‘Milieudefensie’ en dieren

In het juninummer van het blad van Milieudefensie, dat tegenwoordig ‘Down to earth’ heet, wordt aanbevolen zelf kippen te houden en die ook – zelf – te slachten. Helemaal niet moeilijk, de schrijfster Nienke Oosterbaan (foto), legt het even uit.

Dit gebeurt in het kader van zelfvoorzienend en natuurlijker leven; de leus is: Samen op weg naar een betere wereld.

Barend was niet blij met het stuk en hij was niet de enige. Hieronder zijn enige reacties afgedrukt. De vraag is of we wel lid van zo’n club willen zijn. Het laat ook weer zien dat de nadruk van de Partij voor de Dieren op ‘het milieu’ discutabel is.

 I.

 ‘’Samen op weg naar een betere wereld’’

Deze slogan indachtig, zou ik dan zeggen: laat de kippetjes nadat ze uitgelegd zijn, maar lekker van een welverdiend pensioentje genieten en een natuurlijke dood sterven. Voor wat, hoort wat.

Nienke echter wringt haar trouwe medewerkers, als dank voor de kakelverse eitjes en de afvalopruiming, liever de nek om.

‘’Samen op weg naar een betere wereld’’

Mevrouw Oosterbaan en andere ecologische carnisten:  als u naar een ‘’betere’’ wereld snakt, waarom wordt u dan t e n m i n s t  e geen vegetariër? 

Zou al een pak (dieren)leed minder op onze aardbol zijn.

Zelfs een ‘’multifunctioneel’’ (!) dier vindt het niet leuk gedood te worden,  evenmin als u.

Maria

II.

Dit zelfvoorzienend-leef-advies kan ik niet erg waarderen en dat is nog mild uitgedrukt.

Inderdaad, buitengewoon down to earth, ofwel laag bij de gronds. Of moet ik dit opvatten als humor/satire of juist als educatief, met de bedoeling dat mensen doordrongen raken van de omstandigheden rondom het slachten van dieren, of .......?? Ik tast hier geheel in het duister, hoor.

Wij leven niet meer in de tijden van Fred & Wilma. Die hadden wellicht weinig keuzes en bovendien niet al die informatie die nu tot ons komt betr. dieren(on)welzijn, de vervuiling die veeteelt veroorzaakt, het feit dat al die granen die nu naar groot of klein vee gaan ook aangewend kunnen worden om het almaar toenemende voedseltekort op aarde te verminderen enz enz. Samengevat : aan het consumeren van dieren kleven slechts 

nadelen.

Yvonne

III.

De multifunctionele kip???

"Wat je zelfvoorzienende leven nóg makkelijker maakt, is een setje kippen in de tuin.

Niet al te veeleisende beesten. Met een paar vierkante meters en een zelfgetimmerd hok waar ze op stok kunnen, zijn ze dik tevreden. Als zelfvoorzienende ontkom je er alleen niet aan om dat vrolijke beestje eigenhandig te slachten.’

Even youtube-en en dan leer je zo hoe je moet slachten want dat mag van de wet, bla, bla, bla....  "

Nienke is een echt toonbeeld van onze egoïstische samenleving, ‘alleen ikke en de rest kan stikke’.  Ze mag misschien eens nadenken over respect hebben voor levende wezens, wat meer empatisch zijn voor je naaste, of dat nu mens of dier is.

Als Nienke echt wil ijveren voor een betere wereld zou ze er beter vegetariër worden. Het is mede de schuld van de vleeseters dat er in derdewereldlanden honger wordt geleden. In plaats van het verbouwen van veevoeders voor ons vee, zouden de mensen daar beter af zijn dat ze graan kunnen verbouwen voor eigen gebruik (denk maar aan de hoorn van Afrika).

Monique

IV.

In het juninummer van Down to Earth-magazine lees ik, na een mooi interview met Jaap Dirkmaat, een column getiteld 'Multifunctionele kip', waarin de schrijfster het zelf slachten van kippen uitvoerig en in detail aanprijst. 

Het is werkelijk onvoorstelbaar wat deze dame uit de kast haalt.

"Alleen voor mensen met een sterke maag"  wordt eraan toegevoegd.

Gaat Nienke Oosterbaan in het volgende nummer misschien even uit de doeken doen hoe je een schaap in de badkuip slacht?

Graag laat ik u weten in het vervolg van dergelijke barbarijen ten opzichte van dieren verschoond te willen blijven. Misschien wordt het dan tijd om om te zien naar een andere columniste.

Maar het kan ook zijn dat Milieudefensie en ondergetekenden - in defence of the animals - misschien toch niet helemaal bij elkaar passen.

