Het tragische verhaal over de 18-jarige jongen die na een experimentele kankerbehandeling overleed, illustreert ongewild de stand van de medische journalistiek. De Volkskrant wijdde op 11 februari een hele pagina aan deze geschiedenis.
De medische redactie van deze en andere kranten schrijft iedere zaterdag over fantastische ontdekkingen en stelt daarbij veelbelovende behandelingen in het vooruitzicht. Maar ALS er dan dringend behoefte is aan een levensreddende therapie, zoals bij de patiënt op wie hier gedoeld wordt, dan geeft niemand thuis. Vijfhonderd artsen in de hele wereld werden door de vader van de jongen aangeschreven. Alleen een Duitse radioloog wilde wel een experiment uitvoeren, met het fatale gevolg.
En dan plaatst de Volkskrantredactie als kop erboven: “Verslagen en toch gewonnen”.
Je moet maar durven.
We hoeven ons geen illusies te maken dat de wetenschapsredactie hiervan leert. In plaats van met FEITEN over de actuele toestand van de geneeskunde worden de kolommen wekelijks gevuld met loze speculaties waar niemand wat aan heeft. Fictie, in plaats van wetenschap.
***
Staan we nu stil bij de actuele, inwendige geneeskunde. De jongeman had leverkanker, die nog niet uitgezaaid was. Zijn vader had een Amerikaans artikel gevonden over een behandeling met 3-broompyruvaat (3BP) bij ratten, die eerst waren geïnjecteerd met cellen van levertumoren. Na drie behandelingen met 3BP waren de dieren van de tumor af, en na een jaar leefden ze nog steeds. Locatie: John Hopkins University.
Ook bij de Nederlandse patiënt bleek 3BP werkzaam te zijn: de tumor werd snel kleiner. Hij onderging tien dagbehandelingen in negen maanden. Er was zelfs aangroei van nieuw leverweefsel.
Maar dan.
Er ontstond een hoge concentratie aan afbraakproducten, waaronder ammoniak. Er zat twee kilo tumorweefsel in zijn lever. Het orgaan was niet voldoende hersteld om deze hoeveelheid afvalstoffen te kunnen afbreken. De jongeman overleed twee jaar na de diagnose.
Dat effect HAD ZICH BIJ DE PROEFDIEREN NIET VOORGEDAAN.
Inderdaad weer een bewijs dat dierproeven nutteloos zijn voor de genezing van mensen. Overigens is leverkanker een van de dodelijkste vormen van kanker.
BeantwoordenVerwijderenEn voor dergelijke proeven (met ratten) geeft een Amerikaanse Dierexperimentencommissie toestemming...
BeantwoordenVerwijderen499 Artsen waren wijzer.
Wat een wereld.
Jullie oordelen heel snel. Dit middel heeft een jongen die opgegeven was op 16 jarige leeftijd en te horen kreeg dat hij dood ging een extra jaar gegeven. Als je het artikel beter had gelezen had je gemerkt dat de toon heel voorzichtig is ja ze zijn enthousiast maar er wordt heel duidelijk verteld dat het middel nog verre van bruikbaar is. Verder weigeren die 499 artsen niet wegens dierproeven of omdat ze denken dat het middel niet werkt maar omdat het een totaal nieuwe behandelmethode was en een hoop artsen bang zijn voor problemen als je een jongen van 17 als proefpersoon gebruikt.
BeantwoordenVerwijderenHet nut van de dierproeven is in deze zaak dat zij het begin van een onderzoek naar een middel hebben ingeluid dat meerdere mensenlevens kan redden. deze jongen is overleden omdat het middel dusdanig effectief was dat zijn beschadigde lever het niet meer aankon En amoniak is de stof waar je aan overlijd wij elke vorm van leverfalen.
Beste Barend,
BeantwoordenVerwijderenGoed lezen is een eerste vereiste. En dat geldt ook voor de mensen die hier gereageerd hebben (behalve anoniem dan, die heeft het wel goed gelezen. Dat is wat er in het artikel te lezen staat. Jullie hebben gene ene iota van het artikel (willen/kunnen) begrijpen. En het was geen Amerikaanse Ethische Commissie, maar die van de Universiteit Frankfurt in Duitsland. Leer eerst eens lezen voor je laat zien hoe dom je bent.
Domme lul,
BeantwoordenVerwijderenwat wil je aantonen? Dat proefdieren niets bijdragen aan de behandeling van tumoren? Ga fietsen?
Dag Barend,
BeantwoordenVerwijderenLaten we de zaken hier nog maar eens op een rijtje zetten. Ik heb het case report goed gelezen en ken ook het onderzoek dat eraan vooraf is gegaan.
1. Solide tumoren, i.h.b. levertumoren, zijn voor hun energievoorziening sterk afhankelijk van de anaerobe (=zuurstofloze) afbraak van glucose. Dat komt door de aanwezigheid in de kankercel van een overdosis, soms wel 500-voudig in vergelijking met een normale cel, van het glucoseafbrekende enzym hexokinase ll (HK-2). Dat stelt de kankercel in staat om veel meer glucose te verbruiken dan zijn omgeving; en dat moet hij ook wel omdat zijn eigen zuurstofloze afbraak niet erg efficient is in termen van energie. Hij concurreert voor het voedsel en bovendien maakt hij melkzuur als eindprodukt; hij verzuurt zijn omgeving. Hij kan daar zelf redelijk tegen, maar gezonde cellen niet. De kankercel is dus een sterke parasiet.
Terzijde: het zichtbaar maken van solide tumoren middels een PET scan is ook gebaseerd om de snelle concurrerende opname van glucose door tumoren.
2. De onderzoeker Young Ko van het Johns Hopkins in Baltimore heeft een stof gevonden, 3-broompyruvaat (3BP), die de aktiviteiten van HK-2 specifiek en volledig stopt, zodra die in de kankercel komt. De opname door de cel en het mechanisme van werking zijn zorgvuldig bestudeerd in de reageerbuis.
3. Om te weten te komen of 3BP ooit gebruikt zou kunnen worden om tumorgroei in dieren/mensen te stoppen/remmen zijn er door Ko en anderen proefdierexperimenten gedaan. Ze hebben levertumorcellen in ratten ingespoten, waardoor grote tumoren ontstonden. Daaraanvolgend heeft men 3BP toegediend om te kijken of behandeling met die stof enig effect sorteerde. Het effect bleek overweldigend. De tumoren van alle ratten verdwenen in korte tijd geheel. De behandelde ratten leefden na een jaar nog zonder enig symptoom van tumorgroei; de onbehandelde moesten na een week worden ge-euthanaseerd wegens excessieve tumorgroei. Deze resultaten werden gepubliceerd in 2004. Daarna leek niets meer te gebeuren.
4. In de periode 2009-2010 wordt in Frankfurt op eigen verzoek een levertumorpatient behandeld met 3BP. Het in 2012 gepubliceerde case-report duidt op een positieve respons; er wordt inkapseling en celafbraak van de tumor gezien en zelfs enige nieuwgroei van leverweefsel. De patient overlijdt tengevolge van onvoldoende levercapaciteit om de schadelijke afbraakprodukten van de tumorbehandeling te inactiveren/verwijderen.
Alle gegevens van de rattenproef en die van de behandeling van de patient duiden op krachtige positieve effecten van 3BP in de behandeling van levertumoren. De ratten overleefden de schadelijke produkten van behandeling doordat zij normale leverfunctie en capaciteit hadden behouden (zij hadden geen tumor in de lever), bij de patient was de capaciteit ernstig verminderd door de grote tumor in de lever en de functie was mogelijk aangetast door eerdere chemotherapie.
Het onderzoek moet nu worden voortgezet, zowel in het laboratorium in vitro als met proefdieren in vivo. Welke tumoren zijn gevoelig, hoelang en hoe vaak moet er behandeld worden, langs welke route, met welke hoeveelheid ? Mogelijke ontnappingsroutes voor de tumor moeten in beeld komen om te voorkomen dat er later hergroei optreedt. Zijn er combinaties van behandeling resp. stoffen te bedenken ?
Mogelijk kan 3BP voor een grote doorbraak zorgen bij de behandeling van kankerpatienten. Voorafgaande proeven met proefdieren zijn daarbij (helaas) strikt noodzakelijk, niet alleen wettelijk, maar zeker ook wetenschappelijk.
Amice, dank voor je toelichting. Ik kan er overigens geen nieuws in vinden. Best mogelijk dat 3BP beter werkt dan 5FU (Fluorouracil). Verder ken ik de casus natuurlijk niet; ik weet dus bijv. ook niet waarom er geen chirurgie toegepast is. Vaak hebben jongere mensen een betere prognose dan oudere.
VerwijderenWat ook deze behandeling m.i. overduidelijk niet aantoont, is het belang van dierproeven. (Los van de ethische kant.) De vraag die daaruit voortvloeit is dus ook of het onderzoek op dezelfde manier moet worden voortgezet. Dat de Amerikanen, m.n. de groep van Young Ko, dat niet gedaan hebben, zou een vingerwijzing kunnen zijn.
Amice, dank voor Uw antwoord.
