Over (mevrouw) Gaus hebben we het al eens uitgebreid gehad naar aanleiding van het bezoek aan het trainingscentrum voor advies omtrent de betreurde Stafford Doerak. Dat advies luidde toen kort en bondig: afmaken. De commotie die daaruit voortvloeide zal ik niet oprakelen.
Dezer dagen is de ‘bedrijfspoedel’ in het nieuws door een uitspraak van Geert Wilders. Omdat ik nog nooit van dat woord gehoord had, probeerde ik er meer te weten over te komen met behulp van internet. De betekenis schijnt te maken te hebben met ‘het aan de lijn lopen’.
Interessanter was dat ik de naam van Sacha Gaus in dit verband tegenkwam, vermoedelijk de (zoon of) dochter die in het bedrijf, 'Martin Gaus Academie', meewerkt. De poedel prijst zij als volgt aan:
“Juist een poedel durft commando’s te weigeren! Die eigenschap maakt de poedel uiterst geschikt als blindengeleidehond, legt de hondentrainster, ‘dochter van’ en auteur van Karakterhonden, Karakterbazen uit. “Als het nodig is gaat hij tegen de wil van zijn baas in. Dat is belangrijk, vooral als een blinde wil oversteken terwijl het niet kan.”
Veel treuriger kan het niet. Voor deze telg uit de Gaus-dynastie is een hond, als dat zo uitkomt, blijkbaar een gebruiksvoorwerp. Deze jonge hondentrainer ziet er geen been in een levend wezen te reduceren tot een r o b o t.
Een vriendinnetje vertelde mij dat Gaus ook een dierencrematorium heeft, waar je je geliefde huisdier binnen 12 of 24 uur na 'afgifte' kan ophalen. Ze zegt hierover dat het as van dieren pas na enkele dagen echt afgekoeld is en Gaus een grote bak heeft staan waar hij zo nu en dan wat uitschept om in een urntje te doen. Met andere woorden: in de urn van jouw geliefde kat zit dan de Rottweiler van de groenteboer.... Ik vond het schokkend.
BeantwoordenVerwijderenDe ervaring heeft mij ook geleerd dat dierencrematoria meer een commerciële dan een idealistische achtergrond hebben.
BeantwoordenVerwijderen