Cafeïne

De LD50 van cafeïne voor mensen wordt geschat op 150 tot 200 mg per kg lichaamsgewicht. Dit staat ongeveer gelijk aan 80 tot 100 koppen koffie, afhankelijk van de sterkte van de koffie en de inhoud van een kop.

Behalve (acute) vergiftiging kan ook intolerantie voor cafeïne ontstaan.

.	Voedingsmiddel Cafeïne (in mg) Energiedrank (250 ml) 80 gemiddeld (verschilt per merk) Kop koffie (125 ml) 70 gemiddeld (40–100 mg afhankelijk van de sterkte) Senseo Regular tussen de 70 en de 90 mg/100ml Senseo Mild tussen de 60 en de 80 mg/100ml Senseo Strong tussen de 70 en de 90 mg/100ml Paracetamol-cafeïne tablet 50 Tablet anti-griepmiddel 25 - 50 Kop thee zwarte thee: 30 - 40; groene thee: 20-30 Reep chocolade 30 Glas cola (250 ml) 25 (10 mg per 100 ml) Kop kruidenthee 0 - 30 Kop cafeïnevrije koffie 2 - 4 Glas cafeïnevrije cola 0
	wikipedia

Het immuunsysteem van planten

Planten hebben zeer veel vijanden waar ze zich tegen moeten verdedigen. In de loop van hun evolutie hebben ze een complex immuunsysteem ontwikkeld. Dit verschilt in diverse opzichten van dat van gewervelde dieren. De aanvallers van planten lopen uiteen van micro-organismen (virussen, bacteriën, schimmels en nematoden), slakken en een vrijwel eindeloze reeks van insecten tot gewervelde dieren.

Ondanks al die belagers ziet onze planeet er nog steeds groen uit en moeten we dus constateren dat het immuunsysteem van planten behoorlijk effectief is. Het houdt in:

1.   de moleculaire mechanismen: receptoren in celwanden ‘herkennen’ de belagers en activeren de zogenoemde signaal-transductie in de cel om een effectieve immuniteit te realiseren.

2.  de meer dan 200.000 complexe chemische plantenstoffen, die de plant giftig of gewoon onsmakelijk maken.

3.   de vormen van symbiose waarbij met de plant samenwerkende bacteriën, vijandige bacteriën uitschakelen, of

4.   met de plant samenwerkende insecten (parasitoïden of predatoren), die plantenetende insecten uitschakelen.

Dit scala aan mechanismen omvat o.a. plantengeuren, chemische alarmsignalen, RNA-remmers, elektrische stroompjes, antimicrobiële peptiden, genetische veranderingen, plantenhormonen en gifstoffen.

Bij de ontwikkeling van humane geneesmiddelen wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de afweermechanismen van planten tegen ziekten en plagen: van pijnstillers en antibiotica tot remmers van diabetes, leukemie en kwaadaardige gezwellen.

Biconcaaf

Verschillende lensvormen:

1: dubbelbol of biconvex;

2: vlakbol of planoconvex;

3 en 6: holbol of concaaf-convex;

4: dubbelhol of biconcaaf;

5: vlakhol of planoconcaaf.

Meisjes zijn niet bèta-dom

Meisjes zijn niet bèta-dom

Onder bovenstaande titel publiceert Marianne Joëls 17 korte teksten over de hersenen in het dagelijks leven. In tien bladzijden, onder de titel ‘Verschillend en toch gelijk’, bespreekt zij de vraag of meisjes in het algemeen minder pienter zijn dan jongens, in het bijzonder op het gebied van rekenen en wiskunde. Fysiek blijken de hersenen van mannen gemiddeld ruim 100 cc groter dan van vrouwen.

Hieruit mag je echter niet afleiden dat “vrouwenhersenen minder geschikt zijn voor het oplossen van wiskundige problemen.” (blz. 117)

Vijf bladzijden verderop zijn we nog net zo ver als in het begin. De vraag blijft of de verschillen leiden tot mindere prestaties in de bètavakken bij vrouwen. Maar op blz. 121 is het dan toch zover: “Meisjes zijn niet van nature slecht in wiskunde.” Waarschijnlijk gebruiken ze hun hersens wel anders.

Hoe komt Joëls nu tot dit inzicht? Wel heel eenvoudig: uit een epidemiologisch onderzoek onder 280.000 kinderen in Amerika, gepubliceerd in 2009, kon geen enkel statistisch verschil in de wiskundeprestaties worden aangetoond tussen jongens en meisjes. Niks hersenonderzoek (‘neurobiologie’), gewoon kinderen wat vraagstukjes voorleggen.

So far so good. Maar nu komt het. Twee voorafgaande bladzijden – blz. 117-119 – wijdt Joëls aan proefdieronderzoek. Dat is gebruikelijk, schrijft ze: “Neurobiologen grijpen voor het beantwoorden van hun vragen altijd meteen naar een simpel proefdier dat model kan staan voor de mens”.

Dus wordt de vraag: hoe doen muizen, maar ook ratten, het op school? Helaas, daar komt zij niet achter. Ze komt niet verder dan te stellen dat, heel algemeen, “vrouwelijke proefdieren over het algemeen vrij goed presteren in ruimtelijke leertaken.”

Wiskunde gereduceerd tot ruimtelijk inzicht. En we houden nog wat slagen om de arm: “over het algemeen, vrij goed.” (blz. 118)

Wat de betekenis van dit soort dierproeven is, is een raadsel. Welk normaal mens wil dit weten? Welk belang van de dieren is hiermee gediend? Verspilling van tijd en geld niet alleen. Je mag het geen sadisme noemen, maar immoreel misschien toch wel? Losgeslagen wetenschap? 

*** 

.Prof. dr. Marianne Joëls is hoogleraar Neurowetenschappen in het Rudolf Magnus Instituut van de Universiteit Utrecht / UMC Utrecht en tevens is zij voorzitter van Neuroscience & Cognition Utrecht. De boeken 'Meisjes zijn niet bèta-dom' en ‘Een zeepaardje in je hoofd’ zijn van haar hand. Hierin verhaalt zij op zeer persoonlijke, originele én wetenschappelijke wijze over de werking van de hersenen in het dagelijks leven.

Dagblad Trouw over dierproeven

Kritische analyse van dierproevenpraktijk kan niet uitblijven
De mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.

Het is een schokkende beschuldiging die hoogleraar proefdierkunde Merel Ritskes-Hoitinga vorige week deed in deze krant: tachtig procent van alle dierproeven is niet goed opgezet en de uitkomsten van het onderzoek deugen niet. Conclusie: de betrokken proefdieren zijn helemaal voor niets gestorven.

Het gaat niet om kleine aantallen. Alleen al in Nederland waren er in 2012 580.000 proefdieren. Tel daarbij op de net zo grote groep die al in het voorstadium van de proeven stierf of werd gedood, en dan zit ook Nederland op mogelijk honderdduizenden dieren die een zinloze dood zijn gestorven.

Ritskes-Hotinga baseert haar vaststelling op wereldwijd onderzoek, waarmee de cijfers alleen maar onvoorstelbaar veel groter worden. Een overtuigender aanzet voor een kritische analyse van de dierproevenpraktijk kan haast niet gegeven worden.

In wetenschappelijke kring zijn haar conclusies omstreden. De Vereniging van Nederlandse universiteiten wijst alle kritiek van de hand. Ze roemt het 'robuuste' beleid, gericht op vermindering van het aantal proefdieren en op alternatieven. Ook voert ze aan dat de toetsing vooraf van de experimenten zeer zorgvuldig is. Deze zelfgenoegzame houding is moeilijk te rijmen met het bericht dat Brussel Nederland voor de rechter sleept, omdat Den Haag de Europese richtlijnen niet verwerkt heeft in de nationale wetgeving. De Europese Commissie dreigt zelfs met een dwangsom van 50.000 euro per dag. Staatssecretaris Dijksma zal haar verontwaardiging over deze Brusselse waarschuwing om moeten zetten in een klinkend verhaal om die dwangsom af te wenden.

Brussel is erop uit het gebruik van proefdieren te verminderen. Uitgerekend het team van Ritskes-Hoitinga in Nijmegen is het gelukt met minder dieren te werken dan voorheen. Dat zou nieuwsgierig moeten maken, in plaats van dat deze hoogleraar nu wordt verweten, de nuance uit het oog te verliezen. Met die reactie van een collega valt elk debat bij voorbaat dood.

Maatschappelijke druk is nodig om een einde te maken aan het onnodig gebruik van proefdieren. Ruim 125.000 mensen tekenden een petitie tegen het met opzet laten sterven van 39 labradors, voor onderzoek naar pacemakers. Maar er zijn ook onderzoekers bedreigd, en er is brandstichting aangekondigd. Dat is onaanvaardbaar. Dit soort persoonsgerichte, gewelddadige acties ontnemen het zicht op het doel: alleen dierproeven waarvan nut en noodzaak onomstotelijk vaststaan.

 ***

Commentaar

Het redactionele artikel is niet slecht. Je mag al blij zijn als ze met zoiets komen. Toch stelt het teleur. Juist van het confessionele Trouw verwacht je meer: de kern van de zaak benoemen.

 Aan de immoraliteit van dierproeven an sich wordt geen woord gewijd. Durft de redactie haar vingers er niet aan te branden? Dierproeven berusten immers uitsluitend op machtsmisbruik. Bij zulk grof misbruik als waarvan hier sprake is, kan een relatie met de moraal al helemaal niet achterwege blijven.

N.B. Het genoemde cijfer van 580.000 is misleidend. Dat had moeten zijn: (ca.) 928.000 dieren per jaar, die een zinloze dood sterven. (80% van 2x580.000)

Hokjesman over dieractivisme

.

De Hokjesman maakte een zeldzaam goede tv-uitzending over dierenvrienden.

Met verschillende hoogtepunten, en maar één dieptepunt. Dat was tegen het eind, met de beruchte Simon Rozendaal (Elsevier). Die het waagde te beweren dat kippen en pelsdieren zo’n goed leven hebben. Dieren die we even eerder onder erbarmelijke omstandigheden in de bio-industrie gezien hadden. Maar, was Rozendaals ultieme verweer: “ze hebben het beter dan in Brazilië.”

Dat sommige dieren in ons land het (iets) beter hebben dan voorheen moest Rozendaal toegeven; dat schreef hij toe aan “voortschrijdende beschaving.”

Uiteraard passeerden verschillende clichés weer de revue.  Zo mag je blijkbaar niet overtuigd zijn van je eigen, morele gelijk. Want dat kan anderen aanstoot geven!

En: het gaat te ver om diermisbruik te vergelijken met de concentratiekampen, zoals Coetzee (Nobelprijs) voor het eerst deed, en daarna in eigen land Robert Long. 

Erno Eskens (PvdD) hield zijn rug recht, zij het op het nippertje.

“Het heeft geen zin om nertsen te bevrijden en vrij te laten.” Dit clichéverwijt werd heel goed weerlegd door een mij onbekende activist.

269 Life-groep vergeleek vlees eten terecht met het verkrachten van vrouwen. “Omdat het zo lekker is.”

De schande van de kinderboerderij kwam zelfs even voorbij, aangedragen door Geoffrey Deckers (EDEV).

Helaas werd aan de proefdierindustrie weer marginaal aandacht besteed. Dat onderwerp was voor de Hokjesman blijkbaar toch een brug te ver.

***

 

Uitzending gemist: http://www.npo.nl/de-hokjesman/17-10-2014/VPWON_1214417 

cal en Cal

Veelvoud Naam Symbool 100    calorie       cal 103 kilocalorie       kcal / Cal

Lichaamstemperatuur

.De normale lichaamstemperatuur varieert tussen diersoorten. Bijna alle diersoorten (ongewervelden, vissen en amfibieën) hebben nagenoeg dezelfde lichaamstemperatuur als hun omgeving. Zij zijn poikilotherm evenals de reptielen, die echter wel hun lichaamstemperatuur kunnen beïnvloeden door warme of koele plekken op te zoeken. 

.

De meeste zoogdieren en vogels zijn homoiotherm: hun lichaamstemperatuur ligt normaal gesproken boven die van de omgevingstemperatuur, wordt gereguleerd door fysiologische mechanismen (zie verder). Er zijn dus warmbloedige dieren, die zijn in staat zelf hun temperatuur in stand te houden, en koudbloedige, die daarvoor afhankelijk zijn van de omgeving. Een constante lichaamstemperatuur draagt bij aan de homeostase, het streven naar een constant inwendig milieu.

 .
Honden (38-39 °C), katten (38,5-39 °C) en vogels (huismus: 41 °C) hebben over het algemeen een hogere normale temperatuur dan mensen. 
 .

De belangrijkste functie van ons thermoregulatiesysteem bestaat erin de lichaamstemperatuur rond 37°C te handhaven. De thermoreceptoren bevinden zich in de hypothalamus en het bovenste gedeelte van het ruggenmerg. Zij registreren de actuele temperatuur en spelen de waarde door naar het controlecentrum, eveneens in de hypothalamus gelokaliseerd. Het controlecentrum ontvangt ook gegevens van de koude- en warmtereceptoren van de huid. Deze receptoren zijn waarschijnlijk vrije zenuwuiteinden en zijn minder dicht dan bijvoorbeeld gevoelsreceptoren.

