“Anders gaan ze naar het buitenland...”

Dit is een standaardverweer: "Anders gaan ze naar het buitenland". 

Of het nu over dierproeven, de bio-industrie (bont) of iets anders gaat, "laten we dat maar hier houden, dan houden we er zicht op."

"Lekker laten gaan", is mijn antwoord daarop. (Gingen ze maar!)

Wij zijn verantwoordelijk - primair - voor onze eigen plek.

Natuurlijk kijken wij verder en proberen wij ook elders voor het welzijn van dieren op te komen, maar dat is moeilijk vanuit Nederland. Dat is meer een politieke kwestie.

Maar we doen ons best, denk aan het stierenvechten en C.A.S. (Comité Antistierenvechten)

Daarnaast zijn er internationale organisaties actief, zoals WSPA.

En er zijn ook in het buitenland talloze organisaties voor rechten van dieren actief. (bijv. Bite Back; PETA)

Het is gelukkig niet zo dat fatsoenlijke mensen alleen in Nederland  wonen.

Wij bestrijden een vorm van misdadigheid, nl. misbruik van dieren.

Net als andere criminaliteit verplaatst die zich onder druk.

Maar dat is geen reden om niet hard op te treden, en haar desnoods de grens over te jagen.

Integendeel: als WIJ misbruik van dieren niet hard bestrijden, dan TREKKEN WIJ BUITENLANDERS AAN.

Dan denkt het buitenlandse tuig: ‘Oh in Nederland gaat dat lekker makkelijk, laten we daar maar heengaan.’

Tragisch voorbeeld: circussen-met-dieren.

Animal Friends (Dierenvrienden)

Je vindt het leuk om dieren te bestuderen en bent geduldig: want het gedrag van dieren kun je niet altijd beïnvloeden. 

Tijdens de opleiding 'Ondernemen, Dier & Gedrag' zie je dat dieren en mensen in hun gedrag vaak op elkaar lijken. Het duidelijkst zie je dat als je  apen en mensen vergelijkt. 

Maar ook het bestuderen van het gedrag van paarden en (roof)vogels levert interessante inzichten op. 

Natuurlijke omgeving

Bij Ondernemen, Dier & Gedrag staat het observeren van allerlei dieren in hun natuurlijke omgeving centraal. Je ervaart op die manier zelf hoe dieren zich gedragen en hoe je dit kunt gebruiken voor mensen. 

Zo is bijvoorbeeld ontdekt dat gehandicapte kinderen goed reageren op contact met paarden en zwemmen met dolfijnen. 

Ondernemen is erg belangrijk, want je moet straks vooral je geld kunnen verdienen met deze opleiding. Daarnaast staan vier onderwerpen centraal: ethologie (gedragsleer), dierverzorging, communicatie en toegepaste psychologie.


Beroepen
Wat:gedragstherapeut(dieren),trainer/africhter,voorlichter, gedragsonderzoeker, heropvoeder van dieren.

Waar: dierentuinen, proefstations, instellingen als Stichting Hulphond, trainingscentra voor politiehonden.

Handel en Dier 

Het document kan niet worden opgehaald (statement)

Vleeseters en hufters (2)

Vleeseters en hufters

Het onderzoek waarin werd aangetoond dat vleeseters hufters zijn bleek te berusten op fraude.

Degene die fraudeerde met de data is eruitgegooid. Maar intussen heeft ook Roos Vonk, als hoofdverantwoordelijke voor dat onderzoek, eronder te lijden. Dat heeft ze aan zichzelf te wijten. Overenthousiast over de uitkomst gaf ze veel te snel een persbericht uit, terwijl ze een serieuze waarschuwing van een collega hooghartig in de wind sloeg. Dit alles is te betreuren want Roos Vonk is een van ons.

Wanneer iemand een fout maakt zien de naijveraars meteen hun kans schoon om je af te maken. Het sprekendste voorbeeld daarvan was Linda Duits, die op internet weliswaar op (pseudo)deugdelijke wijze de vloer met haar aanveegde, maar met de titel, ‘Roos Vonk mist academische basisvaardigheden’, al duidelijk maakte wat haar intentie was. Wie een hoogleraar aanwrijft dat deze ‘basisvaardigheden’ mist, valt niet serieus te nemen. 

In haar kielzog deed Marcel Hulspas het in de Pers nog eens dunnetjes over: ‘Na de fraude de afgang’.

Nu de stofwolk enigszins geland is komen ook wat bezonnener reacties los. In de Volkskrant neemt Suzanne Weusten, ook een psycholoog, het op voor Vonk. Ze kon ook moeilijk anders want zij had eerder in diezelfde krant een publicatie van Vonk enthousiast besproken. Weusten vindt dat Vonk dom gehandeld heeft maar dat maakt haar gehele oeuvre natuurlijk nog niet waardeloos.

Het interessantst is het overzicht van Maarten Keulemans in de Volkskrant. De schrijver is onverdacht want verdediger van dierproeven. Dan heb je dus niks met dieren.

Het onderzoek naar vleeseters komt niet uit de lucht vallen, schrijft hij. Ter adstructie noemt Keulemans maar liefst een stuk of acht onderzoeken, en verwijst expliciet naar drie tijdschriftpublicaties. Ik stip deze laatste kort aan. Zijn hele verhaal vind je hier.

1. PloS One: ‘The Brain Functional Networks Associated to Human and Animal Suffering Differ among Omnivores, Vegetarians and Vegans.’

Een Italiaans-Nederlandse groep concludeert dat empathie op verschillende manieren neuraal vastligt bij individuen met verschillende voedingsgewoonten.

2. The Journal of Social Psychology: ‘Values and Beliefs of Vegetarians and Omnivores.’

Een Australisch team ontdekte dat vleeseters gemiddeld meer waarde hechten aan machtshiërachieën, logica, verantwoordelijkheid en zelfbeheersing. De vegetariërs scoren hoger op sociale gelijkheid, zelfexpressie, intellectualisme en rechtvaardigheid.

3. Appetite: ‘Meat, morals, and masculinity.’

Onderzoek onder 500 Canadezen liet zien dat zowel omnivoren als niet–vleesters vegetariërs zien als zwak en feminien, maar ook als intellectueel en deugdzaam. 

Martin Gaus Academie

Over (mevrouw) Gaus hebben we het al eens uitgebreid gehad naar aanleiding van het bezoek aan het trainingscentrum voor advies omtrent de betreurde Stafford Doerak. Dat advies luidde toen kort en bondig: afmaken. De commotie die daaruit voortvloeide zal ik niet oprakelen.

Dezer dagen is de ‘bedrijfspoedel’ in het nieuws door een uitspraak van Geert Wilders. Omdat ik nog nooit van dat woord gehoord had, probeerde ik er meer te weten over te komen met behulp van internet. De betekenis schijnt te maken te hebben met ‘het aan de lijn lopen’.

Interessanter was dat ik de naam van Sacha Gaus in dit verband tegenkwam, vermoedelijk de (zoon of) dochter die in het bedrijf, 'Martin Gaus Academie', meewerkt. De poedel prijst zij als volgt aan:

“Juist een poedel durft commando’s te weigeren! Die eigenschap maakt de poedel uiterst geschikt als blindengeleidehond, legt de hondentrainster, ‘dochter van’ en auteur van Karakterhonden, Karakterbazen uit. “Als het nodig is gaat hij tegen de wil van zijn baas in. Dat is belangrijk, vooral als een blinde wil oversteken terwijl het niet kan.”

Veel treuriger kan het niet. Voor deze telg uit de Gaus-dynastie is een hond, als dat zo uitkomt, blijkbaar een gebruiksvoorwerp. Deze jonge hondentrainer ziet er geen been in een levend wezen te reduceren tot een r o b o t. 

Dierenbeschermer van het Jaar (2)

Op 1 oktober 2010 stuurde de Anti Dierproeven Coalitie een aangetekende brief naar het College van Bestuur van de Radboud Universiteit Nijmegen. In de brief werd het College van Bestuur gevraagd een principebesluit te nemen om te stoppen met apenexperimenten. Er kwam echter geen reactie. 

In de brief werd het volgende aan de orde gesteld:    

1. De huidige kooien zijn niet geschikt om primaten te huisvesten. Deze kooien zijn dermate klein dat de apen zich onvoldoende kunnen bewegen. De apen hebben geen enkele mogelijkheid om hun natuurlijke ge­drag uit te oefenen. De kooiverrijking zoals het aanbieden van speelgoed en het aanzetten van een video kan op geen enkele wijze voorzien in de behoeften van de aap. Het is ook schrijnend om te zien dat de kooien staan in een ruimte die vele malen groter is dan de daadwerkelijke kooiopstelling.

2. De Radboud Universiteit gebruikt apen in neurologische experimenten. Hierbij worden implantaten in de schedel van de aap geplaatst om de activiteit van de neuronen te kunnen meten wanneer de betrokken aap een handeling verricht. Deze experimenten tonen grote overeenkomsten met neurologisch onderzoek met apen dat wordt uitgevoerd binnen verschillende andere universiteiten in Europa (Parma, Utrecht, Leuven, Newcastle). De meerwaarde van het voortzetten van apenstudies voor dit type onderzoek is onduidelijk, gezien het grote aantal reeds uitgevoerde studies en de aanwezigheid van vele publicaties. De drie mannetjesapen zitten geïsoleerd van elkaar omdat zij elkaar zouden aanvallen. Toch kunnen deze apen elkaar elke dag zien en moeten zij de tijd doorbrengen in dezelfde kamer. Dit zijn factoren die stress en nervositeit in de hand werken. Het ontbreken van een partner van het vrouwelijk geslacht en het ontbreken van een groep voor de apen is opnieuw een inbreuk op hun natuurlijke gedrag.

3. Aan de aanschaf van de apen kleven de nodige bezwaren. Ze zijn afkomstig van een enorme Chinese apenfokkerij. Van daaruit zijn zij vervoerd naar Europa, een transport gedurende welke de apen ruim 50 tot 80 uur opgesloten zitten in kratten. Hun eerste bestemming is apenhandelaar Hartelust in Tilburg, waar zij 3 maanden lang verblijven, wederom in krappe hokken. Vervolgens worden de apen weer in kratten gestopt om te worden vervoerd naar de Radboud Universiteit. Het traject van de apenfokkerij naar de universiteit zorgt voor stress en leed voor de betrokken apen.

4. Het gebruik van apen in onderzoek is niet vanzelfsprekend. Zo voeren de meeste universiteiten in Nederland geen proeven op apen uit.

Marc van Roosmalen

In de brief was ook een reactie opgenomen van primatoloog Marc van Roosmalen. Hij voert de volgende argumenten aan om apenexperimenten af te schaffen:

“Als men bedenkt dat wij, mensen, voor meer dan 98 procent hetzelfde DNA hebben als onze mede­primaten - de apen en mensapen - en apen in gezichtsuitdrukkingen net zo'n uitgebreid scala van innerlij­ke emoties vertonen, zoals angst, pijn, zorgelijkheid, vreugde, uitgelatenheid, speelsheid, verliefdheid, passie, woede en haat, en wij allemaal het vermogen bezitten te associëren, vooruit te denken, en op de ontwikke­ling vooruit te blikken (zij in beelden en wij daarnaast in abstracte taal / woorden), is het onderwerpen van apen aan experimenten net zo afkeurenswaardig als wanneer het mensen zou betreffen."

Daarnaast beschrijft Van Roosmalen hoe een aap, geïsoleerd in een laboratoriumkooi, zich moet voelen.

“Hij wordt gek, krankzinnig, omdat hij gedepriveerd is van al zijn door de miljoenen jaren van evolutie in het regenwoud ontwikkelde natuurlijke behoeften. Net als een mens opgesloten in een isolatiecel, van tijd tot tijd ontworpen aan fysieke en psychische testen, zal hij zich constant afvragen wat hij in hemelsnaam gedaan heeft om zo'n wrede en onmenselijke behandeling over zich af te roepen of gerechtvaardigd te zien." 

Dierenbeschermer van het Jaar (1)

Merel Ritskes 
(Foto Marcel van den Bergh; aanklikken voor vergroting)

Merel Ritskes is hoofd van het proefdierlab in Nijmegen; de beide andere vrouwen in deze functie zijn Martje Fentener van Vlissingen (Rotterdam) en Frauke Ohl (Utrecht).

Ritskes haalt op 9 juli j.l. de Volkskrant met een interview. Daarin bepleit ze een goede voorbereiding op een dierproef.

Als het onderwerp niet zo droevig was zou je in lachen uitbarsten. Meer dan 10 jaar lang vonden er in Den Haag openbare hoorzittingen plaats in het kader van vergunningaanvragen voor dierproeven. Steeds was een vertegenwoordiger van de minister daarbij aanwezig. Ze werden spaarzaam door burgers bezocht en door de boycot van Proefdiervrij en de Dierenbescherming zijn ze per 2010 afgeschaft.

Op iedere hoorzitting werd er aan de aanwezige onderzoeker gevraagd wat hij of zij had gedaan om bijvoorbeeld doublures te voorkomen. Het was haast een ritueel, want steevast volgde een antwoord in de trant van dat alles vooraf gelezen en besproken was, door middel van literatuuronderzoek en contacten met collega’s o.a. op congressen. Het had immers geen zin dubbel werk te doen, e.d. Het voorgestelde onderzoek was absoluut uniek en onmisbaar.

Overigens werd dit nimmer met enig document gestaafd.

