Wij zijn dwergen

Blind Orion Searching for the Rising Sun

Nicolas Poussin

1658

Oil on canvas

Dimensions: 119.1 x 182.9 cm

Metropolitan Museum of Art, New York

‘Wij zijn dwergen die op de schouders staan van reuzen.’ Een gevleugelde uitdrukking die er bij onderzoekers ingaat als Gods woord in de ouderling. Wikipedia wijdt er een lemma aan.

Als een dwerg op de schouder van een reus zit, kan hij inderdaad wat verder zien!

Maar in overdrachtelijke zin klopt het natuurlijk niet. In ieder geval niet waar het betreft onderzoek met proefdieren. Of met proefpersonen die daarvoor geen toestemming gegeven hebben, - ook geen uitzondering. Het is het eenzijdig en uitsluitend waarderen van de ratio, onder weglating van alle overige eigenschappen en omstandigheden die ertoe doen. Reductionisme in z’n smerigste vorm. 

Het verhaal gaat dat Amerikanen geen gebruik wensten te maken van uitkomsten van onderzoek dat in de concentratiekampen gedaan was. Ik heb het niet bevestigd kunnen vinden maar als het waar is getuigt dat van hoogstaande moraal.  

Experimenten met chimpansees

.Onderzoek naar sociaal gedrag van dieren in gevangenschap, onder extreem onnatuurlijke omstandigheden, met als uitkomst dat het sociale gedrag van chimpansees tegenvalt, is bizar.

Op deze manier aantonen dat chimpansees niet beschikken over empathie of altruïsme, staat haaks op 50 jaar onderzoek van Jane Goodall naar sociaal gedrag in de natuurlijke leefomgeving.

Het niet aantonen van gedrag is op zichzelf geen enkele bewijs dat dit gedrag niet van nature aanwezig is.  Gedrag wordt sterk bepaald door omgevingsfactoren en dat geldt ook voor de mens.

De suggestie dat dieren niet over empathie en altruïisme beschikken wordt door slecht onderzoek in stand gehouden. Deze suggestie is een bevestiging van het superieure mensbeeld gebaseerd op religie en cultuur, waarbij de mens niet wordt beschouwd als onderdeel van het dierenrijk.

Vervolg

Het ontgaat helaas de meeste mensen hoe voortdurend wordt gecultiveerd dat de mens superieur is aan dieren omdat de mens zou  beschikken over hoogwaardige eigenschappen die typerend zijn voor de mens.

Het gaat daarbij dus niet om details of typefouten.

Mijn ergernis is niet alleen het onbenul en gebrek aan kennis maar vooral de gemakzucht, het gebrek aan respect voor dieren en tegelijkertijd het gebrek aan respect voor de lezers van een krant als Trouw die zichzelf een kwaliteitskrant noemt.

Een eerder verhaal van Willem Schoonen op 10 december j.l. : “Waarom zegt die aap geen woord?” was ook ronduit stuitend vanwege de conclusie dat het niet de beperkingen van de anatomie zijn waardoor apen niet kunnen praten maar dat apen domweg niet intelligent genoeg zijn.

Daarbij werd dan even volledig voorbijgegaan aan het praatvermogen van Grijze roodstaarten, papegaaien die onze taal gebruiken op een manier waarbij het begrijpend praten vergelijkbaar is met de taalontwikkeling bij kinderen.

Papegaaien met een anatomie die volstrekt afwijkt van primaten.  Geen strottenhoofd, geen stembanden en geen lippen en toch perfect onze taal kunnen gebruiken en begrijpen.

Dat zou dan betekenen dat papegaaien (vogels)  intelligenter zijn dan primaten. Volstrekte onzin dus vanuit de redactie “Wetenschap” van Trouw.

Jan Hooimeier

Reactie op artikel in Trouw van 21 december j.l.

Kerstbabbel

De Kersttoespraak - hieronder - telt 840 woorden. Ik heb gezocht naar woorden als God, Christus en Heer. Prima in orde, die komen allemaal voor.

Vol goede moed verder gegaan. Dier, proefdier, dierproef, vivisectie. 

Hè, dat is raar, komen niet voor. Nul keer.

Dan zoeken naar bont, jagen, vlees, vis. Consumptie. 

Wèèr niks!

Vogelgriep. Ruimen. 

Nee hoor, ik geef het op.

De koning verraadt wel iets van zijn gevoelens. Hij heeft 'geworsteld' met deze toespraak. Ik denk dat ik dat begrijp. 

Zou ik voor volgend jaar een andere tekstschrijver mogen voorstellen?

Barend

------------------------------------------------------------
.Hemel en aarde raken elkaar met Kerstmis. Christus, de Zoon van God, wordt geboren in een simpele stal. Zijn moeder legt hem te slapen in een kribbe. Engelen verkondigen een boodschap van vrede en hoop op een betere wereld.
Het vieren van Kerstmis kan confronterend zijn en ons aan het denken zetten. Dicht bij de plek waar de kribbe stond, heersen nu angst en geweld. Onvoorstelbaar zijn de ontberingen die gewone mensen – onder wie veel kleine kinderen – in Syrië, maar ook in andere landen moeten lijden. Geweld kan ook vlakbij komen. Terroristische aanslagen  – zoals deze week nog in Berlijn – hebben dit jaar vele families in rouw gedompeld.
Kerstmis 2016 roept dan ook tegenstrijdige gevoelens op. Daarom heb ik geworsteld met deze Kersttoespraak.
We zouden zo graag willen dat de vredesengel zijn vleugels over de wereld uitspreidt. We zouden ons zo graag geborgen weten. Maar tegelijkertijd is er veel dat ons ongerust maakt en ons een gevoel van dreiging en machteloosheid geeft. Tegenstellingen in de wereld lijken groter te worden. En dat heeft zijn weerslag op ons leven hier. Het extreme lijkt het nieuwe normaal te worden. Zoekend naar zekerheid, graven groepen zich in hun eigen gelijk in. Dat maakt een open gesprek vaak onmogelijk. Velen hebben het gevoel in een land zonder luisteraars te leven.
Wie twijfelt over de toekomst, idealiseert vaak het verleden. We geven ons allemaal wel eens over aan heimwee naar vroeger. Ja, vroeger...
We weten dat de werkelijkheid minder rooskleurig was. En dat veel zaken waarover we ons nu zoveel zorgen maken, bij nadere beschouwing minder ernstig zijn dan we soms denken.
Dat heel veel gelukkig ook goed gaat en dat het leven nu op veel vlakken echt beter is dan toen.
‘Beleving is werkelijkheid’, hoor je vaak. Maar het fundament van het dagelijks leven wordt drijfzand als beleving het zicht op de werkelijkheid verdringt. Laten we de lastige problemen vooral eerlijk benoemen. Maar als er één land daarnaast ook verbondenheid en solidariteit kent, is het wel Nederland. Zonder dat ze de schijnwerpers zoeken, zijn miljoenen mantelzorgers en vrijwilligers onze stille kracht. Zien we U en Uw liefdevolle werk wel voldoende?
De boodschap van Kerstmis is een boodschap van hoop, vrede en naastenliefde.
Dat is een oproep aan ieder van ons. Hoe gedragen we ons tegenover elkaar? Wat doen we er zelf aan om onze samenleving zo in te richten dat iedereen zich veilig weet en thuis kan voelen? Kunnen we het nog: samen vreedzaam problemen oplossen?
In deze onzekere tijd, is het nodig om vaste grond onder de voeten te houden. De waarden die van oudsher bij Nederland horen, bepalen ook in de toekomst ons vermogen om samen verder te komen. Juist nu de wereld om ons heen minder houvast geeft, moeten we vasthouden wat we samen delen en beschermen wat ons verbindt.
Want zó willen wij hier samenleven. Als vrije en gelijkwaardige mensen. Zonder dat degenen met een afwijkende mening bang hoeven te zijn voor bedreiging of intimidatie en zonder discriminatie op grond van levensovertuiging, ras, geslacht of seksuele geaardheid. Deze rechten gelden hier voor iedereen, altijd.
Vrijheid heeft ruimte nodig. Ruimte om te leven, te bewegen, te denken en te debatteren zonder angst. Ruimte om van elkaar te verschillen. Die vrijheid hoort bij ons en is sterker dan welke terreurdaad ook.
Eerder dit jaar opende ik in de Bibliotheek Rotterdam een tentoonstelling gewijd aan de beroemde Rotterdammer Desiderius Erasmus. Hij leefde 500 jaar geleden, niet zo lang na de uitvinding van de boekdrukkunst, het internet van de 16de eeuw. Erasmus was een van de eersten die daarvan profiteerde. Heel lezend Europa kende zijn werk.
Erasmus was een diepgelovig mens met een kritische geest en een scherpe pen. Een man die heilige huisjes omver durfde te werpen. Niets menselijks was hem vreemd en hij kon zich enorm opwinden over de misstanden van zijn tijd. Maar altijd bleef hij zijn kracht zoeken in redelijke argumenten en de vreedzame uitwisseling van ideeën. We hebben elkaar immers nodig.
‘De natuur heeft onze gaven zo verdeeld, dat de ene mens het niet kan stellen zonder de hulp van de ander’, schreef hij.
Terroristen proberen onze vrije manier van samenleven aan te tasten en ons gevoel van thuis zijn te ondermijnen. Terecht verlangen mensen in de eerste plaats veiligheid.
In deze onzekere tijd, zijn angst en woede begrijpelijke emoties. Maar boosheid kan geen eindstation zijn. De vrede waarnaar we zo verlangen, komt niet dichterbij als mensen afhaken en zich ingraven. Vrede begint met het beschermen van wat we delen en het aanwenden van alle positieve krachten. Zonder U, zonder jou, gaat het niet.
Met Kerstmis worden we aangespoord niet op te geven. Elkaar niet op te geven. Ieder mens telt. Het licht van Kerstmis schijnt voor ons allemaal, en maakt ons opnieuw voor elkaar zichtbaar.
Het oude Kerstlied verwoordt het mooi.
Tussen alle mensen in
In het menselijk gezin
Hoor, de engelen zingen de eer
Van de nieuw geboren Heer.
Ik wens U allen – waar u zich ook bevindt en hoe Uw persoonlijke omstandigheden ook zijn – een gezegend Kerstfeest.

Polio (roman)

.Philip Roth is een bekende Amerikaanse schrijver maar ik had nog nooit iets van hem gelezen. Maar nu kreeg ik een roman van hem in handen, met de nietszeggende titel Nemesis. (Klemtoon op 1^ste lettergreep – ook dat nog!)

Het onderwerp is een uitbraak van polio in de hete zomer van 1944, en het verhaal is in een woord: adembenemend. Het poliovaccin werd pas een jaar of tien later uitgevonden. (Salk/Sabin) Het verhaal herinnert aan dat andere geweldige boek over een epidemie, nl. De Pest, van Albert Camus. En ook een beetje aan de prachtige verfilming van Thomas Manns ‘Dood in Venetië’. (cholera)  

Het verhaal van Roth is op zichzelf eenvoudig. Maar het fenomenale eraan is in de eerste plaats de beklemmende gewetensstrijd van de hoofdpersoon, gepaard aan zijn tragische levensloop. Daarmee samenhangend het verzet tegen het geloof in een goedertieren God die zijn moeder in het kraambed liet sterven, die hem als vader een dief gaf, en die dan ook nog eens de stad slaat met een dood en verderf zaaiende epidemie. 
Overigens een gewild thema in de literatuur.  

Plaats van handeling is Newark (bij New York) waar Roth geboren is, en dat is duidelijk te merken aan de benoeming van allerlei straten en pleinen. Ook beschrijft hij met kennis van zaken sporten als honkbal, kogelstoten, speerwerpen e.d. Dat sterkt de lezer in de overtuiging van “waar gebeurd”: je vergeet gewoon dat het ‘maar‘ fictie is! * 
Een tweede locatie is een jeugdkamp bij Stroudsburg, op ruim een uur rijden van Newark. Sportief leidinggeven aan kinderen speelt een grote rol in het hele boek.  

Het thema wordt ook knap verbonden met het jodendom waartoe de schrijver zelf behoort. Zo wordt door sommige angstige inwoners van Newark beweerd  dat de epidemie ‘de schuld van de joden’ is en dat ze allemaal geïsoleerd zouden moeten worden. 
  
Wat het extra moeilijk maakt het boek weg te leggen is dat er geen hoofdstukken zijn. Er zijn drie delen, maar daarbinnen gaat het verhaal achter elkaar door. En het blijft spannend! 

***

* In werkelijkheid is het van a tot z verzonnen:  http://www.npr.org/2010/10/05/130353198/polio-breaks-out-in-newark-in-roths-nemesis 

 Philip Roth, Nemesis (2010) 
 Mooie vertaling door Babet Mossel (foto). Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2016.
-

Vaccinatie kinkhoest

.In 2001 en 2002 waren er ondanks de vaccinatie epidemieën van kinkhoest. 

De bacterie Bordetella pertussis - die kinkhoest veroorzaakt - bleek sinds de jaren vijftig veranderd, maar de vaccins niet. Ze beschermden daardoor niet meer voldoende tegen de ziekte.
Sinds juli 2001 zijn de vaccinaties op 4-jarige leeftijd, en sinds 2005 álle vaccinaties, voor kinkhoest vervangen door een vernieuwd vaccin. Dat blijkt effectief, kinkhoest komt nu minder vaak voor.

http://www.nu.nl/gezondheid/2090784/kinkhoest-tienerziekte-geworden.html

Griepvaccinatie

.Griepvaccinatie werkt niet omdat.... we geen kippen zijn.

Mensen die zich tegen griep laten vaccineren maken vooral afweerstoffen tegen het griepvirus dat in kippeneieren groeit,

maar niet

tegen het griepvirus dat mensen ziek maakt!

