BRANDWONDEN en DIERPROEVEN

Proefdiervrij meldde half september enthousiast dat het samenwerkt met de Ned. Brandwondenstichting in Beverwijk. Er staat een mooi clipje bij het bericht van een Delftse ingenieur die met wiskundige modellen in de weer is om dierproeven te vervangen. De man noemt de huid van mens en dier terecht ‘een mismatch’.

Op de website van de Brandwondenstichting gekeken, maar daar vond ik er niets over. Rare zaak. Op mijn vraag hiernaar kreeg ik van directeur Baardse per ommegaande een mooi antwoord. Hij geeft toe dat de website min of meer een rotzooitje is en zegt toe die te zullen verbeteren.

De mooiste zin uit zijn stuk is deze:

“ Sinds 2015 zijn er geen nieuwe projecten meer toegekend waarin proefdiermodellen worden gebruikt.”

De Brandwondenstichting laat dus geen dierproeven meer doen! Dat vind ik geweldig goed nieuws: het experimenteel toebrengen van brandwonden aan dieren is immers een gruwel.

Proefdiervrij vraagt de directie van de Brandwondenstichting te feliciteren.

Ik heb dat inmiddels gedaan en roep een ieder op dat ook te doen! Zie de link:

https://proefdiervrij.nl/nederlandse-brandwonden-stichting-en-proefdiervrij-slaan-handen-ineen/

KLIMAAT

Het klimaatprobleem valt in het niet bij de proefdierproblematiek.
In eeuwen nog niet kunnen oplossen.

COSMETICA EN DIERPROEVEN (nawoord)

Wat zeker ook bijgedragen heeft aan het verbod op dierproeven voor cosmetica zijn de afbeeldingen van mishandelde konijnen. Undercover gemaakt.
Dat is onverdraaglijk, ook in de publieke opinie.

FRANK WASSENBERG (Partij vd Dieren)

https://www.youtube.com/watch?v=X6uyQS_PaiU

COSMETICA EN DIERPROEVEN (slot)

Grote cosmeticaondernemingen die een eigen ontwikkelingslaboratorium hebben, zijn al tientallen jaren volop bezig met het ontwikkelen van alternatieven.
De grootste uitdaging ligt bij het ontwikkelen van testen voor het bepalen van de schadelijkheid van ingrediënten in het lichaam. Het is ingewikkeld om een biologisch systeem na te bouwen, dat alle biologische processen van het menselijk lichaam natuurgetrouw nabootst. Toch zijn er de laatste jaren goede resultaten geboekt, bijvoorbeeld met de ontwikkeling van een kunsthuid van menselijke cellen.

Wanneer een alternatieve methode ontwikkeld is, dient dit gevalideerd en goedgekeurd te worden door de EU. Inmiddels heeft de EU meerdere alternatieve methoden voor dierproeven formeel beoordeeld en geaccepteerd. Die methoden moeten verplicht worden gebruikt.
------------------------------------------
Wat leren we hier nu van?
Welnu dit: dat NIET ALLEEN cosmeticaproducten niet meer ontwikkeld en getest hoeven te worden op dieren. Als je deze producten kunt ontwikkelen en testen zonder proefdieren, dan geldt dat m.i. logischerwijs ook voor andere producten zoals geneesmiddelen.

Het is belangrijk dat deze opvatting ingeburgerd raakt, in plaats van “cosmetica is niet belangrijk genoeg”.

Overigens, zoals te verwachten valt: de eerste tegenwerping heb ik al beluisterd. Bij cosmetica zou het (slechts) gaan om gestandaardiseerde toxicologische screening. Niet te vergelijken met ander onderzoek.
Natuurlijk komt dit van iemand die zelf dierproeven doet (of voorstaat).

COSMETICA EN DIERPROEVEN (2)

Het is in Nederland en heel Europa verboden om cosmeticaproducten op dieren te testen. 

Dierproeven voor de ontwikkeling van cosmetische producten zijn in Nederland al sinds 1997 verboden volgens de Wet op Dierproeven.

Dierproeven voor cosmetica zijn sinds 2004 in heel Europa bij wet verboden.
Vanaf 11 maart 2009 worden er in Europa geen ingrediënten meer getest op dieren.
De nieuwe cosmeticawetgeving, de Cosmeticaverordening, eist dat er vanaf 2013 geen cosmetica meer op de Europese markt is, waarvan de veiligheid van cosmetica en de ingrediënten in cosmetica op dieren zijn getest. 

De veiligheid van cosmetica-ingrediënten in producten moet nu aan de hand van alternatieve testmethoden worden gegarandeerd. (Helaas wordt veiligheidsonderzoek met dieren door de overheid in sommige landen, zoals China, soms nog verplicht gesteld.)

slot volgt

COSMETICA EN DIERPROEVEN (1)

Als het over dierproeven gaat, beginnen 9 van de 10 mensen over cosmetica. Men vindt dan dat hiervoor geen proeven op dieren gedaan zouden moeten worden. Mijn vraag is dan: waarom niet? In het algemeen krijg ik dan een antwoord in de trant van ‘niet belangrijk genoeg’.
Daar ben ik niet tevreden mee. Het houdt in dat als het wel belangrijk is, dierproeven dan wel gedaan zouden moeten worden. Ik denk dat het anders zit.

Voorop staat m.i. de moraal. Je doet geen proeven op levende wezens die geen toestemming kunnen geven. Niet op mensen die dat niet kunnen, nog niet of niet meer kunnen, bijv. door ziekte. Ook niet op criminelen of terroristen, en ook niet op dieren.

Maar daarnaast: cosmetica is niet alleen parfum of make-up. Het is ook tandpasta, scheerschuim, shampoo en deodorant. Het zijn ook producten die beschermen tegen te veel zonlicht, de oorzaak van bepaalde soorten kanker.
In feite behoort cosmetica tot de domeinen van de dermatologie en de toxicologie. Dierproeven werden dan ook ‘niet voor niets’ gedaan. Het idee was en is, dat je niet ziek moet worden van het gebruik. De producten worden dan OOK NOG STEEDS getest, maar niet meer op dieren. Onder druk van de publieke opinie zijn er alternatieve ontwikkel- en testmethoden gevonden. 
 
(wordt vervolgd)

LAREB (Agnes Kant)

Toen Agnes Kant in 2010 de politiek verliet had ze haar partij, de SP, bijna geruïneerd. (Samsom volgde dit voorbeeld in 2016, voor de PvdA.)

Agnes Kant ging naar Lareb, het Nederlandse bijwerkingencentrum. Ze was blij dat ze zich weer met ‘wetenschappelijk werk’ kon bezighouden. Bij Lareb kunnen bijwerkingen van geneesmiddelen gemeld worden, zowel door patiënten als door artsen en apothekers. Dat ging enkele jaren goed, tot 2014. Toen werd Lareb een verlengstuk van de farmaceutische industrie. Niet officieel, maar wel in de praktijk. Gek genoeg heb ik Kant daar niet over gehoord.

Sinds 2014 is namelijk ineens allerlei informatie over medicijnen en bijwerkingen ‘bedrijfsgeheim’. En daarmee niet meer toegankelijk.

Terzijde: wie een bijwerking wil melden, moet eerst een uitgebreid formulier op de website invullen, waarmee veel tijd gemoeid is. Met de mogelijkheid dat je na verzending als antwoord krijgt: ‘Deze bijwerking is al gemeld.’    

In zijn lezenswaardige boekje vat Dick Bijl het zo samen.  

“De belangrijkste belemmeringen voor het goed functioneren van Lareb zijn de financiële afhankelijkheid van de farmaceutische industrie, afwezigheid van transparantie, gebrek aan betrouwbare en representatieve gegevens, en het negeren van waardevolle wetenschappelijke bronnen.” (blz. 45-49)

Dick Bijl, Het pillenprobleem. Waarom we zoveel medicijnen gebruiken die niet werken en niet helpen (AUP 2018)

DIERENBESCHERMING over ALTERNATIEVEN

“Vissen zijn voor veel mensen louter een product. Met begrippen als ‘aaibaar’ en ‘intelligent’ associëren we ze zelden. Maar als we ons verdiepen in hun belevingswereld, moeten we concluderen dat ze in zekere zin wel degelijk aaibaar zijn, dat ze pijn en stress ervaren, maar óók een eigen karakter hebben.

De Dierenbescherming wil graag meer begrip en aandacht voor het welzijn van vissen.”

Na deze inleiding test ze onze kennis aan de hand van zes vragen, de visquiz.

De laatste vraag gaat over alternatieven. Is het feit of fabel dat er goede alternatieven zijn?

Even dacht ik dat het over dierproeven ging. Maar dat kan natuurlijk niet, dit is Dierenbescherming. Het gaat over vis-consumptie.

Maaar. Ik moet me corrigeren! Als je heel goed zoekt op de website, wordt in ieder geval het aantal proeven met vissen wel vermeld! Of er alternatieven zijn, dat blijft dan nog even in het midden.

https://www.dierenbescherming.nl/vissen