Dierenbescherming: In en Uit

.Met de Dierenbescherming is het haast altijd lachen – als het niet zo droevig was. Het structurele probleem van de organisatie is dat ze denkt dat ze het hele gebied van dieronwelzijn kan bestrijken, maar dat lukt van geen kant. Is ook niet nodig want er zijn al veel andere, gespecialiseerde organisaties die het gesukkel niet meer aan konden zien en voor zichzelf zijn begonnen. Maar zolang DB-leden liever onwetend blijven, zal er geen verandering komen. In 2014 bedroeg het ledenaantal (incl. donateurs!) nog geen 175.000.

Vandaag lezen we:

“De Dierenbescherming is helemaal klaar met de paardenmarkten in Nederland. Na vier jaar heeft de organisatie dan ook besloten uit het Protocol Welzijn Paardenmarkten te stappen. Er wordt geen echte voortgang geboekt en het huidige protocol is onduidelijk en niet concreet en gaat bovendien niet ver genoeg.”

En dus stapt de club hier uit.

Daartegenover besloot de Dierenbescherming in te stappen bij Nationaal Comité advies dierproefbeleid, eind 2014. Formeel is Frank Dales lid van dit comité, maar men mag hopen dat hij zich laat vertegenwoordigen door iemand die nog wel enige sjoege van het onderwerp – en een rechte rug – heeft. Van de overige zes leden is er ten hoogste één die niet helemaal achter het doen van dierproeven staat. 

Hier is dus geen enkele eer te behalen. 

Met de recente ervaring met de paardenmarkten zou je verwachten dat men wijzer zou zijn en niet in deze val zou trappen. Maar nee hoor, minzaam glimlachend heeft Frank weer een comiteetje op z’n c.v’tje.
.

.

 'Met Dales in de dalles'