                                                

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/11/07/afweer-na-griepprik-mist-doel-5180754-a1530619

Aleppo

.Wie opkomt voor de rechten en het welzijn van dieren, die krijgt geregeld voor de voeten geworpen dat een heleboel mensen het ook erg slecht hebben, zoals de bejaarden in de verzorgingshuizen die niet naar de wc mogen, bijvoorbeeld. Mensen zijn belangrijker dan dieren, dat werk.
Een soortgelijke maar tegenovergestelde reactie overkwam mij toen iemand tegen me begon over de verschrikkingen in Aleppo. Ik zei dat ik het heel erg voor die mensen vind maar……. Toen begon ik over het lijden en sterven van proefdieren waar zo goed als nooit iemand het over heeft.

Mij werd verweten dat ik net zo reageer als die mensen die hun eigen sores boven alles stellen.
Dat verwijt was terecht. Ik kan er alleen tegenover stellen dat wat er in Aleppo en elders gebeurt, iets is wat mensen elkaar aandoen. Ik vind dat toch wezenlijk verschillend van wat mensen dieren aandoen.

Haldol : niet effectief

Haldol niet effectief bij palliatieve patiënt

Voor de behandeling van een delier in de palliatieve setting is therapie met haloperidol of risperidon in combinatie met ondersteunende maatregelen minder effectief dan ondersteunende maatregelen alleen.   

Dit blijkt uit een gerandomiseerde placebo gecontroleerde trial in JAMA Internal Medicine.

https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/haldol-niet-effectief-bij-palliatieve-patient.htm?utm_campaign=Preview_MC_20161209

Geneeskunde is Muiskunde

De lachende rat

Na de reclame onlangs voor Mart Visser (‘Dom Bontje’) vandaag de lachende rat.

Voor de duidelijkheid een plaatje erbij. 

Zelfs in een bijlage van dagblad Trouw ('Tijd') dringen dierproeven door.

Het is dan ook wel heel treurig hoe ver deze redactie afstaat van de werkelijke wereld.

En dan met name als het gaat om mishandeling van dieren.

De ene misslag en perversiteit na de andere.

Alleen al in ons land worden per jaar meer dan 100.000 ratten gedood, na gevangenschap en vaak gruwelijke experimenten.

Dat is dagelijks ruim 250 dieren.

De bijlage stelt dit niet aan de kaak, welnee, de redactie komt met gezellig nieuws over de zogenaamde ‘lachende rat’.

Met een vage verwijzing naar hersenonderzoek.

Wordt het niet eens tijd voor een andere redactie van dit blad?

Eentje die met de poten in de modder staat?

Mishandeling van proefdieren

.Between March and June 2016, an undercover investigator of GAIA worked as animal caretaker in the Animalarium of the Free University of Brussels (Vrije Universiteit Brussel, Jette Campus), one of the main universities in Belgium. GAIA’s investigator witnessed how research animals were subjected daily to painful tests with routine complacency, neglect, insufficient care and regard for animal suffering and welfare.  He witnessed cruel and shocking killing methods. The research mice, rats, rabbits and pigs in the Animalarium of the VUB suffer a great deal more than is accounted for or indicated in the experiments they are used for.

https://press.gaia.be/undercover-in-the-university-hospital-jette-campus-of-the-free-university-of-brussels-vub-gaia-reveals-intolerable-suffering-of-research-animals#

Dierproeven: het verloop

‘Datagraver’ maakte een paar mooi grafieken over het verloop van het aantal dierproeven sinds de invoering van de Wet op de Dierproeven in 1977.

In dank druk ik er hieronder een af. Zie verder: http://www.datagraver.com/case/aantal-geregistreerde-dierproeven-nederland-1978-2014

Kanttekeningen

1. De Wet op de Dierproeven, waar onderzoekers graag goede sier mee maken, moest in werkelijkheid worden afgedwongen op diezelfde onderzoekers. De strijd heeft zo’n 100 jaar geduurd en Nederland was een van de laatste westerse landen met zo’n wet.

2. Men ziet aan het verloop van de grafiek hoe hard zo’n wet nodig was, en hoe volstrekt gewetenloos onderzoekers zonder zo’n wet te werk gaan. Je mag gerust concluderen tot intrinsieke gewetenloosheid als het gaat om vivisectie.

3. Men ziet hoe snel de daling van het aantal proeven afvlakt, eigenlijk al sinds de negentiger jaren. Van stagnatie is zelfs al meer dan tien jaar sprake, eig. al sinds 2002. De overheid, de politiek, staan erbij en kijken ernaar.

4. Alsof het niet erg genoeg is, is de grafiek helaas ook nog eens misleidend. Zoals altijd als het over misstanden gaat, is het nog veel erger dan wordt getoond. Het aantal proefdieren die in voorraad gedood worden, zijn niet in de grafiek opgenomen. Met andere woorden: het totale aantal proefdieren dat jaarlijks in dit land gedood wordt, bedraagt ongeveer 1.000.000.