Het Utrechtse academische ziekenhuis (UMCU) bracht maar weer
eens persbericht naar buiten over hun hartonderzoek. Ze hebben altijd
(belasting-) geld nodig, daar kan publiciteit bij helpen. Het lijkt interessant: het gaat o.a. over 3D printing. Het
is voor een deel ingenieurswerk. Men wil met een ‘pleister’ beschadigd
hartweefsel laten herstellen. Het is te veelomvattend om het in dit bestek
proberen uit te leggen. Daarbij is er nog niets concreets bereikt. Veel
onderzoek staat altijd in het teken van het publiceren van
tijdschriftartikelen. Ook
andere, eerdere experimenten op dit gebied zijn mislukt bijv.: “While the
medical field has begun injecting new cells into the heart to grow muscle and
prevent heart contractions, it’s not an effective approach as the cells often
wash away.”
Wordt vervolgd…
Ik heb geprobeerd het originele artikel te lezen, waarnaar
verwezen wordt. In ‘Advanced Functional
Materials’. Dit is al meteen de eerste truc: het zit achter een
betaalmuur, dus daar kom je normaliter niet bij. GEHEIM. De tweede ‘truc’ gaat over dierproeven. Je hoopt dat
biomedisch ingenieurswerk dierproeven vervangt, maar dat valt hier tegen. Een paar citaten uit de verschillende tekstjes die wel
gelezen kunnen worden.
1) (...) you also described the
successful delivery of the heart patch in a large in vivo animal model through
minimally invasive surgery, bringing this concept closer to clinical
application.
2)
For
the immediate future, we want to concentrate our efforts in conducting more
extensive large animal studies to assess feasibility and show functional
effects, such as improved cardiac function.
3)
Voorbereidende experimenten bij dieren zijn
uitgevoerd om de eigenschappen van de patch te testen. Klinische toepassingen
voor de biologische pleister moeten echter nog even wachten, eerst volgen er
nog langduriger dierexperimenten.
4) When the patch is placed on a
contracting heart, during both in vitro testing or surgically in a large in
vivo animal model, the design is strong enough to handle the tensile strain, while
keeping the necessary cells in place.
5)
Het duurt nog even voordat de biologische
pleister kan worden ingezet in de kliniek. “We hebben voorbereidende
experimenten bij dieren gedaan, waarmee we de eigenschappen van de patch konden
testen. Dat was veelbelovend. We plannen nu langere dierexperimenten.” Het is
nog een grote stap om de patch bij patiënten te testen. “Daarvoor moet eerst de
veiligheid uitgebreid worden getest, en moet hij worden goedgekeurd door
regelgevende instanties. Dat kost tijd.”
6)
„De pleister is getest op proefdieren en tot nu
toe zijn de reacties positief. We blijven de pleister ontwikkelen en hopen
binnen vijf of tien jaar de eerste pleisters te plakken.’’
--------------------------------------------
Voor een deel is dit lachwekkend en triest tegelijk, zoals: “binnen
vijf of tien jaar.” Men lult maar wat, en de media verspreiden het wel.
Waar het mij nu in het bijzonder om gaat is de soort
proefdier. Dat is het volgende GEHEIM. Ik heb alle links gelezen en NERGENS
wordt de soort genoemd. Je komt niet verder dan: “een groot dier”. Hoe moet je
dit nu noemen? Hoe opvatten? Waarom wordt niet erkend dat het om honden
gaat? Komt dat niet zo goed uit misschien?
Tenslotte: misschien nog het meest triest is de
berichtgeving over hartonderzoek door Proefdiervrij. Deze stichting haalt bij
haar donateurs geld op om honden uit het hartonderzoek te halen. Maar over de honden
van UMCU Utrecht hoor je of lees je nul komma nul.