VerwijderenIk kan hier het volgende aan toe voegen:
3BP werkt veel beter dan 5FU, vooral omdat het simultaan en covalent een aantal essentiële enzymen van de glycolyse inactiveert, iets wat 5FU niet kan doen omdat het de DNA replicatie remt. Verder wordt het slecht opgenomen door cellen en remt het alle replicerende cellen, zonder enige vorm van selectiviteit voor tumor cellen. Een slechte en manke vergelijking dus. Om te beginnen inactiveert het hexokinase 2 door een covalente binding aan een cysteine residu in de aktieve site van het enzym. Elk molecuul broompyruvaat inactiveert dus een molecuul van het essentiële enzym voor de energievoorziening van de tumor. Dit is aangetoond voor levercel tumoren van het fibrolamellaire HCC primaire type, precies zoals in de dierexperimenten van Dr Ko is aangetoond, en wat precies het type tumor is dat in het case report beschreven wordt.
Verder weet ik uit betrouwbare bron, dat er voorafgaand aan de behandeling van de jongen nog translationele experimenten uitgevoerd zijn met ongeveer 250 ratten om de formulering, dosering en manier van toedienen van broompyruvaat zo optimaal mogelijk te maken. Nog geen van deze data zijn gepubliceerd. Het nut van deze experimenten blijkt uit het feit dat er in eerste instantie GEEN acuut toxische effecten zijn opgetreden, dat de effectiviteit mbt tumor lysis en inkapseling behouden zijn. Het onverwachte effect, zoals blijkt uit figuur 3 van het case report, is dat er een zeer snelle en acute opbouw van bloed ammoniak op is getreden na de tweede behandeling. Zoals hierboven door anonym ook al is vermeld, was dit niet verwacht op grond van de dierexperimenten, omdat de dieren additionele levertumoren hadden, geen tumoren in hun lever. Dit maakt het diermodel niet minder waardevol, integendeel. Het toont aan dat het gebruik van dieren voor het bepalen van de werkzaamheid van nieuwe medicijnen goed onderzocht moet worden, maar wel degelijk toegevoegde waarde heeft.
Ik hoop dat ik hiermee een verheldering heb kunnen aanbrengen in Uw visie op dierexperimenten.
Met amicale groet,
Anoniem
Hartelijk dank voor uw nadere explicatie. Ik hoop dat uw optimisme terecht is. In Azië en Afrika komt de ziekte zeer frequent voor, en zijn er dus veel mogelijkheden voor klinische toepassing van 3BP – mocht het ooit zover komen.
VerwijderenUw standpunt ten aanzien van dierproeven deel ik in het geheel niet. De onderhavige casus geeft daarvoor m.i. onvoldoende aanleiding.
t.à.v.
Barend
Barend,
BeantwoordenVerwijderenJe bent een ongelofelijke hypocriet. Je hebt je reactie aangepast zonder te vermelden dat je hem aangepast hebt.
Zielig.
Als ex-kankerpatiënte vind ik het ontoelaatbaar dieren kanker te bezorgen. Ook vind ik het ontoelaatbaar dat kankerpatiënten niet in de gelegenheid worden gesteld te kiezen tussen werkzame therapieën waarvoor dieren zijn misbruikt en werkzame behandelingen waarbij dit niet het geval was.
BeantwoordenVerwijderenGeachte Barend,
BeantwoordenVerwijderenIk ben diep verdrietig met de manier waarop U het verhaal van mijn zoon Yvar weggezet hebt. Dat heeft hij niet verdiend.
Het was de intentie van Yvar om kond te doen van zijn buitengewone behandeling, gebaseerd op onderzoek met proefdieren.
Dat was de belofte die ik, op zijn sterfbed, seconden voordat de sedatie zijn werk ging doen, aan Yvar gedaan heb.
Twee jaar heb ik gewerkt aan het publiceren van zijn case report, met alle data die beschikbaar waren. Alles zo zorgvuldig mogelijk geformuleerd en onderbouwd.
Uiteindelijk lukt het om dit zeer bijzonder geval gepubliceerd te krijgen in een Peer reviewed Journal.
En dan meent U dat U dit verhaal kunt misbruiken voor Uw Queeste tegen dierproeven?
U zou zich moeten schamen.
Harrie Verhoeven
Geachte heer Verhoeven,
VerwijderenPrimair condoleer ik u met het verlies van uw zoon.
Daarnaast merk ik graag nog het volgende op.
Indien u de publiciteit zoekt – ik refereer aan het artikel in de Volkskrant – kunt u niet verbaasd zijn dat er wellicht reacties komen waarmee u het niet eens bent, of die u – onbedoeld - zelfs als kwetsend ervaart.
U begrijpt kennelijk ook het dieractivisme niet goed. Dit blog is gewijd aan de (Partij voor de)Volksgezondheid. Mijn standpunt is dat dierproeven niet slechts onethisch zijn, maar ook nog eens onnuttig en soms zelfs schadelijk. Toelichting:
1. Potentiële geneesmiddelen worden in de ontwikkelingsfase soms al teruggetrokken omdat ze in dierproeven niet voldoen. Maar wat zegt dat laatste?!