Barend 

Volg-me-niet-register

http://www.youronlinechoices.com/nl/uw-advertentie-voorkeuren

Je advertentievoorkeuren

De bedrijven werken samen met websitebeheerders om informatie voor online behavioural advertising te verzamelen en te gebruiken.
Gebruik de knoppen om je online voorkeuren – wel of geen op surfgedrag gebaseerde advertenties – te beheren.
Je kunt ervoor kiezen om je voorkeur in te stellen voor alle bedrijven tegelijk, of afzonderlijk. Door op de  te klikken kom je meer te weten over het bedrijf en haar advertentiestatus met jouw webbrowser. Problemen bij het uitzetten? Bezoek dan de pagina met help page.

Privacy-organisatie Bits of Freedom vindt het volg-me-niet-register niet ver genoeg gaan. De organisatie vindt dat internetgebruikers ook vooraf moeten kunnen aangeven of ze willen dat hun surfgedrag wordt gevolgd.

"Internetgebruikers mogen niet worden bespied totdat ze aangeven dat het okee is. Eerst kiezen, dan pas volgen", aldus een woordvoerder. "Want een ongevraagde schoenenadvertentie is nog onschuldig, maar stel dat je informatie zoekt over rugklachten. Zulke privé-gegevens zouden makkelijk misbruikt kunnen worden."

Volgens de adverteerders worden alleen de zoekgegevens van een computer bewaard en niet die van een privépersoon. Toch wil ook de Tweede Kamer dat de wet hierover wordt aangescherpt.

David

David

Michelangelo

1504
Carrara marmer
Totale hoogte: 5.17 m 

Florence

Sanquin: bloedbank of commerciële bank?

Sanquin zorgt voor de bloedvoorziening in Nederland. Zij kan dat dankzij de honderdduizenden donors die vrijwillig en g r a t i s bloed geven.

Over de salarissen bij die organisatie is al vele jaren strijd, net als bij vergelijkbare 'ideële' organisaties.
Zo verdient de voorzitter van het Sanquinbestuur 258.000 euro, exclusief pensioenpremie en sociale lasten.

Ruim een kwart van de bloeddonoren (26 procent) denkt er nu serieus over te stoppen met het geven van bloed als protest tegen de hoge salarissen. 

Ook zouden veel mensen om die reden al niet meer doneren, blijkt uit onderzoek van EenVandaag.

Hermelijn (2)

Meisje met hermelijn

Leonardo da Vinci

1489-1490

Olieverf op hout

54 cm × 39 cm

Czartoryski  Museum, Krakau (Polen)

Hoep hoep hiezee - voor Drs.P.! (92)

Viert allen Polzer-dag!

Nederlandstaligen!

En neem toch alstublieft

Een lafenis of twee!

Onze allergrootste

opper-taalkunstenaar

is een oude  Zwitser!

wist u dat PVV?

.

Geneeskunde als hogere goochelkunde

Alleen al uit de titel van Ivan Wolffers’ nieuwste boek kun je aflezen hoe belangrijk deze publicatie voor hem is. Volledig luidt die: Gezond. Over de mens, zijn gezondheid en de gezondheidszorg

Het telt iets meer dan 400 bladzijden verdeeld over tien hoofdstukken. De man heeft er jaren aan gewerkt, en aangezien hij ernstig ziek is, houdt hij er rekening mee dat dit wel eens zijn laatste boek zou kunnen zijn.

Gelet op zijn jarenlange besprekingen van medicijnen verwachtte ik er veel van, maar helaas - ik kon er niet doorkomen. Het is een saaie opsomming van moderne problemen zoals overgewicht en suikerziekte, het gaat over (medisch) onderwijs, heel veel over culturele verschillen en natuurlijk mag Marion Bloem en d’r familie ook niet ontbreken.

Heel droevig is aan het eind het klakkeloos accepteren van de opvatting van sommigen dat de vrije wil niet bestaat.

Welgeteld vind ik 1 hoofdstuk echt de moeite waard, en dat is hoofdstuk 9: ‘Hoe we ziekte voorkomen en risico’s nemen’ (blz. 312-357)

Hierin analyseert Wolffers onze houding ten opzichte van een aantal veel voorkomende ziekten, t.w. huidkanker, borstkanker, prostaatkanker en diabetes, waarbij hij zich met name richt op de manieren om die ziekten te voorkomen. Het leitmotiv daarbij is aan te duiden met dit citaat uit The Lancet: ‘De geneeskunde kan de slag om de controle van het suiker aan het winnen zijn, -  ze verliest de oorlog tegen diabetes.’

Heel in het kort iets over borstkanker. Secundaire preventie:

1. Vrouwen die hun gezonde borst laten verwijderen (nadat in de andere borst kanker was vastgesteld) hebben daar geen voordeel van: geen mindere ziektelast, noch een langer leven. 

2. Er is geen bewijs te vinden voor enige effectiviteit door zelf-controle op borstkanker. Vrouwen leven er niet langer door, maar het leidt wel tot meer biopsieën. 

3. Mammografie:

1. voor elke vrouw bij wie borstkanker op tijd gevonden wordt, zullen er tien vrouwen voor niets worden behandeld. Is het gerechtvaardigd voor het redden van 1 vrouw de levens van tien andere zeer grondig te verstoren? (door biopsies, bestralen, chemotherapie, borst verwijderen, etc.) Bij elkaar ervaren ze immers vele jaren verlies van kwaliteit van leven; dat zijn meer jaren dan die ene vrouw er uiteindelijk door vroege opsporing bij krijgt.
2. De straling bij mammografie vergroot, met name bij jonge vrouwen-met-een-groot-risico, de kans dat ze werkelijk borstkanker krijgen, anderhalf maal. 

Primaire preventie:

Aan primaire preventie wordt zo goed als niets gedaan. Artsen voeren een laat-maar-waaien-beleid. Zo streng als ze zijn als ze patiënten op het hart drukken hun medicijnen goed te slikken, zo streng zouden ze moeten zijn als het om bezoek aan de sportschool gaat bijv.

Diabetes kan goedkoop, veilig en en effectief worden behandeld met leefstijlveranderingen. Dus waar praten we eigenlijk over?!

Wel hierover:

al ruim tien jaar - sinds 1999 - wordt discussie gevoerd over de veiligheid van het middel Avandia bij diabetes type 2.

Er staat nog veel meer in dit hoofdstuk. Je kunt Gezond ongelezen laten, maar bestudering van hoofdstuk 9 is erg aan te bevelen.

Ivan Wolffers, Gezond. Over de mens, zijn gezondheid en de gezondheidszorg. (2011)

Er gaat niets boven de smerigheid van Groningen

het op-een-na-bekendste beeld van de stad
(vlakbij het Centraal Station)

Hoe schrijf je..........

Kadaffi's naam wordt op talloze wijzen getranslitereerd.

Je vraagt je af of de naam ook in het Arabisch verschillend gespeld wordt.

Dit is zijn handtekening (v.r.n.l.):

Bacteriofagen en Sinclair Lewis

Sinclair Lewis (1885-1951) was de eerste Amerikaanse romancier die de Nobelprijs voor Literatuur won; dat was in 1930.

In 1925 publiceerde hij een roman over onderzoek en wetenschap, getiteld Arrowsmith, naar de naam van de hoofdpersoon. Hij werd daarvoor onderscheiden met de Pulitzerprijs, die hij echter weigerde, doordat er naar zijn mening geen literaire criteria aangelegd werden.

Het is een roman-oude stijl, een Nobelprijswinnaar waardig. Bijna 500 bladzijden, verdeeld over 40 genummerde hoofdstukken. Er gebeurt uiteraard veel in, en het is onderhoudend geschreven. Je wilt weten hoe het afloopt. Het centrale thema is de toewijding aan het onderzoek, en hoeveel moeite dat kost. Velen willen een onderzoeker met reputatie inlijven en hem betrekken in het burgerlijke leven. Zijn werkgever wil vooral winst maken. Tot het uiterste verzet Martin Arrowsmith zich, en hij slaagt daarin – tegen een hoge prijs weliswaar.

Lewis is ook een meester van de satire.

Het wetenschappelijk onderzoek dat centraal staat is dat naar bacteriofagen. Dit zijn - naar we nu weten - virussen die bacteriën doden, en op die manier een genezende werking uitoefenen. Dat is in ieder geval de hypothese. Van dit middel werd erg veel verwacht, in de tijd dat penicilline nog niet op de markt was.

Er passeren bekende historische namen, zoals Mary Mallon, de kokkin die in steeds andere delen van Amerika tyfus veroorzaakte, en uiteindelijk geïsoleerd werd op North Brother Island, New York. Maar ook d’Hérelle (1873-1949) wordt genoemd, een Canadese avonturier en geleerde, die zich ook met onderzoek naar bacteriofagen bezighield. Sommigen veronderstellen dat hij voor een deel model gestaan heeft voor Arrowsmith.

Het verhaal speelt zich af van ongeveer 1910 tot 1920. Op verschillende, meest fictieve locaties in de VS,- met  uitzondering van de episode op een West-Indisch eiland waar de pest uitbreekt en waar Arrowsmith heengestuurd wordt om zijn vinding - de bacteriofagen - aan de praktijk te toetsen. Deze hoofdstukken doen sterk denken aan de roman over de pest van Albert Camus en ook wel aan de sfeer in de film Dood in Venetië, zij het dat het in het laatste geval een cholera-epidemie betreft.

De epidemie op dit eiland is ook het hoogtepunt van het boek. Het pijnlijke probleem dat zich daar voordoet is dat Arrowsmith zijn middel bij een deel van de bevolking wil inspuiten, en een ander deel van de bevolking gebruiken als controlegroep. Dat betekent theoretisch dat een deel van de bevolking gered wordt terwijl het andere aan de pest overgelaten wordt… Het zal niet verbazen dat dit plan mislukt en dat Martin daardoor geen of onvoldoende bewijs vindt voor de deugdelijkheid van zijn geneesmiddel.

Dierproeven zijn nog de norm in dat tijdvak, al blijkt dat ook toen al de anti-vivisectionisten van zich deden spreken.

Een samenvatting per hoofdstuk, inclusief een quizz over het verhaal, vind je hier.

Cholera en (geen) dierproeven

Een van de eersten die naam maakten met de bestrijding van cholera was de Britse arts John Snow. Hij deed wat nu heet epidemiologisch onderzoek en stelde op grond daarvan vast, in 1854, dat een publieke waterpomp in Broadstreet in Londen vervuild water afgaf. De pomp werd gesloten en Snow bleek gelijk te hebben. Er werden locaal veel minder gevallen van de cholera gemeld dan voorheen.

Snow was vegetariër en deed geen dierproeven. Een poll uit 2003, ingevuld door Britse artsen en publiek, noemde John Snow de grootste medicus aller tijden.

Cholera werd een tijdlang bestreden met virussen van bacteriën: bacteriofagen. Deze doodden ook de Vibrio cholerae. Het had als voordeel dat eenmalige toediening volstaat, er is geen kuur nodig. Toen tijdens WO II de antibiotica in zwang kwamen, verdrongen deze de bestaande therapie met bacteriofagen. Deze blijft overigens een optie in geval van antibioticaresistentie bij bacteriële infecties.

Bij cholera is vooral van belang het voorkomen van uitdroging. Gewoon water drinken is daarvoor niet toereikend, het gaat om water met suiker en zouten. (Oral Rehydratie Solution)

Cholera ontstaat door inname van besmet water. Een gevolg van Snows werk was dat de aandacht gevestigd werd op het belang van goede sanitaire voorzieningen.  Tot op de dag van vandaag schort het daaraan in grote delen van de wereld, m.n. in Azië, Afrika en Zuid-Amerika, met uitbraken van cholera als gevolg. (Zimbabwe 2008; 2009; Haïti 2010; 2011)

Martina Schwarzmann

Een nieuwe ster aan het Duitse cabaretfirmament: Martina Schwarzmann.

Nauwelijks te verstaan, maar wel een grappige presentatie; gelukkig heeft ze "viel Mitgefühl mit den Dialekt-technisch Überforderten, denn sie hat ein Anliegen, auch international Karriere zu machen - "also auβerhalb Bayerns".

Iets anders als Linda de Mol, als je 't mij vraagt. 

P L I T I E

Terwijl ik op de bus wachtte viel mijn oog op het gebouw van het hoofdbureau van politie. Aan de bovenkant ervan zag ik het volgende:

Het gaat hier dus om artistieke vormgeving van het logo van een uiterst vitaal orgaan in de samenleving.

Ik ben daar niet enthousiast over. De functie van het gebouw zou m.i. in het oog moeten springen en voor iedereen onmiddellijk duidelijk zijn. Indien men het logo zo belangrijk vindt zou dat daarom beter separaat geplaatst kunnen worden.

Opvallend overigens dat de O gekozen is om het logo in te plaatsen, d.w.z. er als het ware uit te laten komen. Had de I niet meer voor de hand gelegen, op de plaats van de punt?

Het logo zelf is m.i. ook niet erg gelukkig ontworpen. Ik vind het meer iets voor de brandweer:

"Noodzakelijk kwaad" (dierproeven)

De 'kikkerproef' betreft proeven met levende kikkers. Dit werd gedaan in het kader van een zwangerschapstest.

In Trouw stond daarover het volgende:

Halverwege de twintigste eeuw bestonden er nog geen gebruiksvriendelijke zwangerschapstests.

Wel konden vrouwen bij hun huisarts de zogeheten ’kikkerproef’ aanvragen. Die hield in dat een klein beetje van hun urine werd ingespoten in de rug van een vrouwtjeskikker. Legde dit dier daarna binnen 24 uur eitjes, dan was de vrouw vrijwel zeker zwanger. De kikkerproef – geen kwakzalverij, maar een betrouwbare test – was in 1930 ontwikkeld door de Britse arts-bioloog Lancelot Hogben. De werking berustte op het hormoon hCG (humaan chorion gonadotrofine), dat aanwezig is in de urine van zwangere vrouwen. Ook bij de kikvors stimuleert dit stofje kennelijk het voortplantingsapparaat. De proef verkreeg een grote populariteit. Er moesten testfaciliteiten met duizenden kikkers in het leven worden geroepen. Het werk was niet altijd even gezond. Soms lagen de labs lange tijd plat vanwege virusuitbraken. In 1962 kregen de kikkers concurrentie van een biochemische test van de firma Organon. Deze nieuwe proef – vergelijkbaar met de moderne zelftests – presteerde aanvankelijk onder de maat, maar dankzij technische verbeteringen wist hij de kikkerproef in een paar jaar tijd te verdringen.

***

Commentaar
De 'kikkerproef' is weer een goed voorbeeld van vervanging van dierproeven en van de volstrekte overbodigheid van die proeven. 
Altijd onder het mom van 'noodzakelijk kwaad'.

Triest is het gebruikelijke uitgangspunt - dierproeven - en nog triester dat, in dit geval, daarmee nog eens ruim derig jaar werd doorgegaan.

Proeven met kikkers

In Wikipedia schrijft iemand onbekommerd, onder het lemma van Luigi Galvani, dat hij een Italiaanse arts was die in 1780 ontdekte dat hij de poot van dode kikkers kon laten stuiptrekken met behulp van elektriciteit.

Dit moet natuurlijk zijn: gedode kikkers.

Sportvissen

Lofzang

Bij het zien van deze foto van Dafne Westerhof met varkentje, barstten de volkszangers Jan en Barend spontaan uit in de volgende medley (verkort weergegeven):

Jan:

Kijk eens in de poppetjes van mijn òòòògen,
kijk eens naar het kuiltje in mijn kin

Barend:
Zijn het je ogen, is het je lach?
zijn het de woorden die je zegt 
als ik weer bij je ben?

.

Jan:
Twee reebruine ogen die keken de jager an
Twee reebruine ogen die hij niet vergeten kan.

***

Wielklem

De wielklem is uit het stadsbeeld verdwenen.

Het was een draconische maatregel om automobilisten ervan te overtuigen dat de straat niet meer 'van iedereen' is, maar van de gemeente, en dat voor het gebruik ervan betaald moet worden.

Nu parkeermeters geaccepteerd zijn, is de klem niet meer nodig. Hij diende slechts tijdelijk ter disciplinering, het schrik aanjagen.

Om deze toestand te handhaven is wel een groot controle-apparaat nodig. Niet zo vreemd dus dat parkeertarieven in sommige (binnen)steden de pan uitrijzen. Het is immers niet de bedoeling dat de gemeente er geld op toelegt!

Cartoonist en krant

 

Het krantenformaat dat de tekenaar van Fokke en Sukke vandaag voor de cartoon koos, bestaat haast niet meer. Op wat regionale kanten na is het alleen nog De Telegraaf die op dit formaat verschijnt. Fokke en Sukke zijn van nature wel klein maar passen hier toch goed in het meubilair. Bewust is hier dus voor wat overdrijving van het dagbladformaat gekozen.

NB. Fokke en Sukke verschijnen als dagelijkse cartoon  in NRC Handelsblad, - een tabloïd!

Het originele formaat, zoals De Telegraaf dat nog gebruikt, maakt op mij een rijkere indruk. Tabloïds doen goedkoop aan, wekken de indruk van een laatste stuiptrekking van het medium krant.

Opvallend overigens dat niet een tabloïdformaat gelijk is.

De Collectekrant

De Dierenbescherming haalde tijdens de jaarlijkse landelijke collecte in 2010 een bedrag op van

 € 1.384.501,11.  In de Collectekrant specificeert zij de opgehaalde bedragen, zoveel mogelijk per gemeente.

Een paar dingen vallen op aan deze lijst. Zoals dat in  veel gemeenten helemaal niet gecollecteerd is. Niet op de Waddeneilanden, met uitzondering van Ameland, maar ook niet in Bodegraven, Diemen, Ermelo, Elburg, Harderwijk, Nunspeet, Voorschoten, Zoeterwoude, enz.

Zelfs in Leiden en Leiderdorp geen collecte.

Waar is het nu het moeilijkste om met succes langs de deuren te gaan?

Nou bijvoorbeeld in Baarle-Nassau, Lith, Renswoude, Sint Anthonis, Simpelveld en Urk. In deze plaatsen  werd minder dan 100 euro opgehaald.

Het gulst zijn de inwoners van:

Arnhem                       20.056

Apeldoorn                   20.320

Leeuwarden                20.565

Eindhoven                   25.012

Utrecht                        32.193

Zaanstad                     38.888

In Amsterdam en Rotterdam zijn blijkbaar nauwelijks collectanten, met opbrengsten van resp. 7.130 en 5.133 euro.

De collectes beginnen weer over enkele weken, begin september. 

Dat betreft, zoals te weinig bekend, veelal de financiering van dierproeven.

De volgende DB-collecte is van 2 t/m 8 oktober 2011.

Dolfinarium Harderwijk en orka Morgan

De Amsterdamse voorzieningenrechter heeft het transport van Orka Morgan naar Tenerife geblokkeerd. Dit betekent dat Morgan in ieder geval in Nederland blijft tot de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie een beslissing heeft genomen op bezwaren van de Orka-coalitie.

Morgan, een jonge orka, is op 23 juni 2010 ernstig verzwakt in de Waddenzee aangetroffen. Het Dolfinarium, dat Morgan onder haar hoede heeft genomen om te herstellen, wil dat zij naar dierenpark Loro Parque op Tenerife gaat, omdat terugkeer naar de vrije natuur geen optie zou zijn.

Het Dolfinarium zelf is te klein voor verdere opvang en biedt geen gezelschap van andere orka’s.

