Terwijl fatsoenlijke mensen niet anders doen dan zich verzetten tegen
dierproeven, doen media niet anders dan die proeven bewieroken.
In zijn column 'Eeuwige jeugd" (Volkskrant 25/3) relativeerde Bert Wagendorp weliswaar enigszins het belang van dierproeven om veroudering tegen te gaan, maar hij eindigde met: "Voorlopig zag die Rotterdamse muis er best gelukkig uit, met zijn teruggekeerde vacht en levenslust."
Daarmee blijkgevend geen notie te hebben van labmuizen, van vivisectie, van dierenwelzijn.
En dan is Wagendorp alleen nog maar een grappenmaker, een columnist,
wiens grootste zorg het is een onderwerp te vinden voor z'n dagelijkse
stukjes. Zgn. 'wetenschapsjournalisten' daarentegen vreten uit de hand
van onderzoekers en vullen daarmee hun kolommen en zendtijd. Iedere
kritische benadering ontbreekt doorgaans want ze willen geen ruzie met
hun informant. Moraal en fatsoen komen hooguit in zicht als het over
mensen gaat (of zelfs embryo's!). De patiënt telt al helemaal niet mee.
De 'stem des volks' wordt niet gehoord.
De 'stem des volks' wordt niet gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten