Respect voor dieren

donderdag 13 oktober 2011

Barends Getuigenis

aanklikken voor vergroting
Als je ’s avonds laat in de auto zit, hoor je op de radio wel eens een ‘getuigenis’. De Evangelische Omroep heeft daar het patent op: mensen die vertellen hoe ze tot God gekomen zijn, dikwijls na eerst een verderfelijk leven geleid te hebben. Het doet me wel eens denken aan die vrouw die ik op een straathoek in Dublin zag dansen en jubelen dat de Heer in haar leven was gekomen.

Bij mij is ook zoiets gebeurd maar dan omgekeerd. Het gaat dan echter niet om de verhouding tot de Heer, maar tot de medemens. Horizontaal dus.

Mijn vroegere leven bestond uit werken en daarnaast uit allerhande pleziertjes. Ik maakte graag buitenlandse reisjes, ik kwam in musea, maar was ook sportief en liep de Vierdaagse, maakte fiets-kampeerreizen, enz. Als student maakte ik eens een scriptie over een olieverfschilderij van bijna twee vierkante meter groot, hangend in het Rijksmuseum. Gemaakt door Beeldemaker in 1653. Een groot dynamisch werk maar wel  voorstellende   …………  een jager met honden.

Toen ik zelf de zorg voor een huisdier kreeg kwam de ommekeer. 

Ik was altijd wel een dierenvriend geweest maar nooit heel bewust. Door dit dier werd ik me echter bewust van de afhankelijkheid ervan van de mens. Het huisdier is geen meubelstuk, maar een wezen dat dagelijks verzorging en aandacht nodig heeft. Bij toeval zag ik een advertentie in de krant over een vergunningaanvraag voor dierproeven. Het leek me gepast om daar bezwaar tegen te maken. En zo ging het balletje te rollen. Ik werd ook vegetariër; met veel plezier mag ik wel zeggen want ik was nooit een enthousiaste vleeseter. Van vis heb ik helemaal nooit iets moeten hebben.

Terwijl ik me steeds meer bezighield met dierenwelzijn en dierenrechten, veranderde mijn kijk op de mensheid. Ik ontdekte wat een walgelijkse soort dit eigenlijk is. Voortdurend oorlog voeren, mensen uitbuiten, onvoorstelbaar materialistisch en egoïstisch, en ga zo maar door. Last not least: het mishandelen van dieren op onvoorstelbare schaal. Alsof we nog in berenvellen lopen. Jagen en vlees eten. Vlees ‘produceren’ met volledig voorbijgaan aan noden en behoeften van het dier. Dieren misbruiken als vermakelijkheid. Mensen die dat  aanbieden om er geld mee te verdienen en andere die daarvoor willen betalen.

Van dit alles ben ik me pas laat bewust geworden. Maar beter laat dan nooit. En met dank aan de EO.

***


1 opmerking:

  1. Barend, misschien zijn er anderen die ook willen getuigen hoe zij tot inkeer zijn gekomen. Wat de verhouding tot dieren betreft, is het bij mij een proces geweest dat al begon toen ik een kind was. Met vallen en opstaan ben ik steeds diervriendelijker gaan leven. Het ging gelijk op met mijn keuze voor pacifistisch socialisme.

    BeantwoordenVerwijderen