Medische wetenschap, volgens NRC Handelsblad

In de rubriek van de Ombudsman (van NRC Handelsblad) schrijft de chef van de Haagse redactie van dat blad dat lezers in een vroeg stadium werden geïnformeerd over kanshebbers voor de functie van vice-president van de Raad van State. Hij noemt dat ‘interessant’.

Daar kun je dus verschillend over denken; een lezer (per ingezonden brief) wenst te spreken van rommelige berichtgeving. Ik denk dat deze lezer gelijk heeft en dat de Haagse redactie lijdt aan beroepsdeformatie. De doorsneelezer wil helemaal niet beziggehouden worden met speculaties. Ik wil feiten. In een evaluatie achteraf kunnen andere scenario’s die de ronde deden, altijd nog besproken worden.

Wetenschapskatern

Hetzelfde doet zich voor in het wetenschapskatern. Van dezelfde datum (24/12), maar eigenlijk maakt die datum helemaal niets uit. Het katern gaat grotendeels niet, of alleen zijdelings, over (belangen van) mensen. 

In het stuk over antistof (blz.2) gaat het over muizen. Het artikel eindigt ermee dat de onderzoekers willen gaan experimenteren met een immunoglobuline tegen kanker. In mensen? Dat wordt er niet bij gezegd, - en het zou me verbazen. Het zullen wel weer dieren worden, want het wetenschapskatern moet ook vol.

Het artikel daaronder is zo mogelijk vreemder.(blz. 2) 

De werking van fluoxetine is bekend, o.a. door proeven in muizen. En hoewel psychotherapeuten “al jaren weten” dat de combinatie van psychotherapie en antidepressiva zoals fluoxetine, effectief is, moet dit toch nog weer eens onderzocht worden. Opnieuw in muizen. Wat is nu de meerwaarde hiervan?!

Op blz. 3 van het katern moet bewezen worden dat de malariaparasiet niet profiteert van het broeikaseffect. Dit wordt ‘aangetoond’ – u raadt het – in muizen. De uitkomst is toch een hele geruststelling, want nu hoeven we ons natuurlijk niet meer zo druk te maken over het broeikaseffect.

Op blz. 8 gaat het wederom over depressiviteit. Over een therapie voor mensen, denkt u? “Vooralsnog niet”, schrijft Thijs Goldschmidt. Sinds 1969! Hier worden nu eens geen muizen maar eekhoorns en hamsters beproefd.

In het stuk daarvoor, over celstructuren (blz.4), vertelt de hoogleraar: “Dit zagen we ook bij het zebravisje”. Hè gelukkig.

In het Medisch Centrum van Leiden (LUMC) houdt men zich onledig met het maken van een atlas van het zebravisje.

Muizen of mensen?

Mijn vraag is hoeveel lezers op deze manier beziggehouden wensen te worden. Het gaat maar steeds over allerhande proefdieren, in naam van medisch onderzoek, maar waar patiënten geen snars beter van worden. Terzijde: wie zich afvraagt waarom al die verschillende diersoorten beproefd worden, tast in het duister.

Ik moet wel concluderen dat de medische wetenschap geen werkelijke progressie boekt; daar wordt immers niet over geschreven. Dat is toch wel heel treurig, of, om in stijl te blijven, geschikt om depressief van te worden.

Daarnaast bekruipt mij de vraag hoeveel waarde ik kan hechten aan een artikel, waarin het nu eens niet over dierproeven gaat. Neem ‘Macaroni met ketjap’ (blz. 7), een hele pagina over de chemie van smaakstoffen. Ik heb tevergeefs gespeurd naar testen in dieren. Hoe betrouwbaar is zo’n stuk dan eigenlijk?! Hoort dat wel thuis in het wetenschapskatern?

***

Commentaar

Deze ingezonden reactie op het Wetenschapskatern van 24 december 2011 werd geweigerd door NRC Handelsblad. Zelfs zonder commentaar! Ook de ombudsman van de krant maakt er geen woorden aan vuil.

NB. De afgedrukte foto hierboven is niet die van het katern waarop gereageerd werd.