De eerste column van Piet Borst na de zomer is alweer meteen raak: de ijdelheid druipt er vanaf, en het thema is door Borst zo uitgekauwd als het maar zijn kan *.
Hij kan het maar niet verdragen dat er mensen zijn die geen hoge pet op hebben van zijn métier, en die zelfs zover gaan dat ze andere typen onderzoek beproeven. Het is de heksenjacht van de Vereniging tegen de Kwakzalverij waaraan Borst, kennelijk bij gebrek aan onderwerpen, maar al te graag meedoet. De eerste kritiek op zijn eigen vakgebied moet ik nog van hem lezen.
En is er nog iets dat hem zwaar op de maag ligt: dat zijn dierproeven. Heeft de man misschien een restgeweten? Het lijkt er niet op. Met de volgende truc - wijzen naar anderen - probeert hij zich te rechtvaardigen; hij schrijft: “Actievoerders zijn niet vies van geweld” enz. Het is een tussenzinnetje, maar tekenend voor de man die in de loop der jaren (tien)duizenden dieren misbruikt en gedood heeft. Over geweld gesproken…
Te vrezen valt dat Borst aan een Mea Culpa nimmer zal toekomen.
* Piet Borst, ‘Irrationaliteit’ (NRC H. 29-8-2009)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten