Hiv-remmers

Ook na 10 jaar antiretrovirale therapie (ART) blijven hiv-gerelateerde risicofactoren zoals het ooit doorgemaakt hebben van een aidsgerelateerde ziekte, virale load, het aantal CD4-cellen en intraveneus drugsgebruik als besmettingsbron sterke voorspellers van verhoogde mortaliteit.

Bron: Ned. tijdschr. voor geneeskunde, 9-9-2016

Ver. tegen de Kwakzalverij

In de krant van 2 september schrijft de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) maar weer eens een parmantig stukje tegen de ‘kwakzalverij’. Bedoeld wordt de alternatieve geneeskunde en aanleiding zijn een paar ingezonden teksten in deze krant. Vanzelfsprekend voor deze Vereniging deugt er niets van alternatieve geneeskunde, dat is allang allemaal ‘bewezen’, maar ja, de mensen zijn ziek en dom en willen maar niet luisteren. Het heil is alleen te vinden bij de reguliere geneeskunde, ‘evidenced based’.

Op dit puberale eigen gelijk is het nodige af te dingen. Wat de VtdK niet wil accepteren is dat de medische wetenschap, en zeker de geneeskunde, geen exact vak is. Er wordt in de geneeskunde helemaal niks ‘bewezen’. Bewijzen gebeurt op z’n hoogst in het laboratorium, onder heel speciale condities. Maar  de alledaagse praktijk van de geneeskunde staat daar ver vanaf. Dat kan iedere dokter je vertellen.

De VtdK zou niet zo antipathiek zijn als ze minder betweterig en meer genuanceerd te werk zou gaan. Kritiek op alternatieve geneeswijzen is prima maar uitsluitend daarop de pijlen richten maakt ongeloofwaardig. Eén voorbeeld van de website van de Vereniging: “Humbug is het, de helende werking van paardrijden voor autistische kinderen.” Daar sluit ik me graag bij aan. Mar tegelijk: wat biedt de reguliere geneeskunde deze kinderen? Genezing? Dacht het niet.

Bron: ‘Niets meer dan placebo-effect’; Cees Renckens en Frits van Dam, Vereniging tegen de Kwakzalverij. Trouw 2 september 2016, blz. 22.

Ingezonden aan Trouwredactie. Geweigerd.

Einde aan dierproeven

Herhaling!

Welke mogelijkheden ziet u om dierproeven af te bouwen?

https://www.ncadierproevenbeleid.nl/actueel/weblog/weblogberichten/2016/input-advies-afbouwschema-gevraagd

De staatssecretaris van Economische Zaken Martijn van Dam heeft als ambitie om Nederland in 2025 wereldleider proefdiervrije innovaties te laten zijn. Van Dam heeft het NCad gevraagd om een afbouwschema van dierproeven op te stellen. Hij wil daarbij dat concrete doelen worden benoemd zoals het uitfaseren van wettelijk voorgeschreven toxiciteitstesten in de komende tien jaar. In het totaalplan moeten alle relevante facetten zijn opgenomen om afbouw en uitfasering van dierproeven te realiseren. Het NCad vindt het allereerst  van groot belang om inzicht te krijgen in onderzoeksgebieden waar mogelijkheden liggen, maar ook voor welke domeinen de afbouw van dierproeven op dit moment niet realistisch is.

De adviesaanvraag heeft in het werkveld heel wat reuring veroorzaakt. Vragen als ‘heeft het NCad haar realiteitszin verloren?’ en ‘hebben jullie wel voldoende voeling met je achterban?’ tot opmerkingen zoals ‘dit is absoluut onmogelijk’ en ‘Nederland zal volstrekt geïsoleerd raken’. Dierenbeschermingsorganisaties bleven stil.

We zijn aan de slag gegaan met als eerste doel zoveel mogelijk ideeën en suggesties te verzamelen. In een tweetal werkateliers werden de deelnemers (denkers) van binnen maar vooral ook van buiten het onderzoeksveld nadrukkelijk gevraagd ‘out of the box’ te denken en perspectieven en scenario’s te schetsen die bij kunnen dragen aan een toekomst zonder dierproeven. De oogst van deze twee bijeenkomsten zal de basis moeten gaan leveren voor de richting en het raamwerk van deel 1 van ons advies. Want, ja, het NCad en haar Ondersteunend Bureau pakken het doordacht aan: er zal zeker een deel 2 komen!

