Respect voor dieren

woensdag 14 december 2016

Haldol : niet effectief



Haldol niet effectief bij palliatieve patiƫnt

Voor de behandeling van een delier in de palliatieve setting is therapie met haloperidol of risperidon in combinatie met ondersteunende maatregelen minder effectief dan ondersteunende maatregelen alleen.   
Dit blijkt uit een gerandomiseerde placebo gecontroleerde trial in JAMA Internal Medicine.

maandag 12 december 2016

zondag 4 december 2016

De lachende rat

Na de reclame onlangs voor Mart Visser (‘Dom Bontje’) vandaag de lachende rat.
Voor de duidelijkheid een plaatje erbij. 
Zelfs in een bijlage van dagblad Trouw ('Tijd') dringen dierproeven door.
Het is dan ook wel heel treurig hoe ver deze redactie afstaat van de werkelijke wereld.
En dan met name als het gaat om mishandeling van dieren.
De ene misslag en perversiteit na de andere.

Alleen al in ons land worden per jaar meer dan 100.000 ratten gedood, na gevangenschap en vaak gruwelijke experimenten.
Dat is dagelijks ruim 250 dieren.
De bijlage stelt dit niet aan de kaak, welnee, de redactie komt met gezellig nieuws over de zogenaamde ‘lachende rat’.
Met een vage verwijzing naar hersenonderzoek.

Wordt het niet eens tijd voor een andere redactie van dit blad?
Eentje die met de poten in de modder staat?

donderdag 1 december 2016

Mishandeling van proefdieren

.Between March and June 2016, an undercover investigator of GAIA worked as animal caretaker in the Animalarium of the Free University of Brussels (Vrije Universiteit Brussel, Jette Campus), one of the main universities in Belgium. GAIA’s investigator witnessed how research animals were subjected daily to painful tests with routine complacency, neglect, insufficient care and regard for animal suffering and welfare.  He witnessed cruel and shocking killing methods. The research mice, rats, rabbits and pigs in the Animalarium of the VUB suffer a great deal more than is accounted for or indicated in the experiments they are used for.

dinsdag 29 november 2016

Dierproeven: het verloop



‘Datagraver’ maakte een paar mooi grafieken over het verloop van het aantal dierproeven sinds de invoering van de Wet op de Dierproeven in 1977.


Kanttekeningen


1. De Wet op de Dierproeven, waar onderzoekers graag goede sier mee maken, moest in werkelijkheid worden afgedwongen op diezelfde onderzoekers. De strijd heeft zo’n 100 jaar geduurd en Nederland was een van de laatste westerse landen met zo’n wet.

2. Men ziet aan het verloop van de grafiek hoe hard zo’n wet nodig was, en hoe volstrekt gewetenloos onderzoekers zonder zo’n wet te werk gaan. Je mag gerust concluderen tot intrinsieke gewetenloosheid als het gaat om vivisectie.

3. Men ziet hoe snel de daling van het aantal proeven afvlakt, eigenlijk al sinds de negentiger jaren. Van stagnatie is zelfs al meer dan tien jaar sprake, eig. al sinds 2002. De overheid, de politiek, staan erbij en kijken ernaar.

4. Alsof het niet erg genoeg is, is de grafiek helaas ook nog eens misleidend. Zoals altijd als het over misstanden gaat, is het nog veel erger dan wordt getoond. Het aantal proefdieren die in voorraad gedood worden, zijn niet in de grafiek opgenomen. Met andere woorden: het totale aantal proefdieren dat jaarlijks in dit land gedood wordt, bedraagt ongeveer 1.000.000.

Why Most Published Research Findings Are False



'Why Most Published Research Findings Are False’
http://www.scienceguide.nl/201611/sombere-les-voor-medische-wetenschap.aspx
Hij kondigde al aan dat het verhaal niet al te opbeurend zou zijn: John Ioannidis nam de Anatomische Les 2016 in het Concertgebouw voor zijn rekening en kraakte harde noten over de staat van de geneeskunde. “We betalen de prijs voor het succes van de wetenschap.”
Stanford-hoogleraar John Ioannidis is misschien wel de meest invloedrijke medisch wetenschapper ter wereld. In 2005 zorgde de Grieks-Amerikaanse wetenschapper voor een schok in de medische wereld. Ioannidis hield 49 wetenschappelijke medische doorbraken tegen het licht. Van die 49 onderzoeken, claimde 45 er een effectieve behandelmethode te hebben gevonden.
Die claims waren op zijn zachtst gezegd overdreven. Zo ontdekte Ioannidis dat 41 procent van de onderzoeken de uitkomsten overdreven of dat er fouten waren gemaakt. Dat was een nogal ongemakkelijke boodschap voor de medische wetenschap.
In het artikel ‘Why Most Published Research Findings Are False’ beschreef hij zijn uitkomsten en dat schetst een tamelijk somber beeld. “Is het werkelijk niet te voorkomen dat de meeste onderzoeksuitkomsten niet kloppen, of kunnen we de situatie verbeteren? Een belangrijk probleem is dat het onmogelijk is om met 100% zekerheid te weten wat de waarheid is in iedere wetenschappelijke vraag.” De medische wetenschap staat er derhalve niet al te goed op bij Ioannidis en hoewel hij enorm veel bijval heeft gekregen van zijn collega’s wereldwijd, lijkt er in de afgelopen tien jaar niet heel veel veranderd te zijn.

maandag 28 november 2016

De spagaat van Merel Ritskes

-In het dierproefdebat worden steeds weer dezelfde denkfouten gemaakt. Onderzoekers kunnen zich niet losmaken uit hun smalle denkpatroon.Dat geldt ook voor de hoogleraar Proefdierkunde en hoofd van het dierproeflab in Nijmegen, Merel Ritskes. Zij sprak in april van dit jaar een zgn. Publieke Verantwoordingsrede uit. Hierin haar spagaat, als volgt:  
 “Dierproeven zijn ethisch omstreden en leiden per definitie tot maatschappelijk debat. ( …) Het is vaak een spagaat, want enerzijds is er veel kritiek uit de maatschappij, anderzijds wordt er vanuit diezelfde maatschappij miljarden geĆÆnvesteerd in medisch en proefdierkundig onderzoek om alle risico’s voor de mens uit te sluiten.”  
Dit is een kras voorbeeld van een beperkt denkkader. Er is namelijk helemaal geen spagaat! Prof.dr. Ritskes meent dat de overheidsinvesteringen in onderzoek bedoeld zijn om dierproeven te doen! Uiteraard is daarvan geen sprake. Als onderzoekers erin slagen proefdiervrije geneeswijzen te ontwikkelen, dan staat daar heus geen straf op. Alleen dus vanuit de gedachte dat onderzoek uitsluitend door dierproeven gedaan kan worden, zou je tot een spagaat kunnen concluderen. Namelijk omdat veel burgers geen dierproeven willen.
Deze pseudoverdediging van dierproeven hoor je dus keer op keer. De stupiditeit ervan wil niet doordringen.

***