Het ging zover dat wanneer je een vergelijkbaar onderzoek aan een andere instelling aanwees, er door de Commissie Biotechnologie bij Dieren op geantwoord werd dat het van belang was om ‘meer ijzers in het vuur’ te hebben.

Korte tijd was Merel Ritskes lid van deze Commissie. Nimmer werd van haar (invloed) vernomen.

Maar nu haalt ze dan waarachtig de Volkskrant. Het formaat van haar foto is bijna even groot als het interview zelf. En wat heeft mevrouw anno 2011 te melden? Dit: “Voorbereiding is de sleutel tot het sparen van proefdieren.” Om het een beetje op te leuken heet dit in Nijmegen: ‘systematic review’. Terecht vraagt de interviewer of dit er nog niet was. Het antwoord is nee.

Daar sta je dan toch wel van te kijken. Jarenlang is er onderzoekers expliciet naar gevraagd, ook die uit Nijmegen. Er zat een Commissie bovenop om de minister te adviseren. Er zat bij die bijeenkomsten een ministeriële vertegenwoordiger te knikkebollen. En dan is er nu ene Merel Ritskes die, als een Alice in Wonderland, in de krant komt verkondigen dat een goede voorbereiding proefdieren kan sparen.

Het is de zoveelste bevestiging van het feit dat, ondanks de schijn die maar steeds opgehouden wordt, proefdieren in de praktijk geen enkele bescherming genieten.

Dierproeven met apen

In maart van dit jaar publiceerde de Anti Dierproeven Coalitie een 'Pleidooi voor stopzetting van het gebruik van apen in hersenonderzoek'. Het is een vertaling van een Frans rapport door André Ménache, te vinden op de website van One Voice. Daar ook in het Engels 

De link naar One Voice in 'Pleidooi' werkt niet.

Het rapport in het Nederlands vind je hier. Besproken worden, heel in het kort, experimenten voor Alzheimer, Parkinson, autisme en cognitieve studies.

Het is mooi uitgegeven op glanzend papier, formaat A4, 19 blz. Eenvoudig geschreven, geschikt voor een lekenpubliek. Het is jammer dat de website(s) geen melding maken van de receptie van de brochure door onderzoekers. Er is sprake (op blz. 17) van een artikel in het blad van de Biotechnische vereniging maar dat kan ik op internet niet vinden.

De meest relevante opmerking – voor mij – is die meteen in het begin, over de 'wettelijke verplichting' van dierproeven. Dat is natuurlijk nooit een steekhoudend argument maar hier wordt terecht opgemerkt dat dergelijk verplichte proeven alleen gelden voor toegepast onderzoek; niet voor fundamenteel onderzoek!

Op blz. 12 staat dat de onderzoekers soms twee jaar nodig hebben om de apen te trainen om opdrachten uit te voeren, zoals het herhaaldelijk indrukken van een hendel in reactie op een prikkel. De populariteit en het aanzien die bijv. Frans de Waal geniet, kan ik dan ook niet begrijpen. Hij is werkzaam aan het beruchte Yerkes National Primate Research Center in Atlanta (VS).

In het hele 'Pleidooi' wordt het Biomedical Primate Research Centre (BPRC) in Rijswijk niet genoemd.  Ronald Bontrop wrijft in zijn handen: hij blijft mooi buiten schot! Het is mogelijk dat daar geen hersenonderzoek gedaan wordt, maar in een kritiek op het misbruik van apen had het toch op z’n minst even genoemd kunnen worden. Er is nog niet bij benadering een instelling die zoveel apen misbruikt.

Ik heb nooit kunnen begrijpen dat men apen of andere dieren meent te moeten misbruiken voor hersenonderzoek – nog los van de ethische argumenten. De intellectuele vermogens zijn immers niet te vergelijken, m.a.w. een menselijk brein functioneert essentieel anders. 

Gerdje van de Antidierproevencoalitie

De Antidierproevencoalitie (ADC) is een actiegroep (stichting) die bestaat sinds 2007. Haar kracht ligt o.a. daarin dat zij een achterban heeft in Nederland en België en in beide landen dan ook geregeld acties organiseert. In België ligt het front in Leuven, waar met de goedkeuring van burgemeester en praatjesmaker Louis Tobback o.a. proeven met apen gedaan worden.

Het Nederlandse front ligt in Rijswijk, voor de apenhel van het BPRC, en in Tilburg, tegen de apenhandelaars gebr. Hartelust.

Dierproeven laten ons niet met rust. Steeds blijkt dat weer opnieuw. Van de Dierenbescherming is allang niets meer te verwachten; ze heeft eenmalig naam gemaakt met de strijd tegen genetische manipulatie. Na het vertrek van Michiel Linskens (2000) vond zij het mooi geweest en hing haar lier aan de wilgen.

Proefdiervrij is een even bleke, ongeïnspireerde organisatie.

Het was deze stand van zaken die schreeuwde om een nieuwe beweging: het ADC.

___

De vorige minister van LNV was zo ijdel dat zij van onze centen een tijdschrift in elkaar liet zetten onder de naam Gerda. Je kon toen dus kiezen tussen de Linda en de Gerda. De laatste prees voornamelijk de intensieve veehouderij aan.

Dit bracht het ADC op het idee zijn burgerinitiatief voor een verbod op honden- en kattenexperimenten kracht bij te zetten met een tijdschrift, onder de naam 'Gerdje'. 

Gerda Verburg lag er als minister alweer uit, toen het blad onlangs verscheen.

Het is een erg mooi, op glanzend papier gedrukt, full colour glossy geworden. Uitgegeven in eigen beheer, 27 bladzijden, A-4 formaat (ongedateerd). Aangeboden aan het parlement bij de indiening van de petitie omtrent het burgerinitiatief.

Een van de steunpilaren van het ADC is André Menache, een dierenarts die op verschillende wijzen bij de strijd tegen dierexperimenten betrokken is. Een interview met grote foto van hem in het blad. Ook daarin een column van Bouma, bestuurslid PvdD. Daarnaast levert de redactie zelf nog verschillende andere bijdragen.

ADC: van harte aanbevolen! 

Dierproeven: beagles

aanklikken voor vergroting

.

Dierproeven: beagles (2)

aanklikken voor vergroting

Plus d'animaux

dans les labos!

Geen dieren meer

in de laboratoria!

De vrije wil

Het hersenonderzoek volg ik niet echt. Swaab heb ik niet gelezen, al heb ik wel een spreekbeurt van hem bijgewoond. En ik heb wat van Bert Keizer gelezen, o.a. zijn boek Onverklaarbaar bewoond. Veel is dit niet, in het licht van wat er dezer dagen allemaal over geschreven wordt. Ik heb dan ook geen echte mening over het al dan niet hebben van een vrije wil. De kritiek op de opvatting van Swaab, die het bestaan ervan ontkent, is overigens tamelijk luid geworden.

In de Volkskrant laat ene Henk Vermeulen zijn lichtje hierover schijnen. Hij noemt zich ontwikkelingspsycholoog. Hij beweert het volgende. Hersenonderzoeken hebben aangetoond dat de voorbereiding van een motorische handeling plaatsvindt in het onbewuste; het bewustzijn geeft achteraf een rechtvaardiging van de handeling. Hij noemt dit ‘typisch menselijk’. 

Daaraan verbindt hij de conclusie dat onderzoek naar de vrije wil niet bij mensen zou moeten plaatsvinden maar bij dieren. Aldus wordt de vraag:

kiest het hert ervoor uit vrije wil om weg te rennen als er een leeuw aan komt?

***

Deze vraag betekent m.i. dat het hert een keuze heeft. En misschien is dat ook wel zo. We antwoorden weliswaar op de vraag spontaan dat het hert die keuze niet heeft: het rent weg uit lijfsbehoud. Zo gezien is er geen vrije wil.

Maar er kunnen omstandigheden zijn dat het hert niet wegrent. Misschien wil het zijn jong verdedigen. Misschien is het oud en ziek. Misschien zijn er nog andere opties. Indien je andere soorten neemt, dan kan er een afweging plaatsvinden of vluchten geboden is, dan wel of de verdediging misschien kansrijk is.

Dat zou betekenen dat dieren wel degelijk over een vrije wil beschikken. Het verschil is dan dat de mens achteraf een verklaring voor het gedrag kan geven – het dier niet.

Gregor Mendel

De grondlegger van de genetica is Gregor Mendel.

Hij ontdekte de erfelijkheidswetten, door in de kloostertuin op een slimme manier en volhardend erwtenplanten te kweken. Hij deed dat tien jaar achter elkaar. Hij ontdekte bijv. dat als je laag blijvende rassen kruiste met hoog groeiende, je GEEN planten krijgt van gemiddelde grootte!

Het zal geen verbazing wekken dat aan de ontdekkingen van de kloosterling, gepubliceerd in 1866, geen aandacht geschonken werd. Dat gebeurde pas in het begin van de twintigste eeuw, toen zijn werk werd (her)ontdekt. Bijna 40 jaar na publicatie in 1866; de man was zijn tijd haast een halve eeuw vooruit.

