Speciësisme, volgens wikipedia

Wikipedia: “Seculiere kritieken op speciësisme richten zich op het feit dat de vergelijking tussen speciësisme en (bijvoorbeeld) racisme mank gaat, en dat dierenrechtenactivisten door het gebruiken van de term speciësisme het racisme en seksisme trivialiseren. Emancipatiebewegingen van vrouwen en etnische minderheden werden vaak geïnitieerd door deze groepen zelf. Zij rechtvaardigden hun strijd door erop te wijzen dat zij evenzeer mensen waren, niet dat zij evenzeer 'wezens met een bewustzijn' waren.”

 ***

Commentaar 'Speciësisme' heeft een negatieve betekenis. Het houdt de opvatting in dat de menselijke soort (‘speciës’) belangrijker is dan de niet-menselijke, dierlijke. Het wordt ook wel genoemd: soort-isme.

De tekst hierboven staat zo op de Nederlandse wikipedia. Wat wordt daar bedoeld met ‘trivialiseren’?  Is dat zoiets als ‘omlaag halen’? Maar waarom is de strijd om rassen- en vrouwenemancipatie belangrijker, van hoger niveau, dan die om dierenbevrijding? Omdat… mensen ‘belangrijker’ zijn dan dieren?!

Of is nu het strijdpunt: ‘wezens met een bewustzijn’? Wordt hier nu eigenlijk herhaald dat je zwarten en vrouwen niet mag discrimineren omdat het mensen zijn? Zo komen we dus niet verder. 

Laten we de vraag stellen waarom je zwarten en vrouwen nu opeens niet meer mag discrimineren, terwijl dat eeuwenlang gewoon was. Er is dus iets aan de hand met die categorieën. Discriminatie berust ergens op. Dat is hier resp. de kleur en het fysiek. Iemand die een gekleurde huid had, was voor de blanke meerderheid ‘afwijkend’, en daarmee inferieur. Het fysiek deed niet ter zake.

Het fysiek deed ineens wel ter zake als het om vrouwen ging. Hier is het de mannelijke superioriteit die de fysiek minder sterke mens naar het tweede plan verwees. Resten van die machocultuur bestaan nog altijd. De norm was de blanke man, die zijn dominantie niet alleen van de kansel preekte maar ook vastlegde in wetten en voorschriften. Alles wat niet-man en niet-blank was, was tweederangs, of zelfs minderwaardig.

Wat in de mens zit - niet alleen in de man! - is de wil tot macht, tot overheersen, baasje zijn. De wil tot het zich beter voelen dan een ander. Deze kleinzieligheid, en niks anders is de oorzaak van discriminatie.

Dezelfde kleinzieligheid houdt nu nog vast aan de machtspositie ten opzichte van het dier. Sinds kort staat in de wet dat een dier geen ding meer is! In de Duitse Grondwet staat iets dergelijks al sinds 2002. Maar effectief is het allemaal nog niet. Daarvoor zal nog heel veel strijd gestreden moeten worden.