Wat mij persoonlijk nog wel wat zorgen baart is de neiging om te zeer te focussen op nieuwe technologieën die dierproeven in bepaalde onderzoeksgebieden mogelijk kunnen gaan vervangen. Met andere woorden: stukjes van de puzzel vervangen door nieuwe stukjes zodat de afbeelding goed zichtbaar blijft, in plaats van een geheel nieuwe puzzel met een nieuwe, aantrekkelijke en kleurrijke afbeelding. Naar mijn mening moeten en zullen sociale, humanitaire en ethische afwegingen sleutelbegrippen gaan worden. Ik ben dan ook erg blij dat het NCad lid dat de trekker is van dit project tevens ethicus is. Het is bij haar in goede handen!

Het NCad wil graag voor dit advies ook relevante, constructieve en originele ideeën en suggesties uit de samenleving ontvangen. Daartoe roepen we iedere geïnteresseerde  op  om ons te laten weten welke (on)mogelijkheden u ziet om dierproeven af te bouwen. U kunt dat doen door te reageren op dit blog, maar dan is het aantal tekens wel beperkt tot 2000. Als u meer tekens nodig heeft dan kunt u ons uw suggesties ook mailen via NCad@minez.nl. We zijn benieuwd naar uw inbreng!

Merel Ritskes

.Op de wijs van: Vogeltje wat zing je vroeg

https://www.youtube.com/watch?v=aNrt9DNHkG8

We moeten het nog eens hebben over Merel Ritskes, vriendin van de Dierenbescherming, door de laatste benoemd tot Dierenbeschermer van het Jaar 2011. (foto) 
En intussen hoofd van het Proefdierlab in Nijmegen (Radboud universiteit), met ruim 20.000 dierproeven in datzelfde jaar, exclusief het aantal reservedieren dat in voorraad afgemaakt werd. Met de Dierenbescherming als vriend heb je geen vijanden meer nodig. 

Ritskes begon haar werk met een oratie onder de hooggestemde titel ‘Heeft een rat Boeddhanatuur?’ Dat is inmiddels 10 jaar geleden. Het antwoord op die vraag moet ik schuldig blijven, maar wel schijnt mevrouw alvast tot Zen-meesteres benoemd te zijn. (Door haar echtgenoot?) 

Vijf jaar geleden had Merel een ingeving. Aan onderzoek met proefdieren zou een ‘wetenschappelijk literatuuronderzoek’ vooraf moeten gaan. Even dacht ik dat het een grapje was, maar nee hoor. De situatie is kennelijk zo ernstig dat het niet eens gebruikelijk is om voorafgaand aan een experiment even na te gaan of misschien een ander al eens op dit idee gekomen is. Als om de ernst van de zaak te onderstrepen, kreeg het onderwerp een Engelse titel: ‘Synthesis of evidence.’  

Weer vijf jaar later, in 2016, is dit idee zelfs omarmd door de Nationale Commissie Alternatieven voor Dierproeven. De tijd gaat snel. 

Gaan we nu over naar de Nijmeegse praktijk. Tot haar eer moet gezegd worden dat Ritskes het aantal jaarlijkse dierproeven aan haar instituut met ongeveer een derde teruggebracht heeft, tot het hierboven genoemde aantal. Toegegeven, dat is niet gering. 

NB. Haar voorganger, Joop Koopman, was dierenarts, en ook hij werd onderscheiden. Niet door de Dierenbescherming weliswaar, maar Hare Majesteit Koningin Beatrix behaagde het hem bij gelegenheid van zijn pensionering te benoemen tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Ach, het Koninklijk Huis kijkt niet op een beestje meer of minder. 

