Hoe is het mogelijk dat je mensen de straat op krijgt voor een abstractie als het klimaat - terwijl het dagelijkse lijden en sterven van levende (proef)dieren geen enkele zichtbare emotie oproept?
Hier wringt iets.
Dit is een onafhankelijk weblog over dierproeven en proefdieren. Je wordt uitgenodigd te reageren. Daartoe is ruimte onder het bericht. Na het intypen van de tekst vul je je naam in en klik je op: Een reactie plaatsen. Lukt dat niet in 1x, klik dan nogmaals op: Een reactie plaatsen. Contact: edb631(at)gmail.com
Hoe is het mogelijk dat je mensen de straat op krijgt voor een abstractie als het klimaat - terwijl het dagelijkse lijden en sterven van levende (proef)dieren geen enkele zichtbare emotie oproept?
Hier wringt iets.
De NRC maakt reclame voor de eigen podcast, getiteld ‘Onbehaarde apen’. Het onderwerp is de Zweedse botanicus Linnaeus. Blijkbaar is deze man de onbehaarde aap uit de titel.
Kennelijk om meer aandacht te trekken is er een afbeelding bij afgedrukt. Niet van Linnaeus, maar wel van een dier, echter - geen aap! Al of niet behaard. Hier duikt ineens een witte muis op, binnenin een cirkel van DNA. Hoe moet ik dit nu begrijpen? Gaat deze podcast toch stiekem over proeven met muizen, ratten, apen?
Hopelijk is deze ratjetoe geen indicatie voor de kwaliteit van het product.
Column | De geur van die andere vrouw moet eraf - NRC
Anders dan de titel suggereert schrijft Mariska Kret in ‘De geur van die andere vrouw’ allereerst over dieren. Ratten, paarden, honden, puppy’s. Het belang hiervan, voor de mens of voor het dier, maakt ze niet duidelijk. Het is zelfs erger: over puppy’s en honden onthult ze - veelbetekenend – dat ze werden blootgesteld aan de geur van menselijk okselzweet.
Over de proeven met ratten is ze iets explicieter. Maar ook hier gaat het over dieren die onder dwang worden gehouden en waarmee wordt geƫxperimenteerd. Deze worden blootgesteld aan de geur van een andere rat. Het belang voor de rat laat staan voor de mens wordt niet duidelijk gemaakt.
In de rest van het stuk gaat het over het belang van lichaamsgeur in menselijke relaties. Dat is te volgen, en zou enige praktische betekenis kunnen hebben.
Schrijfster beweert elders dat de mens zich in het algemeen niet verheven zou moeten voelen boven het dier. Daarom is het niet te begrijpen dat ze niet opkomt voor de rechten van dieren, maar integendeel ze misbruikt waar het haar uitkomt.