Respect voor dieren

zaterdag 25 mei 2019

HARTAANVAL


Het Utrechtse academische ziekenhuis (UMCU) bracht maar weer eens persbericht naar buiten over hun hartonderzoek. Ze hebben altijd (belasting-) geld nodig, daar kan publiciteit bij helpen. Het lijkt interessant: het gaat o.a. over 3D printing. Het is voor een deel ingenieurswerk. Men wil met een ‘pleister’ beschadigd hartweefsel laten herstellen. Het is te veelomvattend om het in dit bestek proberen uit te leggen. Daarbij is er nog niets concreets bereikt. Veel onderzoek staat altijd in het teken van het publiceren van tijdschriftartikelen. Ook andere, eerdere experimenten op dit gebied zijn mislukt bijv.: “While the medical field has begun injecting new cells into the heart to grow muscle and prevent heart contractions, it’s not an effective approach as the cells often wash away.”

Wordt vervolgd…

Ik heb geprobeerd het originele artikel te lezen, waarnaar verwezen wordt. In  ‘Advanced Functional Materials’. Dit is al meteen de eerste truc: het zit achter een betaalmuur, dus daar kom je normaliter niet bij. GEHEIM. De tweede ‘truc’ gaat over dierproeven. Je hoopt dat biomedisch ingenieurswerk dierproeven vervangt, maar dat valt hier tegen. Een paar citaten uit de verschillende tekstjes die wel gelezen kunnen worden.



1)   (...) you also described the successful delivery of the heart patch in a large in vivo animal model through minimally invasive surgery, bringing this concept closer to clinical application.



2)   For the immediate future, we want to concentrate our efforts in conducting more extensive large animal studies to assess feasibility and show functional effects, such as improved cardiac function.



3)   Voorbereidende experimenten bij dieren zijn uitgevoerd om de eigenschappen van de patch te testen. Klinische toepassingen voor de biologische pleister moeten echter nog even wachten, eerst volgen er nog langduriger dierexperimenten.



4)   When the patch is placed on a contracting heart, during both in vitro testing or surgically in a large in vivo animal model, the design is strong enough to handle the tensile strain, while keeping the necessary cells in place. 



5)   Het duurt nog even voordat de biologische pleister kan worden ingezet in de kliniek. “We hebben voorbereidende experimenten bij dieren gedaan, waarmee we de eigenschappen van de patch konden testen. Dat was veelbelovend. We plannen nu langere dierexperimenten.” Het is nog een grote stap om de patch bij patiĆ«nten te testen. “Daarvoor moet eerst de veiligheid uitgebreid worden getest, en moet hij worden goedgekeurd door regelgevende instanties. Dat kost tijd.”

6)   „De pleister is getest op proefdieren en tot nu toe zijn de reacties positief. We blijven de pleister ontwikkelen en hopen binnen vijf of tien jaar de eerste pleisters te plakken.’’

--------------------------------------------

Voor een deel is dit lachwekkend en triest tegelijk, zoals: “binnen vijf of tien jaar.” Men lult maar wat, en de media verspreiden het wel. 
Waar het mij nu in het bijzonder om gaat is de soort proefdier. Dat is het volgende GEHEIM. Ik heb alle links gelezen en NERGENS wordt de soort genoemd. Je komt niet verder dan: “een groot dier”. Hoe moet je dit nu noemen? Hoe opvatten? Waarom wordt niet erkend dat het om honden gaat? Komt dat niet zo goed uit misschien? 
Tenslotte: misschien nog het meest triest is de berichtgeving over hartonderzoek door Proefdiervrij. Deze stichting haalt bij haar donateurs geld op om honden uit het hartonderzoek te halen. Maar over de honden van UMCU Utrecht hoor je of lees je nul komma nul.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten