Lance Armstrong won zevenmaal achtereen de Tour de France. Vòòr hem stond het record op vijfmaal en wel door de Fransen Anquetil en Hinault, de Belg Merckx en de Spanjaard Indurain. Je kunt eruit afleiden wat een uitzonderlijke renner Armstrong geweest is (inmiddels wielercarrière beëindigd).
Bijzonder is nog het meest dat hij, vòòr zijn grote successen in Frankrijk, geopereerd werd aan teelbalkanker: er werd bij hem een teelbal weggehaald. Maar hij had zich te laat gemeld waardoor de ziekte uitgezaaid was, en het zelfs tot een tweede operatie, in de hersenen nog wel, moest komen. Daarop volgden enkele zeer zware chemokuren maar hij genas volledig. En nog wel binnen een jaar: 1996, hij was toen 25.
Over zijn ziekte en de periode daarna schreef hij twee boeken die ik erg de moeite waard vond. Ze zijn inhoudelijk veel rijker dan het boek van Maarten van der Weijden, de zwemkampioen die genas van acute lymfatische leukemie. Ook binnen een jaar! Hij gaf wel een gedetailleerder beschrijving van zijn behandeling, maar daar bleef het dan ook wel bij, op het (spannende) verslag na van zijn kampioensrace op de Olympische spelen van Peking.
Armstrong beschrijft in grote lijnen zijn leven van 1971 tot 2003. Hij is dol op zijn geboorteland Texas, waar hij dagelijks op de fiets lange trainingsritten maakt. Hij werd geboren in Plano maar vestigde zich in Austin, waar hij nog steeds woont. Hij werd opgevoed door zijn moeder, want zijn vader en stiefvader namen al spoedig de benen, en Lance wil niks met ze te maken hebben. Des te meer houdt hij van zijn moeder, die hem voortdurend in alles zoveel mogelijk steunt.
Ook kocht hij een appartement in Nice waar hij veel maanden in het jaar doorbracht, samen met zijn vrouw Kik. Ook weer met het doel veel trainingsritten te maken. Hij kreeg echter een hekel aan de Fransen toen ze hem bleven achtervolgen met dopingverdenkingen. Nimmer is echter tegen hem iets bewezen kunnen worden. De boeken zijn niet zonder humor geschreven, hoe bitter de dopingverdenkingen voor hem ook zijn. De paparazzi benaderden ook zijn specialisten die hem voor zijn ziekte behandeld hebben om te vragen of ze hem soms bloeddoping toegediend hadden. Een ervan werd daar zo moe van dat hij uiteindelijk maar antwoordde dat hij er inderdaad een long bijgezet had! Hilarisch natuurlijk.
Blijkbaar kunnen de Fransen zijn buitengewone verdiensten niet verkroppen. Uiteindelijk verhuisden de Armstrongs naar Noord-Spanje, t.w. Gerona, dat hij ook heel mooi beschrijft.
Ook heel warm is de beschrijving van zijn liefde voor Kik - Kristin Richard – met wie hij trouwt. Ze zijn dolgelukkig wanneer blijkt dat het vòòr de therapie ingevroren sperma van Lance gezond is, en ze een zoon krijgen, via IVF. Dat wordt allemaal uitvoerig beschreven. Uiteindelijk krijgen ze ook nog een tweeling - bekend risico van IVF. Het is dan ook een teleurstelling te lezen dat dit huwelijk scheurtjes begint te vertonen, o.a. door het feit dat Lance zo weinig thuis is. Hij wilde zo graag een goede vader zijn. Maar hij heeft heel veel contractuele verplichtingen, met sponsors maar ook met relaties van zijn Lance Armstron Foundation, de stichting die gelden inzamelt ter bestrijding van kanker.
Los van dit alles zijn het fraaie wielerboeken. Je ziet heel goed wat erbij komt kijken om in de wielersport kampioen te worden. Valpartijen, zeer ernstige ongelukken, inclusief dodelijke, zijn aan de orde van de dag. Maar ook wordt beschreven hoe hij bijv. de sterke Duitser Ullrich te slim af is, door te veinzen dat hij niet in vorm is. Verder lees je over bekende namen uit de US Postalploeg - de Blauwe Trein - waarmee Armstrong zijn successen behaalde, zoals George Hincapie, Tyler Hamilton, Floyd Landis e.v.a.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten