 |
| foto: Thinkstock |
In de NRC van 6 december j.l. plaatst de redactie bij een verhaaltje van
Huup Dassen over herpes een vrij grote detailfoto, in kleur, opvallend
geplaatst: bovenaan bladzij twee van de wetenschapsbijlage. De foto toont
blaasjes op de bovenlip, veroorzaakt door herpes virus type 1.
Bij lezing van het artikel blijkt echter
dat het helemaal niet over het humane herpesvirus gaat! Het gaat om een
middel dat ontwikkeld/getest is op muizen, konijnen en cavia’s!
Ik lees nergens dat dit bestaande
antivirale middelen vervangt.
Dit is een nieuw voorbeeld van wat onlangs
gerapporteerd werd in het Nederlands tijdschrift voor geneeskunde: ‘Medisch nieuws geeft patiënten vaak valse
hoop.’
Deze vorm van publiceren is eerder regel dan uitzondering. Het gaat om het navertellen van wat elders gepubliceerd is. Nimmer loopt de wetenschapsredacteur zijn eerder in
de krant gepubliceerde teksten na op de uitkomsten ervan, en doet daarvan
verslag. Week in week uit gaat
hij verder met het fabuleren over medisch onderzoek, dat niet verder komt dan dierproeven. Op de huidige vrijblijvende manier van
publiceren wordt de lezer aan het lijntje gehouden, zoal niet bij de neus genomen.
De NRC-Ombudsman, Sjoerd de Jong, deelde
mijn mening dat hier sprake was van misleiding.
Hij vroeg daarom de chef Wetenschap, Hendrik Spiering, om commentaar,
die het volgende antwoordde:
De foto hier sloeg op de ziekte
waarnaar dit onderzoek was gedaan. Het is een eerste ontdekking die mogelijk
zal leiden tot betere bestrijding van herpes. Dat zinnetje over nieuwe
medicijnen ontbrak helaas, maar was strikt gezien ook niet noodzakelijk omdat
het hier gaat om een fundamentele ontdekking over de werking van deze
bestrijding van de ziekte. Met bestaande medicijnen;
maar ongetwijfeld zullen er in de toepassing voor herpes nog wel nieuwe
ontwikkelingen komen. De wetenschapsbijlage is geen consumentenrubriek of
informatiepunt voor patiënten maar probeert de lezer op de hoogte te brengen
van de belangrijkste ontwikkelingen in de (vaak fundamentele) wetenschap.
.
En verder: de
wetenschapsredactie schrijft regelmatig over misstanden bij dierproeven maar
accepteert dierproeven als een noodzakelijk kwaad bij biologisch en medisch
onderzoek. Direct proeven doen op mensen is nog onethischer.
Heel interessant. http://www.ntvg.nl/artikelen/interview/geneeskunde-de-media/volledig vooral deze link.
BeantwoordenVerwijderenWie bepaalt eigenlijk wat ethischer of onethischer is, wetenschapsredacteur Hendrik Spiering?, kennelijk een voorstander van proefdieren laten kwellen om hen na een martelgang te laten sterven uit naam van zijn 'ethisch weldenkende’ boven het dierenrijk verheven kijk op de mens, hun ziekten, en de wetenschap? Denk niet dat deze heer op basis van zijn uitspraken in die laatste twee zinnen van zijn betoog ook maar enig draagvlak heeft geboden om zijn visie op ethiek als zorgvuldig te kunnen bestempelen. Iedereen die het woord 'ethiek' in de mond durft te nemen kan alleen maar oprecht geloofwaardig zijn als zijn afwegingen vanuit een altruïstisch oogpunt tot stand zijn komen, en zeker niet vanuit een egoïstische en zelfingenomene.
BeantwoordenVerwijderenIk deel uw mening.
Verwijderen'Noodzakelijk kwaad' is belachelijk, al helemaal uit de mond van een 'chef Wetenschapsbijlage', net zoals diens hele reactie kant noch wal raakt.
De grens trekken bij dieren, waar het medische experimenten betreft, is EVEN onethisch als het doen van proeven op mensen, bekend uit WO II.
Wie een hond wil slaan, vindt altijd wel een stok.