Van tijd tot tijd komt iemand met het voorstel een monument
op te richten voor proefdieren. Altijd iemand die dierproeven propageert. Een
wetenschapsjournalist bijv., of iemand als mevrouw Ritskes, die het
proefdierlab in Nijmegen beheert (Radboud universiteit). Blijkbaar zitten
dierproeven toch niet helemaal lekker, knaagt er iets aan wat resteert van het
geweten.
Het voorgestelde monument kan op dit moment niet anders
gezien worden dan als een Monument voor Barbaarsheid, voor marteling en moord.
Het zou m.i. alleen passend zijn als een herinnering,
dus wanneer vivisectie de wereld uit is. 'Zo waren wij eens'.
Mocht er in onze tijd toch zo’n kunstwerk komen, laat het
dan realistisch zijn. Een dier met gebroken ledematen, gillend van angst en
pijn, bloed stromend naar alle kanten.
***
PS. Begin vorige eeuw werd een dergelijk monument opgericht
in Londen. Dat was echter bedoeld als antivivisectionistisch gedenkteken. Het werd
korte tijd later vernield.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten