'Onnodige dierproeven'

Frank Dales blogt:

"Op onze site kunt u alles lezen over de achtergronden van onze campagne, maar vanaf deze plek lijkt het me goed nog even uit te leggen wat we nou precies bedoelen met overbodige, of onnodige dierproeven. Mensen vragen zich, zo blijkt uit de vele reacties, af of niet álle dierproeven overbodig zijn en verboden zouden moeten worden.

Laat ik voorop stellen dat de Dierenbescherming óók vindt dat alle dierproeven uiteindelijk moeten verdwijnen, ook dierproeven voor geneesmiddelen.

Echter, dierproeven die een fundamenteel gezondheidsbelang dienen voor mens en dier, moeten wat ons betreft stap voor stap worden afgebouwd volgens de systematiek van de drie V's: Vermindering, Verfijning en uiteindelijk Vervanging (door diervriendelijke methoden). 

De Dierenbescherming pleit voor én stimuleert het vervangen van dierproeven door alternatieve testmethoden waarbij geen gebruik wordt gemaakt van dieren.

Ieder jaar belonen we de wetenschapper die dat het best doet met onze 'Lef in het Lab-prijs'.

We hebben het hier echter over iets anders. Over stoffen die al eerder getest werden. Of, over onderzoek met proefdieren waarvan vooraanstaande wetenschappers zeggen dat het flauwekul is. Dat de resultaten niets zeggen over de werking van een stof bij mensen. Kortom: dierproeven ten bate van de cosmetische industrie, van huishoudelijke producten of van de oorlogsindustrie wijzen wij al zonder meer af. Gewoon verbieden dus. Dáár knokken we nu voor. En terecht, zoals vorige week bleek toen foto's opdoken van het Britse leger dat twee keer per jaar schietoefeningen op levende (!) varkens houdt, om militaire artsen op te leiden. Niet in Groot-Brittannië, want daar is het verboden, maar in Denemarken… Ongelooflijk wreed en je maag draait zich om bij het zien van de gruwelijke beelden.

Overbodige dierproeven

Maar ook in Nederland kunnen we er dus wat van. Onderzoekers gebruiken duizenden honden, katten, cavia's, vogels, vissen, konijnen en knaagdieren voor aantoonbaar overbodige tests. En, daar komt nóg een schokkend feit bij. NRC Handelsblad publiceerde onlangs cijfers van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit waaruit bleek dat náást de ruim 500.000 dieren die daadwerkelijk worden ingezet bij dierproeven, nog eens een half miljoen dieren worden gedood als 'overschot'. Speciaal voor onderzoek gefokte dieren, die echter nooit worden gebruikt en, als waren zij rotte tomaten, worden vernietigd.

Tel daarbij op de dieren waar wij ons nu hard voor maken en je praat over ruim 600.000 dieren die ieder jaar een volkomen zinloze dood sterven. Ik hoor de criticasters al weer denken of er wel zoiets bestaat als een 'zinvolle' dood, maar volgens mij is mijn punt wel duidelijk…"

Frank Dales,
Algemeen directeur  

https://www.dierenbescherming.nl/wat-wij-doen/actueel/blogs/blog-overzicht/twitterende-vogels-en-proefdieren

---------------------------------------------------------------------------- 
Commentaar

In zijn weblog hierboven maakt directeur Dierenbescherming Frank Dales onderscheid tussen onnodige dierproeven en ….. andere.

Onder ‘onnodig’ ('overbodig') verstaat hij onder meer proeven voor cosmetica. Foutje: die zijn in dit land al verboden sinds 1997, en in Europa sinds 2013.

Hij berekent dat het om 600.000 dieren per jaar gaat, die in zijn ogen ‘overbodig’ zijn. Uiteraard heeft hij daar gelijk in. Niettemin is het schandelijke onzin.

Want we houden dan ruim 400.000 dieren over, waarvan Dales het jammer vindt maar helaas nodig dat ze gevangen gehouden, mishandeld en gedood worden. “Uiteindelijk” moeten ook dit aantal proefdieren niet meer misbruikt worden.  Een plan heeft hij niet, laat staan dat hij een jaartal noemt, daar is hij te laf voor.

Hij doet er nog een schepje bovenop en begint maar weer eens over de drie V’s. De drie V’s werden echter voor het eerst al geformuleerd in……. 1959 (Russel en Burch).

Hoe leuk en aardig dat ook klinkt, we zitten desondanks in Nederland nog steeds met ruim 1 miljoen proefdieren die jaarlijks gedood worden. Wie nu nog over de drie V’s begint kan dan ook niet meer serieus genomen worden. Dat is een bedrieger.

Even voor de duidelijkheid: de Dierenbescherming bestond ook al in 1959. Met andere woorden: Dales lijdt aan hypocrisie. Hij stelt de zaken verkeerd voor.  En daar heeft hij zijn redenen voor. Want het zijn lieve mensen die lid zijn van de DB, maar het zijn onnozelaars. Die geen vragen stellen.

Ze bewijzen de proefdieren er allesbehalve een dienst mee.

 ***

N.B. Op teksten van Dales kan niet worden gereageerd.