De koudereceptoren bevinden zich in de opperhuid terwijl de warmtereceptoren in de lederhuid terug te vinden zijn. Koudereceptoren zijn vooral actief tussen 17-36°C, warmtereceptoren tussen 40 en 47°C. Door een combinatie van beide is er een goede registratie in een ruim temperatuurbereik. Scheikundige stoffen kunnen thermoreceptoren activeren. Menthol activeert koudereceptoren, terwijl intraveneus geïnjecteerd Ca⁺⁺ een warmtegevoel induceert.
 .

Het controlecentrum reageert gepast op al deze waarnemingen. Zware lichaamsinspanningen leiden tot meer warmteproductie (intenser oxidatie).

Het sympathisch systeem is geactiveerd, en meteen ook de zweetsecretie en de doorbloeding van de huid. Bij koude treedt het omgekeerde op: in plaats van warmte-evacuatie krijgen we warmteproductie (spiertonus stijgt, bibberen) en warmteverlies via de huid wordt beperkt (perifere vasoconstrictie).

Astma, allergie en dierproeven (aanv.)

In het Ned. Tijdschrift voor  Allergie & Astma een bespreking van een onderzoek uit 2011 door dr. Ed van Leer, kinderarts en allergoloog te Gouda.

Ed van Leer

Het betreft:  ‘Th2-tolerantie-inductie door middel van leukocytgebonden antigeen in muizenmodellen voor allergie’.  *

Hierop is door dezelfde onderzoekers in 2013 alweer een vervolg verschenen, getiteld:

Antigen-Specific Tolerance in Immunotherapy of Th2-Associated Allergic Diseases

(http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3808817/)

Uit de conclusie van dit laatste:

Innovations in the route, antigens and adjuvants employed for SIT provide exciting potential solutions to these problems with considerably improved efficacy and safety profiles. 

However, many of the advances outlined in this review need considerably more study to fully ascertain and refine the mechanisms by which they promote tolerance. 

(...) Moving forward, rigorous studies must be performed to provide clinicians with refined tools to safely and efficiently induce antigen-specific tolerance.

Met de laatste zin lijken de auteurs zich moed in te spreken.

Daar lijkt ook alle aanleiding toe. Deze studies lijken immers meer op werkverschaffing dan op iets waar de kliniek baat bij heeft.

Gevraagd aan Van Leer of hij ook dit vervolgartikel gaat bespreken in het tijdschrift voor allergie en astma,  is het antwoord:

Wat mij betreft is de rol van de journal scan een signalerende. Ik zag iets nieuws, waar ik eerder op een congres iets over had gehoord. Ik beschouw mezelf niet als een specifieke expert op terrein van immunotherapie. Het ligt dan ook niet in mijn bedoeling alle ontwikkelingen op dit terrein te vervolgen en te verslaan.
. 
 *NTvAA2012;12:190-191;  
http://www.ariez.nl/artikelen.1206.lynkx?edition=&author=Leer&title=&keyword=&free=&event=search&tijdschrift=ntvaa

  

*** 

Commentaar

Een minder onverbindende, minder vrijblijvende relatie van de tijdschriftredactie met haar publicisten zou kwaliteit en belang van het tijdschrift ten goede komen.

 ***

Reactie Dr. Van Leer:

De rol van dit blad is niet om compleet alle ontwikkelingen in detail te volgen en te verslaan. Daarvoor gebeurt er veel te veel en ligt er ook een verantwoording bij de geïnteresseerde lezer. Het doel van een journal scan is om trends en nieuwe ontwikkelingen te signaleren. Als u daar niet mee uit de voeten kunt is dat uw keuze. Zoals ik eerder schreef, ben ik nog steeds geïnteresseerd in alle ontwikkelingen aangaande immunotherapie, maar ook in andere ontwikkelingen op het terrein van de zorg voor de allergische patiënt. Dat maakt niet dat ik me daarmee verplicht voel alle ontwikkelingen op alle terreinen op de voet te volgen en voor het tijdschrift te verslaan.

Niet van mijn geld! (dierproeven)

Anthony Bellotti's day job is working as a Republican strategist specializing in opposition research, with clients that have included Gov. Arnold Schwarzenegger’s re-election campaign, anti-Obamacare efforts and various pro-life campaigns.

"But by night I advocate for animals trapped in the government’s taxpayer-funded experimentation laboratories," he says. "Ending forced taxpayer-funded animal experimentation is my life’s work. It’s my calling. It’s what gets me out of bed in the morning, it’s the first thing I think about when I wake up and the last thing I think about when I go to sleep."

A few years ago, Bellotti merged these two paths with White Coat Waste, a nonprofit whose aim is making folks on the right care about the estimated 25 million vertebrates used every year in U.S.-based laboratories -- many in horrific-sounding experiments, many of which are funded with taxpayer dollars. 

How many dollars? Bellotti estimates at least $12 billion in tax funding per year goes toward animal testing; PETA puts the figure at over $16 billion. One of White Coat Waste's projects is advocating for more transparency in the federal budget, so it will be clearer how much money is actually at issue.

The Huffington Post recently caught up with Bellotti by e-mail to find out more about how and why he intends to get right-leaning political animals involved in this fight.

The Huffington Post: What prompted you to start White Coat Waste?

Anthony Bellotti: Back in 1995, between junior and senior year of high school, I worked as an intern in an animal experimentation laboratory in New York City. For eight weeks I watched horrifying experiments on animals that you wouldn’t wish on your worst enemy. I witnessed, first hand, the harsh reality of modern animal experimentation, up close and personal, on pigs, primates, beagles, rabbits and smaller animals.

At 17, I didn’t know anything about wasteful government spending on these experiments. I just knew that something was wrong with this picture.

The experience immediately and forever changed my life. In fact, I remember saying to myself: “if this is one of the good animal laboratories, what the heck are they doing in the bad ones?” It was a horrifying experience -- talk about shock and awe -- but it was also the best thing that ever happened to me because it changed me so profoundly. 
.
Why are taxpayer-funded animal experiments a problem? What arguments do you use with people on the right to make your case?

It’s a problem because the government’s secretive and out-of-control animal experimentation budget forces you to pay for something that you don't like, don't need and doesn’t work. We can save lives and money by cutting wasteful government spending that funds animal abuse. There are better things to waste your money on than cruel and unnecessary animal experiments.

Fortunately, the science has moved entirely in our direction in recent years, and is proving that experiments on animals have largely been a miserable failure. But don’t take my word for it; even the FDA admits that 92 percent of all drugs tested successfully on animals will fail in humans. 92 percent! If NASA had a 92 percent failure rate, we’d shut the program down stat.

Look, there’s a reason you don’t go to the veterinarian when you are sick; animals and humans are different. And when you do get sick, there’s also a reason why your doctor doesn’t call the “white coats” in the monkey lab asking them how to treat you.

What happens to animals in a laboratory is not relevant information to a medical doctor –- a real doctor, not a taxpayer-funded college professor in a lab -– you know, someone who actually treats patients.

Besides, if you don’t support “socialized medicine,” why on earth would you support socialized "medical research?” And even if you support animal experimentation in principle, do you really want to pay for it with higher taxes?
.

Why are you focusing on bringing your message to folks on the right? Are you also working with people and groups on the left?

This absolutely must be a bipartisan issue. So we are working with, and taking our message to, folks on both the left and right. Concern for animals is not a left/right issue; it’s a matter of mercy and justice. These are values espoused by each side of the aisle, and our message deeply resonates with people and groups on all sides.

We focus on center-right outreach because taxpayer-funded animal experimentation is a big government program. And if someone thinks big government programs are inherently inefficient, ineffective and wasteful, then they must also question the government's $12 billion annual animal experimentation budget.

White Coat Waste is the only organization reaching out to mainstream audiences and center-right, conservative-leaning folks about animal experimentation precisely because we’re a taxpayer watchdog. Our message is crystal clear: spending is the problem. And we’re the only taxpayer-watchdog attacking the root cause of animal experimentation: wasteful government spending.

What's your overall goal? Do you have incremental goals?

White Coat Waste wants to be the eyes and ears of the American taxpayer inside the government’s animal laboratories. Through cutting-edge, campaign-style techniques in research, advertising and lobbying, we’re laying the groundwork for an unprecedented issue advocacy and public affairs effort. And we’re forging a grassroots army to rally politicians and bureaucrats to ultimately de-fund and roll back forced taxpayer-funded animal experimentation.

We have a number of incremental steps and goals. For example, the [National Institutes of Health] should be opening its books and the National Institute on Drug Abuse should be immediately audited and investigated by Congress.

