KLIMAATPOLITIEK

Klimaatpolitiek, zoals de Partij voor de Dieren die al jaren heftig voorstaat, verwordt gemakkelijk tot het afleiden en wegkijken van de actuele binnenlandse problemen.

Bijvoorbeeld als excuus om vivisectie en dierproeven niet aan te pakken.

TIERVERSUCHE

In een discussie met twee Duitse organisaties die dierproeven verdedigen (TVV en Pro-Test) wordt mij voorgehouden dat dierproeven niet totaal nutteloos zijn.
Ik heb geantwoord dat dat waar is. Net zo min als gedwongen experimenten op mensen totaal nutteloos zijn (gevangenen, zwarten, kinderen, psychiatrische patiënten enz.).

Er wordt mij voorgehouden dat “Alternativmethoden noch nicht ausgereift” zijn.
Ik heb ze geantwoord dat dan wel lang gaat duren, nu we daarmee al tenminste sinds 1959 bezig zijn (3 R’s van Russell en Burch). Heb ze gevraagd hoelang zij denken dat het nog gaat duren tot die alternatieve methoden wel bruikbaar zijn.
Geen antwoord.

Robbert Dijkgraaf

Wetenschappers met gezag zouden stelling moeten nemen tegen dierproeven en vivisectie. Niet langer wegkijken, goedpraten.

Universiteit ook van binnenuit hervormen.

"Toekomstige generaties"

---De Partij voor de Dieren lijkt te metamorfoseren in de 'Partij voor het Klimaat', conform een oude wens van Nico Koffeman. Niet onbelangrijk maar ik denk ook aan het actuele lijden en sterven van (proef)dieren en tegelijk aan dat van patiënten. Daarop dient m.i. de focus te liggen van de Partij voor de Dieren.  

Het kan niet de bedoeling zijn daaraan voorbij te zien, door het oog in het bijzonder te richten op “toekomstige generaties”. Die zullen het niet in dank afnemen als wij actueel menselijk en dierlijk lijden geen prioriteit geven. Net zo goed als ik de smoor in heb dat vorige generaties dit (grotendeels) onder het tapijt geveegd hebben. (3 R's : 1959)

De stem des volks

Terwijl fatsoenlijke mensen niet anders doen dan zich verzetten tegen 
dierproeven, doen media niet anders dan die proeven bewieroken.

In zijn column 'Eeuwige jeugd" (Volkskrant 25/3) relativeerde Bert Wagendorp weliswaar enigszins het belang van dierproeven om veroudering tegen te gaan, maar hij eindigde met: "Voorlopig zag die Rotterdamse muis er best gelukkig uit, met zijn teruggekeerde vacht en levenslust."
Daarmee blijkgevend geen notie te hebben van labmuizen, van vivisectie, van dierenwelzijn.

En dan is Wagendorp alleen nog maar een grappenmaker, een columnist, wiens grootste zorg het is een onderwerp te vinden voor z'n dagelijkse stukjes. Zgn. 'wetenschapsjournalisten' daarentegen vreten uit de hand van onderzoekers en vullen daarmee hun kolommen en zendtijd. Iedere kritische benadering ontbreekt doorgaans want ze willen geen ruzie met hun informant. Moraal en fatsoen komen hooguit in zicht als het over mensen gaat (of zelfs embryo's!). De patiënt telt al helemaal niet mee.

De 'stem des volks' wordt niet gehoord.

KWF Kankerbestrijding

-KWF Kankerbestrijding wil vervolging van de vier grootste tabaksproducenten in Nederland. De organisatie klaagt de fabrikanten aan wegens ‘zware mishandeling die de dood tot gevolg heeft’ en voor valsheid in geschrifte vanwege de ‘sjoemelsigaret’.

Ik vind het prima, niets op tegen. Alleen: hoe zuiver is dit?

Het KWF financiert dierproeven. Dit is het mogelijk maken van ‘zware mishandeling die de dood tot gevolg heeft’. 

Wie dient hiertegen een aanklacht in?

PS. Let ook op het schunnige logo.

 

De strijd om het proefdier

-Jarenlang was de Antidierproevencoalitie (ADC) van Robert Molenaar en Danny Flies de krachtigste bestrijder van dierproeven. Het was een gelukkige coalitie van Nederland (Robert) en België (Danny). Maar ‘geluk’ duurt nooit lang. Om duistere redenen gingen Robert en Danny uit elkaar. Van Danny werd daarna weinig meer vernomen. Robert ging verder met een nieuwe compagnon in de stichting Animal Rights. Niet meer exclusief gericht op de bestrijding van dierproeven maar nu ook tegen het dragen van bont en tegen de jacht. Bont voor Dieren en Faunabescherming doen het blijkbaar niet goed genoeg. 

EDEV (‘Een Dier Een Vriend’) is een al oude Haagse organisatie voor dierenrechten, opgericht door de gerenommeerde Geoffrey Deckers. Deze maakt zich vooral sterk voor de bestrijding van de proeven in het Biomedical Primate Research Centre (BPRC) in Rijswijk. Hier verblijven ca. 1500 apen. Jaarlijks worden daarvan zo’n 200-250 misbruikt in experimenten en daarna gedood. Er werken ongeveer 100 ‘mensen’. Het is een gruwelijk oord en het ligt verborgen buiten Rijswijk. Alleen al qua ligging doet het denken aan de vernietigingskampen uit WO II. 

EDEV is als het ware nieuw leven ingeblazen. Enerzijds door het wegvallen van de Antidierproevencoalitie, anderzijds door het opstaan van een bevlogen vrijwilligster, Rosella d’Angeli. Maandelijks demonstreert EDEV voor de poort van het BPRC waar Rosella de leiding heeft en de megafoon hanteert. Deze week heeft zij ingesproken in de Rijswijkse gemeenteraad.
Mede dank zij EDEV’s inzet is er beweging gekomen in de opstelling tegenover het BPRC van Tweedekamerleden en anderen, waaronder hopelijk ook de Rijswijkse gemeenteraad. Langzamerhand groeit het besef dat we af moeten van dierproeven, en al helemaal van proeven op apen. Immoreel; contra-productief.

EDEV en Rosella verdienen onze steun en hebben die ook hard nodig: zij kunnen het niet alleen. Doe mee met de demonstraties voor de poort (iedere 2de vrijdag van de maand). Doe ook een donatie. Het gaat om de volharding, de lange adem. Dat is de enige manier om te bewerkstelligen dat het BPRC, dit vernietigingskamp, wordt gesloten.