Stichting Informatie Dierproeven

Inleiding

De Stichting Informatie Dierproeven (SID) wordt bemensd door enkele onderzoekers die dierproeven uitvoeren, of dat laten/lieten doen. Uitsluitend belanghebbenden dus. Niemand die daar opkomt voor het belang van de proefdieren. Geen Antidierproevencoalitie (ADC), geen EDEV, geen Proefdiervrij, geen Dierenbescherming, geen Partij voor de Dieren. Enz.

Overigens is de voorzitter Cees Smit in zoverre een uitzondering dat hij geen onderzoeker is. Als patiënt is hij een fervent voorstander van dierproeven, blijkend o.a. uit geregelde publicaties in de media. (Heel recent nog in dagblad ‘Trouw’.) Uit erkentelijkheid verleende de UvA hem een eredoctoraatje!

De zaak is extra kwalijk omdat dit ontwikkelde mensen zijn. De onjuiste voorlichting is dus geen onkunde, maar welbewuste misleiding. 

Website (www.informatiedierproeven.nl)

De website van de Stichting Informatie Dierproeven is, gelet op het taalgebruik, bestemd voor kinderen. Extra kwalijk als je dan niet volledige openheid geeft. De website is tendentieus, gericht op het verkopen van dierproeven aan jeugd. Verre van objectief. Wat voorbeelden.

• Zie hoe  uitgebreid en negatief geschreven staat over dieractivisme. Helaas moet ze wel de recente volkswoede over de labradors vermelden! (contra MaastrichtUMC) Meer dan 100.000 handtekeningen in heel korte tijd kan zelfs de SID niet negeren. 

• De SID stelt de immoraliteit van dierproeven niet ter discussie. Ze zegt simpelweg: het moet van de overheid. Ze zegt er dus NIET bij: als jij het anders zou willen – “en natuurlijk wil jij dat” - dan kan dat! Ze geeft geen wegen aan waarop dat zou kunnen.

• De voorlichtingsfilm, hetzelfde verhaal. Niets over de schadelijkheid van medicijnen. Niets over het uitblijven van genezing door medicijnen.

• “Bijwerkingen” is geen thema op de website. Er wordt (slechts) via enkele links naar verwezen.

• Minstens tweemaal wordt gesteld: dierproeven “als het echt niet anders kan”. Dat is een vrijblijvende uitspraak, grenzend aan bedrog. Hoe wordt aangetoond dat “het echt niet anders kan”?

• In dezelfde trant: dierproeven zijn “noodzakelijk kwaad”. Dat zijn ze niet: ze zijn uitsluitend kwaad, immoreel. ‘Kwaad’ is - heel soms - noodzakelijk als het zelfverdediging dient. Dat doen dierproeven niet.

• Nadruk wordt gelegd op het feit dat dierproeven ten goede komen aan mens EN dier! Alsof dat enig verschil maakt!

• De wet op de dierproeven beschermt het WELZIJN van proefdieren! Welzijn!

• “In 2012 zijn 589.056 dierproeven uitgevoerd. Dit zijn er 797 (0,1%) minder dan in 2011.” Let op! Niet vermeld: Een stijging van 13.778 ten opzichte van 2010! Over misleidende selectiviteit gesproken.

• “Het aantal dierproeven is tussen 1978 en 2012 met 63% gedaald.” (http://www.informatiedierproeven.nl/aantal-dierproeven) Met een mooie grafiek erbij. Kan het misleidender? De waarheid is deze. Als gevolg van de invoering van de Wet op de Dierproeven daalde plotsklaps het aantal dierproeven met ongeveer de helft! Het aantal dierproeven van vòòr de wet laat goed zien hoezeer onderzoekers op dit gebied gespeend zijn van iedere moraal. (Al minstens bekend sinds WO-II.) Eerst de wet moest voor enige terughoudendheid zorgen! Uiteraard wordt niet vermeld dat voor de totstandkoming van deze wet ca. 100 jaar strijd gevoerd moest worden en al helemaal niet dat Nederland een van de laatste landen in West-Europa was met dergelijke regelgeving.

Wat er op de website staat is in hoofdzaak niet onjuist. Misleiding ontstaat door wat NIET vermeld wordt. Dat is kwalijk omdat de informatie bedoeld is voor mensen (jeugd) die van niks weten. 

(wordt vervolgd)