Het bijzonderst van alles m.i. is dat hij experimenteerde met planten en niet met dieren. 

De reden daarvan is dat hij werkte buiten een wetenschappelijke contekst: een klooster is geen universiteit. Hij had dus helemaal niet de beschikking over dieren om er proeven mee te doen.

De tijd van Mendel is helaas voorbij. Nu wordt alleen nog maar geëxperimenteerd met dieren.

Herman, de genetisch gemanipuleerde stier (1992) bleek een wetenschappelijke blunder van formaat te zijn.

Dolly, het gekloonde schaap (1997), heeft wel een belangrijke bijdrage aan de ontwikkelijking van de genetica geleverd. Toch blijft de vraag of dit niet ook op de manier van Mendel had gekund: met planten. 

Gregor Mendel in Parijs

De stad Brünn (nu: Brno) stuurde een inzending naar de wereldtentoonstelling van 1862 in Londen.

Een delegatie bracht daaraan een bezoek. Onderweg, voor het hotel in Parijs, werd deze foto genomen. In het midden Gregor Mendel, zonder snor, met bril.

Charles Darwin heeft Mendel waarschijnlijk niet ontmoet: die zat thuis met een ziek kind.

Mendel (1822-1884) was een boerenzoon, die monnik werd en intrad in het Augustijnerklooster van Brno. (foto onder)

In de kloostertuin deed hij zijn beroemde kruisingen met erwten ('zelfbestuiving') en formuleerde als eerste de erfelijkheidswetten.

Daarnaast gaf hij les aan een middelbare school. Exacte vakken, maar ook Tsjechisch. Van huis uit was hij Duitstalig.

N.B. Op de foto boven één vrouw!

Brno

Heibel in de bijbel: Kain en Abel

God aanvaardt het offer van Abel, een schaap.

Abel was herder -  zijn broer Kaïn landbouwer. 

Het offer van Kaïn - uit de opbrengst van het land - wordt straal genegeerd, waar Kaïn niet blij van werd.

Het gevolg is bekend.

***

De afbeelding is 1 van de 24 panelen uit het Grabower altaar (1383), het belangrijkste werk van Meester Bertram.

.

Baarmoederhalskanker: bevolkingsonderzoek

Bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker gebeurt door middel van het maken van een uitstrijkje; het duurt en minuut of tien. Het kost niets en u kunt het altijd laten doen door een vrouwelijke arts of assistente.

Van de 800.000 vrouwen die jaarlijks opgeroepen worden voor onderzoek naar baarmoederhalskanker is de opkomst slechts 66%, d.i. 528.000 vrouwen.

Slechts 1 op 5 vrouwen die positief (d.i. ongunstig) reageren op het uitstrijkje, heeft de ziekte. Dat probleem is specifiek voor alle zeldzame ziekten. De test vindt zo goed als alle vrouwen  uit de kleine groep met baarmoederhalskanker.

Echter: doordat het uitstrijkje niet volledig betrouwbaar is, testen veel meer vrouwen positief, in totaal ongeveer 13.200. Zij moeten allen nader onderzocht worden. Uiteindelijk zal blijken dat 10.500 vrouwen de schrik van hun leven krijgen terwijl er niets aan de hand is. 

De anderen, 2.700 in getal, lijden echter wel aan de ziekte.

Toch is het uitstrijkje geen slechte test. Een risicogroep van 2,5% kan ermee worden afgezonderd voor nader onderzoek. Het is een heel behoorlijk diagnostisch en ook economisch verantwoord instrument.

***

Bronnen:

• RIVM 

http://www.rivm.nl/bevolkingsonderzoeknaarkanker/onderwerpen/baarmoederhalskanker/feiten-cijfers/

• Wulfert van den Brink, Dat kan geen toeval zijn (2011)

http://www.metsenmets.nl/boeken/dat-kan-geen-toeval-zijn

.

Zoos / Dierentuinen: Gekooide levens

aanklikken voor vergroting

In België inspecteert Gaia dierentuinen en rapporteert daarover. Ook Bite Back verschaft kritische informatie.

Igualdad Animal in Spanje heeft een jaarlang onderzoek gedaan in acht grote Spaanse dierentuinen.

Wegens het lijden der dieren – 'een leven vol ontbering' - doet ze een oproep dierentuinen geschiedenis te laten worden. 

Met o.a. een actie in Sevilla.(foto)

In ons land deden Marion Bienes, en later Sandra van de Werd ook dergelijke acties. 

Een georganiseerde oppositie komt echter maar niet van de grond.

