoonstelling loopt van 1 t/m 31 augustus. Meestal gaat om een dag, dat je nog de tijd hebt om iets te doen.

De kroegbaas vond tot twee uur blijkbaar te kort. Hij pakte nog een minuutje mee. (Ik hoop maar dat het legaal is.)

Iemand die zijn hele leven aan tijds- en andere aspecten in taal gewijd heeft, is Henk Verkuyl.

Slipjacht

Onlangs kwam ik ongewild terecht in een ‘slipjacht’. Ik lag in de zon in een duingebied. De honden mochten er loslopen. Het was prachtig weer en er waren weinig bezoekers. Een terrein zoals je het niet al te vaak tegenkomt. Er passeerden op enige afstand twee joggers die iets aan een lijn over de grond achter zich aan trokken, alsof ze een spoor uitzetten. Ik voelde direct onraad, maar stond er verder niet bij stil. Het verstilde landschap stond geen nare gedachten toe.

Dat zou weldra veranderen in een inferno. In de verte klonk plotseling aanzwellend gejank en geblaf van een meute honden, die echter nog op vrij grote afstand voorbij renden. Maar kort daarop stormde een uitgebreide groep ruiters op mij af. Geschrokken pakte ik ijlings m’n boeltje bij elkaar om er niet tussen te komen. Ze passeerden in galop en lieten mij in een wolk van stof en zand achter. De honden kon ik nog net op tijd aanlijnen, opdat ze de paarden niet zouden aanvliegen.

De laatste vier vormden op het oog een gezin: vader, moeder, en twee kinderen. Zij konden het tempo niet bijhouden. Het kleinste kind reed voorop op een pony, maar het had de macht over het dier verloren en dreigde eraf te vallen. Het droeg wel een cap. Ik werd toen ook nog eens getrakteerd op het gekrijs van de ouders aan het adres van dat kind. Ik weet niet meer wat er precies geroepen werd maar feestelijk was het allesbehalve. 

***

Bij het ochtendrapport krijgen we de scans te zien van de wervelkolom van Robert van Houten, twaalf jaar oud en van zijn paard geworpen. Nou ja, pony.

Het gevolg was een dwarslaesie op C6-7, twee wervels die door een geforceerde torsiebeweging in elkaar verhaakt zitten.

Op het zijaanzicht zie je de volledig uit verband geschoven wervel, en het geknakte ruggenmerg. Het doet werkelijk zeer aan je ogen, je kijkt steeds opnieuw naar het ongelooflijke geboortejaar: 1994.

Voor het eerst is er hoorbaar gekreun in de groep.

Freddy is er voortvarend op afgegaan door een wervellichaam te verwijderen en het ruggenmerg weer de oude ruimte te bieden. De jongen heeft gelukkig wel weer wat gevoel in zijn benen.

Misschien loopt hij nog ooit? Ik gooi de vraag rond in de kring.
Licht tot diep fronsen is het antwoord.

Het ruggenmerg is op die hoogte ongeveer zo dik als een flinke duim. Het is een bundel van vezels waarlangs impulsen heen en weer vliegen, omlaag naar de spieren, en dan weer omhoog naar de hersenen. Het is allemaal erg fragiel, vandaar dat het zo goed zit ingepakt.
Je hoeft het niet te pletten of te scheuren, een klap is op zich al genoeg om ernstige storing in de impulsgeleiding te veroorzaken.


Later op de dag horen we dat de kleine Robert nog ruzie gemaakt had met zijn moeder, want hij had weer eens geen zin: 'Je gaat wél - ik ga niet - je gaat wél!'

***

Uit: Bert Keizer, Onverklaarbaar bewoond (Amsterdam 2010)

Kandidatenlijst-PvdA

De PvdA is thans met 33 leden vertegenwoordigd in de Tweede Kamer die totaal uit 150 leden bestaat.

Op de actuele kandidatenlijst staat Chantal Gill'ard nu op een onverkiesbare 54ste plaats.

***

Khadija Arib (1960) staat op de 30ste plaats en maakt dus nog wel een kans terug te keren. (Sinds 1998 lid van de Tweede Kamer.)
Zij ondertekende mede de motie contra de mogelijkheid van geslachtsbepaling van het ongeboren kind, en reageerde niet op mails daarover. Iemand om in de gaten te houden dus.

Stemadvies (door Yvonne)

Erica vraagt of ik een stemadvies heb.

Ik worstel er zelf mee. Het lijkt wel of ik uit twee delen besta. Bij één speelt de emotie en de bittere teleurstelling voor de dieren in de OVP, bij twee de triomf van de andere fracties in de Tweede Kamer mocht de PvdD enorm verliezen.

Groenlinks doet niets voor dieren, bij de VVD speelt de bio-industrie, bij de SP gaat Krista van Velzen weg, die het voor de dieren op nam.
Bij de PVV speelt ook de bio-industrie, maar ze komen ook voor dieren op.
De PvdA vind ik zeer leugenachtig en het CDA is de grote bio-boer.

Dus wat blijft er eigenlijk over?

Toch de PvdD!

Femke Halsema (GroenLinks)

Vraag het Femke Halsema (september 2009):

Hoe kan het dat de Dierenpartij met twee zetels in de Kamer zit? Dierenwelzijn had toch úw thema kunnen zijn?

‘Ik vind niet dat die zetels bij ons horen. Hun kiezers komen van de SP, van rechts, van niet-stemmers. Economisch uit alle windrichtingen. Daarin zijn wij veel uitgesprokener. Wij hebben ook opvattingen over mensen en niet alleen over dieren. De Dierenpartij is daarnaast veel radicaler en paternalistischer. Die wil een verbod op de vissenkom, terwijl ik denk: gekker moet het niet worden.’

‘Van oudsher ontfermen wij ons over dierenrechten. Voor een verbod op de bio-industrie kun je me wakker maken. Maar zij zetten het bevrijden van dieren op gelijk niveau met het eind aan de slavernij. Dat vind ik decadentie.

Ik ontmoette een kinderarts in Gaza. Hij zei: oh, jullie zijn dat land waar ze een dierenpartij hebben.
IK ZEI JA, DAT KOMT OMDAT WE GEEN ECHTE PROBLEMEN HEBBEN.’

Vindt u een dier minder waard dan een mens?

‘Als je het me eerlijk vraagt? JA . Ik vind mensenrechten... ik weet dat Marianne Thieme ook muggen beschermt eh... sorry, maar ik sla er wel eens een dood. Ja. Ik kan er niets aan doen.’

Voelde u zich schuldig, bij het doodslaan?

‘Nee. Ik baalde ervan dat ie me eerst gestoken had.’

---------------------------

PS. Als ik me niet vergis is Femke Halsema/GroenLinks òòk pro-varkensflats.

Ziekenhuis

Friedrich Schiller, naamgenoot en (waarschijnlijk) nazaat van de beroemde Duitse dichter noteerde hier onlangs:

"Da werden Weiber zu Hyänen ", waarmee de partij voor de dieren, partij van de dieren is geworden. Dus is de cirkel rond.

Het Duitse citaat is uit het Lied van de Klok (1799), een lang en ingewikkeld gedicht over het gieten van een luidklok. Schiller verbindt daar o.a. kritiek aan op de Franse revolutie, die tien jaar eerder plaatsvond.

Van Friedrich Schiller naar Friedrich Nietzsche is een sprong van ongeveer 100 jaar. De laatste was een invloedrijk denker, maar eentje die niet veel lol in het leven had. In zijn - realistische - stijl schrijft Bert Keizer in zijn ziekenhuisboek het volgende:

"Het ziekenhuis is een enorm powerhouse, vol ultrascherp afgestelde geestelijke vuurkracht, die in stelling wordt gebracht om doeleinden te verwezenlijken die, naast dat wapentuig, iets lulligs hebben in hun bescheidenheid.

Het arsenaal dat men naar buiten rolt om 3,8 maanden te kunnen toevoegen aan het als vervelend ervaren leven van meneer H. uit A., bij leven en welzijn dameskapper te R., een man die reeds lang naar het einde snakt, maakt een welhaast komische indruk."

Dierenpartij en dierproeven

De kandidatenlijst van de Dierenpartij nog eens nagelopen op dierproeven. Het moet gezegd dat het woord ‘proefdier’ voorkomt. Een paar kanttekeningen.

