Onlangs raakte ik met iemand in gesprek die werkt bij een groot bedrijf dat o.a. elektriciteit opwekt, en probeert dit bedrijf ook internationaal in de markt te zetten. We spraken over kernenergie.
Daarna veranderden we van onderwerp en kwamen uit – drie keer raden – bij dierproeven.
Ik herhaal: dit was een ontwikkelde, bereisde man. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik hem hoeveel dieren dat hij dacht dat per jaar in proeven misbruikt worden – in dit land.
Hij dacht even na en zei toen.............
Hij dacht even na en zei toen.............
"enkele duizenden"
Zo zie je dus dat ‘de man (of vrouw) in de straat’ echt helemaal van niks weet.
We zouden die vraag vaker moeten stellen.
We zouden die vraag vaker moeten stellen.
Dingen die het daglicht niet kunnen verdragen, worden zoveel mogelijk geheim gehouden.
BeantwoordenVerwijderen