Halcion (slaapmiddel)

Het middel triazolam (Halcion®) werd eind 1977 in Nederland geïntroduceerd als het eerste, kortwerkende slaapmiddel dat de volgende dag geen sufheid of katterigheid zou veroorzaken. Vrij snel na de introductie verschenen in de media echter de eerste berichten over ernstige problemen na gebruik van Halcion®. In 1979 waren er al ruim duizend meldingen over bijwerkingen bij het Nederlands Bureau Bijwerkingen Geneesmiddelen binnengekomen, afkomstig van zo’n 700 verschillende artsen. Het ging vooral om angsten, versterking van depressieve gevoelens, wanen en achtervolgingsideeën, abnormale gewaarwordingen vooral via het gehoor, en geheugenverlies. Deze bijwerkingen werden vooral geconstateerd na gebruik van de tabletten met hogere doseringen. Dit alles was voor het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen voldoende aanleiding de goedkeuring voor de verkoop van Halcion® op te schorten. 

Na tien jaar geharrewar en juridische touwtrekkerij heeft de Nederlandse rechter inmiddels bepaald dat Halcion® toch geen ondeugdelijk medicijn is, zodat het verbod op verkoop moest worden ingetrokken. Natuurlijk waren er wel bijwerkingen, maar die komen bij vrijwel alle medicijnen voor. Pas als ‘het middel erger is dan de kwaal’ kan een geneesmiddel eventueel als ‘ondeugdelijk’ worden aangemerkt. De producent van Halcion® moest echter wel extra waarschuwingen in de bijsluiter opnemen. Ook was de producent zo wijs de hoge doseringen uit de handel te nemen en te vervangen door tabletten van 0,125 en 0,25 milligram. Deskundigen betwijfelen echter of nu alle problemen met Halcion® de wereld uit zijn.

Enkele jaren geleden heeft ook de EG-commissie voor registratie van geneesmiddelen haar advies over het middel uitgebracht, dat door Nederland werd overgenomen. Halcion® mag in de handel blijven, maar onder vier voorwaarden: de dosering mag niet hoger zijn dan 0,25 milligram per dag, het mag maximaal voor een periode van drie weken worden voorgeschreven en niet aan psychiatrische patiënten, en één verpakking mag maar zeven tabletten bevatten.

Fervente tegenstanders van het middel vinden dit absoluut onvoldoende. Zij stellen dat het middel in deze (lage) dosering als slaaptablet niet werkt, terwijl de bijwerkingen er nog altijd zijn.

Het middel is door Pfizer ontwikkeld in dierproeven, en volgens deze farmaceut werkzaam en veilig.
Het behoort tot de klasse van benzodiazepinen.

Wespen- versus bijensteek

Deppen met met azijn(zuur) na een wespensteek;

steek is basisch.

Deppen met verdunde ammonia na een bijensteek;

steek is zuur.

Pijngrens (ingezonden)

Als wereldwijd zelfs wetenschappers het onderling niet eens kunnen zijn waar de pijngrens van het dier ligt, hoe kunnen de politici zich verbeelden dat wel te kunnen bepalen!

xxx

Abortus

Krachtige tegenstanders van abortus zijn bijna altijd diep godsdienstig.

Je hoort godsdienstige ethici wel debatteren over de vraag: “Wanneer wordt het zich ontwikkelende embryo een persoon, een menselijk wezen?”

Seculiere ethici zullen zich eerder afvragen: “Ongeacht of een embryo menselijk is (wat wil dat trouwens zeggen voor een klompje cellen?): op welke leeftijd is een zich ontwikkelend embryo – van welke diersoort ook – in staat om pijn te lijden?”

Een vroeg embryo heeft het gevoel, het waarnemingsvermogen van een kikkervisje (en ziet er ook zo uit). 

Vroege embryo’s hebben geen zenuwstelsel en lijden zeer beslist niet. En als laat geaborteerde embryo’s (die wel een zenuwstelsel hebben) lijden, dan is dat niet omdat die embryo’s menselijk zijn dat ze lijden.

Er is geen algemene reden om aan te nemen dat menselijke embryo’s in welk ontwikkelingsstadium ook, heviger lijden dan koeien- of schapenembryo’s in hetzelfde stadium.

En er is alle reden om aan te nemen dat alle embryo’s, menselijk of niet, veel minder lijden dan volwassen runderen in een slachthuis, vooral in een ritueel slachthuis waar die dieren, om religieuze redenen, bij volle bewustzijn moeten zijn als hun keel ceremonieel wordt doorgesneden.

Overigens is natuurlijk elk lijden te betreuren.

***

Bron: R. Dawkins, God als misvatting 

N I E T solidair: Erno Eskens en Marianne Thieme

In 2003 publiceerde ene Peter Siebelt het boekje Eco Nostra. Het netwerk achter Volkert van de Graaf. Met een voorwoord van Prof.dr. Bob Smalhout.

Smalhout (1927-) was door Fortuyn vast gevraagd om in zijn kabinet minister van Volksgezondheid te worden, dus die wilde een voorwoord niet weigeren. Ik kreeg het boekje onlangs in handen. Het is een schotschrift tegen ‘de linkse kerk’, waar m.i. niemand iets wijzer van wordt. Het gaat over taarten gooien ‘als generale repetitie’ voor de moord op Fortuyn, maar ook over allerhande personen en organisaties waar ik nog nooit van gehoord heb. Zo zijn bijv. 20 blz. gewijd aan een Filippijnse vluchteling, genaamd Quimpo.

Afgesloten wordt met 25 blz. 'actie-overzicht 1979-2003'. Dit gaat vooral over het bevrijden van nertsen, over gewelddadige acties tegen McDonald’s en slachterijen, en tegen het BPRC.

Dit overzicht kwam me bekend voor.

In 2009 publiceerde Erno Eskens, filosoof en vooraanstaand lid van de Partij voor de Dieren, een boekje, getiteld Democratie voor dieren. Een theorie van rechtvaardigheid. Met een voorwoord van Marianne Thieme.

Dit is vooral een publicatie van goede bedoelingen, - tot je komt op blz. 64. Vandaar tot blz. 99 wordt, jawel, een 'actie-overzicht' gegeven van 1979 tot 2009. Bevrijden van nertsen, acties tegen dierproefcentra, enz. Let wel: als aanklacht.

Het is duidelijk: deze burgerfilosoof houdt graag schone handen.

En Marianne Thieme ook: die zet er haar handtekening onder.

Uitdrukkelijk NIET solidair.

V-i-v-i-s-e-c-t-i-o-n ! A B O L I T I O N !

http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=O7TalwsJSuA

Frontaal syndroom



Vanavond hoorde ik op de radio een gesprekje met de persofficier over Sietske H., de vrouw die haar vier baby’s vermoordde. De rechtbank legde haar 12 jaar gevangenisstraf op.

In hoger beroep is de eis nu 4 jaar en dwangverpleging*.

Ik was benieuwd hoe het kon komen dat de stoornis bij de tandartsassistente (geb.1984) niet eerder opgemerkt werd. Daar werd ook naar gevraagd, tweemaal zelfs, maar de officier begreep die vraag niet; ze gaf tweemaal hetzelfde antwoord: “Je kunt iemand niet dwingen een hersenscan te ondergaan”

Vervolgens viel de term ‘frontaal syndroom’. Ik heb er nooit eerder van gehoord, maar wikipedia vermeldt het wel. http://nl.wikipedia.org/wiki/Frontaal_syndroom

De vraag is natuurlijk, als het gaat om dwangverpleging, of er wel iets te verplegen valt. Daar werd op de radio niet naar gevraagd.

Wikipedia spreekt wel over ‘patiënten’ maar niet over therapie. Bedenkelijk.

***

*Dwangverpleging is de term die gebruikt wordt om de middelen en maatregelen aan te duiden die door een verplegende instantie worden getroffen jegens een patiënt, waarbij deze beperkt wordt in zijn grondrechten tegen diens uitdrukkelijke wil en/of de wil van zijn wettelijk vertegenwoordigers. 

Beperking van de bewegingsvrijheid (zoals door fixatie) en het toedienen van geneesmiddelen onder dwang zijn voorbeelden van dergelijke maatregelen.

In Nederland is dwangverpleging mogelijk op basis van twee wetten, namelijk:

-De Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz), en

-De Beginselenwet Terbeschikkingstelling.

De Wet Bopz wordt buiten de psychiatrie ook toegepast in bijvoorbeeld de gehandicaptenzorg en de (psycho)geriatrie. Beide wetten hebben tot doel om te komen tot een verantwoorde toepassing van Middelen en Maatregelen en zodoende de patiënt te beschermen tegen machtsmisbruik en willekeur. De inbreuk op de grondrechten die mogen worden gemaakt zijn dan ook beperkt. (Bron: wikipedia)