***

De nummer 1, Marianne Thieme, heeft geen enkele sjoege van DIT onderwerp.

***

Degene die zich het meest met het onderwerp beziggehouden heeft is Frank Wassenberg, derde op de lijst. Hij heeft een paar jaar voor Proefdiervrij gewerkt. Dat pleit tegen hem. Er staat mij geen enkele verrichting van hem bij die het doel – afschaffing dierproeven – ook maar iets dichterbij gebracht heeft. Na zijn overstap naar de Sophiavereniging is er helemaal nooit meer iets van hem vernomen. Hij heeft net zoveel (weinig) interesse in proefdieren als in nertsen en kleine huisdieren.

Voor de partij maakt dat verder niet uit: hij behoort tot de inner circle van de PvdD. (‘Kroonprins’?)

***

Voor Anja Hazenkamp, tweede op de lijst, geldt min of meer hetzelfde. Een achtergrond in de Dierenbescherming is niet bepaald een aanbeveling.
In 2003 werkte zij mee aan een publicatie van LNV, getiteld ‘Gezondheid en welzijn van genetisch gemodificeerde dieren.’ Op zichzelf een heel goede uitgave, zij het dat er niets mee gedaan is.
Anja trok zich vervolgens terug op het Hoge Land (Pieterburen), vanwaar zij heel af en toe nog eens iets van zich liet horen, - maar nimmer ten gunste van de proefdieren.

***

Het beste wat men m.i. van deze kandidaten kan zeggen is dat het allrounders zijn, met veel ervaring. Maar de proefdieren hebben niets van ze te verwachten.

Of zij op 9 juni tot in de Tweede Kamer zullen reiken, is overigens sowieso twijfelachtig.
‘Prominente’ leden doen momenteel immers hun uiterste best de Partij zoveel mogelijk schade toe te brengen.

Pal achter het Partijbestuur (vervolg)

Er is veel kritiek op de Partij mogelijk, kritiek die ik hier herhaaldelijk naar voren gebracht heb, zelfs een apart topic over geopend heb. Daarnaast doet Marianne Thieme (en Esther) ook heel goede dingen, laten we dat niet vergeten.

Maar daarover gaat dit bij de Kieslijst helemaal niet. Wel graag het walletje bij het schuurtje houden.
Wie voor de Tweede kamer genomineerd wil worden, kan wel voorwaarden stellen maar moet dan niet vreemd opkijken als die niet geaccepteerd worden.

Het loutere feit dat iemand 3,5 jaar in de fractie gezeten heeft, geeft geen enkele aanspraak op continuïteit.

De handtekeningenactie is dan ook doldriest te noemen. Onverantwoordelijk.

ALS er actie gevoerd moet worden, dan was daar eerder alle aanleiding voor geweest, denk alleen maar aan de Oostvaardersplassen.

Pal achter het Partijbestuur

Voor zover ik de situatie beoordelen kan, heeft het Partijbestuur in het conflict met Esther Ouwehand volkomen gelijk. Het had allicht wat handiger te werk kunnen gaan, bijv. door Esther wat lager op de kieslijst te zetten.

Maar het heeft geen zin mensen die elkaar niet verdragen, te dwingen tot samenwerking. Dat lukt toch niet en is schadelijk voor het politieke beleid, de dieren, de partij.

De handtekeningenactie, gevolgd door dreigementen van de afdelingen Zeeland en Noord-Holland, zijn naar mijn mening louter emotioneel en overtrokken. Ze diskwalificeren degenen die eraan meegedaan hebben, en al helemaal die leden die een bestuursfunctie namens de Partij bekleden.

Kritiek op de structuur van de Partij is wel terecht - ook hier al vele malen geuit - maar die had al veel eerder en veel krachtiger naar voren gebracht moeten worden. Die staat helemaal los van deze persoonlijke incompatibiliteiten.

Net als Thieme heeft de voorgestelde nummer twee, Anja Hazenkamp, haar sporen in de dierenwereld ruimschoots verdiend. Mocht de partij weer twee zetels halen, dan verdient zij een kans.

Voor de verandering sta ik dus nu eens pal achter het partijbestuur.

Behoudzucht

Vaak die gedachte:

weg met alle boeken, mijn kamer uit

godverdomme, opgelazerd.

Staat netjes.

Lekker lege kasten, lege muren,

Wit, en van de tweedehandsmeneer

een aardig sommetje om

naar een ver wit strand te reizen,

one-way-ticket now.

Al dat uitgelezen rotpapier

of ook soms opdikkend papier

met watermerk en soms zonder,

al die uitgelezen gedachten, gevoelens,

de deur uit met ze,

waarbij deze ene restrictie: het absoluut

onmisbare stapeltje prachtbanden

vervangende een afgebroken poot van mijn bed,

ja, dat verkoop ik mooi nooit.

Alain Teister

Vogelopvang (Soest)

Vandaag bezocht ik in Soest de vogelopvang die naast het dierenasiel gevestigd is.
Ik ben bekend met de Haarlemse vogelopvang, maar wat ik hier zag, was niet te vergelijken – zo mooi.
Dit is nu echt de Dierenbescherming op z’n best. Daar is ze sterk in en daartoe zou ze zich m.i. moeten beperken. Ik zou zo weer lid worden.

Alleen al de locatie is bijzonder mooi, heel landelijk. Je moet alleen oppassen op weg erheen niet afgeleid te worden, bijv. door knuffelende paarden in het voorterrein, want dan lig je zo onder de trein (die de weg kruist). Ideaal voor 'springers'.

Deze opvang bestaat dertien jaar maar ziet eruit als nieuw. Ruime verblijven, volières, zwemwaters, het is allemaal even mooi. Het viel me wel op dat er weinig dieren waren, dat kon ik niet goed plaatsen.

In het asiel ernaast werd een aantal honden uitgelaten, op het eigen terrein. Aan het blije geblaf kon je horen dat ze genoten van hun vrijheid. Ik heb dat niet bezichtigd.

Kandidatenlijst Partij voor de dieren

Concept-kandidatenlijst Partij voor de Dieren - Tweede Kamerverkiezingen 9 juni 2010

Hieronder de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen op 9 juni 2010 aan zoals deze door het bestuur, op advies van de kandidatencommissie, is opgesteld. Het bestuur heeft bij de samenstelling van de lijst uiterste zorgvuldigheid betracht.

Het zal u opvallen dat zittend Kamerlid Esther Ouwehand niet op de lijst wordt voorgedragen.
Wij zullen u hier op het congres nader over informeren.

1. Marianne Thieme

2. Anja Hazekamp

3. Frank Wassenberg

4. Bram van Liere

5. Luuk Folkerts

6. Estefanía Pampín Zuidmeer

7. Jasmijn de Boo

8. Luuk van der Veer

9. Johnas van Lammeren

10. Marieke de Groot

11. Willem van der Steeg

12. Barbara van Genne

13. Harry Voss

14. Ton Oomen

15. Annemarie van Gelder

16. Jan-Peter Cruiming

Dierproeven en de Partij v.d. Dieren

Het verkiezingsprogramma van de Dierenpartij wijdt opnieuw enkele bladzijden aan dierproeven.
Hoewel het onderwerp wederom onderin het programma weggestopt is – alsof het niet om de volksgezondheid gaat! - constateer ik toch dat we vooruitboeren.
Het is hier te vinden.

Enkele kanttekeningen.

1. Wanneer gesteld wordt:

Per kalenderjaar rapporteert de Voedsel en Waren Autoriteit in grote lijnen over het totaal aantal proefdieren en de gebruikte diersoorten, het aantal experimenten per instelling en de categorieën waarbinnen de onderzoeken vallen.

dan is dat onjuist. VWA rapporteert over een minderheid van de proeven t.w. alleen die aan academische instellingen.
Dat moet dus anders, t.w. een volledige rapportage over alle dierproeven in dit land..