Mars tegen dierproeven

http://www.stopdierproeven.org/new_site/component/content/article/75-voorpagina/509-400-dierenvrienden-manifesteren-in-luik.html

L u i k  tegen dierproeven

.

(foto's aanklikken voor vergroting)

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.2038651803035.2105836.1146461246&l=518c59e7da&type=1

Crêperie Bretonne

aanklikken voor vergroting

Na afloop van de wekelijkse demo contra KLM-Air France gingen we een pannenkoekje eten in de Crêperie Bretonne aan de Amstelveenseweg in Amsterdam. De entree heeft iets van een kinderdagverblijf want meteen naast de deur kun je je kinderen stallen in een kleine speelruimte.

De zaak zag er nieuw uit. De jonge vrouw die ons verwelkomde vertelden we dat we vegetariërs waren. Dat is geen probleem zei ze, er waren vergetarische menu’s en ook was het mogelijk om bijv. ham uit een gerecht weg te laten. Gerustgesteld zegen we neer en bestudeerden de menukaart met de verschillende crêpes en galettes, flensjes en wafels. Totdat mijn oog viel op………………

foie gras

We waren verbijsterd.

We riepen de gastvrouw en vertelden wat we ontdekt hadden. ‘Ja?’ reageerde ze, haast opgetogen. Ik zei dat wij dat niet konden waarderen. ‘Oh, en nu?’ was haar reactie. ‘Dat betekent dat we hier niet blijven.’

We stonden op en trokken de jassen weer aan. Gelukkig konden we terecht in het nabijgelegen, onvervalst veganistische M.K.Z. 

Wie lid is van Facebook, kan daar rechtstreeks zijn mening aan de Crêperie kenbaar maken.

***

Welcome to the page of Naoned, Authentic Creperie Bretonne in Amsterdam. Originating in Brittany, a Creperie Bretonne is a popular type of French restaurant serving exclusively Galettes and Crepes cooked freshly on a special hot-plate called a Billig. Galettes are the main course. They are made from Buckwheat flour and have a variety of different savoury fillings. All our Galettes are served with salad and Dijon mustard vinaigrette.  Crepes are made from Wheat flour and are served as dessert with sweet toppings. We work in direct contact with quality producers in France and have selected for you the best of what our region has to offer: Flour, Cider, Butter, Caramel, Beer, Cola, Salt, Honeywine; more.... It all comes from Brittany.  Adres: Amstelveenseweg 89, Amsterdam

Olifant-vriendelijke checklist

• Gaat het om een olifantenshow, dus om olifanten die kunstjes vertonen? Niet doen! Om olifanten zover te krijgen, ondergaan zij vaak wrede trainingen met zware lichamelijke en geestelijke mishandeling.

• Wordt er een ritje op de rug van een olifant aangeboden? Stap niet op! Bij ritjes zitten meestal meerdere mensen in een mand op de rug van de olifant. Het zadel en het gewicht van de passagiers veroorzaken verwondingen en vormen een te zware belasting voor de olifant.

• Wordt de olifant tussen de shows en ritten door aan een ketting vastgelegd? Pas op, dit is niet diervriendelijk! De olifant kan letterlijk geen kant op, vaak het grootste deel van de dag en de hele nacht.

• Gebruikt de mahout (olifantenbegeleider) een haak? Oeps, dit riekt naar dierenmishandeling! De olifantenhaak wordt gebruikt op gevoelige plekken van de olifant, zoals de oren, om commando’s kracht bij te zetten.

• Wordt er gefokt met olifanten? Alarmbellen rinkelen! Baby-olifantjes zijn erg in trek bij olifantenkampen, omdat ze bezoekers trekken. Helaas is de kans zeer klein dat deze baby-olifanten ooit in het oerwoud worden vrijgelaten. En de groep olifanten die leven in gevangenschap wordt steeds groter.

www.olifant.nu

Respect voor dieren

G e e n respect voor dieren

aanklikken voor vergroting

Foto: Marcel van den Bergh/de Volkskrant

Met KLM/Air France naar stichting AAP

(aanklikken voor vergroting)

.

Uren, dagen, maanden, jaren

Vliegen als een schaduw heen;

Zij die eens gelukkig waren

Wonen nu in Amstelveen.

In datzelfde Amstelveen van Ivo de Wijs verdedigden we deze week opnieuw de belangen van de proefdieren, m.n. apen, tegen het commerciële belang (?) van KLM/Air France. En wie zijn neus buiten de deur steekt, komt voor verrassingen te staan. Dat was de levensles van Simon Carmiggelt, die daar onder het pseudoniem Kronkel prachtige stukjes over schreef.

