De grondlegger van de genetica is Gregor Mendel.
Hij ontdekte de erfelijkheidswetten, door in de kloostertuin op een slimme manier en volhardend erwtenplanten te kweken. Hij deed dat tien jaar achter elkaar. Hij ontdekte bijv. dat als je laag blijvende rassen kruiste met hoog groeiende, je GEEN planten krijgt van gemiddelde grootte!
Het zal geen verbazing wekken dat aan de ontdekkingen van de kloosterling, gepubliceerd in 1866, geen aandacht geschonken werd. Dat gebeurde pas in het begin van de twintigste eeuw, toen zijn werk werd (her)ontdekt. Bijna 40 jaar na publicatie in 1866; de man was zijn tijd haast een halve eeuw vooruit.
Het bijzonderst van alles m.i. is dat hij experimenteerde met planten en niet met dieren.
De reden daarvan is dat hij werkte buiten een wetenschappelijke contekst: een klooster is geen universiteit. Hij had dus helemaal niet de beschikking over dieren om er proeven mee te doen.
De tijd van Mendel is helaas voorbij. Nu wordt alleen nog maar geëxperimenteerd met dieren.
Herman, de genetisch gemanipuleerde stier (1992) bleek een wetenschappelijke blunder van formaat te zijn.
Dolly, het gekloonde schaap (1997), heeft wel een belangrijke bijdrage aan de ontwikkelijking van de genetica geleverd. Toch blijft de vraag of dit niet ook op de manier van Mendel had gekund: met planten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten