Proeven op honden en katten (2)

Cees Smit, 'Proeven op honden en katten'

Commentaar

‘Wat je tegenstanders van proeven met honden en katten nooit hoort zeggen is dat het grootste deel daarvan bedoeld is voor de gezondheid van die dieren zelf’, aldus de openingszin van ‘Proeven met honden en katten’, afgedrukt in NRC Handelsblad van 4 maart.

De tekst is afkomstig van de Stichting informatie dierproeven (SID). Het bestuur van deze stichting bestaat uit vertegenwoordigers van universiteit en industrie, organisaties die belanghebbend zijn bij dierproeven. Dat had er wel even bij gezegd mogen worden.

Waar SID niet aan wil, is dat dierproeven o n e t h i s c h zijn. Daarbij maakt het niet uit voor wie het resultaat van die proeven bestemd zijn: mensen of dieren. Naar de mate waarin de proefdieren ons nader staan, zoals honden en katten, worden die proeven aangevoeld als meer onethisch. Vandaar het burgerinitiatief om eindelijk te komen tot een verbod op in ieder geval proeven met deze diersoorten.

Geneesmiddelen voor dieren moeten uiteindelijk bij dieren worden getest. Net als bij mensen dient men daarvoor vrijwilligers te werven, mensen die toestemming geven een of meer proeven met hun (zieke) dier te doen. Op dit moment is daar geen sprake van. Thans worden honden en katten speciaal voor dit doel gefokt en vervolgens meedogenloos misbruikt.

Het is de gebruikelijke bangmakerij van SID dat met het beëindigen van dierproeven de verdere ontwikkeling van de geneeskunde ‘onherroepelijk’ stopt. In beginsel is daar immers niets zinnigs over te zeggen. Het kan heel goed zijn dat alternatieven worden ontwikkeld die zelfs beter, want preciezer en sneller werken dan de huidige medicijnen.

Daarbij komt het nog het volgende. Behalve met tal van andere diersoorten worden de meeste proeven gedaan met knaagdieren en konijnen. In 2009 ruim 400.000. Deze proeven dienen ontwikkeling en productie van humane geneesmiddelen. Niet is in te zien waarom deze ook niet aangewend zouden kunnen worden om te komen tot dierlijke medicijnen.

Tenslotte. De SID goochelt met cijfers. De Voedsel- en Warenautoriteit rapporteert dat 1545 proeven op honden zijn gedaan en 296 op katten. Dat betreft allèèn het jaar 2009, en allèèn in Nederland.
Is dat weinig?! De SID meent van wel. In dat geval is dat een argument te meer om ze dan ook maar helemaal af te schaffen.