Let wel: de reductie van het aantal proefdieren was eenmalig. Tot 2014. In dat jaar steeg het aantal dierproeven aan het Radboud opeens tot liefst 49.503 (excl. reservedieren). Ruim meer dan een verdubbeling! Een verklaring heb ik niet kunnen vinden. Het is waar dat de implantatie van de Europese regelgeving vaker geleid heeft tot een grotere opgave van het aantal dierproeven, maar zo extreem is mij niet bekend. Ik heb er verder niemand over gehoord. Niet in Nijmegen, en niet daarbuiten. Niet in de media, niet door de Dierenbescherming, Proefdiervrij, Partij voor de Dieren, activistische organisaties. 

Ik heb mevrouw nu maar zelf om opheldering gevraagd.

Mens en dier in theologisch perspectief (ingez.)

"Mens en dier in theologisch perspectief” van Jacques Schenderling heb ik gelezen. Schenderling beschouwt dieren als niet-personen. 

Volgens hem mag je dieren niet laten lijden, maar wel snel en pijnloos doden. 

De diersoorten moeten in stand worden gehouden. Dieren hebben het recht zoveel mogelijk natuurlijk te leven. 

Gebruik van dieren vindt hij op bijbelse gronden gerechtvaardigd, misbruik beslist niet. 

Dierenwelzijn is heel belangrijk voor hem. 

Hij maakt verder een onderscheid tussen hoger ontwikkelde zoogdieren, zoals apen, honden, katten en vee en de overige dieren. 

Hij is predikant en volgens hem hebben protestantse theologen zich meer tegen dierproeven uitgesproken dan katholieke. 

 ---

Commentaar 

Deze dissertatie en 'bijdrage aan het debat over de morele status van het dier' is een prachtig boek, ook al dateert het alweer van 1999.

Het beroep op het persoonsbegrip echter, tegen het eind van het boek, vind ik een (bekend) zwaktebod. Een goedkoop woordspel om misbruik van dieren te legitimeren, en ze rechten te ontzeggen. 

Polio-vaccin: geen Nobelprijs

Het is wel tragikomisch om te lezen dat Jonas Salk, de uitvinder van het polio-vaccin, de Nobelprijs Geneeskunde in 1954/55/56 geweigerd werd omdat de Zweedse adviserende viroloog (Sven Gard) vond dat het niet meer was dan bij elkaar geknutsel van ontdekkingen van anderen.

Waren de druiven zuur?

 ***

Examination of the Nobel Archives reveals that Dr. Sven Gard, Professor of Virology at the Karolinska Institute, convinced the Nobel Committee to name Enders and his colleagues recipients of the 1954 Prize.

Gard wrote that ‘the discovery by Enders’ group is the most important in the whole history of virology…The discovery has had a revolutionary effect on the discipline of virology’. 

Salk was nominated for the Prize in 1955 and in 1956. The first time, it was decided to wait for the results of the clinical trial of Salk’s killed poliovaccine, which was in progress.

In 1956, Gard wrote an 8-page analysis of Salk’s work, in which he concluded that “Salk has not in the development of his methods introduced anything that is principally new, but only exploited discoveries made by others.” 

He concluded that “Salk’s publications on the poliomyelitis vaccine cannot be considered as Prize worthy”.

Java-Apen

Eindelijk gerechtigheid voor de vijf Java-apen, ook wel bekend als ‘de verstekelingen van Maersk’. Vanochtend zijn de dieren terug gebracht naar  Stichting AAP in Almere. AAP is nu ook officieel de eigenaar van de dieren en heeft een speciaal verblijf voor ze gecreëerd.

 ***

Commentaar

1. Politieke partijen D66, VVD en CDA stemden TEGEN de motie van Wassenberg om de dieren terug naar AAP te brengen.

2. AAP laat de dieren rustig bij zich weghalen en naar het vivisectiecentrum BPRC brengen.

Let wel: AAP heeft meer dan 40 jaar ervaring. Dus dit kan zo weer gebeuren.

3. Verblijf in BPRC heeft (minstens) vier maanden geduurd. Volkomen onnodig. Voor een ritje van niks en een transport van niks. Afstand Rijswijk-Almere 88 km, ritje van een uur. 
Waarom hield het BPRC die dieren al die tijd vast?