Dierenbeschermer van het Jaar (1)

Merel Ritskes 
(Foto Marcel van den Bergh; aanklikken voor vergroting)

Merel Ritskes is hoofd van het proefdierlab in Nijmegen; de beide andere vrouwen in deze functie zijn Martje Fentener van Vlissingen (Rotterdam) en Frauke Ohl (Utrecht).

Ritskes haalt op 9 juli j.l. de Volkskrant met een interview. Daarin bepleit ze een goede voorbereiding op een dierproef.

Als het onderwerp niet zo droevig was zou je in lachen uitbarsten. Meer dan 10 jaar lang vonden er in Den Haag openbare hoorzittingen plaats in het kader van vergunningaanvragen voor dierproeven. Steeds was een vertegenwoordiger van de minister daarbij aanwezig. Ze werden spaarzaam door burgers bezocht en door de boycot van Proefdiervrij en de Dierenbescherming zijn ze per 2010 afgeschaft.

Op iedere hoorzitting werd er aan de aanwezige onderzoeker gevraagd wat hij of zij had gedaan om bijvoorbeeld doublures te voorkomen. Het was haast een ritueel, want steevast volgde een antwoord in de trant van dat alles vooraf gelezen en besproken was, door middel van literatuuronderzoek en contacten met collega’s o.a. op congressen. Het had immers geen zin dubbel werk te doen, e.d. Het voorgestelde onderzoek was absoluut uniek en onmisbaar.

Overigens werd dit nimmer met enig document gestaafd.

Het ging zover dat wanneer je een vergelijkbaar onderzoek aan een andere instelling aanwees, er door de Commissie Biotechnologie bij Dieren op geantwoord werd dat het van belang was om ‘meer ijzers in het vuur’ te hebben.

Korte tijd was Merel Ritskes lid van deze Commissie. Nimmer werd van haar (invloed) vernomen.

Maar nu haalt ze dan waarachtig de Volkskrant. Het formaat van haar foto is bijna even groot als het interview zelf. En wat heeft mevrouw anno 2011 te melden? Dit: “Voorbereiding is de sleutel tot het sparen van proefdieren.” Om het een beetje op te leuken heet dit in Nijmegen: ‘systematic review’. Terecht vraagt de interviewer of dit er nog niet was. Het antwoord is nee.

Daar sta je dan toch wel van te kijken. Jarenlang is er onderzoekers expliciet naar gevraagd, ook die uit Nijmegen. Er zat een Commissie bovenop om de minister te adviseren. Er zat bij die bijeenkomsten een ministeriële vertegenwoordiger te knikkebollen. En dan is er nu ene Merel Ritskes die, als een Alice in Wonderland, in de krant komt verkondigen dat een goede voorbereiding proefdieren kan sparen.

Het is de zoveelste bevestiging van het feit dat, ondanks de schijn die maar steeds opgehouden wordt, proefdieren in de praktijk geen enkele bescherming genieten.