2. Waar de Partij voor de Volksgezondheid een maximering van het aantal proeven voorstelt per 1-1-2015, gevolgd door een jaarlijkse vermindering met 4%, wil de PvdD alleen maar een vermindering van (minmaal) 10% p.j.
Er kunnen dus nog steeds nieuwe vergunninghouders bijkomen, en op die manier kan het aantal proeven nog steeds jaarlijks stijgen.
De PvdD is sowieso gecharmeerd van het getal 10: het onderzoeksbudget voor alternatieven moet naar 10 (miljoen euro), en er dient een heffing van 10 (euro) op het misbruik van ieder proefdier gesteld te worden.

Dit is allemaal nattevingerwerk en overtuigt dus niet.

3. In & 7.6 wordt geëist inspraak, bezwaar en beroep voor burgers en maatschappelijke organisaties. Dat dit niet moet gebeuren, zoals tot nu toe, bij het College van Beroep voor het Bedrijfsleven wordt niet vermeld.

4. Ten onrechte blijven de ‘goede doelen’ weer buiten schot. Deze fondsen verheimelijken dat gecollecteerd wordt ten bate van dierexperimenteel onderzoek. Een nationale schande waar zonder uitstel paal en perk aan gesteld dient te worden.

5. Een apart deeltje is gewijd aan biotechnologie bij dieren. De vraag is of dat nodig is. Een dierproef is immers een dierproef. De motivering overtuigt dan ook niet, t.w.:

Het genetisch veranderen van dieren druist in tegen het respect voor de lichamelijke integriteit van het dier en is ethisch ontoelaatbaar.

6. Paragraaf 7.24 stelt: Import van genetisch gemanipuleerde dieren en/of de producten die afkomstig zijn van deze dieren (zoals melk en vlees) mag niet worden toegestaan.

Veel belangrijker is dat dan ook medicijnen niet geïmporteerd mogen worden. Hoe realistisch is dit?!

7. Bepaald hilarisch is:

7.26 Zolang biotechnologie bij dieren nog niet verboden is, wordt de vergunningverleningsprocedure
weer openbaar.

Deze procedure was dertien jaar lang openbaar en bood een schat aan gegevens.
Vrijwel niemand heeft er echter naar omgekeken laat staan er iets mee gedaan. Dat is precies de reden dat LNV er nu mee gestopt is. Het is onzinnig om te eisen dat daar weer mee begonnen wordt, temeer daar uitwerking van wat ermee beoogd wordt, ontbreekt.

Ikzelf heb deze procedure in Den Haag ruim 10 jaar lang gevolgd. & 7.26 zal dan ook wel in dit licht moeten worden bezien, nl. als Barend bedankt!

Partij voor de Dieren: de kritiek (nieuw)

Het interessante is dat Marianne Thieme tot dusver alle kritiek op de organisatie wenst te negeren.
'Anoniem' zal hierin de arrogantie van de macht herkennen.
Thieme wordt gesteund door een groep aanhangers, ik noem ze de Happy Clappies.
Of ze daar blij mee moet zijn is maar de vraag.

Want wat je nu ziet inz. de kwestie-Ouwehand is dat de wal het schip keert. Er is een gebrek aan openheid, en Marianne beperkt de (interactieve) communicatie met de leden tot het minimum.
Dezer dagen viel wel weer een brief in de bus met een verzoek om aandeel te nemen in de verkiezingscampagne. Een financieel aandeel wel te verstaan. Dat wel.

Zelfs 'prominente' leden hebben weinig vertrouwen in de leiding van de Partij. Vandaar de m.i. overtrokken handtekeningenactie. Bij een fatsoenlijke communicatie, in een open structuur, zou zoiets heftigs niet nodig geweest zijn.


P.S. Ik ken het excuus al: "we zijn een jonge partij".
2. Vanaf vandaag staat de kandidatenlijst op de website van de partij (besloten gedeelte).
Ik heb hem nog niet aangetroffen...

Partij voor de Dieren: de kritiek (vervolg)

@Alex: Het is lastig discussiëren over personen, maar ik waag een poging. Wat je zegt over Esther Ouwehand – daar ben ik het mee eens. Ook zij was een onbegrijpelijke keus. Geen brokkenmaker gebleken gelukkig, maar is daar niet alles mee gezegd? Kennelijk was het belangrijkste selectiecriterium:  niet MT voor de voeten lopen.

Jonas kreeg op AT5 drie minuten spreektijd. Na afloop zei de interviewer: “Ik heb het woord 'd i e r' helemaal niet gehoord.” Pijnlijker kan het niet gezegd worden.

Ik denk dat je primair kandidaten moet kiezen uit je achterban; leden met enige politieke / bestuurlijke ervaring hebben daarbij in beginsel de voorkeur. Niet de baantjesjagers begunstigen – en al helemaal niet de familie en vrienden - maar de veldwerkers. De mensen die het veld van a-z kennen, die evt. een naam te verliezen hebben.
Je moet voorkomen dat je je achterban van je vervreemdt. Leden gaan niet enthousiast de straat op, plakken en folderen, etc. voor onbekenden.

De Partij resp. de Keuzecie. is hierin m.i. niet geslaagd.
Zij had a c t i e v e r moeten werven (want geschikte mensen zijn er wel degelijk).
N.B. Ze heeft in ieder geval wel een poging gedaan; dat verklaart dat er ineens - tot ieders verbazing - allerlei namen opdoken van het CAS: Comité Antistierenvechten.

Ik begrijp dan ook niets van je opmerking:
“Ik ga er dan vanuit dat de commissie die de lijsten opstelt dit zorgvuldig doet en wel gewoon personen daar neerzet die niet zomaar weglopen en zekerheid bieden, naast dat ze de kwaliteiten hebben om op politiek niveau goed daar te staan.”

Die veronderstelling mist elke grond.

Partij voor de Dieren: de kritiek

Omdat de kritiek op het partijbeleid t.a.v. de Oostvaardersplassen (OVP) uitloopt op een kritiek op het partijbeleid in het algemeen vind ik het handig een nieuw topic erover te openen. 

Op het OVP-verweer van MT van vandaag kom ik - zo nodig - later terug.

Ik resumeer: 

Barend

2. Het is helaas zo dat de Partij = Marianne.

Daar kunnen we natuurlijk de ogen voor sluiten, - ik doe dat niet en noem het beestje bij de naam.

3. Er zijn uiteraard (o.a. via internet) diverse mogelijheden om met de leden te communiceren, meningen te peilen etc.

MT heeft daar "geen tijd voor" lees: geen zin an.

4. Het Congres/ledenverg. is een rituele bijeenkomst van aanhangers die ik 'happy clappies' noem. Er heerst een stemming van Hallelujah en Hosannah, en van Praise Marianne. Het enige wat nog ontbreekt zijn The Trumpets of the Lord.

Het is niet bedoeld noch geschikt voor gedachtenwisseling.

Op zo'n bijeenkomst komt hooguit 2% van de leden. De rest is wijzer.

---

De reactie hierop van Alex

2) "Het is helaas zo dat de Partij = Marianne. "

Dit vind ik nou precies weer een voorbeeld van dat dit blog vooral lijkt te draaien rondom een persoonlijke wrok tegen marianne. Ik vind het zo jammer van je. Teleurstelling is groot. De partij is niet alleen Marianne. Je doet nu echt af aan alle andere radertjes in de partij voor de dieren. Die elke dag weer aan de slag gaan voor de partij voor de dieren. Op partijbureau, op de fracties (tk, ek, ps, gemeente, waterschap), de vrijwilligers, bestuursleden.
Dat persoonlijke wrok doet echt af aan een gewoon opbouwende kritiek geven en een echte discussie hebben.

3) Wederom.. weer op de 'vrouw' spelen. Totaal niet denkend aan eventuele praktische bezwaren om die mogelijkheden te creëren. Daarnaast doet het af aan initiatieven met de leden (rondleidingen bij de TK, werkbezoeken, ontmoetingen met leden, chatsessies) die al gehouden zijn. Marianne is zelfs sindskort actief op twitter en reageert ook regelmatig daar op personen die daar haar iets vragen/tegen haar zeggen. Vragen via berichten via hyves worden beantwoord. Regelmatig reageert ze ook bij vragen van de krabbels. Vragen worden beantwoord via facebook. Via linkedin. Dus ben niet direct eens met je constatering.

4) Je was zeker niet bij het laatste congres he... was toch zeker daar scherpe kritiek (vanuit 'prominente leden'). Ja, tuurlijk zijn er wat jaknikkers die verder niet echt kritisch zijn en meestemmen. Maar waarom zijn de personen die buiten het congres fel kritiek leveren niet op het congres?

Waarom noem je ze 'wijzer'? Een schip wat volgens jou stuurloos is (de verkeerde kant op vaart), laten varen is dan toch fouter, dan het schip opklimmen om toch proberen die koers te wijzigen? Dan is er toch niets wijzer aan 'wegblijven'?

Misschien is deze quote hier dan ook wel van toepassing: "The world is a dangerous place, not because of those who do evil, but because of those who look on and do nothing. - Einstein "

Hoewel ik de huidige richting niet perse 'evil' vind, maar als dat synoniem hier staat voor niet de juiste richting vinden e.d., dan slaat dat m.i. toch op die wijzen die hier wegblijven.

Dierproeven: procesrecht

Proefdieren zijn geen productiemiddelen.

Geschillen over dierproeven (inclusief vergunningverlening) dienen daarom niet te worden beslecht door het College van Beroep voor het Bedrijfsleven.

Hier komt nog bij dat in deze instantie vaak maar één rechter op een zaak beslist en hoger beroep zelfs niet mogelijk is.

Geschillen dienen door een gewone rechtbank te worden behandeld.

Einde aan dierproeven

Zolang ik me bezighoud met de bestudering van dierexperimenteel onderzoek hoor ik deskundigen geregeld een termijn van 25 jaar noemen, die nog nodig zou zijn om dierproeven te doen. Daarna zou dat niet meer nodig zijn.

Intussen schuift die termijn ieder jaar op, terwijl het einde ervan allerminst in zicht komt. Dit soort uitspraken valt dus niet meer serieus te nemen. Willen we werkelijk een ander beleid dan moeten er NU concrete stappen gezet worden. Dit is urgent, zowel in belang van de algehele volksgezondheid als in dat van de dieren

Als enige en eerste politieke partij presenteert de Partij voor de Volksgezondheid daarom met trots een realistisch voorstel om er echt een einde aan te maken.

Ondanks de urgentie wil de Partij met beleid te werk gaan en om die reden voorziet haar voorstel in een heel geleidelijke afbouw van dierproeven ten gunste van onderzoek en toepassing van methoden zonder proefdieren.

De geplande termijn is 25 jaar.

Onder ‘vergunninghouders’ worden verstaan: (directies van) organisaties die dierproeven mogen doen. Dit zijn universiteiten, ziekenhuizen, streeklaboratoria, farmaceutische bedrijven, fokbedrijven en onderzoeksinstituten.

Daarvan zijn er ruim 80 in Nederland.

Het voorstel.
1. Vergunninghouders publiceren jaarlijks een openbaar verslag waarin ze aangeven welke proeven voor welk doel gedaan zijn; tevens worden vermeld aantallen en soorten proefdieren. Het gaat hier zowel om nieuw onderzoek als om lopend onderzoek.

2. Aantallen dierproeven worden per vergunninghouder met ingang van 1-1-2015 gemaximeerd.

 3. Vergunninghouders worden verplicht het totaal aantal dierproeven met ingang van 1-1-2015 jaarlijks met 4% te verminderen.

4. Overheidsbudgetten voor onderzoek met proefdieren worden met hetzelfde percentage verminderd, ten gunste van onderzoek en toepassing van methoden zonder proefdieren (budgetneutraal).
Andere vergunninghouders ontvangen een financiële compensatie gedurende deze overgangsperiode.

5. Alle vergunningen vervallen ultimo 2039.

Observaties

De buslijn die ik het meest gebruik rijdt heel frequent.
Dat heeft een nadeel: hij rijdt ook vaak net aan je neus voorbij.

Ik rijd al vele jaren schadevrij in mijn eigen luxewagen.
De laatste vijf weken rijd ik door omstandigheden uitsluitend met de bus, - en ik maak al een aanrijding mee.

Merkbenzine (euro 95) is in mijn dorp 10 cent per liter duurder dan elders.

Bij de Shellpomp hebben de vulhandgrepen voor diesel en euro 95 dezelfde kleur: groen.
Vergissing gebeurt toch niet vaak, volgens de bediende.

In ‘La Place’ in het drukke brugrestaurant over de A4 zijn zakkenrollers actief. Iedere maand is er (minimaal) 1 slachtoffer. Er wordt niet voor gewaarschuwd.

Wie niet meer het volledige gebruik van de arm heeft, spreekt de pols vaker aan.

Straatnaamgeving is een hachelijk onderwerp, vooral in grote steden.
Een eenvoudig systeem is het plaatsen van rangtelwoorden voor de straatnaam, zoals in Amsterdam nogal eens gebeurt, maar ook elders. Je krijgt dan bijv.: Eerste Helmersstraat, Tweede Helmersstraat, Derde Helmersstraat. De vraag is waarom men hiermee opgehouden is. Zo kun je immers de hele stad benoemen.

Zeg dat Amsterdam 5.000 straten heeft. Dan kun je dus tot dat getal doornummeren. Bijvoorbeeld: ik woon op nr. 1 in de 3600ste Helmersstraat Vandaar is het nog maar een Katzensprung naar het systeem van Manhattan: ik woon op nr. 1 in de 3600ste straat.

Nog meer trammelant................

Nog meer trammelant............

..............over Esther Ouwehand

Esther staat niet meer op de kandidatenlijst: af door de zijdeur. Op het laatste congres was al duidelijk dat het niet meer boterde tussen de beide dames, gezien haar opvallend kritische vragen op dat congres.
Wie nu de nummer tweee is, wordt morgen bekend gemaakt.
Intussen is een groot aantal 'prominenten' van de partij - staten-, raads- en andere leden - een handtekeningenactie begonnen om Esther weer op de lijst te krijgen.
De andere politieke partijen en de media zullen er blij mee zijn.

Kandidatenlijst Partij voor de Dieren (primeur!)

BW heeft de hand weten te leggen op de kandidatenlijst voor de Tweedekamerverkiezingen van de Partij voor de Dieren! Een primeur want hij is nog niet officieel en moet ook nog door het partijcongres worden goedgekeurd. Niettemin kan het m.i. van belang zijn voor de meningsvorming er vast kennis van te nemen.

Marianne Thieme houdt vast aan de prognose van een verdubbeling van het aantal zetels, tot vier. De kritiek op eerdere voordrachten van kandidaten heeft zij zich aangetrokken, vandaar dat we nu een lijst krijgen met alleen maar grote namen erop. Hier komen ze:

1. Marianne Thieme (Maarssen)


2. Esther Ouwehand (Leiden)


3. Doortje Whimpysinger (Amsterdam)


4. Henk de Moraatz (Vlissingen)


5. Sanne Neutebeum (Assen)


6. Fransje Nittikon (Nijmegen)


7. Grace Surdie Finnis (Almere)


8. Barbara te Wigchel (Lemmer)


9. Bert Kiekertak (Rotterdam)


10. Roos Taas Daamde (Utrecht)


11. Jan Peert (Maasbracht)


12. Corrie Punselie Bolmikolke (Den Haag)


13. Mariska Klotterbooke (Breda)

Oostv.plassen: het oordeel van een inspecteur (door A.F. Zuidema)

Als oud-Distr.Inspecteur van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming constateer ik dat er nog veel te doen is om geweld tegen dieren en verwaarlozing van dieren te stoppen. Een relatief klein gedeelte van de bevolking vindt dierenverwaarlozing-/mishandeling erg en niet kunnen, terwijl een groot gedeelte van onze bevolking daar totaal niet mee zit. Achter de deuren van mensen is er dagelijks meer dierenmishandeling en verwaarlozing dan men denkt. Meestal hebben we daar geen zicht op. Vaak gaat het om mensen met een afwijkend gedrag ten opzichte van dieren, vaak ook met een geestelijke afwijking. Sommige mensen scheppen er zelfs genoegen in om dieren te laten lijden en verwaarlozen/mishandelen daarom. Vroeger viel dierenmishandeling daarom ook onder de zedendelicten. Tegenwoordig jammergenoeg niet meer. Ik ben daarom ook van mening dat kindermishandelaars, vrouwenmishandelaars en dierenmishandelaars allemaal dezelfde soort mensen zijn met dezelfde soort afwijking in hun gedrag naar respectievelijk kinderen, vrouwen en dieren. Aan kinder- en vrouwenmishandeling wordt de laatste tijd (gelukkig) meer aandacht besteed in tegenstelling tot dierenmishandeling.