De Orka-coalitie, een samenwerkingsverband van belangengroepen, verzet zich, omdat nationale en internationale regels zouden verplichten Morgan weer uit te zetten in de natuur. Dat Morgan niet meer terug kan, is volgens de coalitie niet aangetoond. Verder zou Morgan niet naar het Loro Parque gaan voor wetenschappelijk onderzoek, omdat dit vooral een attractiepark is. De staatssecretaris moet deze bezwaren van de coalitie nog beoordelen. Om te voorkomen dat Morgan in de tussentijd naar Tenerife gaat, heeft de coalitie de rechter gevraagd de toestemming voor het transport te schorsen.

.

De rechter heeft overwogen dat de staatssecretaris is afgegaan op het Dolfinarium en niet zelf heeft onderzocht of Morgan terug kan naar de vrije natuur. Ook heeft de staatssecretaris niet zelf onderzocht of de verhuizing naar Loro Parque is bedoeld voor wetenschappelijk onderzoek, terwijl dit wel zijn verantwoordelijkheid is.

Daarom heeft de rechter de toestemming voor het transport geschorst. Nader onderzoek door de staatssecretaris kan plaatsvinden in de lopende bezwaarprocedure.

Totdat die procedure is afgerond blijft Morgan in Harderwijk. Het Dolfinarium heeft toegezegd dat Morgan in de tussentijd meer ruimte en gezelschap van dolfijnen krijgt.

***

Commentaar Orka Coalitie

De Orka Coalitie heeft vandaag (3 augustus) een overwinning geboekt in de rechtzaal voor de orka Morgan door de geplande export naar entertainmentpark Loro Parque in Tenerife (Spanje) te blokkeren. Een rechter oordeelde dat het Ministerie eerst meer onderzoek moet doen naar het voorgestelde ‘wetenschappelijk onderzoek’ in Loro Parque en of dat niet een dekmantel is om haar snel te kunnen verplaatsen. De rechter oordeelde ook dat op korte termijn de orka naar een groter bassin in het Dolfinarium verplaatst moet worden, waar ze meer ruimte heeft om te bewegen en op zijn minst contact kan hebben met andere dieren (dolfijnen). Hierop volgend stelde de rechter voor dat alle partijen (Orka Coalitie, Free Morgan Group en Dolfinarium) onder leiding van het Ministerie in dialoog zouden moeten treden om gezamelijk tot een goede oplossing te komen.

De Orka Coalitie is zeer blij met de uitkomst van deze zaak en de toekenning van de voorlopige voorziening die het Dolfinarium effectief verbiedt om Morgan te verbannen naar een ellendig leven in gevangenschap. Wietse van der Werf, woordvoerder voor de coalitie: “Natuurlijk is het een feit dat ze voorlopig in het Dolfinarium moet blijven niet ideaal en zeker geen oplossing, maar als ze tijdelijk verplaatst wordt naar een groter bassin en we blijven vechten voor haar vrijheid, dan is dit zeker een stap in de goede richting. Het is duidelijk dat de rechter veel dubieuze zaken zag in de plannen van het Dolfinarium en zijn oordeel opent nu de deur naar de mogelijkheden om haar vrij te laten. De beslissing vandaag is ongekend belangrijk en zal roet in het eten gooien van de lucratieve en illegale handel van deze prachtige dieren. ”

Ook bleek het wetenschappelijk onderzoek dat het Dolfinarium voorstelde om Morgan naar Tenerife te mogen verhuizen een zes jaar oud onderzoek te zijn dat al eens was gebruikt om toestemming te krijgen voor het transport van vier orka’s uit Amerika naar Loro Parque in 2006. Het plan was simpelweg gerecycled voor Morgans zaak om haar export te rechtvaardigen onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. De rechter maakte duidelijk dat het de verantwoordelijkheid van het Ministerie van E.L.& I. is om dit uit te zoeken en meer de leiding over de zaak te houden. Het was duidelijk dat het Ministerie simpelweg het advies van het Dolfinarium “uitzetten Morgan is gelijk aan moord” en dat Loro Parque de beste optie voor haar zou zijn, opgevolgd heeft.

Commentaar BW

Het is haast ongelooflijk hoe een bedrijf als het Dolfinarium zich te kijk zet. Het doet zijn uiterste best om zijn slechte naam als aquarium nog eens te bevestigen. Hierbij zelfs niet gecorrigeerd, maar juist gesteund door de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen! (Marielle van Aggelen)

Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat de vrijheid voor Morgan daarmee in zicht is. Het is spijtig dat er geen termijn door de rechter genoemd is waarop het ministerie moet beslissen; op deze manier kan het weer maanden duren. Alleen al daardoor nemen de kansen voor overleving in het wild vermoedelijk niet toe.

Overbekend bekend is immers, zoals ook hier weer blijkt, dat dieren van staatssecretaris Bleker (CDA)  helemaal niets te verwachten hebben. Wel integendeel. Daarmee is het eind van de procedures naar te vrezen valt niet in zicht. Arme Morgan.

De procedure laat en passant zien wat een advocaat in dit land kost. Voorlopig is de procedure begroot op 7.000 euro, waarvan op dit moment nog maar de helft door sympathisanten bijeengebracht is. Onverzekerd procederen is dan ook voor de dommen. 

De vraag is hoe de zeven organisaties, samen de Orkacoalitie, zelf eigenlijk verzekerd zijn.

Je kunt, op ludieke wijze, water naar de zee voor Morgan dragen, door een bijdrage te storten op Triodosbank, via:  http://www.orkacoalitie.nl/doneereenstukje.

Voor de rabbijn: de redding van een hond

In de krant konden we heden lezen dat een politieagent niet verplicht is het eigen leven te riskeren om een mens in nood te redden. 

In Tjuchem (Gr.) denken ze daar anders over. Een vrouw die een hond in de sloot zag liggen, aarzelde geen moment en sprong het dier achterna om hem van de verdrinkingsdood te redden. Het lukte de vrouw echter ook niet meer om op het droge komen. Duikers van de brandweer moesten er aan te pas komen om de twee op het droge te helpen. Het is niet bekend of de vrouw gewond is geraakt.

***

Het dorp Tjuchem is onlosmakelijk verbonden met het bouwbedrijf Koop Tjuchem. De grondlegger van het bedrijf, Henk Koop, komt er oorspronkelijk vandaan. Het bouwbedrijf is nu een van de vele werkmaatschappijen van de Koop-groep. Het hoofdkantoor staat in Nieuw-Vennep (NH).

Foto: D.Kortekaas/Fivelmedia

Is de rabbijn normaal?

Raphael Evers is rabbijn van de joodse orthodoxie. We kennen hem van het Nederlands Israelitisch Kerkgenootschap, dat zich bij de rechter beklaagde over het verbod op onverdoofd ritueel slachten, - nog nadat de Tweede Kamer al met dat verbod ingestemd had.

Een paar generaties geleden was het orthodoxe jodendom de dominante vorm van het jodendom, maar tegenwoordig behoort minder dan één vijfde van de joden tot orthodoxe joodse congregaties. Mensen als Evers vinden dat het historische jodendom n i e t  met het moderne leven in overeenstemming gebracht zou moeten worden, zodat strikte naleving van traditioneel godsdienstige wetten en rituelen niet langer een vereiste zou zijn. Evers vindt dat de mens behoort te leven zoals in 3317 voor Christus.

De liberaal joodse gemeente denkt daar gelukkig anders over (rabbijn Soetendorp).

Met orthodoxe joden is m.i. dus nauwelijks contact mogelijk. Dat blijkt ook uit het volgende. 

Evers wil rechten voor dieren niet in de grondwet. Daarover zegt hij:

 “In de Grondwet  staat de mens centraal en dat moet zo blijven. Wanneer wij mens en dier gelijkstellen, ontstaat een anomalie. 

Voorbeeld.

In 1994 werd middelbare scholieren in Los Angeles de vraag gesteld wie zij eerder zouden redden: hun eigen hond of een vreemde man of vrouw die op het punt stond te verdrinken. Bijna zeventig procent van de scholieren zou hun eigen hond laten voorgaan.

Vijfentwintig procent van studenten medicijnen, die voor dezelfde vraag stonden, kon of niet besluiten of prefereerden hun hond.

Deze `culturele ontwikkeling’ vind ik geen goede zaak.

Dierenrechten opnemen in de Grondwet zal een verkeerd signaal zijn en deze dier=mens of mens=diertendens alleen maar versterken. Dat vind ik geen goede zaak.”

Powerboat racing

DEN HELDER De Partij voor de Dieren en de Ouderenpartij Noord-Holland eisen opheldering van het provinciebestuur over de vergunning die vorige week is afgegeven voor de wereldkampioenschappen powerboatraces in het Marsdiep bij Den Helder.

De vergunningverlening voor de formule-1 race op het water noemen de twee Provinciale Statenfracties "onbegrijpelijk", omdat het Marsdiep onderdeel is van de Waddenzee, een beschermd natuurgebied. ***

Uitspraak van de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op een verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening in het geding tussen:
de stichting Stichting Landschap Noord-Holland, gevestigd te Heiloo, en andere (hierna: de stichting en anderen),

verzoeksters,
en

het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland,

verweerder

1. Procesverloop

Bij besluit van 8 juli 2011 heeft het college aan de besloten vennootschap Grand Prix of the Sea Netherlands (hierna: GPS) vergunning krachtens artikel 16 en artikel 19d, eerste lid, van de Natuurbeschermingswet 1998 verleend voor het houden van de wereldkampioenschappen powerboatraces en overige activiteiten in het Marsdiep voor de kust van Den Helder en in de haven van Den Helder voor een periode van 5 jaar in de maand augustus, waaronder in 2011 op 5, 6 en 7 augustus.

Tegen dit besluit hebben de stichting en anderen bezwaar gemaakt.

