Dierproeven voor de strafrechter

Een grote menigte aanhangers van de Antidierproevencoalitie (ADC) was rond een uur vanmiddag verzameld op het grote plein voor de rechtbank in Den Bosch, op loopafstand van het station. Teneinde de rechtszitting bij te wonen tegen vijf personen die verdacht worden van het ontvreemden van zes beagles uit de proefdierfokkerij van Intervet in Escharen, in de nacht van 12/13 april 2013.
De bedoeling was dat er op het plein inleidende toespraken gehouden zouden worden voorafgaand aan de zitting maar aangezien geen geluidsinstallatie was toegestaan, ging dat niet door. Vanaf half twee mochten we naar binnen. Dat betekende ten eerste dat er slechts voor een klein deel van de aanhang plaats was op de publieke tribune. De rest moest elders in het gebouw de zitting op schermen volgen. Ten tweede moesten ieders bezittingen uitgebreid gecontroleerd en gescand worden. Dat nam veel tijd in beslag.

Er waren drie rechters en de OvJ. De voorzitter begon met het identificeren van de vijf verdachten, met hun advocaten, en gaf daarna het woord aan de OvJ, een jonge vrouw wie de rol van bitch op het lijf geschreven was. Zij formuleerde de aanklacht maar nog geen eis. En ze maakte bekend dat Intervet/MSD zich gevoegd heeft met een claim van € 21.000. Een van de advocaten kreeg daarna gelegenheid tot een korte toelichting op de zaak, en verzocht om twee getuigen-deskundigen te mogen oproepen, t.w. Danny Flies (ADC) en dr. André Menache (Antidote Europe). Ook wilde hij graag dat een paar korte filmpjes vertoond zouden worden, o.a. die van de bevrijding van de honden zoals gefilmd door RTL. De OvJ wees Menache af, maar had geen bezwaar tegen Flies. Filmpjes vond ze overbodig.Toen was het kwart over twee en was het pauze. Even daarvoor was het ook ‘verdachte’ Robert Molenaar nog toegestaan een toelichting te geven, ook namens de andere verdachten. Dat deed hij op de hem vertrouwde wijze. Zo vroeg hij zich af hoe vaak de rechter een verdachte voor zich krijgt die zichzelf betitelt als ‘dief’. In het vervolg van zijn tekst relativeerde hij deze kwalificatie uiteraard door te vragen in hoeverre een levend wezen voorwerp kan zijn van diefstal. Hij overhandigde 17.000 handtekeningen van nationale supporters. Aan het eind kreeg hij luid applaus van de tribune.

De rechters wilden zich beraden over de verzoeken van de advocaat. Dat duurde maar liefst ruim drie kwartier! Het publiek had gelegenheid zich te vertreden. De zitting werd hervat met een vrij uitvoerige toelichting op de verzoeken, mede binnen het kader van de artikelen 348 en 350 Strafvordering. De filmpjes werden afgewezen, evenals getuige Flies. André Menache wordt toelaten als getuige-deskundige, hoewel hij daarvoor uit het buitenland moet komen. Om nog maar niet te spreken over de kosten van een tolk. En dat was het. Over de datum van de inhoudelijke behandeling van de zaak kon de voorzitter nog niets zeggen. De verwachting is dat we daarvoor op een vrijdag(middag) in oktober/november opnieuw naar Den Bosch zullen moeten afreizen. Zo mogelijk in nog groteren getale!

Intervet/MSD toont zich wat mij betreft van zijn allerlaagste kant. Het stelt zich hard op met zijn claim van € 21.000 voor zes hondjes, en wellicht enige braakschade. Van zijn kant niet het minste begrip voor wat leeft in een groot deel van de bevolking. Het is wel zo dat in dit land van iedere 10 mensen er 1 een hond heeft! Ik vermoed daarbij dat voor de claim verwezen zal worden naar de civiele rechter. Dat wetende is duidelijk dat Intervet/MSD eigenlijk alleen maar “de ernst van het feit” meer gewicht wil bijzetten. Een vies spelletje.

Het is niet de eerste strafzaak tegen dieractivisten. Eerder zijn processen gevoerd tegen bevrijders van nertsen. Verschil is dat in de beaglezaak de verdachten zichzelf aangegeven hebben, en volledig meewerken aan de rechtsvinding.

Van belang is ook dat nog niet zo lang geleden de rechtspositie van het dier (licht) verbeterd is. In het BW Boek 3, Vermogensrecht, luidt artikel 2 thans:

Artikel 2

Zaken zijn de voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten.

Artikel 2a

1. Dieren zijn geen zaken.

2. Bepalingen met betrekking tot zaken zijn op dieren van toepassing, met in achtneming van de op wettelijke voorschriften en regels van ongeschreven recht gegronde beperkingen, verplichtingen en rechtsbeginselen, alsmede de openbare orde en de goede zeden.

***

P.S. Er was veel belangstelling van de media.