Dierenmishandeling staat namelijk heel laag op de politieke en publieke agenda. Ook bij de overheidsdiensten zoals de Rechterlijke Macht, het Openbaar Ministerie, de Politie en de Algemene Inspectiedienst heeft het nagenoeg nergens een prioriteit en daarom wordt er vanuit deze diensten vrijwel geen aandacht aan besteed. Vaak eigent men zich bij deze diensten op voorhand al het recht toe om dieren maar te laten lijden en blijft dierenleed vaak onbehandeld en maar doorgaan.

In feite zie je hetzelfde in het gedrag naar dieren toe van een stel ecologen / biologen van Staatsbosbeheer in de Oostvaardersplassen, waarvan ik vind dat hun gedrag ook afwijkend is. Als je namelijk het juiste gevoel voor het welzijn van dieren hebt, dan kun je een dergelijk project niet draaien. Dan wordt je gewoonweg met teveel dierenleed geconfronteerd. Nu je dit (juiste) gevoel niet hebt is het ook niet moeilijk om de dieren in de Oostvaardersplassen het fundamentele recht op verzorging te onthouden.

Om niet als dierenbeul te willen worden afgeschilderd hebben de heren ecologen-biologen van die in hun ogen mooie verhalen bedacht die ze verwoord hebben in mooie rapporten. Met deze rapporten heeft men een in dierenwelzijn ongeïnteresseerde verantwoordelijke minister van LNV, vele politici, bestuurders en zelfs wereldvreemde civiele rechters op hun hand weten te krijgen, waardoor ze dit in mijn ogen achterlijke project straffeloos kunnen draaien. Op grond van de zogenaamde deskundigheid van alleen maar ecologen en biologen (ICMO) is naar dit project gekeken.

Naar adviezen van dierenartsen is nooit geluisterd. Ik weet haast wel zeker dat er in Nederland geen dierenarts te vinden is die een dergelijk project zoals in de Oostvaardersplassen goedkeurt. Iedereen ziet toch dat elk jaar in de winterperiode veel te veel dieren sterven van de honger en dat de overige dieren verschrikkelijk lijden wegens het feit dat in dat afgesloten en relatief veel te kleine gebied in november al nagenoeg geen vegetatie meer aanwezig is. Ieder jaar vindt daar een dierendrama plaats dat zijn weerga in heel Nederland en zelfs ver daarbuiten niet kent.

Ook in onze mooie VRIJE natuur niet.

Om dit drama goed te praten wordt door de verantwoordelijken verwezen naar de vrije natuur en mag volgens hen daarom ook 30 % van de dieren doodgaan. Onvoorstelbaar om zoiets te denken, waar haal je het vandaan. Ik heb de afgelopen winter nagenoeg geen wild zien honger lijden omdat er onder de sneeuw ruim voldoende vegetatie aanwezig was en de dieren overal vrijelijk naartoe konden. Sterfte was er nauwelijks, in ieder geval lang geen 30 %.

In de OVP daarentegen was al tijden geen vegetatie meer onder de sneeuw aanwezig en zo zal men zo langzamerhand wel aan die 30 % komen. De dieren hebben, in tegenstelling tot de dieren in de natuur, geen schijn van kans omdat er al tijden niets meer is te eten, het terrein voor een groot gedeelte is vertrapt en ze bovendien worden tegengehouden door hekken. Ze zitten als ratten in de val.

Heeft men trouwens bij Staatsbosbeheer wel door dat men met deze dierenkwellerij veel mensen pijn doet, zo erg zelfs dat het je leven gaat beheersen? Daarom moet het zo snel mogelijk ophouden en moeten de verantwoordelijken voor een strafrechter worden gebracht opdat zij hun verdiende straf zullen krijgen.
Dierenmishandeling is namelijk altijd nog een MISDRIJF !!!!

En wat te doen met al die kadavers die men laat liggen in dat relatieve kleine gebied tussen de 2 grote woonkernen Almere en Lelystad ?
Het gaat hier wel om ongeveer 300 ton destructiemateriaal oftewel ongeveer 10 dertigtonners vol met kadavers! Een dergelijke grote hoeveelheid kan natuurlijk nooit door de natuur worden verteerd. Het kan niet anders zijn dat veel kadavervocht in het oppervlaktewater terecht komt en in een later stadium ook in het grondwater.
Verder zullen bij het stijgen van de temperatuur vele kadavers worden verteerd door de maden van de myiasisvlieg, hetgeen voor heel Nederland een enorme besmetting van de vliegenmadeziekte-huidmadeziekte bij schapen tot gevolg zal hebben.

Laatste eer

Rudy Kousbroek (1929-2010)

bron: Stefan Verwey
de Volkskrant
10-4-2010

Poepsnoepje

Na orale inname wordt een geneesmiddel via diffusie vanuit de darmen in het bloed opgenomen, waarna het via de poortader naar de lever wordt vervoerd.
Na passage door de lever bereikt (een deel van) de dosis van het geneesmiddel de grote circulatie.

Een deel van de dosis kan hierbij omgezet worden door de lever, en bereikt de grote circulatie dan niet. Dit staat bekend als het First Pass effect.

Indien het geneesmiddel via een zetpil is toegediend, wordt de stof ook in de bloedbaan opgenomen. Doordat de bloedafvoer van het rectum echter afwijkt van de rest van de darm, gaat slechts een deel van het opgenomen geneesmiddel naar de lever en bereikt de rest ongehinderd de grote circulatie.

De opname van een farmacon na rectale toediening is vaak traag, onvolledig en onvoorspelbaar.
Als vuistregel kan men stellen dat men niet meer dan zes zetpillen per dag aan iemand moet geven.

Bron: wikipedia

Stadscommando’s of: Zo maak je hits

Vernomen dat de PVV van Geert Wilders in Almere stadscommando’s wil gaan inzetten. Ik woon daar niet, dus best mogelijk dat het een heel gevaarlijke plaats is. Alleen hoor ik er zo weinig over. Is er bijv. een samenscholingsverbod ingesteld? Een avondklok? Ik weet het niet.

Ik hoor wel eens wat over 'no go areas' in Gouda en Culemborg – maar ik dacht dat Annemarie Jorritsma de situatie in Almere redelijk onder controle had. Blijkbaar niet dus.

Stadscommando’s. Een soort paramilitaire eenheid stel ik me voor. Omdat Almere nogal uitgestrekt is - Almere Stad, Buiten, Hout, Haven – zal er ook een wagenpark moeten komen, van kleine, snelle, wendbare voertuigen. Misschien is het wijs om de verschillende stadsdelen af te sluiten met hekken en slagbomen. Een interessante ontwikkeling.

Het lijkt me nuttig dat de PVV voeling houdt met andere notoir gevaarlijke gebieden, zoals Belfast, Rio de Janeiro, Brussel, Johannesburg.

Freek de Jonge, die niet ver van Almere, in Muiden woont, denkt dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen. Tenminste: als God het wil: Inshallah  ن شاء اللهإ

Je leest dit van rechts naar links; de gekalligrafeerde versie hierboven: van onder naar boven.

Orthodoxe christenen zeggen hetzelfde, in het Latijn: Deo Volente.

Beluister hier Freeks pleidooi voor integreren.

Wat is: een v r o u w ?

Bas van der Vlies legt het nog één keer uit

De Hoge Raad heeft beslist dat het VN-Vrouwenverdrag ‘rechtstreekse werking’ heeft.

Dat betekent dat burgers, dus ook de eisende partijen, zich op de regels van dat verdrag kunnen beroepen.

Dat verdrag verplicht de Staat er effectief voor te zorgen dat vrouwen volwaardig aan politieke partijen kunnen deelnemen. De Staat moet er dan ook voor zorgen dat vrouwen zich via de politieke partijen kandidaat kunnen stellen op kieslijsten.
De Staat heeft daarbij in beginsel geen ruimte voor een eigen belangenafweging.

Dit wordt niet anders doordat de SGP haar standpunt baseert op haar godsdienstige overtuiging.

Het grondrecht van vrijheid van godsdienst geeft haar weliswaar het recht haar standpunt uit te dragen. Maar in een democratische rechtsstaat mag aan politieke beginselen en programma’s slechts praktische uitvoering worden gegeven binnen de grenzen die wetten en verdragen daaraan stellen, ook als die beginselen godsdienstig of levensbeschouwelijk van aard zijn.

Het actief en het passief kiesrecht zijn essentieel voor het democratische gehalte van de vertegenwoordigende organen.
Daarom is het onaanvaardbaar dat een politieke groepering bij het samenstellen van kandidatenlijsten in strijd handelt met het grondrecht dat de kiesrechten van alle burgers waarborgt. Dat geldt ook als dit berust op een godsdienstige of levensbeschouwelijke overtuiging.

Een democratische rechtsorde eist tolerantie ten opzichte van religieuze overtuigingen, maar dat belet niet dat de rechter uitspreekt dat de wijze waarop de SGP bij de kandidaatstelling haar opvattingen in praktijk brengt, niet aanvaardbaar is.

De Staat moet maatregelen nemen die er daadwerkelijk toe leiden dat de SGP het passief kiesrecht aan vrouwen toekent. De Staat moet een maatregel treffen die effectief is en tegelijkertijd de minste inbreuk maakt op de grondrechten van (de leden van) de SGP.

De rechter is echter niet bevoegd specifieke maatregelen voor te schrijven die de Staat zou moeten treffen. De rechter mag de Staat niet bevelen wetgeving tot stand te brengen. Welke andere maatregelen de Staat zou moeten nemen vergt een afweging van belangen van politieke aard die de rechter niet kan maken. Dat geldt ook voor een bevel de subsidiëring van de SGP stop te zetten.

Dat alles leidt ertoe dat de Hoge Raad de cassatieberoepen van alle partijen heeft verworpen, zodat de uitspraak van het gerechtshof in stand blijft.

Gevolg van deze uitspraak

De verklaring voor recht dat de Staat met het gedogen van het vrouwenstandpunt van de SGP in strijd handelt met o.a. het VN-Vrouwenverdrag blijft in stand.

***

Dit arrest is gewezen door de vice-president D.H. Beukenhorst als voorzitter en de raadsheren A.M.J. van Buchem-Spapens, A. Hammerstein, C.A. Streefkerk en W.D.H. Asser.
Dit is een samenvatting van de uitspraak van de Hoge Raad van 9 april 2010.
Zie voor de volledige tekst van de uitspraak LJN BK4549 en BK4547.

We zijn zo blij, zooooooooo blij...................

De hoofdredacteur van ‘Trouw’, Willem Schoonen, schreef in de krant van zaterdag een ongewild komisch stuk. Het was net of hij het over Barends Wereld en de Partij voor de Dieren had. In werkelijkheid had hij het over Trouw en het CDA. Wat wil het geval? Lees en huiver.

De lezers waren boos. Schoonen schrijft over zijn krant:
We hebben sinds de val van het kabinet scherpe woorden afgedrukt over Jan Peter Balkenende en over het verkiezingsprogramma van het CDA. Die woorden waren sommige lezers té scherp, schoot sommige lezers in het verkeerde keelgat. Ze verwijten de krant alleen maar negatief te schrijven over Balkenende en zijn partij. Een enkeling vermoedt dat we bezig zijn met een anti-CDA campagne.

De brave man heeft bijna 600 woorden nodig om uit te leggen wat de functie van de kritiek is. Ik citeer enkele zinnen:
Kranten konden in het verleden floreren als spreekbuis van een politieke beweging. Nu kunnen ze niet leven zonder onafhankelijk, kritisch en dwars te zijn.
Die kritiek geldt natuurlijk vaak het CDA. In het politiek-maatschappelijke spectrum staat Trouw dichtbij de christelijk-sociale beweging.
Het is jammer dat er juist binnen het CDA weinig liefde is voor kritiek en debat. Kritiek wordt snel gezien als schadelijk, terwijl zij onontbeerlijk is in de politiek.

De overeenkomst met de aanhang van de Partij voor de Dieren is evident. En trouwens ook met Ajax en Feijenoord. Het is helemaal niet specifiek voor het CDA. Er zijn in elke vereniging supporters die geen kritiek verdragen op hun idolen. Die niet willen weten dat idolen ook maar mensen van vlees en bloed zijn, die de waarheid niet in pacht hebben.

Helaas staat de column nog niet op http://www.trouw.nl/

Kinderrechter en Dierenrechter (door Cheetah)

Inderdaad zijn we in Nederland hard toe aan echte specifieke dierenwetgeving, maar dan wel van een dermate niveau, dat men de (wets)regels niet op kan rekken als het de overheid of(semi)overheidsinstanties beter/goed uitkomt. Zoals dit nu zeker wel het geval kan zijn....en ook gebeurt.

Ik vind derhalve dat naast dierenadvocaten er ook sprake moet zijn van het aanstellen van speciale dierenrechters. Rechters die ook echt voor de dieren gaan en zich niet laten beïnvloeden door andere belangen.
Wij kennen ook de kinderrechter omdat kinderen als niet volwassenen een specifieke groep binnen de samenleving vormen, waarvoor ook specifieke en andere regels gelden.

Wat mij betreft geldt hetzelfde voor de dieren.

Hiervoor moet dan ook de bestaande wetgeving en de omschrijving van het begrip ' dier' behoorlijk aangepast worden...een dier moet als levend wezen worden beschreven en niet als zijnde 'een ding dat eigendom is van "....

Dieren zijn levende wezens die, net als kinderen in het verleden, hun stem niet kunnen laten horen.
Dat nu is namelijk onze taak.

Ik had jarenlang mijn hoop gericht op de pvdd, maar ik zie daar bitter weinig inspiratie vandaan komen.
Die hoop heb ik dan ook volledig laten varen. Ik heb mij afgewend van deze partij en heb hier een groot gevoel van opluchting aan over gehouden. Maar wij, de Nederlandse burger, blijft in tegenstelling tot de overheid wel alert :-).

Bijtincidenten

In mijn gemeente (150.000 inw.) werden er in 2009 21 bijtincidenten met honden gemeld bij de politie.

In elf gevallen was het een hond die een andere hond beet.

In vijf gevallen betrof het een hond die een mens beet.

In de overige vijf gevallen betrof het een hond die een ander dier beet, zoals een schaap, konijn, paard.

De politie komt alleen in actie indien er schade of letsel is. De hondengeleider bezoekt in zo'n geval hond en verzorger. Van belang is of er meer meldingen over dit dier zijn geweest. Afhankelijk daarvan kunnen maatregelen opgelegd worden, zoals strikt aanlijngebod, muilkorf, straatverbod, verbod in de buurt van bepaalde personen te komen, e.d.

Er waren in 2009 geen zodanig ernstige incidenten dat vergaande maatregelen moesten worden getroffen zoals een inbeslagname. In voorgaande jaren is dat wel gebeurd. De beoordeling ligt bij de hondengeleider van de politie, die zo nodig de hulp inroept van een externe deskundige.

Meer info: http://www.hulpinbeslaggenomenhonden.nl/

Bezoek aan Oostvaardersplassen (door Hans)

Ook ik ben geregeld in het gebied geweest en kan dus duidelijk een beeld schetsen over de onnatuurlijke situatie daar. Als roodwildspecialist, ben ik mij rot geschrokken over de wijze, hoe ze op de Oostvaardersplassen gehouden worden. Ik beperk mij nu even tot alleen het roodwild.

