Ik lees nu weer een berichtje dat de huidige coronacrisis onderstreept dat er iets fundamenteel mis is met dierproeven. Daarom pleit Animal Rights voor een einde aan de zinloze wreedheid ervan.
Ik heb niets tegen zulke ‘updates’ maar ze zijn m.i. te vrijblijvend. Velen weten heel goed dat dierproeven een belemmering zijn voor de voortgang van de medische wetenschap, en schadelijk voor patiënt en proefdier. Maar met die kennis – bewustzijn? – wordt te weinig gedaan. De politiek kijkt de andere kant uit, bang om de vingers aan het onderwerp te branden.
Wat er m.i. moet gebeuren is het opstellen van beleidsnota’s die het verschijnsel analyseren en die tevens aangeven welke maatregelen genomen moeten worden. Natuurlijk niet op de proppen komen met de drie V’s: vervangen, verminderen, verfijnen. Die stammen uit 1959, en dat spreekt al boekdelen.
Het gaat er nu om dat ‘ingebroken’ wordt in het beleid. Dat wil zeggen: meedenken, voorstellen doen, positief beïnvloeden. En dat niet eenmalig, maar periodiek herhalen, aanvullen, verbeteren. Bijvoorbeeld als reactie op de jaarlijkse publicatie over dierproeven in Nederland. (NVWA, Zo doende)
Aanschurken tegen de macht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten