IK DEBBY WEIJERS

Van bioloog tot directeur
Al mijn hele leven heb ik een fascinatie voor dieren en de natuur. Als ik Freek Vonk aan het werk zie, deel ik zijn enthousiasme: dat dieren in winterslaap hun lichaamstemperatuur tot 0 graden kunnen laten zakken, dat eucalyptusbomen bosbranden overleven; ik vind dat echt ontzettend boeiend! Het was me dan ook vrij snel duidelijk dat ik Biologie wilde studeren. En wel in Wageningen: dat is toch een beetje ‘the place to be’ voor biologen! 

Al tijdens mijn studie raakte ik geïntrigeerd door dierproeven: Waarom voeren we die nog uit? Hoe zit het met regelgeving? Kunnen we écht niet zonder? Om die reden heb ik de cursus Proefdierkunde gevolgd. Een vast onderdeel daarvan was het college van Proefdiervrij: daar werd ik enthousiast van! Ik vond het heel mooi om te zien dat deze stichting oplossingen aandroeg in plaats van alleen maar te roepen ‘jullie mogen geen dierproeven doen!’. 

Een voet in de wetenschap, de ander in de maatschappij
Proefdiervrij is inmiddels een gesprekspartner in de wetenschap geworden. Ik geloof dat mijn opleiding tot bioloog heel belangrijk is om dit verder uit te breiden: ik heb veel geleerd over de anatomie, fysiologie en gedrag van dieren, maar ook over o.a. genetica en in-vitro onderzoek naar virussen. Inhoudelijk kan ik erover meepraten. Mijn studie heeft me ook een kijkje gegeven in de wetenschappelijke wereld: waarom is het publiceren van artikelen in wetenschappelijke tijdschriften zo belangrijk? Waarom is het zo belangrijk om fundamenteel onderzoek uit te voeren? Doordat ik met eigen ogen heb gezien hoe deze wereld in elkaar zit, kan ik nu veel gemakkelijker het gesprek aangaan met onderzoekers.

Worsteling van onderzoekers Mijn achtergrond als bioloog zorgt er ook voor dat ik me heel bewust ben van de worsteling van onderzoekers om dierproeven uit te voeren. Het overgrote deel van hen doet het niet voor hun lol en zou het ook graag anders zien. Een groot gedeelte van het probleem ‘dierproeven’ wordt veroorzaakt doordat de dierproef vaak nog steeds als gouden standaard wordt gezien. Onderzoekers hebben het gevoel er niet omheen te kunnen. 

Maar met behulp van proefdiervrije innovatie kunnen ze er wel omheen! Ook in mijn directe omgeving zijn personen betrokken bij dierproeven. Zij zorgen ervoor dat ik goed op de hoogte ben van het reilen en zeilen binnen de proefdierenwereld, en ik kan met hen inhoudelijk discussie voeren. Hierdoor kan Proefdiervrij beter aansluiten bij de daadwerkelijke vraag vanuit de wetenschap. Natuurlijk voel ik mij geroepen om de mensen in mijn directe omgeving te inspireren om ook proefdiervrij te gaan werken: omdat het anders kan!

Bekort; gehele tekst: https://proefdiervrij.nl/ik-neem-het-stokje-over/
-------------
 
Kanttekeningen

0. Geen open sollicitatieprocedure.
1. Het schouderklopje aan Freek Vonk is geen gelukkige binnenkomer.
2. “Het overgrote deel van hen doet het niet voor hun lol…” 

Pijnlijk. Kennelijk worden de onderzoekers dan gedwongen.