Respect voor dieren

dinsdag 31 december 2019

RANITIDINE


‘Nederlandse apothekers roepen maagzuurremmer ranitidine terug.’
In 2018 werd duidelijk dat bij de productie van een ander geneesmiddel, valsartan, kankerverwekkend NDMA kon ontstaan.
Voor valsartan en losartan werd al een terugroepactie gestart; irbesartan was niet in Nederland te koop.

donderdag 19 december 2019

DIERPROEF VERGUNNING

1. Weet iemand WAAROM de Utrechtse en Nijmeegse universiteit hun vergunningaanvragen voor dierproeven integraal op internet zetten? 

2. Zouden ALLE universiteiten hun vergunningaanvragen voor dierproeven op internet moeten zetten? Dus niet alleen Utrecht en Nijmegen?

KERSTWENS

Mevrouw prof. Kamperman heeft geen compleet beeld in wat voor immorele organisatie ze werkt.
Meer dan 15.000 proefdieren afgemaakt in 2017.
Met vrome wensen mest je de Augiasstal niet uit.
Zou ze 2020 willen beginnen met beter om zich heen te kijken?



 

dinsdag 10 december 2019

PROEFDIERVRIJ TEKENT NIET !!


Een brandbrief aan de minister over proeven met apen in het Biomedical Primate Research Centre in Rijswijk, opgesteld door EDEV en Animal Rights, ondertekent Proefdiervrij N I E T.

De motivering is wat mij betreft onbegrijpelijk. 

Temeer daar Proefdiervrij de tekst van de brandbrief niet afdrukt, noch naar linkt. (Uiteraard ook niet het antwoord van de minister.)
Evenmin wordt vermeld of over de tekst van de brief onderhandeld is met EDEV en AR.


Wel wordt de weigering van Proefdiervrij afgedrukt op de website van.... het BPRC !

Het lijkt er sterk op dat, ook onder de nieuwe directie, Proefdiervrij er echt alles aan doet om zich impopulair te maken. Behalve bij het BPRC dan.

maandag 9 december 2019

DIES NATALIS

De universiteiten van Utrecht, Amsterdam, Groningen en Leiden zijn gemiddeld zo’n 400 jaar oud. Dat wordt elk jaar gevierd. Daarvoor wordt de sjieke naam ‘Dies Natalis’ gebruikt. Daar zijn ze trots op. Daar verkleden hoogleraren (m/v) zich speciaal voor: heel deftig in een zwarte toga met een dito baret. Het liefst maken ze zo een ommetje door de stad, om te laten zien hoe bijzonder ze wel zijn.
Dan moet je wel lef hebben, van god los zijn.


Er is in het verleden wel wat gepresteerd. Maar er is ook veel kapotgemaakt, veel leed toegebracht. Dan denk ik aan de proefdieren. Daarop kijkt de geleerdheid neer, zelfvoldaan, volgevreten. Niet in staat om de vervanging van die proeven ook maar een stap naderbij brengen. Het gaat zelfs zo ver dat het geleerde schoelje de student(e) voorgaat in de dierproef en de vivisectie!
Niemand aan de universiteit die daartegen zijn stem verheft. Meelopers, zonder uitzondering.


Als er geen fatsoenlijke mensen, of geen dieractivisten waren geweest, dan zou de situatie nu nog erger zijn. Ik zou zeggen: hang de vlag maar halfstok op die dag.

zondag 8 december 2019

EPILEPSIE .... EN DE VIS


Het gaat om NIEUWE anti-epileptische therapie.
'Nieuw', als gebruikelijk.


>Er is gèèn sprake van wettelijk vereist onderzoek.
Een witte jas van het Utrechtse academische ziekenhuis heeft er gewoon zin in om zich hiermee (voorlopig) vijf jaar onledig te houden.


Aantal proefdieren: 32.000 .
(24.000 larven+8.000 volwassen dieren).
Het zal geen sinecure zijn de vissen uit elkaar te houden. 


Er is een beoordeling achteraf… (in 2024).

Met deze aanvraag voor dierproeven hebben verschillende beoordelaars moeite, zoals blijkt uit vragen om nadere toelichting. Epilepsie bij vissen is allicht niet zo'n alledaags idee.
Niettemin wordt de aanvraag goedgekeurd. Ook als gebruikelijk.

zaterdag 7 december 2019

ALTERNATIEVEN VOOR DIERPROEVEN


Het ontbreken van een alternatief voor een dierproef is de volgende dooddoener in de reeks waarmee we, vriendelijk gezegd, voor de gek gehouden worden. Het is een uitvloeisel van de 3 V/R’s uit 1959: vervangen, verminderen, verfijnen.
De onderzoeker beweert bij de vergunningaanvraag steevast dat zo’n alternatief ontbreekt. Hij of zij voegt daaraan toe, ook steevast: “helaas”. ‘Helaas’ moet hij of zij proefdieren opsluiten, martelen en doden. Helaas, helaas. Snik, snik.


De vraag is echter hoe we ons zo’n alternatief moeten voorstellen. Ik denk dat dat in de meeste gevallen niet kan. Ieder onderzoek is uniek. Je hebt niet een alternatief achter de hand, om jouw probleem op te lossen. Er bestaan geen zelfstandige alternatieven. Misschien is het denkbaar bij toxiteitstesten, dat is een aparte categorie.
De eis van de vergunningverlener van de keuze voor een alternatief, mits dat er is, dient er dan ook slechts toe ons zand in de ogen te strooien. Het klinkt aardig, gewetensvol, dus wie heeft nog wat te mopperen.
--------------------------------


Wil je werkelijk af van dierproeven, wil je de geneeskunde op een hoger niveau brengen dan moet je als vergunningverlener GEEN genoegen nemen met de frase: "Er is geen alternatief."
Dat is te makkelijk, erger: dat is routine.


Je moet eisen dat de aanvrager dat a a n t o o n t.

Hij of zij moet laten zien dat bijvoorbeeld toepassing van een kunstorgaan niet het beoogde resultaat oplevert. Beoordeeld kan dan worden hoe serieus de onderzoeker hierbij te werk gegaan is. 


Daarnaast dient experimenteel onderzoek bij patiënten gemakkelijker gemaakt te worden. Nu stelt de Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) daar paal en perk aan.
Echter: wanneer de patiënt in staat is toestemming te geven, terwijl hij beschikt over alle informatie - 'informed consent' - dan moet dat naar mijn mening toegestaan zijn. 


Een dierproef dient een laatste middel van onderzoek te zijn.
Alleen als deze aanscherpingen van de vergunningvoorwaarden van kracht worden, dan heb je kans dat we echt vooruitkomen met de vervanging van dierproeven.

donderdag 5 december 2019

PROEFPERSOON

"Als je het zo zielig voor proefdieren vindt, meld jezelf dan aan als proefpersoon." 

Dit is een van de steeds terugkerende verwijten van mensen die van het onderwerp, dierproeven, geen benul hebben. (En te beroerd zijn om zich erin te verdiepen.)
 
Het hele idee van proefpersoon is al net zo idioot als dat van proefdier. Een proefdier is geen mens en een proefpersoon is geen patiënt. Zo onzeker is de wetenschap over haar bedenksels dat toevlucht genomen wordt tot de gekste dingen. Maar wel belangrijk: > als ze maar niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor ongelukken! <

Aan proefpersonen geen gebrek. Jaarlijks doen duizenden mensen mee. Het is een vette bijverdienste, en het risico is klein. De proeven zijn met allerlei regels en waarborgen omgeven. Op internet vind je vlot alle informatie.

Tenslotte de patiënt. Een patiënt wil beter worden en naarmate zijn of haar ziekte ernstiger is werkt ze gretiger mee aan experimenteel onderzoek en medicatie. Met andere woorden: wie heeft het nog over gezonde proefpersonen?!

Het is zelfs zo dat van tijd tot tijd geprocedeerd wordt tegen fabrikanten die hun geneesmiddel niet (meer) beschikbaar willen stellen, omdat het in hun ogen niet vertrouwd is. Vaak gaat het dan om ouders van ernstig zieke kinderen. De rechter geeft de fabrikant dan gelijk.

donderdag 28 november 2019

BLOEDBANK DIERPROEVEN

Een nieuwe test van bloedbank Sanquin, Amsterdam, gebaseerd op afweercellen uit donorbloed, toont koortsverwekkende stoffen in geneesmiddelen aan.
 
Dankzij die test kunnen medicijnen voortaan, zonder de inzet van proefdieren, op veiligheid worden getest.

Injecteerbare medicijnen, zoals vaccins en insuline, worden direct na de productie altijd getest op verontreinigingen die koorts geven.
Wereldwijd worden per jaar 400.000 konijnen gebruikt voor die test, die daarna helaas (sic!) het leven moeten laten.

Bron: Persbericht Bloedbank Sanquin

Waarom dit meer dan 20 jaar moest duren staat er natuurlijk niet bij.
Wel het obligate "helaas". 
 

AMSTERDAM DIERPROEVEN


Amsterdam telt (minimaal) N-E-G-E-N instellingen met een vergunning voor dierproeven!

VU;
VUmc,
AMC;
Universiteit van Amsterdam;
Bloedbank Sanquin;
Ned. Kanker Instituut;
Ned. Herseninstituut;
FujiFilm SonoSite, handelaar in echoapparatuur;
Uniqure biotechbedrijf.

dinsdag 26 november 2019

PSYCHOLOGIE VAN DE DIERPROEF


Het bijzondere aan gedwongen experimenten op mensen of dieren is dat lieden die zich eraan te buiten gaan, nog steeds een spoortje geweten vertonen.

Wat er gebeurt, is dat ze hun subject, hun slachtoffer, dehumaniseren.

Het slachtoffer wordt gedefinieerd als van de verkeerde soort, of verkeerd ras, of verkeerde overtuiging, religie, etc.
Het is niet een van ons, niet een van onze kwaliteit.
Vernedering is essentieel voor deze witte jas.

Zodra ze deze hindernis overwonnen hebben, hebben ze de handen vrij om hun lusten te botvieren.
Natuurlijk nog steeds "voor het goede doel".