Tijdens manifestaties voor dieren zijn de reacties van voorbijgangers voor 90% positief. Uiteraard zijn er altijd enkelen die ons ‘Ga werken, lul!’  laten weten, ook op vrijdagmiddag om vijf uur bijv.

Dan zijn er mensen die ons ophouden, die om een praatje verlegen zitten. Soms lastig om die kwijt te raken. Zo was er een mevrouw die mij vroeg of de Stichting AAP hiertegen niet protesteerde. 
Daar moest ik natuurlijk om lachen:
http://barendswereld.blogspot.com/2011/08/stichting-aap-jaarverslag.html

Maar ik was nog niet van haar af; ze begon toen over de KLM en de Air Miles voor AAP, etc.

Tenslotte het politie-incident van deze week.

Veel automobilisten remmen af om te proberen te zien waar de actie over gaat. De weg waarlangs we staan is smal en er ligt ook nog eens een vluchtheuvel in. Een jongeman achter het stuur vond kennelijk dat zijn voorganger te langzaam reed en passeerde de vluchtheuvel op volle snelheid – aan de verkeerde kant – tegen het verkeer in! Levensgevaarlijk.

Hij was er niet op bedacht dat er politie aanwezig was, en kreeg onmiddellijk een motoragent achter zich aan. Binnen enkele honderden meters werd de automobilist tot stoppen gedwongen, geverbaliseerd en langdurig opgehouden.

Het wonderlijke was dat een week eerder een automobilist al telefonerend ons passeerde, de hoek omsloeg naar het hoofdkantoor en daar stopte. Dit werd ook gezien door de politiemensen, maar ze reageerden niet. Toen ik vroeg hoe dat nu zat kreeg ik als antwoord dat ze ‘daarvoor nu niet hier waren’. Kennelijk was de dreiging die van ons uitging, toen te groot ;-)
.
Actiebeelden, met o.a. een video van een manifestatie in Parijs bij de vergadering van aandeelhouders, staan hier:
http://www.airsouffrance.fr/air-france/20110707_ag_af-klm.html

Bill Clinton v e g a n i s t !

Bill Clinton 

v e g a n i s t !

http://www.youtube.com/watch?v=R3ied_AD4iE

PVV en Koninklijk Huis

De PVV wil de monarchie behouden maar vindt dat er een einde moet komen aan de politieke invloed van de koning. De partij van Geert Wilders presenteert daarom een initatiefwetsvoorstel om het staatshoofd uit de regering te halen.

Ook vindt de PVV dat de Koning geen voorzitter van de Raad van State meer mag zijn en zich niet meer mag bemoeien met de vorming van een kabinet na verkiezingen. Wat overblijft, is een representatieve en ceremoniële rol voor het staatshoofd.

Commentaar

Wat dit initiatiefvoorstel van wet vooral laat zien is hoe sterk de PVV zich voelt. Tornen aan de positie van het koningshuis, daar rust een zwaar taboe op. Je moet van goeden huize komen om je daaraan te wagen. Je kunt veel kritiek op Wilders hebben, maar een angsthaas is hij niet.

Er wordt al jaren en jaren over gefluisterd - door het 'Republikeins Genootschap' wel eens wat luider - maar niemand die het serieus aandurft, uit angst voor de volkswil. Heeft D66 wel eens een serieuze poging tot hervorming van het staatsbestel gedaan? Veel verder dan ‘de gekozen burgemeester’ zijn ze niet gekomen. In feite zelfs tot daar niet.

Je ziet aan de huidige stellingname van de meerderheid van de Kamerleden alweer direct de angst voor de kiezer. De burgerij vergaapt zich nu eenmaal graag aan het sprookje van de Bladgouden Koets, van Hemelse Paleizen en Vormelijke Lakeien in operette-achtige livreien. Zelfs de zuinige Nederlander heeft daar wel een paar centen voor over!

Hoogtepunt van de monarchie is echter de Koninklijke Onderscheiding. Wie een lintje mag opspelden, die kan gerust zijn hoofd neerleggen: die heeft niet voor niets geleefd. De absurditeit van de monarchie in de vorm van een stukje stof. 

Overigens kennen republieken ook deze toeters en bellen, maar er gaat natuurlijk niets boven een koninklijke boerenlul.

De Partij voor de Dieren lift mee op het antimonarchale sentiment, zij het angstiger. Bont en jacht zijn echter krachtige argumenten voor afschaffing. (Het niet betalen van belasting is een andere steen des aanstoots.)

Ridder Barend
Orde van de Dubbele Bijl
Kreta