2. Middelen die op dieren getest, goedgekeurd en in de handel gebracht zijn, worden geregeld teruggetrokken omdat ze te gevaarlijk zijn. Soms is het dan al te laat. Dus…… ?
Ik voeg eraan toe dat geneesmiddelen altijd ook op mensen worden getest voordat ze in productie kunnen worden genomen. Maar die testprocedures kosten erg veel tijd - die er soms niet is. Dat is ook de farmaceutische industrie zelf een doorn in het oog. Het is daarom extra triest dat de exceptie die voor uw zoon gemaakt is, hem niet meer heeft mogen baten.
Barend
PS. ‘Queeste’ betekent niet wat u denkt.
Beste Barend,
BeantwoordenVerwijderenMet dank voor Uw antwoord.
Om met Uw eerste opmerking te beginnen: Nee, ik ben niet verbaasd over het feit dat er reacties komen waar ik het niet mee eens ben, ook niet over het feit dat er mogelijk door mij als kwetsend ervaren reacties bij zouden zijn. Maar ik was niet voorbereid op reacties waarbij het item gekaapt zou gaan worden voor het propaganderen van een agenda zoals U gedaan heeft. En U heeft een aantal pertinente onwaarheden de blogosfeer in gesmeten, waarvoor ik U graag ter verantwoording wil roepen.
Om te beginnen:
Wellicht dat het goed is om het vrij beschikbare case report eens te lezen: link: http://www.springerlink.com/content/lmt051224x321501/.
Dan weet U tenminste waarover U praat.
U baseert zich geheel en alleen op het Volkskrant artikel, waarbij door Uw selectieve weergave de indruk gewekt wordt dat van de 500 artsen die aangeschreven waren, er maar een het aandurfde (wat correct is): “Alleen een Duitse radioloog wilde wel een experiment uitvoeren, met het fatale gevolg”. Dit is het uit de context rukken, suggestief brengen van wat in het Volkskrant artikel beschreven stond. Verder was het geen experiment, want er is geen enkele Ethische comissie op deze aardkloot die daar toestemming voor zal geven. Het was een “indivueller Heilversuch”, een op de patient en diens ziekte toegespitste behandeling met een middel dat enkel nog in dierproeven getest was. Toegelaten in Duitsland, kan zo ook in Nederland uitgevoerd worden binnen de kaders van de Nederlandse wet. Verder was het fatale gevolg niet het gevolg van de behandeling, zoals U suggereert, maar het gevolg van het (te) ver voorschrijden van zijn ziekte: hij was niet meer te redden geweest met geen enkle behandeling.
Een onafhankelijke, niet bij de behandeling betrokken interventie radioloog heeft (achteraf) alle scans bekeken en verklaard dat Yvar op het moment dat de behandeling met broompyruvaat van start ging, nog maar weken te leven zou hebben. Eigenlijk was het onvoorstelbaar dat hij nog in leven was, met deze tumor last.
Tot zover mbt Uw opmerking “met het fatale gevolg”
Er is dus geen direkte causale verbinding te leggen tussen het overlijden van Yvar en de broompyruvaat behandeling. Die causaliteit strekt zich uit over de tijdspanne van een jaar, na begin van de behandeling. Wilt U statistieken zien voor Nexavar, Cisplatine, Tamoxifen of Gleevac? Het kenmerk van al deze middelen is dat de patienten 3 tot 5 manden langer leven dan iedereen gedacht zou hebben, onder de meest gruwelijke bijverschijnselen ((interne) bloedingen, misselijkheid, haarverlies, koude, neuropathie etc) (Ook allemaal getest met dier en mens proeven).
Volgende opmerking:
U schrijft dat er geen sprake was van uitzaaingen:
“De jongeman had lever kanker, die nog niet uitgezaaid was.”
Dit is een kwestie van slordig lezen, in het Volkskrantartikel staat het volgende: “Er was leverkanker ontdekt in een primaire vorm (dus geen uitzaaiingen) en een behandeling was er niet”. Zoals beschreven in het case report, waren er wel degelijk uitzaaingen naar de galblaas, mediastinum, lymfe, en mogelijk longen, alles vastgesteld via PET/CT scan.
BeantwoordenVerwijderenAls U als arts op de hoogte zou zijn van de geldende protocollen in Nederland mbt tot operatie en transplantatie, zou U weten dat dit geen opties meer zijn.
Voor wat betreft Uw voornaamste bezwaar tegen dierproeven, dat het fenomeen van de ammoniak vergiftiging zich bij de dierproeven niet had voorgedaan, dit bezwaar is simpel te weerleggen. De dierproeven zijn uitgevoerd met het VX model, wat betekent dat gezonde ratten geinjecteerd worden met tumorcellen van een primaire levertumor. Die dieren krijgen dus tumoren, maar slechts heel erg zelden in de lever, meestal perifeer. De cellen zelf denken dat ze levercellen zijn en gedragen zich ook als zodanig. Hun reactie op medicijnen wordt doorgaans gezien als representatief voor de reactie van echte levertumorcellen, en hier zijn 100+ publicaties over verschenen in Peer reviewed Journals.
Volgende punt van Uw verweer:
Het is niet correct om, zoals U doet, mij in de hoek te schilderen door te zeggen: “U begrijpt kennelijk ook het dieractivisme niet goed”. Kunt U soms in mijn pan kijken? In mijn optiek begrijp ik het dieractivisme maar al te goed. Uw woorden:”Mijn standpunt is dat dierproeven niet slechts onethisch zijn, maar ook nog eens onnuttig en soms zelfs schadelijk”.
Dit is een merkwaardige redenering. Dierproeven zijn “niet slechts onethisch”? Wellicht dat U bedoelde te zeggen:”Niet alleen zijn dierproeven onethisch, maar...”. Los van de sloppy formulering, is het geen feit dat iedereen dierproeven onethisch vindt. Het is een feit dat alle dierproeven onderworpen zijn aan een beoordeling door een Ethische comissie.
En dan kom ik nu toe aan de punten die door U ingebracht zijn op grond waarvan U meent dat mij, mijn kind de toegang tot de resultaten van dierproeven ontzegd moet worden.
Punt 1:
“Potentiële geneesmiddelen worden in de ontwikkelingsfase soms al teruggetrokken omdat ze ……… in dierproeven niet voldoen. Maar wat zegt dat?!”
Mijn reactie:
Het alternatief is vanaf het begin elk nieuw molecuul op mensen testen. Ik ben bang dat onze gevangenissen snel leeg gaan staan. Dit is een benadering van het 3e Reich.
Punt 2:
“Middelen die op dieren getest, goedgekeurd en in de handel gebracht zijn, worden geregeld teruggetrokken omdat ze te gevaarlijk zijn. Soms is het dan al te laat. Dus…….. ?”
Mijn reactie:
U vergeet te vermelden dat na het proefdier onderzoek een Fase 1 trial doorlopen wordt, waarin vastgesteld wordt hoeveel van het middel een gemiddelde patient kan verdragen zonder dood te gaan. Mocht U interesse hebben, ik heb een hele stapel met wetenschappelijke publicaties liggen over fase 1 trials op mensen, gaat U beslist vrolijk van worden.
Na de fase 1, waarin dus absoluut niet gekeken wordt naar de effectiviteit van het middel waarvoor het bedacht is, gaan we naar fase 2. In deze fase worden er patienten verzameld met de juiste, door het medicijn te bestrijden ziekte. Deze patienten worden ingedeeld in groepen, waarvan in de meeste studies er 4 zijn, dubbel blind, dwz, niemand weet wat welke patient op welk moment krijgt, dit is alleen achteraf te achterhalen. De selectie van patienten sluit uit dat er een nauwkeurige genetische profilering plaats vindt.
BeantwoordenVerwijderenPunt3:
Ik voeg eraan toe dat geneesmiddelen altijd ook op mensen worden getest voordat ze in productie kunnen worden genomen. Maar die testprocedures kosten erg veel tijd - die er soms niet is. Dat is ook de farmaceutische industrie zelf een doorn in het oog. Het is daarom extra triest dat de exceptie die voor uw zoon gemaakt is, hem niet meer heeft mogen baten.
Mijn reactie:
Er is voor mijn zoon geen exceptie gemaakt. Iedere patient kan in aanmerking komen voor een dergelijke behandeling. Het kost alleen erg veel tijd en moeite om zover te komen. En voor wat betreft de baten, mijn zoon had daar een geheel andere mening over.
En tenslotte was hij degene die alles heeft moeten ondergaan. Zijn, ons motto voor de twee jaar ziekte:
“714 dagen feest. Ik wil nog even bij jullie blijven”
Wat blijft is ons wederzijds verschil van mening mbt een heleboel aspecten van de manier waarop patienten, dieren behandeld zouden moeten worden. U heeft recht op Uw mening,
ik heb recht op mijn mening.
Met vriendelijke groet,
Harrie Verhoeven
Geachte heer Verhoeven,
VerwijderenDank voor uw uitvoerige toelichting, die ik aandachtg gelezen heb. Hieronder mijn reactie in het kort, puntsgewijs:
1. Het case report heb ik gelezen; het blijft uiteraard een summiere weergave. Het is jammer dat Ellen de Visser van de Volkskrant het niet gelezen heeft, dan had zij tenminste correct kunnen schrijven dat er wel degelijk uitzaaiingen waren.
2. Over het disfunctioneren van de ‘Ethische Commissie’ (Dierexperimentencommissie) is heel duidelijk het dierproefhoofdstuk in het boek van Hal Herzog: ‘We aaien ze, we haten ze, we eten ze’. Maar u bedoelt waarschijnlijk de Duitse CCMO: Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek.
3. Naar mijn mening is voor uw zoon wel degelijk een uitzondering gemaakt m.b.t. de toepassing van 3BP, maar ook hiervan ken ik de details niet. In ons land is hierover vorig jaar nog zelfs in kort geding geprocedeerd tegen de farmaceut door ouders van jeugdige patiënten met Duchenne - zonder succes.
U zie:
http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BR1520&u_ljn=BR1520
4. Uw opmerking over Fase 1 Trials begrijp ik niet ("vrolijk van worden"). Dit is een eerste test op mensen d.w.z. op gezonde vrijwilligers. Inderdaad: voor wat die waard is...
Barend
Tout a vous,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie Amice.
Heb je het case report inmiddels wel gelezen?
Dat scheelt in de discussies.
Met amicale groet,
Anoniem
Indrukwekkend en bewonderingswaardig dat de hr. Verhoeven zo intensief ingaat op deze blog. ik voel het vreselijke verdriet en leef mee met zijn verlies. ik hoop dat dhr. Verhoeven ooit zal begrijpen dat dierenactivisten mensen zijn die meer pijn voelen dan de doorsnee mensen. zij leven zich in, in het lijden van onze mede planeet-bewoners. zij herkennen en zien de angst, de stress van dieren alsof het henzelf betreft. het onrecht dat dieren wordt aangedaan op alle gebied, vee- en bontindustrie, jacht, stikkende vissen en gewonde zeezoogdieren in de visserij, proefdieren, enz.enz.
BeantwoordenVerwijderenAls u van mening bent dat proefdieren een bijdrage leveren aan de gezondheid van mensen, dan zult u toch wensen, dat deze dieren als dank een schitterend verblijf moeten hebben, een VIP behandeling, de allerbeste narcose, een pijnloze behandeling en een zachte inslaapmethode, als het niet anders kan dat het dier sterft door alle ingrepen? Het is niet moeilijk om eens de kant van de dieren te bekijken op internet zijn vele filmpjes te zien, undercover gemaakt in fokfabrieken voor proefdieren, in laboratoria, apenhandelaren in Azie, etc. Als u dankbaar bent aan de dieren die uw zoon een extra jaar hebben gegeven, geef dan iets terug aan de dieren, door u te verdiepen wat hen wordt aangedaan. Niet de promo praatjes van de farmaceutische industrie maar op sites als Peta, ADC, Ongehoord, de film van Earthlings, een sterke maag is gewenst. vr.gr. Auga
Allereerst dring ik aan op mededogen met Harrie Verhoeven. Je kind verliezen, lijkt mij het ergste dat iemand kan overkomen. Kanker is een vreselijke ziekte en ieder mens of dier met een ernstige vorm van kanker verdient begrip en medelijden. Ik prijs Harrie om zijn moed de discussie aan te gaan met de antivivisectiebeweging en hoop dat hij kan blijven omgaan met het verlies van zijn zoon.
BeantwoordenVerwijderenIk ben mede dankzij Fluorouracil (hier 5FU genoemd) van darmkanker genezen, nadat bij de operatie was gebleken dat de kankercellen zich hadden verspreid, o.a. in de vrije buikholte. Ik was 44 toen deze ziekte bij mij werd vastgesteld. Naar mijn mening dienen geneesmiddelen te worden getest op kankerpatiënten die hiervoor na goede voorlichting toestemming hebben gegeven. Er mag beslist geen druk op hen worden uitgeoefend in de trant van: "Je bewijst er de mensheid een weldaad mee", want daarvoor is chemotherapie te zwaar. Dieren kunnen geen toestemming geven en mogen naar mijn mening geen kankercellen ingespoten krijgen, juist omdat het zo afgrijselijk is om kanker te hebben. Ik sluit mij aan bij de reactie van Auga en hoop dat Harrie, die het toch al heel moeilijk heeft, zich niet aangevallen voelt.
beste Barend,
BeantwoordenVerwijderenMijn dank voor je reactie, waarmee ik het op alle 4 punten oneens ben.
Dat zal ik vervolgens toelichten.
1. Het case report heb ik gelezen; het blijft uiteraard een summiere weergave. Het is jammer dat Ellen de Visser van de Volkskrant het niet gelezen heeft, dan had zij tenminste correct kunnen schrijven dat er wel degelijk uitzaaiingen waren.
Mijn antwoord:
Naar aanleiding van opmerkingen van de redactie van de Volkskrant, heb ik er in toegestemd dat de formulering aangepast is. Mijn uitspraak was: "een primaire levertumor" . Omdat dit onbegrijpelijke taal was voor het publiek van de Volkskrant is daar in overleg met mij van gemaakt: "levertumor, maar niet als gevolg van uitzaaiingen", hetgeen uiteindelijk is verworden tot dat wat er gepubliceerd is.
2. Nee Barend, ik bedoel de Ethische commissie van de Universitat Frankfurt.
3. Deze case is nieuw voor mij, maar wellicht dat hij iets anders was dan die van Yvar. Voor zover ik weet, hebben de ouders geprobeerd om een nog niet voor de ziekte van hun kind toegelaten medicijn voor hun kind beschikbaar te krijgen, tegen de wil van de farma in.
4. U is gespeend van elke vorm van (zieke) humor. Correctie: fase 1 wordt ook met gezonde vrijwilligers uitgevoerd, maar meestal met terminale kanker patienten die uitbehandeld zijn en geen alternatief meer hebben. Maar mijn aanbod was serieus: ik heb een bestand met 25+ wetenschappelijke artikelen mbt fase 1 onderzoeken. Mocht U interesse hebben, laat dat maar weten.
Met vriendelijke groet,
Harrie Verhoeven
Beste Auga, Erica, Barend,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het fijn om te horen dat jullie zo begaan zijn met mijn leed en het lot van Yvar. Waarvoor mijn oprechte dank.
Maar wat ik in geen van jullie reacties terug zie is dat waar ik Barend om gevraagd heb: trek die stellige misinformatie, die je in je blog geschreven hebt terug en verontschuldig je daarvoor.
Barend heeft willens en wetens een sfeer van misinformatie rond de behandeling van Yvar hier neergezet, met zeer laatdunkende commentaren op de manier waarop een en ander tijdens de behandeling van Yvar verlopen is, zonder op de hoogte te zijn van de onderliggende feiten.
Barend is, je bent, in mijn optiek een excuus aan Yvar schuldig.
Zonder dat excuus wil ik niet verder met jou, hem communiceren.
Als arts zou je/ beter moeten weten.
Schande!
Beste Harry,
VerwijderenIk heb een Volkskrantartikel gelezen en dat vond ik beneden de maat. (Je gebruikt ook zelf het woord: 'verworden'.)
Vervolgens heb ik daar een commentaartje op dit blog aan gewijd, zoals ik dat geregeld doe. Je moet namelijk ook weten dat de krant dit soort commentaren niet plaatst.
Ik begrijp dat jij dat anders ziet, maar mij gaat het niet om de personen - die ik niet eens ken - maar om de geneeskunde.
Je moet MIJ niet verwijten, direct of indirect, dat Yvar niet gered is. De ziekte komt namelijk zeer frequent voor (buiten Europa) maar zoals zo vaak ....... de geneeskunde staat met lege handen. In weerwil van alle gekakel van Ellen de Visser, en anderen.
Het is toch te gek voor woorden dat JIJ achter de ontwikkeling / toepassing van bijv. 3BP moet aanzitten?!
Wereldwijd worden naar schatting j a a r l i j k s honderd miljoen dieren in proeven misbruikt en gedood.
(In Nederland 1 miljoen.) Het minste is toch dat we daarvoor wat terug willen zien.
Ik hoop dus dat jij mijn kritische houding t.o.v. de witte jassen overneemt. Het mooiste zou zijn als voor deze ziekte een probaat geneesmiddel ontwikkeld zou worden. Patiëntenverenigingen spannen zich in om de ontwikkelingen bij te houden, maar dat is te weinig. Ze worden dikwijls gefinancierd door farmaceuten om ze 'aan het lijntje' te houden. Dergelijke verenigingen zouden echter e i s e n moeten stellen, de grote trom moeten roeren. Jij hebt je best gedaan en in ieder geval de Volkskrant bereikt. Maar daar kan het natuurlijk niet bij blijven.
Misschien kun je erachter komen waar de structurele fout zit. Ik ga ervan uit dat je nauw bij dit onderwerp betrokken zult blijven.
Met vrgr.
Barend
Beste Barend,
VerwijderenJe reactie voldoet niet aan de eisen die ik daaraan gesteld heb. Ik zou het goed van je vinden om te bekennen dat wat je in je blog geschreven hebt, gebaseerd is op je eigen vooringenomenheid.
Tot het moment dat je deze moed verzameld hebt, blijf ik bij mijn verhaal, en jij bij het jouwe.
Gegroet.
Harrie Verhoeven
Beste Harrie,
VerwijderenNatuurlijk weet ik nu meer dan na lezing van het krantenartikel. Daarvoor dient dit blog - in het beste geval.
Maar om mijn eerste reactie nu weg te zetten als 'vooringenomheid', dat vind ik een beetje flauw. Ik heb mijn eerste tekst gebaseerd op de informatie die ik toen had, en ik zie niet in wat daar mis mee is. Jijzelf hebt nu - achteraf - ook meer kennis dan voordat je het initiatief tot de behandeling nam.
Je gaat ervan uit dat Yvar langer geleefd heeft door die behandeling. Hoewel dat niet objectief (precies) vast te stellen is, feliciteer ik je toch daarmee. Net zoals ik je eerder gecondoleerd heb met het verlies.
Met vrgr.
Barend
Beste Barend,
VerwijderenDat jij mijn reactie "een beetje flauw" vindt, zal mij niet interesseren. Ik denk dat ik uitvoerig duidelijk gemaakt heb dat je blog en je reacties hierop de behandeling van Yvar in een kwaad daglicht gesteld hebben en dat nog steeds doen. Dat wil ik van tafel hebben, middels een Update van jou op dit blog.
Geef toe dat je voor je beurt gesproken hebt, zonder enige vorm van kennis (je bent geen medicus), zonder enige achtergrondinformatie (je had het case report niet gelezen), je kunt het case report niet begrijpen (je bent geen arts) en als laatste, gedreven door je vooringenomenheid als dierenactivist.
Wil je nog meer?
Gegroet,
Harrie Verhoeven
Ja Harrie, ik ben eig. wel benieuwd hoe jij die gewenste update inhoudelijk ziet. Ik heb werkelijk geen idee ("ik ben geen arts"), maar als je een goed voorstel (concept) hebt, waarin ik me kan vinden, neem ik dat hier graag over. In afwachting van je bericht,
VerwijderenBarend
Beste Harrie,
BeantwoordenVerwijderenDe afstand tussen de antivivisectiebeweging en hen die medische experimenten met dieren als een noodzakelijk kwaad beschouwen, is onoverbrugbaar. Gelukkig worden er steeds meer alternatieven voor dierproeven uitgevonden, maar nog altijd worden talloze dieren aan experimenten onderworpen. Als de discussie hierover te pijnlijk voor je is (wat ik mij heel goed kan voorstellen), is het misschien beter dat je die aan anderen overlaat voor wie het onderwerp minder beladen is. Let wel: het ligt niet in mijn bedoeling je de mond te snoeren. Dit kan en wil ik niet. Maar ik besef dat de discussie heel emotionerend voor je moet zijn wegens het verdriet om je te jong overleden zoon. Er bestaan al lang diervriendelijke manieren om kanker te genezen, zoals berglucht en bepaalde diëten. Het tovermiddel om kanker te genezen bestaat helaas nog niet. Houd je haaks, Harrie.
Een biochemicus is geen arts, maar zal m.i. een oncologisch rapport eerder begrijpen dan bv. een orthopaedisch chirurg.
BeantwoordenVerwijderenBeste Erica,
BeantwoordenVerwijderenDe gang van zaken zoals ik die opgeschreven heb
link:
http://www.springerlink.com/content/lmt051224x321501/
begrijp ik, ook als ik geen arts ben (misschien zelfs beter omdat ik geen arts ben) ;)).
Harrie Verhoeven
Beste Harrie,
BeantwoordenVerwijderenZojuist heb ik de betreffende site bezocht, maar ik zag slechts een artikel over darmkanker.
Met vriendelijke groet,
Erica
Beste Erica,
BeantwoordenVerwijderenAls je de link die ik verstrekt heb,
http://www.springerlink.com/content/lmt051224x321501/
in het adresbalkje van je internetbrowser plakt, ga je naar de pagina waarvandaan je het hele artikel kunt downloaden. En het gaat echt niet over darmkanker, maar primaire leverkanker. Dan zul je zien dat ik 2e auteur ben van dit artikel, omdat ik meer dan de helft van dit artikel geschreven heb.
QED
Met vriendelijke groet,
Harrie Verhoeven
Beste Harrie,
BeantwoordenVerwijderenHet case report heb ik nu gelezen. Ik heb bewondering voor Yvar dat hij proefpersoon heeft willen zijn, zodat in de toekomst mogelijk leverkankerpatiënten deze afschuwelijke ziekte kunnen overleven. Ik blijf tegen het gebruik van dieren voor medische experimenten. Koester de herinneringen aan de goede tijd die je zoon ook heeft gehad.
Met vriendelijke groet,
Erica