Dierproeven veroorzaken
spanning in de samenleving. En die komt op verschillende manieren tot uiting. Het
scala loopt uiteen van de Dierenbescherming tot Animal Liberation Front. De DB
aanvaardt dierproeven, lafhartig, met mitsen en maren. Andere uiterste zijn ALF
en ondergrondse groepen die geen middel schuwen om er een einde aan te maken.
Daartussen bevindt zich de brave burger die het niet weet. In principe tegen,
maar ja, als je kind ziek is, wat dan? Voor die mensen wordt dit blog bijgehouden.
Voorstanders van dierproeven
halen alles uit de kast om activisten zwart te maken. Dat kan niet verbazen:
dat is de gebruikelijke methode van de bovenliggende partij. Als je in staat
bent dierproeven te doen, dan ben je in beginsel tot alles in staat. Dat is de
winst van de Tweede wereldoorlog geweest, dat die dat pijnlijk duidelijk gemaakt heeft.
Een van de favoriete thema’s
is het gebruiken van geweld door activisten. De voorstanders zwelgen van genot
als ze de agressie kunnen beschrijven. Huizen en auto’s worden beklad en
beschadigd. Er is telefoonterreur. Er worden stiekem (undercover) opnamen van
proeven gemaakt en naar buiten gebracht. Er wordt ingebroken: proefdieren
worden bevrijd. Schande, schande, schande!
En inderdaad: het zou niet
nodig moeten zijn. Maar zolang de overheid aan de kant blijft staan van de
barbaren en weigert grootscheeps te investeren in alternatieve modellen, zolang
zal de samenleving opgeschrikt worden door
acties ten behoeve van proefdieren.
Een van indrukwekkendste van
de laatste jaren was de bestorming van de beaglefokkerij Green Hill, Montichiari,
20 km ten zuiden van Brescia, Noord-Italië. Zie de korte clip op:
Ik ben tegen het bekladden en beschadigen van huizen en auto's en tegen telefoonterreur. Undercoveropnamen van proeven maken en naar buiten brengen juich ik juist toe. Dierenactivisten worden niet door dierproefnemers in een lab binnengelaten, dus moeten ze wel inbreken. Proefdieren bevrijden is helemaal mooi, want elk leven is er een. Gandhi heeft gezegd dat je de grootheid van een natie o.a. kunt bepalen aan de hand van de manier waarop die met dieren omgaat.
BeantwoordenVerwijderenProbeer het in verhouding te zien. Mensen die dieren op de vreselijkste manieren mishandelen en in ontelbare aantallen laten doden, volstrekt gewetenloos en gevoelloos, DIE mensen schreeuwen moord en brand als iets terug gedaan wordt, uit naam van de slachtoffers.
VerwijderenTe pas en te onpas.
Dan moet je wel lef hebben.
Als ik zo’n onderzoeker was zou ik maar m’n mond houden en me stil gaan schamen.
Als ik een dier met elektroden in zijn kop zie voor een proef, heb ik zin om de proefnemer te vermoorden. Daarna realiseer ik mij dat het een emotionele reactie van mij was, die contraproductief zou zijn als ik er gevolg aan zou geven. Niettemin kan men met terreur zijn doel bereiken. Denk bijvoorbeeld aan de IRA, waarvan de aanslagen vrucht hebben afgeworpen. In Maastricht zijn de proeven met labradors niet doorgegaan dankzij dreigementen van leden van de Anti Dierproeven Coalitie. Toch geef ik de voorkeur aan geweldloos verzet, zoals Gandhi en Martin Luther King voorstonden. Anderzijds heeft Gandhi wel gezegd dat je, als je op een spoorbaan gaat liggen om een trein tegen te houden, afhankelijk bent van de beschaving van de machinist.
BeantwoordenVerwijderenZolang dierenbeschermers en bevrijders als terroristen worden gezien, maar diegenen die gewetenloos dieren doden, martelen en misbruiken worden beschermd (het kapitaal) blijft er fundamenteel iets mis in deze samenleving en zullen mensen met geweten en moraal moeten bijven vechten tegen barbaren !
BeantwoordenVerwijderenJa, het is wel de omgekeerde wereld. De AIVD houdt dierenactivisten in de gaten, maar dierproefnemers niet.
BeantwoordenVerwijderen