Onder de kop ‘Leven zonder uitzicht’ pleit de hoofdredactie van NRC Handelsblad heden voor het - in beginsel - gratiëren van levenslang gestraften.*
Het commentaar begint als volgt:
Als de rechter een levenslange gevangenisstraf oplegt, is daar een goede reden voor. Wie de lijst levenslang gestraften doorneemt, valt van de ene gruwelijkheid in de andere.
Maar zegt de redactie verderop: Totale uitzichtloosheid is onwenselijk en onmenselijk.
De krant wil dus af van het uitzitten van gevangenisstraf tot de dood erop volgt.
Ik kan dat pleidooi volgen. ‘Levenslang’ is een vorm van doodstraf, die inhumaan is niet alleen, maar waaraan ook de afschrikkende werking ontbreekt, zoals voldoende bewezen is, - ook in de landen die misdadigers nog wel executeren.
Ik veronderstel dat mevrouw Donker als hoofdredacteur zichzelf een hele progressieveling vindt met dit pleidooi voor een humane behandeling van de zwaarste criminelen die de samenleving voortbrengt.
Maar dan overschat ze zichzelf toch.
Want nog nimmer heb ik haar een ethische kanttekening zien maken bij het doen van dierproeven. Een ethische kanttekening die hout snijdt, wel te verstaan.
Sterker: in de wetenschapsbijlage praat de krant vrijwel wekelijks dergelijke onderzoekers naar de mond, maar - veelbetekenend - met weglating van aantallen en/of
soorten betrokken proefdieren.
De redactie is begaan met het lot van de zwaarste criminelen, maar dat volkomen onschuldige, weerloze dieren gevangen worden gehouden en dagelijks in grote aantallen gemarteld en gedood - daar zwijgt ze over. Kennelijk beschouwt ze dat als beschaafd, als humaan.
Dierproeven worden voor een heel groot deel gedaan met geen ander doel dan bevrediging van de nieuwsgierigheid van de onderzoekers. En net zoals bij de doodstraf de afschrikkende werking op z’n minst discutabel is, zo is dat evenzeer het geval bij dierproeven. De stand van de interne geneeskunde is (m.i.) pover te noemen.
* Hoofdredactioneel Commentaar, zie: http://weblogs3.nrc.nl/commentaar/
Misschien is het wel een goed idee om gevangenen de keuze te geven mee te werken aan wetenschappelijk onderzoek. Stel dat zij mee willen werken, dan heb je twee grote voordelen:
BeantwoordenVerwijderen- je hebt toestemming van de proefwezens
- je hoeft gaan dieren ongevraagd lastig te
vallen/te martelen.
Mensen die vrij rond lopen laten zich ook gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek; zij krijgen er voor betaald. Gevangenen zouden kunnen willen deelnemen aan onderzoek omdat:
- zij zich aders maar vervelen
- benieuwd zijn naar de uitkomst van het
onderzoek
- zich hierdoor wellicht weer ''nuttig'' voelen
Dit is al een oud idee en ook wel toegepast in het verleden, al of niet vrijwillig. Probleem was dat in de gevangenis niet het puikje van de samenleving zit, denk alleen aan de verslaafden. Voor tests moet je gezonde proefpersonen hebben, en dat is al probleem 1.
BeantwoordenVerwijderenVerder is de rechtspositie van gevangenen sowieso delicaat. Denk weer aan (al of niet) gedwongen castraties.
Tenslotte is het de vraag hoe ethisch proeven zijn op gezonde gevangen die zich als vrijwilliger melden. Hoe 'vrijwillig' is dit?!
Ook praktisch is het lastig uitvoerbaar omdat dergelijke tests zeer gecontroleerd in medische centra plaatsvinden.
Geachte heer / mevrouw,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor toezending van uw brief. Wij moeten u echter berichten dat wij deze niet zullen plaatsen. Onze ruimte voor brieven is beperkt en door de grote hoeveelheid post die wij ontvangen moeten wij streng selecteren. Onze voorkeur gaat (deze keer) uit naar andere bijdragen. Wel is uw mail ter informatie doorgestuurd naar de commentatoren.
Het spijt ons u niet anders te kunnen berichten.
Met vriendelijke groet,
NRC-Handelsblad
Redactie Opinie