Respect voor dieren

zondag 18 november 2012

De Vasolastine affaire herzien

De affaire-Vasolastine, die zo’n dertig jaar geduurd heeft, beoordeel ik bij nader inzien toch anders. Het is eigenlijk een strijd geweest om toelating van Vasolastine als geregistreerd geneesmiddel. Dat bleek te hoog gegrepen. De werking van het middel, als ‘enzymtherapie’, is omstreden en onderzoek levert tegenstrijdige uitkomsten.

Het is het aloude verzet van de gevestigde wetenschap tegen alternatieve geneesmiddelen. Pure broodnijd. Zolang de reguliere geneeskunde niet geneest, zal de alternatieve praktijk blijven bestaan.

De bewindspersonen Kruisinga, Veder-Smit en Borst-Eilers hebben ermee te maken gehad. Zij hebben het middel niet willen verbieden, ondanks adviezen daartoe. Het middel is nog steeds verkrijgbaar, zij het in wat aangepaste vorm. Vasolastine werkt namelijk bij veel patiënten. Zonder bijwerkingen!

Wat de zaak tot een affaire gemaakt heeft is de smerige rol van de fabrikant uit Soest. Hij heeft alles uit de kast gehaald om het middel geregistreerd te krijgen. Hij probeerde met name de Wageningse onderzoeker Veeger het leven zuur te maken. Deze vond geen enzymactiviteit in het middel en gaf daar ruim publiciteit aan.

Wikipedia meldt:
Met ingang van 1 juli 2007 is vasolastine niet meer toegelaten. De fabrikant brengt als vervangend middel het voedingssupplement Vasolastica op de markt waarvan wordt gesteld: "Vasolastica is geconcentreerder dan Vasolastine, en heeft daarom bij oraal gebruik nagenoeg dezelfde werking."
Hoe dat kan is moeilijk te begrijpen aangezien enzymen bij oraal gebruik worden afgebroken en dus hun beoogde werk in de circulatie niet kunnen doen. *

* Inderdaad werd Vasolastine intraveneus toegediend. (BW)

***

Lit.: André Köbben en Henk Tromp, De onwelkome boodschap, of hoe de vrijheid van wetenchap bedreigd wordt (1999)



2 opmerkingen:

  1. Om op het laatste in te gaan het volgende. Critici lezen net als gebruikers slecht de bijsluiter. De druppels moeten na het innemen niet meteen ingeslikt worden.
    De opname vindt plaats door de vloeistof een poos langs de slijmvliezen onder de tong te laten circuleren zoals dat ook wel met andere medicatie gebruikt.
    Onjuist was ook het verspreide bericht dat de ingespoten enzymen een anafylactische shock kunnen veroorzaken. Voor het volledige verhaal zie www.enzymtherapie.info.
    Verder vragen wij ons af waarom het smerig als een fabrikant probeert zijn producten te laten registreren als hij in de overtuiging is dat het goede producten zijn?
    J.W. Burgerhof
    Secretaris Patientenvereniging Enzymtherapie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De kritiek van de heer Burgerhof in de laatste zin is terecht, met dien verstande dat het er uiteraard om gaat op welke wijze de fabrikant te werk gaat. Ik zou het hoofdstuk uit het geciteerde werk van Köbben en Tromp moeten herlezen om de details weer in het geheugen op te roepen. De heer Burgerhof kan ik het hoofdstuk aanraden, mocht hij de tekst niet kennen.

      In hoeverre Köbben en Tromp een correcte beschrijving geven, weet ik niet. Zijzelf hebben m.i. een goede reputatie en kritiek op dit hoofdstuk heb ik niet gevonden.

      Verwijderen