Lepra: 'Sluit me niet op!'

Mycobacterium is een geslacht van bacteriën, dat vooral bekend is als verwekkers van de ziekten tuberculose en lepra.

Er zijn ook nuttige soorten, bijvoorbeeld die in de bodem in symbiose leven met sommige planten.

De meeste mycobacteriën zijn vrij ongevoelig voor de gebruikelijke antibiotica. Een van de eerste antibiotica die effectief was tegen deze bacteriën is streptomycine.

Mycobacteriën delen zeer langzaam waardoor de behandeling ook lange tijd duurt: zo'n 6 tot 12 maanden.

 

De leprabacterie werd ontdekt in 1873 in Noorwegen door Hansen. Het duurde tientallen jaren voor er een antibioticum gevonden werd, nl. in de jaren 40 van de vorige eeuw. Dat middel was dapson.

Proeven met dieren slaagden niet!

Dapson gaf de melaatse patiënten, die van de buitenwereld afgezonderd werden gehouden, nieuwe hoop, en in Amerika grepen zij de populariteit van Bing Crosby aan om op te komen voor hun vrijheid. Hij zong in 1944/45 ‘Don’t fence me in!’, wat overigens niks met lepra te maken. Muziek hier. (N.B. 'cayuse': Indiaans klein paard)

In 1948 werd het prikkeldraad weggehaald van het quarantaineterrein in Carville, Louisiana.

Maar in een land als Japan werden melaatsen in gedwongen afzondering gehouden tot het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw!
Tegen het advies van de WHO in. Het besmettingsgevaar is niet heel groot.

Dapson wordt tegenwoordig geven in combinatie met clofazimine en rifampicin. De combinatie dient om resistentie te verhinderen.

Een vaccin tegen lepra bestaat nog steeds niet.

 

 

24-jarige lepralijder (Noorwegen ca. 1886)

 

PS. Of in het Oude Testament al op lepra gedoeld wordt, bij het aldaar noemen van huidziekten en schimmels, is onbewezen.