AFSCHEID VAN MARJA ZUIDGEEST

Marja Zuidgeest, directeur van Proefdiervrij, gaat met pensioen en daar feliciteer ik haar mee.

Over het door haar gevoerde beleid kun je verschillend denken. Dat neemt niet weg dat ik respect heb voor haar inzet en volharding. Het is natuurlijk helemaal geen gemakkelijke job, populair word je er niet mee.

Er zijn de laatste jaren een aantal beslissingen geweest die ik niet heb begrepen. In de eerste plaats was dat het afscheid nemen van de leden. We schrijven 2010. Leden zijn je kostbaarste bezit, en wat iemand dan bezielt om van de vereniging een stichting te maken, dat begrijp ik niet. Zelfs de Dierenbescherming heeft dat nog niet gepresteerd. Overigens heb ik van verzet van de leden niets gemerkt. Wat ook wel weer veel zegt.

Het aantal donateurs (voorheen leden) schommelt al jaren rond de 50.000.

Dat alarm werd niet of onvoldoende verstaan.

De tweede beslissing viel kort daarna: Proefdiervrij gaf de strijd op. (2012)

Na ruim meer dan 100 jaar. Ze ging vanaf dat moment “samenwerken” met vivisectionisten. Van enig verzet heb ik wederom niets gemerkt.

De naam van de organisatie bleef dezelfde.

Tenslotte: het beleid is nu dat donateurs behalve contributie ook betalen (doneren) voor wetenschappelijk onderzoek. In het kader van crowd funding. Wie het snapt mag het zeggen.

Last not least: wat ik in het jaarverslag over 2016 lees zet ook wel aan het denken:

Het issue proefdieren is maatschappelijk een zeer gevoelig thema waarover de emoties hoog kunnen oplopen. Dit vergt van Proefdiervrij een voortdurend balanceren tussen de emotie dat je dieren niet voor proeven mag gebruiken en onze strategie om ontwikkeling naar een proefdiervrije wetenschap centraal te stellen.

Sociale media kunnen een enorme positieve impact hebben voor Proefdiervrij, maar zij maken organisaties als Proefdiervrij kwetsbaar voor reputatieschade. Daarom is in 2016 een community manager aangesteld die volgt wat op social media gebeurt en daar onmiddellijk op inspeelt.