CIRCUS HERMAN RENZ

De trip begon wat onfortuinlijk toen in de bus bleek dat mijn strippenkaart niet in de portemonnee zat. Ik besloot het erop te wagen en ik moet zeggen dat twee haltes dan erg lang duurt. De treinen reden weer eens op tijd en toen ik in Amsterdam bij de RAI aankwam, waren daar al enkele collega’s aanwezig. Dat werden er snel meer, en uiteindelijk stonden we met ca. 15 mensen voor circus Renz. Ik heb hooguit één keer eerder zo’n grote opkomst voor een circus meegemaakt. Een goed gevoel.

Een demo is ook altijd een reünie: je ziet mekaar weer eens en ontmoet ook activisten die je tot dusver alleen van naam kende. Lepetitchien – de pakkenman –, Jurjen, Sandra, Anna, Wil uit Alphen, enz. Nieuw voor mij waren o.a. Saskia en Estefania, beiden van het Comité Anti-Stierenvechten (CAS).

Voor het vertrek kwam de politie even kennismaken.
De Rijswijkse politie voor het BPRC (+ 1000 apen) volgt altijd de overmachtstrategie: minimaal 15 agenten, 4 te paard, 1 motorrijder, en nog wat andere voertuigen. De sfeer is er nochtans steevast een van ouwejongens krentenbrood.
De A’damse politie doet het anders en kiest voor onderbezetting. Twee jonge, lieftallige politievrouwen en één geparkeerd voertuig – dat moest maar genoeg zijn. En dat was het ook. De dames hadden alle begrip voor onze actie en na afloop vroegen ze zelfs om een folder!

Nadat we ons verkleed hadden en de rollen verdeeld, trokken we o.l.v. Alex naar de circusingang. Het was een wat rommelig terrein tegenover de RAI, gedeeltelijk onverhard. Niet echt in overeenstemming met de BN’ers die zich speciaal voor de avond – en de camera’s – opgetut en feestelijk gekleed hadden. Ik herkende overigens niemand behalve Frans Molenaar, die zei dat hij mijn folder al had. Dat wil ik geloven. Hij was overigens allèèn – voer voor de roddelbladen!

De demo was door Alex – namens Bite Back – heel goed georganiseerd. Er waren twee grote spandoeken, die helaas niet bevestigd konden worden. Dan ben je dus al direct vier mensen kwijt. Er waren posters en folders. Er was veel pers, diverse media. Een leuke ervaring was dat een van de verslaggevers van RTV Noord-Holland een oud-leerling van me was.
Voor de ingang voerden enkelen van ons een stukje straattheater op. Daar lag notabene een houten plankier – alsof dat speciaal daar voor ons was neergelegd! Straattheater is altijd een goed idee, alhoewel het minder passend is aan het begin van een circusvoorstelling, wanneer mensen zich geen tijd gunnen om het te bekijken. (Overigens is straattheater nog leuker als er muziek bij is.)

Ik vind folderen altijd erg leuk. Het paaien van mensen. Ze op het verkeerde been zetten: “Ik hou erg van circus……….” “Zonder dieren.” Ik stap altijd op de mensen af en spreek ze aan. Ze zijn al in een goede stemming en nemen dan al gauw een foldertje aan – kost niks ;-)
Ik zeg er uiteraard wel bij: “voor de dieren”. Dat moeten ze zich laten welgevallen.
Kinderen zijn ook een geliefd doelwit; heb je de kinderen, dan heb je de ouders. BB zou er eens over moeten nadenken ook speciaal op kinderen gemaakte folders te ontwerpen.

Er zijn altijd mannen die zich dermate aangesproken voelen dat ze hun bezoek tegenover mij willen verdedigen. Die discussies ga ik graag aan – voor zover me dat zinvol lijkt. Mijn tijd is tenslotte kostbaar. Ook is er altijd een kleine groep bezoekers die het bij afkeurende opmerkingen laat. Vanavond gaven Saskia en Estafania mij rugdekking. Daarbij bleek dat met name Saskia geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Toen iemand – onnadenkend - het standaardverwijt maakte van “ga werken”, repliceerde zij dat bezoek aan een circus ook niet bepaald werken was. Tegen een jonge vent die mijn folder verscheurde, zei ze spottend: “Zo, u heeft uw daad gesteld.” En zo ging het nog even door. Niet op d’r mondje gevallen.

Ik had mijn plu meegenomen want de hele dag was het al knudde. Des te verheugender dat er toch zoveel activisten gekomen waren. Maar wij werden weer eens beloond: niet alleen regende het niet – het was zelfs zo dat ik de meeste tijd met m'n snufferd in de zon stond. Estefania zag er een ‘teken’ in. Als het een teken was, dan hoop ik dat het voor de dieren was. Want de gemeente Amsterdam laat de circusdieren lelijk in de veewagens staan.