Look, $12 billion tax dollars per year for animal experiments is simply the floor, not the ceiling of the government’s animal experimentation budget. It’s just what the NIH publicly admits to (and doesn’t even include EPA, USDA, Pentagon and other government agency spending).

The federal budget is a nightmare so we have to jump through hoops to FOIA these bureaucrats because there’s no transparency here. We think taxpayers have a right to know how their money is being spent.

But there’s a bigger picture here: we also want to provide a voice for centrist, mainstream and conservative audiences, by speaking to fiscal responsibility in animal protection. We want to enlarge the coalition and redefine animal advocacy by bringing new blood into the movement. We bring a fresh, innovative line of attack that reframes a 150-year-old debate for new audiences. This is uncharted territory.

Have there been any victories so far?

Right now, we’re developing the very first campaign-style, public affairs advertising campaign for television, print and digital channels on this issue. We just cut our first spot this summer and have a handful of other hard-hitting ads planned. We’re also in the middle of a long-term, investigative research project that we think will rattle a few cages in 2015!

What is the group's makeup? How are you funded?

We’re a bipartisan mix of Republicans, Democrats, libertarians and populists. We're political consultants and public affairs professionals. We’re advertising executives with experience ranging from Madison Avenue to Pennsylvania Avenue. We’re campaign warriors. We’re doctors and scientists too.

But most importantly we’re all new blood. We’re largely outsiders to the old animal movement. That’s the common denominator that binds us. That, and of course, the principle that we don’t think taxpayers should be forced to pay for painful, wasteful and unnecessary animal experiments.

It’s truly become a grassroots movement. We are organized as a nonprofit and we’re funded entirely by donations from the public. All contributions to White Coat Waste are fully tax-deductible. Unlike the animal experimenters, we can’t rely on handouts from the government!
.
What's your strategy?

The strategy is simple: drain the swamp. Because when the tax dollars are gone, the animal abusers are gone. We think White Coat Waste can save these animals and a lot of tax money through enforcing fiscal discipline in government and cutting wasteful spending.

Tactically, we want to clean up the government’s waste and hold the animal abusers accountable through a three-step, campaign-style approach:
-

• Identify the Waste: follow the money through research, investigation and analysis of taxpayer-funded animal experiments.

• Expose the Waste: permanent advertising to raise awareness and rally a new generation of taxpayers against animal experiments.

• De-fund the Waste: grassroots activation, lobbying and coalition building with animal lovers, fiscal hawks and other taxpayer watchdogs.

Do you think that all animal experimentation is wrong or is some OK? When is it OK?

White Coat Waste is very clear about this: We only fight animal experiments that are funded by taxpayers. It’s not that private sector animal abuse is OK. It’s just that the biggest funder of experimentation on animals isn't big cosmetic companies or big pharmaceutical companies. It’s big government.

So that’s why we point the tip of our spear at wasteful spending. With the doubling of the National Institutes of Health's budget last decade, government has become the market maker for animal experimentation. So we understand that spending isn’t the solution here; it’s the problem. That’s our focus. And it will continue to be our focus.

Is all taxpayer-funded everything wrong? If not, what do you think it's appropriate to spend taxpayer money on?

We’re not against taxpayer-funded everything. But we are certainly against taxpayer-funded experimentation on animals; this is not the proper role or responsibility of government. It’s also an immense money pit of waste, fraud and abuse.

In reality, every dollar the feds spend on this senseless waste and abuse is one dollar less for disaster relief, education, air traffic controllers, national defense or any number of other worthy programs. So take your pick; virtually anything is better than what we’re spending it on now.

This issue is winnable. White Coat Waste’s team spent a great deal of time in 2014 laying the groundwork for this campaign and that meant studying the polls and focus groups.

Here are the facts: public opinion is moving in our favor. The number of people who think that animal experimentation is “medically necessary” has fallen 20 points in 20 years. And between 2000-2008, overall support for animal experiments dropped 16 points in public opinion polls. In my business, that’s not a bleed; that’s a hemorrhage. 
We’re on offense. The "White Coats” are on defense. So it’s going to be an exciting 2015.

Commentaar

De man heeft in ieder geval een plan, een strategie.
Wie kan hem dat nazeggen?
Het is ook geen slecht plan. Mensen zijn nergens gevoeliger voor dan voor (verspilling van) geld.
De vraag is wel hoe reëel dat plan is. Hoe kom je erachter welk belastinggeld besteed is aan dierproeven? Bellotti verwijst optimistisch (?) naar NIH Reporter, USDA reports, etc.