(…)

2.8. De voorzitter ziet in het betoog van de stichting en andere geen grond voor het oordeel dat de beschrijving van de in geding zijnde activiteiten, de beschrijving van de verschillende natuurwaarden en de effectenanalyses zodanig onvolledig of anderszins gebrekkig zijn dat de 'passende beoordeling' niet aan het bestreden besluit ten grondslag mocht worden gelegd. 

Weliswaar hebben de stichting en andere - mede onder verwijzing naar een in hun opdracht opgestelde notitie van Bureau Waardenburg van 14 juli 2011 - aangevoerd dat de 'passende beoordeling' op een aantal punten te kort schiet, maar zij hebben niet met concrete objectieve gegevens gestaafd dat de beschrijving van de activiteiten, de natuurwaarden en de effectenanalyses een onjuist beeld geeft van de te verwachten gevolgen van de in geding zijnde activiteiten. 

De voorzitter is derhalve van oordeel dat het college zich op grond van de 'passende beoordeling' ervan heeft kunnen verzekeren dat de in geding zijnde activiteiten niet leiden tot een aantasting van de natuurlijke kenmerken van de Natura 2000-gebieden.

2.9. Uit het voorgaande volgt dat het verzoek moet worden afgewezen.

2.10. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

wijst het verzoek af.

Aldus vastgesteld door mr. M.G.J. Parkins-de Vin, als voorzitter, in tegenwoordigheid van mr. P.J.A.M. Broekman, ambtenaar van staat.

Uitgesproken in het openbaar op 25 juli 2011

***

Commentaar

Ik ken het gebied niet en kan er dus niet goed over oordelen.

De rechter heeft het makkelijk: zij vertrouwt op de belangenbehartiging door het provincie- en gemeentebestuur, die voor alle zekerheid er nog een rapport (‘passende beoordeling’) uit Wageningen tegenaan gegooid hebben. Dus dan zal het wel goed zijn, zal mevrouw gedacht hebben. Je moet van goeden huize komen om hun argumenten te kunnen ontkrachten.

Voor Den Helder is dit allicht belangrijk; zoveel opwindends gebeurt daar niet. Je gaat daar immers alleen maar heen om de boot naar Texel te nemen.

De wedstrijden zijn te vergelijken met de autoraces in de duinen van Zandvoort en met allerhande vliegshows in het land. Een verschil is wel dat de overlast hier drie dagen achter elkaar plaatsvindt.

Je kunt echter niet alles verbieden. We zijn een overbevolkt land en voor ieder spektakel is wel een publiek. Hoe meer herrie, en hoe riskanter de acties, hoe meer mensen erop afkomen. 

'Wat een dier voelt' (de Volkskrant & Trouw)

Vorige week nog brandde een stal af en kwamen 170.000 kippen om. 
Wat een dier daarbij precies voelt, weten we niet.
Maar dat dieren bang zijn voor vuur, is volstrekt duidelijk: ze vluchten ervoor - als ze kunnen.
.
Uit: de Volkskrant & Trouw, Redactioneel commentaar

Commentaar BW:
Ja hoor, dat weten we wel.
Lekker warm, vinden ze dat.

.

Bleek, Bleker, Bleekst

 

Het buurtschap Gasselterboerveenschemond in Drente telt ongeveer 40 inwoners. Een van die veertig verkoopt eieren en houdt daarvoor kippen. Om het nu een beetje te laten opschieten, heeft hij er meteen maar wat meer gekocht, namelijk 160. Herstel: 160.000. Het kunnen er ook 170.000 geweest zijn, - dat is even niet duidelijk. We houden maar op een rond getal.

Hij borg ze op in twee schuren, waarvan een met drie verdiepingen: een megastal en een kippenflat. 

In Drente gaan ze met de tijd mee.

Die dieren zijn vanochtend allemaal levend verbrand.

Dat zal een gekakel van jewelste geweest zijn!

Volgens de brandweer zijn er gelukkig ‘geen gewonden’.

15 Km verderop woont staatssecretaris Bleker, die vindt dat er met exploitatie op deze schaal niets mis is.

Je begrijpt niet waar het CDA iedere keer dit krapuul vandaan haalt:

Biesheuvel

Lardinois 

Van der Stee 

De Koning
Braks

Veerman

Verburg

Bleker

.

1 Minuut stilte

.

En nu deze 170.000 verbrande ­ kippen, waarvan de journaalredacties vonden dat zij een berichtje waard waren.

Een enkele keer, in een programma dat door dierenvrienden is gemaakt, krijg je een kijkje in het dagelijks leven van de kip. Ze slijten hun bestaan in vernuftig ingerichte concentratiekampen, wor­den dan met evenveel vernuft mas­saal geslacht en komen ten slotte op je bord terecht.

Tenzij er brand uit­breekt. Stel je die megacatastrofe voor. Een Hiroshima, Dresden, Rotterdam voor de kippen.

Het is uitge­sloten, maar soms denk ik:  

wat zou er met ons mensen gebeuren als de kippen de macht overnamen? 


S. Montag (ps. Henk Hofland)

NRC H. 23-7-2011 (fragm.)