Edelherten zijn al van oudsher prachtige edele dieren, waar de mens bij elke ontmoeting in verroering raakte en nog steeds raakt. Zo ook op de Veluwe, waar ik zeer vaak en al jaren deze prachtige dieren, observeer. Bij elke ontmoeting dwongen ze respect af door hun verschijning en ik kan u zeggen dat dit na 45 jaar van observeren nog niet is afgenomen, totdat ik op de Oostvaardersplassen kwam. Wat ik daar zag leek uit een hele slechte film. De eerste ontmoeting was al meteen raak. Een hert, totaal uitgemergeld naast het hek. Ik kon precies zien waar elk botje zat. De ogen keken mij gebroken aan. Na een korte aanblik liep het hert naar een al totaal kaal gevreten boom en begon voorzichtig met zijn tanden van zijn onderkaak, wat stukjes boomschors los te peuteren om op te eten.
Na deze ontmoeting werd het alleen maar erger.
Een eindje verder zaten een paar herten tussen de afgekloven boomstammen. Al snel viel mij op dat één van hen het duidelijk moeilijk had. Ik zag slijm uit de ooghoeken komen. Na een tijdje wachten zag ik zijn kop naar de grond zakken, om nooit meer op te komen. Hij vertoonde nog een paar stuiptrekkingen en was dood. De andere herten hadden niets door, maar die waren ook allemaal al ver heen.
Weer een eindje verder lag ook een dood hert tussen andere herten. Het was een macaber gezicht.

Dit kan toch niet de bedoeling zijn om een populatie te reguleren op deze manier? Groene wagentjes van SBB reden langzaam langs zonder zich te bekommeren om deze dieren. Hoezo verbeterd predatiemodel??? Wat klopt er hier niet? Wat hier niet klopt, is het fejt dat er totaal geen wintervoedsel aanwezig is. Al in de herfst raakt het voedsel op. Dit is nu net de periode dat de herten, die hebben deelgenomen aan de bronsttijd, moeten zorgen dat ze de vetvoorraad op peil gaan brengen om redelijk de winter door te komen. Dit gaat dus zo never nooit lukken voor die herten. Met andere woorden, herten die deel nemen aan de bronst, zijn gedoemd te sterven.

Het geleuter van een PvdD dat de natuur zelf de selectie doet, is kul in deze. Ik heb hele gezonde herten zien sterven, die nog jaren hadden kunnen leven maar door dat er domweg geen hap vreten meer is, ook moeten sterven. Dit is zeker niet de bedoeling van moeder natuur!

Verscheidene mensen die commentaar leveren en het allemaal niet zo erg vinden, weten niet wat ze deze dieren aandoen met hun mening. Het is niet natuurlijk wat daar plaats vindt in een kooi van 2200 ha land en de rest water. Het is niet anders dan een door de mens zelf gecreëerde uitputtingslag voor dieren.
Ja, dieren willen graag vrij zijn, maar zijn ze dat ook op deze manier? Elk jaar weer vechten om door de winter te komen op een door de mens uitgestippeld scenario. Uitzicht van achter een hek op groen gras waar ze niet bij kunnen komen heeft niets met natuurtje spelen te maken. Het is een vorm van sadisme met een naam…”ecologisch beheren” Als je echt ecologisch wil beheren, moet je op z’n minst foerageergebieden achter de hand hebben waar ze bij extreme voedselschaarste naartoe kunnen trekken. Dit is daar niet aanwezig, waardoor ze dus moedwillig worden uitgehongerd om de populatie maar omlaag te brengen.

Jagers zijn niet geliefd om hun handelen, maar één ding staat vast, dieren sterven onder het toeziend oog van jagers nooit de hongerdood die ongeveer 90 dagen duurt. Uiteindelijk krijgen veel dieren op de Oostvaardersplassen ook de kogel, maar dan hebben ze eerst stevig moeten creperen.

We moeten af van die krankzinnige grote groepen dieren in ons land. Wat is daar de zin van en doen we de dieren daar een plezier mee?...Neen! Natuur gaat achteruit, andere soorten krijgen het ook moeilijk of verdwijnen zelfs en de grote populaties lijden elk jaar absurde honger met veel sterfgevallen. Voor mij is het niet meer dan een leuk speeltuintje voor ecologen, betaald door u en mij.

De PvdD maakt in deze een grote denkfout, wat ze duur zal komen te staan, maar als je geen kennis van zaken in huis hebt kan je ze het ook weer niet kwalijk nemen….toch?
Voor ratjes en cavia’s zijn ze wel goed.

Bezoek aan Oostvaardersplassen (door Roos)

 

Gisteren zijn we naar de OVP geweest. Bij de ingang en op de parkeerplaats aan de Hugo de Vriesweg, zagen we een kleine hoeveelheid komkommers liggen en ander fruit. 

Bij zijpaden vanaf de verharde wandel-fietspaden stonden waarschuwingsborden: Tijdelijk niet toegankelijk i.v.m. Rustgebied edelherten en Kwetsbaar gebied Verboden toegang. We zagen zeer veel gestripte bomen.

Door de verrekijker vanaf het Kraaiennest van bezoekerscentrum De Oostvaarders zagen we een vos aan een afgekloven kadaver eten. Ook werd er een documentatiefilm uit 2008 vertoond, waarbij de SBB zijn beleid uiteenzet t.a.v. regulering: 

1993 is men begonnen het uitzetten van Edelherten, Heckrunderen en Koninckspaarden. Elke 100 die geboren worden, sterven er ook 100. Om onnodig lijden te besparen, worden de zieke en verzwakte dieren afgeschoten. Deze dieren laat men liggen om soorten als Zeearend, Buizerd en de Raaf aan te trekken. Verder wil SBB meer gebiedsuitbreiding en corridoren realiseren naar de Veluwe, naar de Ardennen en de Eifel. 

Onderweg kwamen we een kudde edelherten tegen; vanuit onze verrekijker zagen ze er goed genoeg uit, in hoeverre we dat als leek kunnen vaststellen natuurlijk. Op dat moment hoorden we gekraak van hout; 2 medewerkers bleken in het bos een hertenkadaver toe te dekken met hout. Verderop lag nog een hertenkadaver. Het hert (die niet lang geleden overleden was, waren de geweien eraf gezaagd) lag relatief dichtbij om er een foto van te maken, nadat de werkers weg waren. Kort daarna kwam een terreinwagen van SBB aanrijden, er lagen geweien in hun laadruimte (mogelijk om geweienliefhebbers voor te zijn). Er werd veel gesurveilleerd door de wagens.

De handelwijze van SBB in de documentatiefilm klinkt logisch en terecht, maar de hamvraag blijft: zijn er teveel dieren in dit gebied, waardoor er hongersnood op grote schaal ontstaat? Het gebied bestaat voor een groot deel uit bomen, daaronder is er nauwelijks of geen vegetatie, verder zijn de open terreinen ook nauwelijks groen, alleen het afgesloten buitengebied was groen (gezien vanuit kraaiennest), daar liepen ook runderen, naast de edelherten die we gezien hebben in het binnengebied.

Ook al zijn George en ik pas laat in het seizoen gaan kijken, gaan er nog steeds dieren dood. Dat is niet verbazingwekkend, want afgezien van het buitengebied, is er nog steeds nauwelijks sprake van vegetatie.

George en ik zijn van plan om in het volgend winterseizoen terug te komen, het lijkt me goed om dit gebied in de gaten te houden.

Oostvaardersplassen: Partij en Ecologische Hoofdstructuur

Enkele weken geleden richtte Marianne Thieme zich met een extra nieuwsbrief tot ons om maar weer eens uit te leggen hoe voortreffelijk het beleid van de Partij ten opzichte van de dieren in Oostvaardersplassen is. Goed, er verhongeren wel eens wat beestjes, maar verder hebben de dieren het daar echt geweldig.

Een van de eisen die Marianne nochtans stelt aan een beter beheer is de volgende:

“Daarbij is het noodzakelijk dat het gebied zo snel mogelijk wordt verbonden met de Veluwe, zodat de dieren ruimte krijgen om te migreren.”

Dit is dus de kwestie van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Hoeveel dieren nog moeten sterven voor een dergelijke plannenmakerij, vertelt ze er niet bij. Want een kind begrijpt dat die EHS er niet werkelijk (in alle omvang) komt, en al helemaal niet “zo snel mogelijk”. Daarvoor is de druk op de ruimte in dit kleine land veel te groot. De voltooiing staat dan ook pas gepland in 2018.

En vandaag meldt de krant alweer:

Ambtenaren die deze week voorstellen voor bezuinigingen deden, suggereren om de aanleg van het netwerk van aaneengesloten natuurgebieden tot 2018 b e p e r k t door te zetten om d a a r n a te besluiten over het vervolg.

Ook alle moties van de Partij werden in het spoeddebat door de Tweede kamer verworpen.

De vraag is: hebben deze ontwikkelingen nu consequenties voor de OVP-politiek van de Partij voor de Dieren, - of niet?

Het animeermeisje van 'Trouw'

Wilma Kieskamp schrijft al zo’n twintig jaar voor Trouw en sinds kort is ze daar gepromoveerd tot hoofd van de Brievenrubriek. Ze is tegelijk animeermeisje want ze legt de lezers iedere week een vraag voor, waarop ze een reactie verwacht op: lezers@trouw.nl

Deze week haakt ze aan bij Elma Drayer en vraagt ze: Hebben dieren recht op leven zonder leed, of schieten we door? Het antwoord van haar collega Drayer – en trouwens ook van de hoofdredacteur Schoonen - is bekend: we schieten hartstikke door.

(Als Schoonen de kans krijgt, vermeldt hij graag dat hij vlees zo lekker vindt.)

Kieskamp pakt het iets anders aan. Ze constateert dat de traditionele opvatting (juist ook van deze krant) dat dieren ongelijk zijn aan mensen en ook ongelijk behandeld mogen worden, terrein verliest.
Beetje overbodig vraagt ze dan of het wel de juiste kant op gaat. Wou ze misschien de klok terugdraaien?

Ze heeft het ook over de Partij voor de Dieren en de Oostvaardersplassen, waarover ze schrijft:
“Nota Bene: De Partij voor de dieren is tègen bijvoeren”.

Ze verklaart dat uit de linkse politiek van de PvdD. Duidelijk is dat ook zij er niets van begrijpt.

Laat Elma Drayer maar zeuren

Over Elma Drayer hebben we het al eens gehad. Een baasje bij Trouw over een literair katern. Maar dat is niet genoeg: Elma heeft ook MENINGEN. En die zijn belangrijk, daar moeten wij kennis van nemen.
Ze heeft een hekel aan dieren, die volgens haar veel te veel aandacht krijgen. Ik stel me haar voor als iemand die geniet van de romantiek van een berenvel voor de open haard. Een gewei erboven.

Zij is er nu ook achter dat er in de Oostvaardersplassen iets aan de hand is. Een mooie gelegenheid om weer eens haar bekende stokpaardjes te berijden: “Boeren zijn best” en dieren niet.

De Oostvaardersplassen schaart zij moeiteloos onder staaltjes van postmoderne natuurverdwazing.
Ze heeft er nog een paar. Citaat:

"Maandag was in de Volkskrant te lezen hoe hongerige damherten uit de Waterleidingduinen huishouden in Zandvoort en omgeving. De populatie groeit spectaculair, sinds het beest in 2004 terechtkwam op de lijst bedreigde diersoorten. Nu vreten de herten bomen, planten en bollenvelden kaal, duiken roedelgewijs op in tuinen, en veroorzaken menig verkeersongeval. Maar de gemeente Amsterdam, eigenaar van de Waterleidingduinen, haalt er de schouders over op. „Overlast en ongelukken”, zei GroenLinks-wethouder Maarten van Poelgeest laconiek, „kun je niet uitsluiten.”

Het welzijn der dieren, kortom, gaat boven dat der mensen. Die moeten gewoon niet zo zeuren.

Eerder importeerde de overheid schattige otters uit verre landen, die hier vervolgens een wisse dood tegemoet gingen.

Ook wordt prachtig polderlandschap onder water gezet ten einde ’oermoeras’ te scheppen.

En de boeren? Die moeten gewoon niet zo zeuren."

***

Zo is het het. Zeuren kun je aan Elma overlaten. Iedere keer weer dezelfde riedel.

Lees even mee hoe de krant deze kanjer beoordeelt:

"Elma Drayer bestiert bij Trouw het verdiepende katern Letter & Geest, een podium voor maatschappelijke thema's op het scherp van de snede.
Maar elke week geeft ze in de krant ook haar eigen observaties de ruimte. Ze zijn steevast voer voor discussie en debat.”

Nog meer ezelmisbruik

Jezusvertolker René Geijbels kan tijdens de uitvoeringen van de Passiespelen in Tegelen alsnog zijn triomfantelijke intocht maken op de rug van een ezel. Een handelaar in de omgeving koopt speciaal hiervoor een extra groot dier dat de verlosser mag dragen.

De meest gangbare ezels mogen volgens dierenbeschermingsregels geen last dragen die zwaarder is dan 35 kilo. Regisseur Cees Rullens („Ik voel me langzamerhand een halve ezeldeskundige”) overwoog daarom nog even een andere enscenering voor de theateruitvoering van het lijdensverhaal. „Een of twee kinderen zouden dan op een ezel kunnen zitten, terwijl Jezus ernaast liep. Maar dat vond ik toch ook een beetje zonde.”

Dat Jezus alsnog op de rug van een ezel zijn intocht in Jeruzalem kan maken, is te danken aan de welwillendheid van een ezelhandelaar uit de regio. Rullens: „Hij koopt een extra groot dier dat hij de komende weken ook nog speciaal voor de voorstellingen gaat trainen.”

Het geluk daarbij is dat de Jezusvertolker van dit jaar met zijn zeventig kilo relatief licht is.

A.N.W.B. --- w e g --- e r m e e !

Omslagfoto Kampioen november 2009
Reclamefoto voor ANWB-reis naar Brazilië

In een reactie in het decembernummer van de Kampioen komt de ANWB niet verder dan "Jammer".

Daaronder een paar regels van een ingezonden briefje van Brooke Hospital for Animals, dat niet veel verder komt dan "erg jammer".

Nou, daar schiet het ezeltje lekker veel mee op.

Dokter, patiënt en dood

Deze cartoon werd mij vandaag toegestuurd. Nadat ik uitgelachen was, schoot mij echter de volgende passage uit het boek van verpleeghuisarts Bert Keizer te binnen:

"Oudere patiënten kampen vrijwel zonder uitzondering met meer dan één ziekte, ze hebben al een paar keer de klop op de deur gehoord en zijn er over het algemeen niet erg paniekerig over. Daar komt bij dat de vergankelijkheid waar de jongere clinicus zo'n hekel heeft door de oudere patiënt heel anders ervaren wordt. De meeste ouderen vinden het niet ongehoord dat ze dood moeten. De overgrote meerderheid zag die bui reeds enkele decennia hangen en zij zijn daar veel minder angstig over dan de gemiddelde veertiger, of dertiger, wiens leven in zoveel opzichten nog lang niet af is.

Het is onfortuinlijk (maar het valt niet anders te regelen) dat tachtigers door veertigers bediend worden in het ziekenhuis. Waar de veertigers aan de macht zijn, zullen ze ook hun levensvisie, of liever doodsvisie, laten gelden, zodat vele tachtigers hun laatste maanden, weken of dagen moeten doorbrengen onder een medisch regime dat niet bij machte is om hun visie op het levenseinde in beleid om te zetten. Er liggen heel wat tachtigers op de IC omdat de veertigers niet dood willen.

Ouderen zijn meestal niet bang voor de dood, dat alles voorbijgaat weten ze zo onderhand wel, maar ze zijn wel bang voor een beroerd sterfbed, en in geval van ziekenhuisopname is die angst niet ongegrond.

Een andere reden waarom ouderen in het ziekenhuis zo kwetsbaar zijn, ligt in het feit dat er niet één hoofdbehandelaar is met boeren- of boerinnenverstand. Dat betekent dat elke specialist met een eigen minutieus aanvalsplan op zo'n mevrouw Verbrugge d’r knie, bacterie, hersenvlies, long of hoofdwond afstevent zonder de anderen te vragen wat zij aan het doen zijn. Helemaal onbespreekbaar is de mogelijkheid dat men elkaar aan de tand voelt over de aard van deze gezamenlijke onderneming.

Kortom, het gedruis der consulenten vangt aan.

Omdat mevrouw al zo'n zes weken in de stoel naast haar bed zit, zijn haar knieën in een pijnlijke gebogen dwangstand komen te staan, vooral de rechter. Het is een vervelende complicatie, waar niks aan te doen valt. Maar niemand gelooft dat, dus komt de revalidatiearts in consult.

We houden het in de gaten."


Uit: Bert Keizer, Onverklaarbaar bewoond. Het wonderljke domein van de hersenen. (Amsterdam 2010)