.Mijn aandacht werd gevestigd op
het maandblad ‘Hart voor Dieren’. Het is de Nederlandse uitgave van het Duitse
Ein Herz für Tiere. In het oktobernummer worden drie bladzijden gewijd aan
dierproeven. Gedurfd zijn de schokkende foto’s bij het artikel. Aan het slot lees
je goede antwoorden op enkele vragen aan ene Irmela Ruhdel van de Duitse
Dierenbescherming. Op zich allemaal nogal uitzonderlijk en dan moet je verder
niet zeuren. Dat heb ik ook niet gedaan: ik heb een paar detailopmerkingen
gemaakt die geplaatst zullen worden in het …. decembernummer.
Maar hier kan ik wat kritischer
op het redactionele stuk ingaan. (Er staat geen naam onder.) Ik doe dat omdat
het artikel karakteristiek is niet alleen voor de meeste zo niet alle artikelen
over dit onderwerp maar zelfs voor het denken erover. De kwestie is dat het niet
gaat over dierproeven voor medische doeleinden.
Dat aspect wordt allerwegen
vermeden. Dat ligt te gevoelig. Zelfs bladen en organisaties van dierenvrienden
durven zich er niet aan te branden. Men gaat er blijkbaar stilzwijgend vanuit
dat die proeven ons verder brengen. Conform de publieke opinie en het heilige
ontzag voor de witte jas, de doctors- en professorale titel, en meer van dat
fraais. Dat het tegendeel het geval is, daar wil men niet aan. Dat diabetes,
reuma, aids en vele andere ziekten niet genezen kunnen worden, maar alleen met
het levenslang slikken van akelige pillen – inclusief pillen tegen de
bijwerkingen! - enigszins beheersbaar zijn, dat weigert men onder ogen te zien.
Is ook wel begrijpelijk vanuit het patiëntperspectief: de hoop moet levend
blijven. En ook vanuit een ander perspectief: men wil leden en abonnees niet voor het hoofd stoten!
Maar nu ontstaat er toch een
probleem. De gebruikelijk uitweg over proeven voor cosmetica is afgesloten!
Nederland stelde al een verbod hierop in in 1997 en de Europese Unie nam dit
over in 2004: verbod voor cosmeticaproductie en ingrediënten, en in 2013: een
algemeen handelsverbod.
Hoe redt Hart voor Dieren, in dit
geval, zich hieruit?!
Welnu, op twee nogal
doorzichtige, manieren. Men valt toch weer terug op cosmetica! Nu zijn het
proeven voor Botox. Het argument is: “Omdat
het niet gedragen wordt maar ingespoten, geldt het niet als cosmetisch
product.” Maar ook de beruchte Draizetest op konijnen komt voorbij.
Misschien dat die inderdaad nog toegepast wordt voor het testen van
schoonmaakartikelen, dat weet ik niet.
De tweede route loopt over
buitenissige experimenten met dieren, hier: kraaien.
Iemand doet hersenonderzoek bij
die dieren. Heel erg, maar weinig representatief voor onderzoek met
proefdieren.
Naar mijn mening is het de
hoogste tijd om niet langer weg te lopen voor overwegend zinloze proeven voor
medische doeleinden. Extra triest is nog dat àls het hier al eens over gaat,
men zich tevreden stelt met het aanpakken van alternatieve geneeswijzen, bij
voorkeur afgedaan als kwakzalverij. Opnieuw een afleidingsmanoeuvre voor het
tekortschieten van met name de inwendige geneeskunde.
***
Hart voor dieren, oktobernummer € 3,95
Geen opmerkingen:
Een reactie posten