De labradors van Maastricht

.

Vierdejaars studente Communicatie, Emmelie, besloot een ethiek-essay te schrijven over de labradors die de Maastrichtse universiteit wilde misbruiken in proeven. Een goed plan, actueel, duidelijk afgegrensde casus. Belangrijke aspecten voor iemand die verder niets van het onderwerp afweet, en blind moet varen op wat de universiteit meedeelt. En – last not least – de Hartstichting.

Ze maakt kritische opmerkingen. Bijvoorbeeld ten aanzien van de Dierexperimentencommissie (DEC),  die positief adviseerde maar verder buiten beeld blijft. Ten onrechte.

Ze merkt op dat het gebruik van het woord ‘ongerief’ niet deugt. Bravo..

Niet erg slim is haar (herhaalde!) opmerking over het feit dat we niet weten wat de labradors zelf vinden.
Wel is het zo dat de labradors partij zijn - en dus vertegenwoordigd moeten worden!

.Ze is niet helemaal duidelijk in haar standpunt. Ze vindt dat de proeven wel uitgevoerd mogen worden, terwijl zij tegen het eind schrijft dat men ermee moet stoppen. Maar dat hoeft niet met elkaar in tegenspraak te zijn. Zij is namelijk voor alles voor ‘overleg’, in de zin van een soort mediation. Maar als het aan haar ligt, is er groen licht. Doorslaggevend voor haar is dat het ‘maar’ om 39 dieren gaat. Dat kan ik niet serieus nemen.

.Het kan haar op dit niveau niet heel kwalijk genomen worden dat ze zich niet echt in het onderwerp verdiept heeft. Vrijwel blind vaart op de info van Hartstichting en universiteit.

Ik noem een paar punten. Voor de hand ligt een vraagteken bij de bijzondere geschiktheid van labradors. Nog even los van het aantal (en de herkomst: zijn dit honden van medewerkers?).

.Ze heeft niet uitgezocht dat pacemakers sinds 1928 bestaan en sindsdien geperfectioneerd zijn. En zeer veel levens redden en/of de kwaliteit ervan verbeteren. Je kunt natuurlijk ten eeuwigen dage blijven ‘verbeteren’ en proefdieren opofferen, maar wat is dan nog het grensnut? Wat die proeven nu precies moesten opleveren, we vernemen er niets over. Ze heeft er geen rekening mee gehouden dat die proeven niet doorgaan, noch welk alternatief er dan is. Misschien wordt het tijd eens naar een geheel andere innovatie te zoeken.

.Schrijfster legt wel even de link met de vergrijzing, maar verzuimt op te merken dat iedereen ergens aan dood moet gaan.

***

Emmelie Prins, Maakt ons hart een sprongetje voor dode labradors? (Pdf)

https://follio.nl/story/document/363707022627049472

26 sep. 2014 - Essay module Ethiek | Emmelie Prins | 491361 | CON-G01 | 26 september .