DE PIL (slot)

De meeste indruk in het boek over de geschiedenis van de pil maakt de beschrijving van de angst voor bijwerkingen.
Pincus had niet alleen te weinig (en te weinig betrouwbare!) vrouwelijke proefpersonen, de angst zat ‘m ook in de vraag wat er zou gebeuren als vrouwen dit middel langdurig slikten. Het middel bootst de natuur na in het stoppen van de ovulatie tijdens zwangerschap. Het is een ingewikkeld proces: als ik het goed heb, krijgen de bijnieren vanuit de hersenen (hypofyse) het signaal om het hormoon progesteron te produceren dat weer inwerkt op de eierstokken.
Verder moet de anticonceptie niet leiden tot zwangerschap maar ook niet tot onvruchtbaarheid.

Moeilijk experimenteren, net zo moeilijk als dat is met een vaccin. Trial and error! Tijdgenoot Jonas Salk, van het poliovaccin, wordt ook genoemd. Pincus had getest op konijnen en ratten, maar hoe vergelijkbaar zijn die dieren met de vrouwelijke mens? Het grootste deel van het boek gaat over dit probleem.

Het laat ook iets zien van de zwarte kanten van de experimenten in medisch onderzoek. Over de dierproeven blundert Eig zelfs, op de laatste bladzijde. Daar schrijft hij dat de proefdieren “hun leven aan de wetenschap schonken”!
Dat doen zelfs mensen niet, laat staan weerloze dieren.

Vanuit diezelfde achteloze mentaliteit liet Pincus proeven doen op straatarme vrouwen in Puerto Rico en Haïti. Ook op vrouwen (en mannen!) die in een psychiatrische inrichting in de buurt zaten. (Shrewsbury, MA)
Niks bijzonders, zeker niet midden jarig vijftig van de vorige eeuw - en eerder. Voor een onderzoeker heiligt het doel de middelen. Geweten op een laag pitje. Aan regels en andere beperkingen hebben onderzoekers een bloedhekel.

De schrijver had misschien nog iets dieper op de fysiologische aspecten van het onderzoek kunnen ingaan. Uit het voortdurend zoeken naar de juiste dosis zou afgeleid kunnen worden dat Pincus de benodigde hoeveelheid hormoon in het bloed niet kon meten. Hoe is de interactie met andere medicijnen? Denk bijv. aan het hormoon insuline dat door diabetici geïnjecteerd moet worden. (niet geslikt!) Etc.
----
Jonathan Eig, De man die seks uitvond (Uitg. Carrera 2014)

DE PIL (1)

De ontstaansgeschiedenis van de pil, als anticonceptiemiddel, is indrukwekkend beschreven in het boek van Jonathan Eig, getiteld De man die seks uitvond. (The Birth of the Pill)
Die man was de Amerikaan Gregory Pincus (1903-1967). Maar hij was het niet alleen. Er zijn minstens vijf of zes namen aan verbonden. Naast Pincus in de eerste plaats twee vrouwen: Margaret Sanger en Katherine McCormick. Ideologisch gedreven om de getrouwde vrouw te bevrijden van eindeloze reeksen zwangerschappen. Daarbij financierde de gefortuneerde McCormick Pincus’ onderzoek grotendeels.
Pincus was, opmerkelijk genoeg, noch chemicus noch arts, maar bioloog, evenals trouwens z’n naaste medewerker M.C. Chang. Wel had Pincus een gelukkige hand in het aantrekken van de arts-gynecoloog John Rock. Het bijzondere van Rock was dat hij overtuigd katholiek was, maar desalniettemin voorstander van de anticonceptie. Een heel goede reputatie had als arts en dat hielp.
Tenslotte dient de fabrikant vermeld te worden, Jack Searle (nu Pfizer), die de stof leverde: progesteron, als norethynodrel. 

Pincus was eigenzinnig, wetenschappelijk gedreven. Niet geïnteresseerd in geld, tenzij voor zijn werk. Hij vroeg persoonlijk nooit patent aan. Het onderzoek speelt zich af in de eerste helft van de vorige eeuw, niet alleen door Pincus maar ook door anderen, zoals de chemicus Carl Djerassi, ook Amerikaan. 

Sex was midden vorige eeuw een taboe onderwerp in vrijwel alle staten van de VS. Ook de RK-kerk verzet zich tot op de dag van vandaag tegen deze vorm van anticonceptie. Daar moest Pincus tegenop boksen. Het was notabene in dezelfde tijd dat het Softenonschandaal in Europa zich openbaarde. Gelukkig was nu juist dit middel in de VS niet toegelaten! Al met al is het kantje-boord geweest dat de pil er is gekomen. 

Een interessant aspect waarop de schrijver verder niet kan ingaan is het feit dat de pil voor de wereldbevolking van weinig invloed geweest lijkt te zijn. In 1960, toen de pil (‘Enovid’) op de markt kwam, telde de aarde 3 miljard inwoners, thans zo’n 7 miljard. Terwijl het middel niet duur is en gemakkelijk nagemaakt kan worden.

MARSEILLE, .a.s. zaterdag

WREEDHEID

“Atrocities are not less atrocities when they occur in laboratories and are called... medical research.”

George Bernard Shaw

NOODZAKELIJK KWAAD, OF............

............HET TUIG AAN DE MACHT

Elke maand nog altijd 20.000 dierproeven. (Vlaanderen!)

http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetenschap/article/detail/3248135/2017/09/01/Elke-maand-nog-altijd-20-000-dierproeven-Noodzakelijk-kwaad.dhtml

Ben Weyts

 

HERPLAATSING van proefdieren

Op verschillende plaatsen in de wereld, maar ook in Nederland, wordt actie gevoerd om proefdieren na experimenten te herplaatsen bij liefhebbende burgers. Het gaat om huisdieren die dan wel niet al te zeer verminkt of vergiftigd zullen zijn.

Ik ben daar niet blij mee. Natuurlijk ben ik tegen het doden van dieren. Maar mijn bezwaar is dat je op deze manier toch meewerkt aan dierexperimenten. Je verlicht het geweten van onderzoekers – voor zover die nog een geweten hebben.

Los daarvan is het een druppel op een gloeiende plaat, gelet op de enorme aantallen dieren die dagelijks in proeven misbruikt worden.

STAATSLOTERIJ

De Nederlandse Staatsloterij financiert mede dierproeven en vivisectie. Zogenaamd in het kader van het 'goede doel'.
Ik heb gauw mijn abonnement opgezegd. (Had ik het maar eerder geweten. Maar ja, ze loopt er niet mee te koop. Als gebruikelijk.)