Met proeven op mensen is niks mis. Integendeel, alle medisch
onderzoek is gericht op mensen, op patiënten. Om die te kunnen genezen moet je
dus proeven met ze doen.
Dat begrepen ook de Nazi-onderzoekers. Aan dierproeven heb
je weinig tot niets.
Maar wat hen tot monsters maakte was het feit dat ze
patiënten niet om toestemming vroegen, en dat er geen sprake was van
vrijwilligheid. Dat er ook geen rem op die proeven zat, enz. Het was losgezongen
van iedere moraal, zo ongeveer als heden ten dage gebeurt met proeven op
dieren.
Ik vind het onbegrijpelijk dat het naoorlogse Duitsland
ingestemd heeft met dierproeven en vivisectie. Na zo’n verleden. De
onderzoekers die dat doen, zijn soms zelfs nog rechtstreeks familie van de Nazibeulen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten